Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 11 września 2024 r., sygn. II SAB/Go 61/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Asesor WSA Kamila Karwatowicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 11 września 2024 r. sprawy ze skargi R.C. na bezczynność Burmistrza w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] maja 2024 r. R. C., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł skargę na bezczynność Burmistrza [...] w załatwieniu jego wniosku o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego. W skardze skarżący zawarł wniosek o: 1. Wyznaczenie organowi terminu na wydanie decyzji; 2. Stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności; 3. Stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 4. Zasądzenie na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, że w dniu [...].09.2023 r. wystąpił do Burmistrza [...] z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Pismem z dnia [...].09.2023 r. organ wezwał stronę do uzupełnienia dokumentacji w sprawie, wyznaczając 14 dniowy termin. Wezwanie doręczone zostało pełnomocnikowi strony w dniu [...].10.2023 r., a zatem wyznaczony przez organ termin mijał z dniem [...].10.2023 r. Strona nie doręczyła wymaganych dokumentów w zakreślonym przez organ terminie, wobec powyższego organ pismem z dnia [...].11.2023 r., doręczonym pełnomocnikowi strony w dniu [...].11.2023 r., zawiadomił stronę o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia. W dniu [...].12.2023 r. złożone zostało ponaglenie na bezczynność organu I instancji w związku z niesłusznym pozostawieniem wniosku bez rozpatrzenia. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] postanowieniem z dnia [...].03.2024 r. uznało ponaglenie za nieuzasadnione, stwierdzając, iż organ nie dopuścił się bezczynności, ani przewlekłego postępowania w sprawie. Kolegium w uzasadnieniu postanowienia wskazało, iż organ słusznie pozostawił wniosek bez rozpatrzenia w związku z faktem, iż wymagane przez organ wezwaniem dokumenty były konieczne do merytorycznego załatwienia sprawy - błędnie uznając, iż organ prowadzący postępowanie w każdym jego stadium może wezwać stronę do uzupełnienia dokumentów i w razie niewykonania tego wezwania pozostawić wniosek bez rozpatrzenia. Zdaniem skarżącego działanie organu I instancji nie znajduje oparcia w przepisach prawa. Pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia, zarówno w formie wskazanej w art. 64 k. p. a. jak i w analogicznej instytucji ustanowionej w art. 24a ustawy o świadczeniach rodzinnych, zastosowanie ma jedynie do wstępnego sprawdzenia złożonego w organie administracji publicznej wniosku pod względem jego kompletności zgodnie z właściwymi przepisami materialnoprawnymi, nie zaś, jak to uczynił skarżony organ, w momencie gdy wszczęte już zostało postępowanie administracyjne. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21.02.1996 r. sygn. akt I SA 2042/94 organ I instancji po uchyleniu decyzji przez organ II instancji i po przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia nie ma możliwości zastosowania art. 64 k. p. a. (w przedmiotowej sprawie analogicznie art. 24a ustawy o świadczeniach rodzinnych), gdyż na tym etapie sprawa nie podlega już kontroli formalnej a merytorycznej, w związku z czym organ winien był wydać decyzję administracyjną rozstrzygającą sprawę co do jej istoty. Analogiczne stanowisko znajduje oparcie zarówno w doktrynie (m. in. P. Przybysz [w:] Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, wyd. XIII, Warszawa 2021, art. 64.; B. Adamiak, J. Borkowski [w:] Kodeks Postępowania Administracyjnego. Komentarz) jak i w t orzecznictwie sądów administracyjnych.