Interpretacja indywidualna z dnia 11 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.530.2024.2.KW

Możliwości zaliczenia wydatku z tytułu Exit Fee do kosztów uzyskania przychodów Spółki w dacie poniesienia wydatku.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wynagrodzenie za pozyskanie potencjału do generowania zysków i wyrażenie zgody przez B. na zakończenie prowadzenia działalności konkurencyjnej względem A. (exit fee) będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami, o którym mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, który zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT powinien być rozpoznany jednorazowo w dacie poniesienia, rozumianej jako data ujęcia faktury w księgach rachunkowych A.- jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 24 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wynagrodzenie za pozyskanie potencjału do generowania zysków i wyrażenie zgody przez B. na zakończenie prowadzenia działalności konkurencyjnej względem A. (exit fee) będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami, o którym mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, który zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT powinien być rozpoznany jednorazowo w dacie poniesienia, rozumianej jako data ujęcia faktury w księgach rachunkowych A..

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowana będąca stroną postępowania:

A. sp. z o.o.

ul. (...)

2) Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B. sp. z o.o. w likwidacji

ul. (...)

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Polska sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "A.") jest spółką prowadzącą działalność na terytorium Polski i jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce. Spółka należy do międzynarodowej Grupy A., której spółka-matka ma siedzibę we Francji i która jest liderem rynku w dziedzinie produkcji artykułów (...). Zakład produkcyjny Spółki znajduje się w (...)., natomiast siedziba Spółki mieści się w (...).

W 2023 r. jedna ze spółek z Grupy A. (niebędąca czynnym podatnikiem VAT w Polsce) nabyła udziały w wywodzącej się z Niemiec Grupie C. W skład przejmowanej Grupy C. wchodzi również polska spółka B. sp. z o. o. (dalej: "B." lub "Sprzedający"), która prowadzi działalność na terytorium Polski i jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce. A. nie nabyła i nie posiada bezpośrednio żadnych udziałów B., gdyż przejęcie Grupy C. nastąpiło poprzez nabycie przez spółkę z Grupy A. udziałów w spółce matce Grupy C. - innymi słowy A. i B. są obecnie podmiotami powiązanymi w rozumieniu cen transferowych poprzez wspólnego (pośredniego) właściciela z Francji. Na potrzeby niniejszego wniosku A. i B. zwani będą wspólnie dalej Zainteresowanymi.

Z uwagi na fakt, iż przedmiot działalności obu Grup, tj. Grupy A. i Grupy C., w dużym stopniu pokrywa się, w poszczególnych krajach Grupa A. przyjmuje różne modele ujednolicenia działalności obu Grup i konsolidacji na rynku artykułów (...) - czasami jest to połączenie lokalnych spółek z obu Grup działających na wspólnym rynku, czasami jest to likwidacja jednej spółki, czasami jest to dalsze prowadzenie działalności przez spółkę z Grupy C. (najczęściej w sytuacji, gdy na danym rynku nie działała do tej pory żadna ze spółek z Grupy A.). W Polsce A. posiada silną pozycję na rynku poligraficznym i moce produkcyjne wystraczające na zaspokojenie potrzeb rynku polskiego, w związku z tym podjęto decyzję o przejęciu przez A. jedynie wybranych składników majątku B. i następnie przeprowadzeniu procesu likwidacji B..

W związku z powyższym, Spółka zamierza nabyć odpłatnie od B. część posiadanych przez B. składników majątku, które następnie planuje wykorzystywać we własnej działalności gospodarczej, zaś pozostałe składniki majątku B. - w miarę możliwości zostaną sprzedane lub zutylizowane, zaś sama B. zostanie zlikwidowana. Do składników majątkowych, które Spółka zamierza nabyć od B. wchodzą:

a) Część towarów znajdujących się w magazynie B. (zlokalizowanym na terytorium Polski), na które składają się: produkty i wyroby gotowe (łącznie towary) - należy zaznaczyć, że nie wszystkie towary magazynowe zostaną nabyte przez Spółkę; nabyciu będą podlegały tylko towary nadające się do wykorzystania w prowadzonej działalności przez A., zaś pozostała część towarów znajdujących się w magazynie B. (i nie nabyta przez A.) zostanie przez B. w procesie likwidacji zutylizowana. Po zakupie towary nabyte przez A. zostaną przewiezione do magazynu Spółki we W. - Spółka nie przejmie budynku magazynu, pracowników magazynu, i - z wyjątkami dotyczącymi kilku maszyn, o których mowa poniżej - wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez B. w związku z prowadzeniem tego magazynu.

