Interpretacja indywidualna z dnia 14 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.495.2024.1.HW

Nieuznanie za podatnika podatku w związku z wniesieniem środków trwałych do Spółki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Państwa za podatnika podatku od towarów i usług w związku z wniesieniem środków trwałych do Spółki. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

1. Podstawę działania (…), dalej (...), stanowi statut (…), który – na podstawie art. 67 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 559 ze zm.) – uchwalony został przez Rady zainteresowanych Gmin.

2. (…) utworzony został na czas nieoznaczony, a do jego zadań należy m.in. planowanie i wykonywanie zadań z zakresu gospodarki odpadami komunalnymi na terenie gmin – członków (…), w szczególności zapewnienie budowy, utrzymania i eksploatacji regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych (...).

3. (…) realizując wymienione zadania własne na bieżąco rozbudowuje lub modernizuje system gospodarowania odpadami komunalnymi. W latach 2024-2025 realizuje inwestycje pn. (…), w wyniku której powstaną następujące środki trwałe: (...) (m.in. maszyny i urządzenia). Modernizacja (…) jest niezwykle istotną inwestycją dla (…) m.in. z konieczności dostosowania się do wymogów szeregu nowych i zmienianych przepisów europejskich oraz krajowych (m.in. BAT, priorytetów gospodarki o obiegu zamkniętym). Umowa na realizację inwestycji została zawarta 21 sierpnia 2023 r., wymagany termin realizacji to 24 miesiące od zawarcia umowy.

4. (…) posiada 100% udziałów spółki (…) Sp. z o.o. (dalej: (…)), której działalność związana jest ze zbieraniem, przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów, w tym prowadzi (…) – instalację przetwarzania odpadów. (…) jest jedynym właścicielem (…), która realizuje zadania (usługi) w ogólnym interesie gospodarczym (dalej: usługi OIG) polegające na odbiorze, transporcie i zagospodarowaniu odpadów komunalnych. Zadania w zakresie zagospodarowania odpadami zostały powierzone spółce uchwałą Nr (…) (…) dnia 21 października 2019 r. w sprawie powierzenia spółce (…) Sp. z o.o. w (…) realizacja zadania (…) z zakresu gospodarki odpadami komunalnymi oraz wyrażenia zgody na zawarcie przez (…) umowy o świadczenie usług w ogólnym interesie publicznym (ze zmianami).

(…) zamierza wnieść aportem do (…) środki trwałe wymienione w pkt 2, bezpośrednio po zakończeniu inwestycji. Wnioskodawca nie zamierza użytkować wytworzonych środków trwałych przed przekazaniem do Spółki.

5. Wytworzone środki trwałe będą wykorzystywane w Spółce do wykonywania zadań nałożonych przez (…), jako organ władzy publicznej.

6. Wartość nominalna udziałów, jakie otrzyma Wnioskodawca po przekazaniu aportem środków trwałych do Spółki będzie odpowiadać kosztom ww. inwestycji.

7. (…) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, tzn. w ramach obszaru cywilnoprawnego dokonuje on dzierżawy pojemników na odpady komunalne. Czynności dokonywane w ramach obszaru cywilnoprawnego (…) deklaruje i rozlicza w deklaracjach VAT-7 jako opodatkowane stawką VAT.

8. Faktury dokumentujące realizację inwestycji, objętej zakresem wniosku, będą wystawione na (…). Podatek naliczony, zawarty w tych fakturach nie będzie odliczany z żadnej z faktur.

9. Reasumując zamiarem (…) jest wniesienie do (…) środków trwałych wykorzystywanych do świadczenia usług w ogólnym interesie publicznym.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, polegającym na wniesieniu przez (…) do (…) aportu środków trwałych, zastosowanie znajduje art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, skutkujący uznaniem, że (…) w tym zakresie nie działa jako podatnik VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), w opisanym zdarzeniu przyszłym, (…) nie powinien być uznany za podatnika podatku VAT. Zgodnie z ww. przepisem „nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych”.

(…) wykonuje zadania użyteczności publicznej, czyli zadania własne, statutowe, przekazane przez gminy należące do Związku, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspakajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

(…) uznaje, że w opisanym przypadku nie działa jako przedsiębiorca, lecz realizuje swoje zadania statutowe, własne, o charakterze publicznoprawnym. Ponadto w relacji z (…), wnosząc wkład rzeczowy do tej spółki, (…) nie wykonuje czynności charakterystycznej dla obrotu gospodarczego i dostępnej wszystkim. Zasadnicza odmienność między gospodarką komunalną a działalność gospodarczą polega głównie na tym, że gospodarka komunalna nie ma celu zarobkowego (por. wyrok WSA z dnia 21 marca 2024 r., o sygn. I SA/Po 821/23, wyrok WSA z dnia 5 października 2022 r., o sygn. I SA/Sz 375/22 czy interpretacja z dnia 7 maja 2024 r., o sygn. 0112-KDIL1-1.4012.204.2024.1.WK).

