Interpretacja indywidualna z dnia 23 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.354.2024.2.MAZ

Powstanie obowiązku podatkowego z chwilą wykonania każdego odrębnego zlecenia wchodzącego w skład danej umowy transportu

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego, w zakresie podatku od towarów i usług (we wniosku pytanie nr 1), jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 31 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący powstania obowiązku podatkowego z chwilą wykonania całej usługi transportowej, wpłynął 31 lipca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

15 kwietnia 2024 roku Wnioskodawca (dalej także jako: „Spółka”) złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, przedstawiając następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT z siedzibą na terytorium Polski, specjalizuje się w świadczeniu usług transportowych zarówno na terenie kraju, jak i poza jego granicami. Obszar działalności Wnioskodawcy obejmuje współpracę z podmiotami gospodarczymi z Polski, państw członkowskich Unii Europejskiej oraz firmami spoza Unii Europejskiej. Charakterystyczną cechą prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest realizacja cyklicznych zleceń transportowych, które są uzgadniane indywidualnie z każdym klientem na podstawie pre-billing lub credit note (dalej: „zlecenia”) oraz zawartej umowy.

Wnioskodawca, korzystając z floty samochodów ciężarowych, realizuje zlecenia transportowe do różnych lokalizacji. Zlecenia transportowe napływają do Wnioskodawcy na bieżąco, w zależności od aktualnych potrzeb kontrahentów. Pre-billing może zawierać kilka zleceń, które Wnioskodawca jest w stanie zrealizować w ciągu jednego do dwóch miesięcy. W związku z częstotliwością zleceń, umowy z klientami przewidują, że rozliczenie za świadczone usługi następuje po wykonaniu całego zamówienia wskazanego w pre-billingu lub credit note, tj. w dniu wykonania ostatniego transportu.

Przed wykonaniem przedmiotowej usługi Spółka nie otrzymuje żadnych zaliczek czy przedpłat. Terminy płatności ustalane są w umowie po wykonaniu całości usługi.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, wezwaniem z dnia 12 czerwca 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.166.2024.2.MAZ, 0111-KDIB2-1.4010.196.2024.3.AJ, poprosił o uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji, zadając następujące pytania. Poniżej Wnioskodawca udziela na nie odpowiedzi, uwzględniając uwagi zawarte w postanowieniu o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z dnia 12 lipca 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.166.2024.4.MAZ, 0111-KDIB2-1.4010.196.2024.6.AJ:

1. Na czym dokładnie polega realizacja cyklicznych zleceń transportowych?

Realizacja cyklicznych zleceń transportowych obejmuje regularne wykonywanie usług transportowych dla tych samych klientów, zgodnie z zawartymi umowami. Cykliczność tych zleceń oznacza, że są one systematycznie uzgadniane na podstawie pre-billing lub credit note i realizowane w określonych odstępach czasowych.

2. Czy uzgadniane indywidualnie z klientem umowy w zakresie usług transportowych – w momencie ich uzgodnienia lub zawarcia – jednoznacznie określają towar (jego rodzaj i ilość), która ma być przetransportowana i czas w którym ma to być wykonane?

Umowy indywidualnie uzgadniane z klientem nie określają z góry towaru (jego rodzaju i ilości) ani dokładnego czasu wykonania usługi. Zamiast tego zakładają elastyczne porozumienie, w ramach którego szczegóły dotyczące poszczególnych zleceń będą precyzowane na bieżąco na podstawie wystawionego pre-billing lub credit note, zależnie od aktualnych potrzeb klienta.

3. Czy też w ramach zlecenia/umowy Spółka zobowiązuje się świadczyć usługę transportową w określonym przedziale czasowym, w trakcie którego będzie zobowiązana do transportu towarów, zgodnie z bieżącymi potrzebami klienta (bez określenia z góry dokładnej ilości towarów mających być przedmiotem transportu)?

W ramach zawartych umów Spółka zobowiązuje się do świadczenia usługi transportowej w określonym przedziale czasowym, tj. na okres na który jest zawarta umowa, jednak bez specyfikacji dokładnej ilości towarów do przewiezienia z góry. Dokładne szczegóły są ustalane na bieżąco, w miarę potrzeb klienta, co jest dokumentowane w pre-billingach lub credit note.

