Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 września 2024 r., sygn. IV SA/Wr 485/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Marta Pająkiewicz-Kremis Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 5 września 2024 r. sprawy ze skargi H. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu z dnia 12 maja 2023 r., nr SKO 4103/535/2023 w przedmiocie odmowy przyznania dodatku węglowego uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 12 maja 2023 r., nr SKO 4103/535/2023 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Wałbrzychu (dalej: SKO, Kolegium, organ odwoławczy) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r., poz. 775, dalej: k.p.a.) oraz art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1692 z późn. zm., dalej: u.d.w..), po rozpatrzeniu odwołania H. T. (dalej" Strona, Skarżący) utrzymał w mocy decyzję Wójta Gminy Stoszowice (dalej: organ I instancji) z dnia 27 stycznia 2023 r., nr 001313/DW/01/2023 w sprawie odmowy przyznania Stronie dodatku węglowego.

Wnioskiem z dnia 14 listopada 2022 r. Strona wniosła o przyznania dodatku węglowego. We wniosku wskazano gospodarstwo wieloosobowe zamieszkujące pod adresem: [...] [...]-[...] B. (Strona oraz E. T.).

Wskazaną na wstępie decyzją z dnia 27 stycznia 2023 r. odmówił przyznania Stronie dodatku węglowego.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że na podstawie zgromadzonych w sprawie informacji, zawartych we wniosku o wypłatę dodatku węglowego oraz na podstawie: ewidencji opłaty1 za gospodarowanie odpadami komunalnymi (nieruchomość położona pod adresem: [...] [...]-[...] B. jest niezamieszkała- brak deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi), wizyty pracowników tut. Ośrodka Pomocy Społecznej w dniu 7 grudnia 2022 r. pod adresem wskazanym we wniosku, tj. [...] [...]-[...] B., stwierdził, że Strona stale nie zamieszkuje i nie gospodaruje pod wskazanym we wniosku adresem, przez co gospodarstwo Strony nie spełnia wymogów określonych w art. 2 ust. 2 pkt. 2, oraz art. 2 ust. 7 pkt. 1 u.d.w. Organ I instancji uznał, że w związku z faktem zamieszkiwania za granicą centrum życiowe Strony również jest za granicą i w takim przypadku dodatek węglowy nie przysługuje.