Samowolna konstrukcja oporowa a obowiązki prawne inwestorów - Wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2024 r., sygn. II OSK 2320/21
Konstrukcja budowlana ustawiona na granicy działki, wykonana z prefabrykowanych elementów betonowych, może zostać zakwalifikowana jako konstrukcja oporowa wymagająca posiadania pozwolenia na budowę, a naruszenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego może uzasadniać nakaz jej rozbiórki.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon sędzia del. WSA Anna Szymańska Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. N. i M. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 kwietnia 2021 r. sygn. akt IV SA/Po 853/19 w sprawie ze skargi P. N. i M. N. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Poznaniu z dnia 27 czerwca 2019 r. nr WOA.7721.147.2019.AC w przedmiocie nakazu rozbiórki oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej WSA) wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2021 r., IV SA/Po 853/19, oddalił skargę P. N. i M. N. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej WINB) z dnia 27 czerwca 2019 r. w przedmiocie nakazu rozbiórki.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach prawnych i faktycznych:
Zaskarżoną decyzją WINB, po rozpatrzeniu odwołania P. N. i M. N., utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla powiatu poznańskiego (dalej PINB) z 19 marca 2019 r. w przedmiocie nakazu rozbiórki konstrukcji oporowej.
Skargę na tę decyzję wnieśli do WSA P. N. i M. N.
Zaskarżonym wyrokiem WSA oddalił wniesioną skargę.
Sąd za niewadliwe uznał ustalenia organów co do przedmiotu i terminu wykonania inkryminowanych robót na działce nr [...], zabudowanej budynkiem mieszkalnym dwulokalowym. Obecny w trakcie kontroli M. N. podpisał protokół kontroli bez uwag. J. L., pełnomocniczka P. N., oświadczyła do protokołu jedynie, że "wykonane roboty nie miały na celu powiększenia ogródka tylko wykonanie ogrodzenia w granicy z działką sąsiednią, ponadto że to nie była skarpa tylko naturalne ukształtowanie terenu, które powodowało zagrożenie". Wykonanie tych robót potwierdziły w swych późniejszych pisemnych wyjaśnieniach pozostałe strony postępowania wszczętego na skutek ww. kontroli, tj. M. B. (właściciel działki nr [...]) oraz F. M. (właściciel lokalu nr 1 w budynku na działce nr [...]). Wbrew zarzutom skargi, ich zeznania nie są wewnętrznie sprzeczne, ani nielogiczne. Jest poza sporem, że ww. protokół kontroli nie zawierał ustaleń w kwestii daty wykonania przedmiotowych robót. Jednakże, w ocenie Sądu, organy obu instancji prawidłowo przyjęły, opierając się przede wszystkim na wyjaśnieniach M. B. oraz F. M., że doszło do tego w czerwcu 2018 r.