W związku z powyższym czynność prawna wniesienia aportem środków trwałych o których mowa w opisie stanu faktycznego do Spółki nie podlega opodatkowaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W ujęciu tego przepisu, pojęcie „dostawa towarów” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, nieruchomości w tym grunty, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych:

-wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku,

-w zamian za aport wnoszący otrzymuje pewne uprawnienia (udziały) mające określoną wartość.

Taka transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest konieczne, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku, z którym wnoszący aport uzyskuje pewną wymierną korzyść.

Wniesienie aportu do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług. Tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem. Istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każdą jednak czynność stanowiącą dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, można uznać za czynność podlegającą opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w ramach tej czynności jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Z cyt. wyżej art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że wyłączenie przewidziane w tym przepisie dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonując wykładni powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 6 ustawy, należy rozgraniczyć sferę imperium, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Powyższy przepis nie jest samodzielną podstawą do określenia, kiedy organ władzy publicznej jest podatnikiem VAT. Nie można go bowiem interpretować w oderwaniu od wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy definicji podatnika jako podmiotu wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu ust. 2 tego artykułu, przy czym działalność ta musi być wykonywana samodzielnie – we własnym imieniu i na własny rachunek. Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego, na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

-podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa oraz

-podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465), zwanej dalej ustawą o samorządzie gminnym:

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym:

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym:

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W myśl art. 64 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 64 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym:

Z art. 64 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym wynika, że:

Zgodnie z art. 65 ust. 1 i ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym:

Na mocy art. 67 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W ust. 2b powyższego art. 67 zapisano:

Z powołanych wyżej przepisów ustawy o samorządzie gminnym wynika, że związki międzygminne posiadają osobowość prawną, zatem na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy mogą być podatnikami podatku od towarów i usług, jeżeli wykonują działalność gospodarczą.

Wyłączenie z grona podatników VAT podmiotów prawa publicznego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Podmioty prawa publicznego są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 399):

Stosownie do art. 3 ww. ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach,

Z opisu sprawy wynika, że (…) utworzony został na czas nieoznaczony, a do jego zadań należy m.in. planowanie i wykonywanie zadań z zakresu gospodarki odpadami komunalnymi na terenie gmin – członków (…), w szczególności zapewnienie budowy, utrzymania i eksploatacji regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych (...). Jesteście Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach obszaru cywilnoprawnego dokonujecie dzierżawy pojemników na odpady komunalne.

(…) realizując wymienione zadania własne na bieżąco rozbudowuje lub modernizuje system gospodarowania odpadami komunalnymi. W latach 2024-2025 realizuje inwestycje pn. (…), w wyniku której powstaną następujące środki trwałe: (...). Modernizacja (…) jest niezwykle istotną inwestycją dla (…) m.in. z konieczności dostosowania się do wymogów szeregu nowych i zmienianych przepisów europejskich oraz krajowych (m.in. BAT, priorytetów gospodarki o obiegu zamkniętym). Umowa na realizację inwestycji została zawarta 21 sierpnia 2023 r., wymagany termin realizacji to 24 miesiące od zawarcia umowy.

(…) posiada 100% udziałów Spółki z o.o. (…), której działalność związana jest ze zbieraniem, przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów, w tym prowadzi (…) – instalację przetwarzania odpadów. (…) jest jedynym właścicielem Spółki, która realizuje zadania (usługi) w ogólnym interesie gospodarczym, polegające na odbiorze, transporcie i zagospodarowaniu odpadów komunalnych. Zadania w zakresie zagospodarowania odpadami zostały powierzone Spółce uchwałą Nr (…) (…) dnia 21 października 2019 r. w sprawie powierzenia Spółce realizacji zadania (…) z zakresu gospodarki odpadami komunalnymi oraz wyrażenia zgody na zawarcie przez (…) umowy o świadczenie usług w ogólnym interesie publicznym (ze zmianami). (…) zamierza wnieść aportem do (…) ww. środki trwałe bezpośrednio po zakończeniu inwestycji. Wnioskodawca nie zamierza użytkować wytworzonych środków trwałych przed przekazaniem do Spółki. Wytworzone środki trwałe będą wykorzystywane w spółce do wykonywania zadań nałożonych przez (…), jako organ władzy publicznej. Wartość nominalna udziałów, jakie otrzyma Wnioskodawca po przekazaniu aportem środków trwałych do spółki będzie odpowiadać kosztom ww. inwestycji. Faktury dokumentujące realizację inwestycji, objętej zakresem wniosku, będą wystawione na (…). Podatek naliczony, zawarty w tych fakturach nie będzie odliczany z żadnej z faktur.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, polegającym na wniesieniu przez (…) do Spółki aportu środków trwałych, zastosowanie znajduje art. 15 ust. 6 ustawy, skutkujący uznaniem, że (…) w tym zakresie nie działa jako podatnik VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie szeroko. Działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny i niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Ustawa definiuje więc podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. W szczególności działalność gospodarcza nie musi być prowadzona w celu osiągnięcia zysku.