b) Spółka planuje przejęcie około 17 pracowników działów marketingu i sprzedaży B. (spośród około 28 osób pracujących w tych działach i spośród przeszło 120 osób pracujących w ogóle w B.). Celem przejęcia tych osób jest uzupełnienie własnych zasobów kadrowych w działach marketingu i sprzedaży A. i dlatego Spółka chce przejąć tylko niektórych pracowników tych działów; z pozostałymi pracownikami B. zawrze porozumienia o rozwiązaniu umów o pracę. Przejęci pracownicy w ramach zatrudnienia w A. będą zajmować się reklamą i sprzedażą wszystkich produktów, którymi handluje A., korzystając z narzędzi sprzedaży (oprogramowania) i bazy klientów A.. Pracowników działów marketingu i sprzedaży zostaną przejęcie przez A. w ramach art. 231 kodeksu pracy.

c) Spółka planuje zakupić od B. sprzęt elektroniczny (komputery, telefony i drukarki) wykorzystywany przez 17 przejętych (wybranych) pracowników działu sprzedaży i marketingu.

d) Spółka rozważa również, że w trakcie procesu likwidacji zaproponuje współpracę z A. jeszcze kilku osobom zatrudnionym obecnie w B., mogą to być wybrani pracownicy z działu logistyki, czy finansów (menedżerowie a nie szeregowi pracownicy), przy czym liczba tych osób nie przekroczy 5 pracowników (na 120 zatrudnionych obecnie przez B.). Spółka nie nabędzie jednak od B. żadnych narzędzi (komputerów, oprogramowania), które pracownicy ci wykorzystują obecnie w B.. Osoby te rozwiążą umowę o pracę z B. a zawrą nową umowę z A. W odróżnieniu od wybranych pracowników działów marketingu i sprzedaży, pracownicy ci nie zostaną przejęcie w ramach art. 231 kodeksu pracy.

e) Spółka przejmie również od B. samochody wykorzystywane przez B. na podstawie umów najmu długoterminowego - większość samochodów używana jest przez pracowników działu sprzedaży i marketingu i właśnie te samochody zostaną przejęte przez A. na podstawie umów cesji praw i obowiązków wynikających z umów najmu długoterminowego.

f) B. posiada bardzo duży park maszyn produkcyjnych oraz maszyn do pakowania i załadunku towarów, gdyż jest właścicielem zakładu produkującego (...). A. nie będzie przejmować ani zakładu produkcyjnego, ani całych linii produkcyjnych należących do B.. Spośród całego parku maszyn produkcyjnych, Spółka nabędzie kilka wybranych maszyn z różnych działów, przykładowo pakowarkę (z działu produkcji), wózki widłowe (z działu logistyki), etc., lecz nie będzie przejmowała pracowników obsługujących te maszyny. Opisane maszyny wykorzystywane są obecnie w różnych działach B. i nie tworzą samodzielnie ani razem linii produkcyjnej, tj. nie jest możliwa samodzielna produkcja artykułów (...) jedynie przy wykorzystaniu tych maszyn.

Wartość wyżej wymienionej maszyny zostanie określona na poziomie rynkowym, według aktualnych, dostępnych dla Zainteresowanych cenników podobnych maszyn, lub przy wykorzystaniu wyceny przygotowanej przez firmę specjalizującą się w wycenie składników majątkowych.

Przejęcie ww. składników może nastąpić w ramach jednej transakcji, jednak nie jest wykluczone, że transakcja ta zostanie podzielona na dwa etapy. Rozważana jest bowiem opcja, że do końca 2024 roku zostaną sprzedane wybrane (opisane wyżej) towary będące w magazynie B., zaś przejęcie pracowników, sprzętu elektronicznego z działu marketingu i sprzedaży, kilku maszyn z innych działów oraz cesje umów najmu długoterminowego nastąpią na początku 2025 roku. Decyzja o przejęciu pracowników dopiero na początku przyszłego roku związana jest z rozliczeniami płacowymi. Mianowicie, z punktu widzenia przepisów prawa pracy - art. 231 kodeksu pracy - przejmowani pracownicy działu sprzedaży i marketingu będą stanowić zakład w rozumieniu przepisów kodeksu pracy i tym samym Spółka musi przejąć i kontynuować rozliczenia podatkowe, płacowe, ubezpieczeniowe tych pracowników, co będzie łatwiejsze w sytuacji, gdy przejęcie tych pracowników nastąpi na początku nowego roku kalendarzowego.

Po przejęciu wybranych pracowników B., A. zapewni im miejsce pracy, wynajmując odpowiednią powierzchnię biurową lub zawierając z nimi porozumienia o wykonywaniu pracy zdalnie. A. planuje wynajęcie powierzchni biurowej dla przejętych pracowników początkowo od B., a po zakończeniu likwidacji tego podmiotu planuje wynająć od podmiotu trzeciego powierzchnię biurową w Poznaniu lub okolicach, gdzie wybrani pracownicy będą mogli pracować. W początkowym okresie wynajęcie powierzchni biurowej od B. nastąpi na podstawie odrębnej umowy najmu pomiędzy B. a A., zawartej na zasadach i warunkach rynkowych.

W ramach struktury organizacyjnej B. - podobnie jak w innych podmiotach tej wielkości - wyodrębnione są działy odpowiedzialne za różne zadania (produkcja wytwarza towary do sprzedaży, magazyn i logistyka odpowiadają za prawidłowe przechowywanie i realizację zleceń sprzedażowych, marketing za reklamę produktów, zaś sprzedaż za znalezienie klientów i zawarcie z nimi odpowiednich umów, jednak takie wyodrębnienie wynika głównie z prawa pracy i potrzeb zarządczych. Struktura organizacyjna jest na bieżąco aktualizowana i nie była wprowadzona uchwałą Zarządu, czy uchwałą zgromadzenia wspólników - struktura organizacyjna wynika z bieżących potrzeb B.. Ponadto żaden z tych działów nie jest jednostką samofinansującą się, nie rozlicza samodzielnie przychodów przypadających na ten dział, a w księgach rachunkowych każdy z działów ma jedynie przypisane do siebie MPK, czyli miejsce powstawania kosztów, wyodrębnione dla potrzeb zarządczych i sprawozdawczych. Oprócz odpowiedniego księgowania kosztów przypisanych do poszczególnych działów, w księgach rachunkowych B. nie ma wyodrębnionych kont dedykowanych do ewidencjonowania operacji związanych z działalnością poszczególnych działów, w szczególności przychodów przypadających na te działy.

Jednocześnie A. nie przejmie (nie nabędzie) od B.:

a) siedziby B. ani budynków, w których znajduje się zakład produkcyjny, magazyny etc.,

b) z wyjątkiem wymienionych powyżej kilku maszyn z różnych działów (przykładowo pakowarki, wózków widłowych, etc.) i opisanego powyżej sprzętu używanego obecnie przez przejmowanych pracowników działu marketingu i sprzedaży, nie nabędzie parku maszyn produkcyjnych i magazynowych, ani innych środków trwałych czy wyposażenia B. - nieruchomości, środki trwałe, wyposażenie zostaną sprzedane innym podmiotom, lub (w przypadku braku możliwości ich sprzedaży) zostaną zutylizowane,

c) innych pracowników niż 17 osób z działów marketingu i sprzedaży oraz kilku (nie więcej niż 5) wybranych pracowników (menedżerów) innych działów - umowy o pracę z pozostałymi pracownikami zostaną wypowiedziane lub rozwiązane przez B. na podstawie porozumień stron w toku procesu likwidacji,

d) umów z dostawcami towarów i usług - umowy zostaną rozwiązane;

e) umów z klientami B.,

f) umów na dostawę mediów - umowy w wyniku likwidacji zostaną rozwiązane,

g) umów finansowych, w tym umów rachunków bankowych - umowy zostaną rozwiązane,

h) wierzytelności przysługujących B. związanych z prowadzoną przez B. działalnością gospodarczą,

i) bazy klientów,

j) środków pieniężnych należących do B.,

k) ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej przez B. - z wyjątkiem dokumentów pracowniczych pracowników działu sprzedaży i marketingu, którzy przejdą do A. na podstawie art. 231 kodeksu pracy.

B. z jedną ze spółek Grupy C. łączy umowa licencyjna, na podstawie której B. do tej pory używała znaków towarowych na produkowane towary (przykładowo znak towarowe B., C.). Właścicielem marek jest aktualnie spółka-siostra B. - C. mbH & Co (zakupiona również przez Grupę A.). A. nie przejmie praw i obowiązków wynikających z umów licencyjnych, które obecnie B. ma zawarte z licencjodawcą, lecz A. zawrze odrębne umowy z właścicielem praw do tych marek na licencje do nich. Od przyszłego roku A. planuje bowiem produkować i sprzedawać towary również pod markami B. i C.