Warto w niniejszej sprawie przywołać wyrok NSA w Warszawie z 8 czerwca 2022 r., sygn. akt I FSK 674/21, w którym Sąd wskazał:

Podobne wnioski wynikają z wyroku z 26 maja 2021 r., sygn. akt I FSK 1803/18, w którym NSA w Warszawie odwołał się do orzecznictwa TSUE i wskazał:

Ocena charakteru wykonywanych przez gminę czynności za pośrednictwem spółki prawa handlowego była również przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. akt I FSK 659/18, NSA wskazał:

Co istotne – jak wynika z okoliczności sprawy – Inwestycja, którą Państwo przeprowadzacie, a wyniku której powstaną środki trwałe, tj. (...), jest realizowana z zamiarem wniesienia ww. środków trwałych aportem do Spółki. Powyższe wynika z faktu, że to Spółka prowadzi działalność związaną ze zbieraniem, przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów, w tym prowadzi (…) – instalację przetwarzania odpadów. (…) jest jedynym właścicielem Spółki, która realizuje zadania (usługi) w ogólnym interesie gospodarczym polegające na odbiorze, transporcie i zagospodarowaniu odpadów komunalnych. Zadania w zakresie zagospodarowania odpadami zostały powierzone spółce uchwałą Nr (…) (…) dnia 21 października 2019 r. w sprawie powierzenia Spółce realizacji zadania (…) z zakresu gospodarki odpadami komunalnymi oraz wyrażenia zgody na zawarcie przez (…) umowy o świadczenie usług w ogólnym interesie publicznym (ze zmianami).

Przedmiotowe środki trwałe (…) zamierza wnieść aportem do Spółki bezpośrednio po zakończeniu inwestycji. Nie zamierzają Państwo ich użytkować przed przekazaniem do Spółki.

Aport – jak już wskazano – ma charakter cywilnoprawny i jest czynnością odpłatną.

W rozpatrywanej sprawie wartość nominalna udziałów, jakie otrzymacie Państwo po przekazaniu aportem środków trwałych do Spółki będzie odpowiadać kosztom ww. inwestycji.

Z powyższego wynika, że na moment rozpoczęcia inwestycji, znany jest Państwu cel jej przeprowadzenia, tj. wniesienie środków trwałych powstałych w trakcie tej inwestycji do Spółki.

W rozpatrywanej sprawie, istotna jest Państwa intencja realizowanej Inwestycji. Sami zdecydowaliście Państwo, że środki trwałe, które powstaną w jej trakcie zostaną wniesione aportem do Spółki.

(…) – w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – jako osoba prawna będzie podlegał obowiązkowi podatkowemu na zasadach ogólnych. W tym zakresie bowiem, wykonywane przez (…) czynności będą miały charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym, w rozpatrywanej sprawie, dokonując aportu ww. środków trwałych nie będziecie Państwo działać jako organ władzy publicznej, i w konsekwencji nie możecie skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Organy władzy publicznej nie są uznawane za podatników w zakresie czynności, które mieszczą się w ramach zadań, dla realizacji których zostały one powołane, dodatkowo pod warunkiem, że czynności te nie będą wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W przypadku dostawy nieruchomości za odpłatnością (w tym wniesienia aportu) nie będą realizowane zadania, dla realizacji których organy te zostały powołane. Działania (…) będą w tym przypadku tożsame z działaniami każdego innego podmiotu dokonującego dostawy nieruchomości lub innych towarów.

W opisanej sytuacji, w przypadku transakcji wniesienia aportu do Spółki, wyczerpane zostaną przesłanki do uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy – transakcja zbycia środków trwałych w drodze aportu, będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną).

Dokonując aportu, który stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – będziecie działać Państwo jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Wyłączenie z opodatkowania VAT w oparciu o art. 15 ust. 6 ustawy należy rozumieć wąsko. Tylko sprzedaż majątku nabytego przez podmioty prawa publicznego do celów prowadzonej działalności publiczno-prawnej i wykorzystywanego wyłącznie do takich celów, pozostanie poza zakresem VAT.

Wprawdzie podaliście Państwo, że środki trwałe będą wykorzystywane w Spółce do wykonywania zadań nałożonych przez(…), jako organ władzy publicznej, to jednak kwoty opłat za odbiór odpadów są daniną publiczną wyłącznie dla jednostki samorządu terytorialnego, a nie dla Spółki. Spółka zaś otrzymuje środki finansowe od (…) za wykonywanie usług związanych z odbiorem, transportem i zagospodarowaniem odpadów komunalnych.

Podsumowując, w opisanym zdarzeniu przyszłym, polegającym na wniesieniu przez (…) do Spółki aportu środków trwałych, nie znajdzie zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy, skutkujący uznaniem, że (…) w tym zakresie nie działa jako podatnik VAT. Tym samym czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Ponadto powołany w stanowisku wyrok Sądu nie ma mocy powszechnie obowiązującej. Sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935), dalej jako „PPSA”. Zatem powołany wyrok nie posiada waloru wykładni powszechnej, co w praktyce oznacza, że nie stanowi on podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).