Spółka nie będzie przejmowała również od B. baz danych z kontrahentami. Działalność prowadzona do tej pory przez Zainteresowanych jest realizowana w tym samym zakresie, a więc oba podmioty kierują swoją ofertę do tej samej grupy klientów, działając wobec siebie jako konkurenci rynkowi. Ponadto, Spółka korzysta z dostępnego na rynku oprogramowania do zarządzania sprzedażą, które to oprogramowanie zawiera bazy danych większości podmiotów będących klientami lub potencjalnymi klientami Spółki.

Niezależnie od wynagrodzenia z tytułu transferu poszczególnych składników majątku, Zainteresowani zakładają również możliwość określenia wynagrodzenia płatnego przez A. na rzecz B. za pozyskanie potencjału do generowania zysków i wyrażenie zgody na zakończenie prowadzenia działalności konkurencyjnej względem A., tzw. exit fee, w związku z przejęciem funkcji i ryzyk pełnionych oraz ponoszonych dotychczas przez B.. W przypadku braku określenia ww. potencjału - exit fee nie będzie należne (kwestię tę potwierdzą analizy finansowe specjalistów). W związku z powyższym, Strony dokonają zawarcia umowy regulującej wyrażenie przez B. zgody na zakończenie działalności konkurencyjnej względem A.. Umowa ta, w zależności od określenia przeniesienia potencjału do generowania zysków, będzie wskazywała na wypłatę (lub brak wypłaty) exit fee.

Zakończenie działalności operacyjnej przez B. planowane jest na przełom 2024 i 2025 roku, przy czym proces likwidacji już się rozpoczął - została podjęta uchwała o ogłoszeniu likwidacji B.

Nabyte przez A., opisane powyżej, wybrane składniki majątku B. nie będą funkcjonowały w strukturze A. w ramach odrębnej jednostki, działu, etc., lecz zostaną włączone do poszczególnych działów Spółki, np. i maszyny zostaną przekazane do działu produkcji mieszczącego się w zakładzie A. we W., kilka innych urządzeń zostanie przekazanych do odpowiednich działów A. (przykładowo nabyte od B. wózki widłowe zostaną przekazane do działu logistyki), a przejęci pracownicy powiększą dotychczasowe zespoły A. w ramach działów marketingu i sprzedaży, itd. Innymi słowy, składniki majątku B. nabyte przez A. zostaną wchłonięte w istniejącą obecnie strukturę poszczególnych działów A. zamiast tworzyć jedną wyodrębnioną całość w strukturze A..

Zakupione przez A. towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT w ramach przedsiębiorstwa Spółki. A. prowadzi działalność w całości opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a tym samym przysługuje jej prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych - innymi słowy, A. nie rozlicza VAT naliczonego tzw. strukturą sprzedaży.

Pytania

1. Czy opisana w treści wniosku transakcja obejmująca nabycie (przejęcie) przez A. od B. za wynagrodzeniem opisanych składników majątkowych oraz pracowników powinna zostać przez B. udokumentowana fakturą (fakturami), gdyż będzie stanowiła odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług i nie będzie stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa wart. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

2. Czy płacone przez Spółkę na rzecz B. wynagrodzenie za pozyskanie potencjału do generowania zysków i wyrażenie zgody przez B. na zakończenie prowadzenia działalności konkurencyjnej względem A. (exit fee) - jeśli będzie należne - będzie opodatkowane VAT jako wynagrodzenie za usługę świadczoną przez B. na rzecz A., którą B. powinien udokumentować fakturą?

3. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy Spółce jako nabywcy opisanych we wniosku składników majątku i pracowników B. będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury (faktur) wystawionej (wystawionych) przez B. z tego tytułu?

4. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 2, czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury wystawionej przez B. celem udokumentowania wynagrodzenia za pozyskanie potencjału do generowania zysków i wyrażenie zgody na zakończenie prowadzenia działalności konkurencyjnej względem A. (exit fee)?

5. Czy wynagrodzenie za pozyskanie potencjału do generowania zysków i wyrażenie zgody przez B. na zakończenie prowadzenia działalności konkurencyjnej względem A. (exit fee) będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami, o którym mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, który zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT powinien być rozpoznany jednorazowo w dacie poniesienia, rozumianej jako data ujęcia faktury w księgach rachunkowych A.?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 5 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytań nr 1-4 dotyczących podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Zainteresowanego w sprawie

W ocenie Zainteresowanych:

Ad 5

Wynagrodzenie za pozyskanie potencjału do generowania zysków i wyrażenie przez B. zgody na zakończenie prowadzenia działalności konkurencyjnej względem A. (exit fee) będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami, o którym mowa w art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: ustawa o CIT), który zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT powinien być rozpoznany jednorazowo w dacie poniesienia, rozumianej jako data ujęcia faktury w księgach rachunkowych A..

UZASADNIENIE STANOWISKA ZAINTERESOWANYCH

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Aby zatem dany wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, to musi spełnić następujące warunki:

a) jest poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi być pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

b) stanowi wydatek definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

c) pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, czyli został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;

d) jest właściwie udokumentowany,

e) nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wypłata wynagrodzenia exit fee stanowi nieodłączny element występujący w sytuacjach, w których w ramach grup kapitałowych dochodzi do przeniesienia funkcji biznesowych stanowiących potencjał do generowania zysku.

W ocenie Spółki wszystkie warunki niezbędne dla zaliczenia wynagrodzenia exit fee do kosztów uzyskania przychodów zostaną spełnione, ponieważ:

a) wynagrodzenie exit fee zostanie pokryte ze środków Spółki i nie zostanie jej zwrócone ani w całości, ani w jakiejkolwiek części;

b) wynagrodzenie exit fee będzie pozostawać w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, a poniesienie tego wydatku może przyczynić się do zwiększenia uzyskiwanych przez Spółkę przychodów. Jak bowiem wynika z opisu zdarzenia przyszłego, na skutek ujednolicenia przez Grupę A. działalności gospodarczej w Polsce i likwidacji B., Spółka w zamian za exit fee przejmie część posiadanych przez B. składników majątku i będzie realizowała dalszą produkcję i dystrybucję artykułów biurowych i szkolnych pod markami B. oraz C. (dotychczas oferowanych przez B.). Spółka zakłada, że wpłynie to na wzrost przychodów osiąganych przez A. Jednocześnie zaprzestanie prowadzenia działalności przez B. pozwoli A. na co najmniej częściowe przejęcie rynku poligraficznego obsługiwanego do tej pory przez B., a przez to zwiększenie całościowego udziału A. na tym rynku w Polsce;

c) poniesienie wydatku na wynagrodzenie exit fee będzie należycie udokumentowane - zostanie zawarta umowa pomiędzy podmiotami o treści opisanej w zdarzeniu przyszłym, a B. wystawi odpowiednią fakturę VAT obejmującą wynagrodzenie exit fee;

d) exit fee nie będzie stanowić żadnego z wydatków wymienionych w katalogu z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nieuznawanych arbitralnie przez ustawodawcę za koszty uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, w opinii Zainteresowanych wynagrodzenie exit fee poniesione w przyszłości przez A. będzie stanowić dla tej spółki koszt uzyskania przychodu.

Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 sierpnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.177.2021.1.RK wskazując, że: "(...) koszt Wynagrodzenia Ostatecznego za zrzeczenie się potencjału ekonomicznego rynku zbytu Sprzedającego (tzw. exit fee) będzie stanowił dla Spółki koszt uzyskania przychodów, w części w jakiej Wynagrodzenie będzie miało definitywny charakter, ponieważ wiąże się on z osiągnięciem przychodu Spółki. Równocześnie wydatek ten nie został wyłączony z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p." Analogicznie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2024 r., sygn. 0114- KDIP2-2.4010.284.2024.1.AP w pełni zgadzając się z podatnikiem i odstępując od uzasadnienia.

W dalszej kolejności konieczne jest rozstrzygnięcie, w którym momencie Spółka powinna zaliczyć wynagrodzenie exit fee do kosztów uzyskania przychodu.

Na gruncie ustawy o CIT moment zaliczenia danego wydatku do kosztów podatkowych uzależniony jest od stopnia powiązania danego wydatku z przychodami.

W art. 15 ust. 4 ustawy o CIT wskazano, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W orzecznictwie sądów administracyjnych i interpretacjach organów podatkowych wskazuje się, że do kosztów bezpośrednich należy zaliczyć koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie konkretnego przychodu, tj. wprost przyczyniło się do osiągnięcia skonkretyzowanego (zindywidualizowanego) przychodu. Koszty pośrednie stanowią natomiast wszelkie inne koszty dotyczące całokształtu prowadzonej działalności, nie mające bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, lecz związane z ogólnym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa i przekładające się na całość jego przychodów (tak m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 20 lutego 2018 r., 0111- KDIB2-1.4010.369.2017.2.AT).

W świetle powyższych regulacji, w ocenie Zainteresowanych, wynagrodzenie exit fee nie będzie stanowić kosztów bezpośrednich, ponieważ nie jest możliwe przypisanie go do konkretnych, zindywidualizowanych przychodów, tj. Spółka nie będzie w stanie określić, w którym momencie i w jakiej wysokości wygeneruje przychody powstałe w wyniku uiszczenia exit fee. Możliwość sprzedaży towarów pod markami, pod którymi do tej pory sprzedaż prowadziła B. może wpłynąć na wysokość uzyskiwanych przez A. przychodów, jednak nie jest możliwe określenie, w którym momencie i w jakiej wysokości przychody te dzięki wynagrodzeniu exit fee wystąpią. Tak więc jak wskazano powyżej, w ocenie Zainteresowanych wynagrodzenie exit fee jest kosztem pośrednim.

Zgodnie z kolei z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty pośrednie są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zasadą jest zatem, że pośrednie koszty uzyskania przychodów zaliczane są do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia, chyba, że spełnione zostaną łącznie dwie przesłanki wskazane w zdaniu drugim tego przepisu. W przypadku spełnienia poniższych dwóch przesłanek, ustawodawca nakazuje rozliczyć dany koszt proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy, tj.:

• koszt pośredni musi dotyczyć okresu przekraczającego rok podatkowy;
• nie może być możliwe określenie, jaka jego część dotyczy danego roku podatkowego.

W ocenie Zainteresowanych żadna z powyższych przesłanek nie zostanie spełniona w opisanym w niniejszym wniosku zdarzeniu przyszłym. Jak wskazano powyżej, nie jest możliwe ustalenie w jakim okresie i w jakiej wysokości wzrosną przychody A. związane z przejęciem rynku, czyli nie jest możliwe wskazanie, jakich konkretnie okresów dotyczy wynagrodzenie exit fee. Tym samym wynagrodzenia exit fee powinno być zaliczone do kosztów podatkowych jednorazowo - w momencie jego poniesienia, czyli zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Powyższe stanowisko potwierdzono m.in. w następujących interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

a) w interpretacji indywidualnej sygn. 0114-KDIP2-2.4010.284.2024.1.AP z dnia 5 sierpnia 2024 r. organ odstąpił od uzasadnienia i w pełni zgodził się z następującym stanowiskiem wnioskodawcy: "(...) wydatki z tytułu Exit Fee jako inne niż bezpośrednie koszty uzyskania przychodu podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu w momencie określonym w art. 15 ust. 4d zdanie pierwsze ustawy o CIT, tj. jednorazowo w dacie ich poniesienia, rozumianej jako ich ujęcie w księgach rachunkowych C. na podstawie otrzymanych faktur";

b) w interpretacji indywidualnej sygn. 0111-KDIB2-1.4010.469.2023.4.KK z dnia 19 stycznia 2024 r. organ wskazał, że "Zatem [należy - dopisek autora] zgodzić się z Państwa stanowiskiem, zgodnie z którym koszt wynagrodzenia za potencjał zysku (tzw. exit fee) powinien zostać ujęty przez Nabywcę na gruncie ustawy o CIT jako koszt pośredni, potrącalny dla celów CIT w dacie poniesienia, tj. ujęcia w księgach rachunkowych, niezależnie od tego, czy wydatek związany z wynagrodzeniem za potencjał zysku zostanie ujęty w księgach rachunkowych (zaksięgowany) na koncie kosztowym czy też na innym koncie (z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów)";

Stanowisko wnioskodawcy (grupy zainteresowanych) przyporządkowane do pytania (poszczególnych pytań) przedstawionego we wniosku

c) w interpretacji indywidualnej sygn. 0114-KDIP2-2.4010.152.2023.2.RK z dnia 26 maja 2023 r. organ uznał, że "(...) Wynagrodzenie Exit Fee należy uznać za koszt inny niż bezpośrednio związany z osiągniętym przychodem (tzw. koszt pośredni). Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami".

Podsumowując, w ocenie Zainteresowanych wynagrodzenie za pozyskanie potencjału do generowania zysków i wyrażenie przez B. zgody na zakończenie prowadzenia działalności konkurencyjnej względem A. (exit fee) będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami, o którym mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, który zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o ClT powinien być rozpoznany jednorazowo w dacie poniesienia, rozumianej jako data ujęcia faktury w księgach rachunkowych A..

Spółka prosi o potwierdzenie przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowaną, która jest stroną postępowania

A. sp. z o.o. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.