4. Jak – w kontekście precyzowania zakresu świadczonej usługi transportowej – należy rozumieć Państwa stwierdzenie, że „zlecenia transportowe napływają do Wnioskodawcy na bieżąco”?

Stwierdzenie to oznacza, że Wnioskodawca regularnie otrzymuje nowe zlecenia od swoich Kontrahentów, które są włączane do harmonogramu transportowego zgodnie z potrzebami każdego klienta.

5. Czy zawierane z klientami umowy lub inne dokumenty rozliczeniowe przewidują rozliczenie świadczonej usługi transportowej w okresach rozliczeniowych? Prosimy o podanie z jakich dokumentów rozliczeniowych to wynika oraz jakie są to okresy rozliczeniowe?

Umowy zawierane z klientami przewidują porozumienie, na podstawie którego rozliczenie świadczonych usług transportowych następuje po wykonaniu całości zamówienia, jak określono w pre-billingu lub credit note. Oznacza to, że okresy rozliczeniowe są zdefiniowane przez terminy wykonania wszystkich transportów wskazanych w tych dokumentach. Zasadniczo okres rozliczeniowy wynosi od 2 do 3 miesięcy.

Pytanie (we wniosku pytanie nr 1)

Czy stanowisko Spółki jest prawidłowe, że w opisanym stanie faktycznym obowiązek podatkowy w VAT powstaje z chwilą wykonania całej usługi transportowej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, obowiązek podatkowy w VAT powstaje z chwilą zakończenia ostatniego transportu, co stanowi moment wykonania umowy zawartej między Spółką a kontrahentem.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...).

W świetle tego przepisu usługami uznaje się wszelkie odpłatne świadczenia, które nie są dostawą towarów. Kluczowe jest, aby między świadczącym usługę a jej odbiorcą istniał stosunek prawny, w ramach którego za wykonaną usługę wypłacane jest wynagrodzenie. Ważny jest bezpośredni związek między usługą a otrzymanym za nią wynagrodzeniem, co oznacza, że z danego stosunku prawnego musi wynikać wyraźna korzyść dla świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f. Zasada ta implikuje, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonano dostawy towarów lub świadczenia usług, i powinien być rozliczony za ten okres.

Usługa transportowa świadczona przez Spółkę, realizowana jest na podstawie pre-billingu, który określa okres wykonania transportów oraz ich liczbę. Zawierane przez Spółkę umowy na przewóz zazwyczaj dotyczą kilku przewozów, więc nie jest możliwe zrealizowanie takiej umowy w sposób jednorazowy. Z umowy zawartej z poszczególnymi kontrahentami wynika, że usługa jest uznawana za wykonaną i podlega rozliczeniu podatkowemu dopiero po zakończeniu wszystkich transportów określonych w pre-billingu. W praktyce Spółka jest uprawniona do wystawienia faktury dopiero po zakończeniu wszystkich transportów, czyli po realizacji całego zlecenia. Przed wykonaniem usługi Spółka nie otrzymuje żadnych zaliczek lub przedpłat, a płatność jest ustalana po wykonaniu całej usługi.

W opinii Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem usług transportowych powstaje w momencie zakończenia ostatniego transportu, co jest zgodne z ogólną zasadą zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji obowiązek podatkowy w związku z realizacją umowy, której przedmiotem jest świadczenie usługi transportu na rzecz klienta, powstaje z chwilą wykonania tej usługi. W przedmiotowej sprawie będzie to miało miejsce wraz z wykonaniem w całości zamówienia transportu, tj. po wykonaniu ostatniego transportu zgodnie z warunkami zlecenia.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. w interpretacji z dnia:

• 21 lutego 2024 roku, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.413.2023.2.MAZ, gdzie organ podkreślił, że: „(...) usługa transportu samochodów, będąca przedmiotem zlecenia udzielanego Wnioskodawcy, jest świadczona przez Spółkę w okresie wskazanym w umowie, w drodze powtarzalnych świadczeń, które mogą trwać nawet do pięciu miesięcy. Zawierane umowy wskazują okres wykonania transportu oraz orientacyjną liczbę samochodów. Z umowy tej wynika więc, że poszczególne świadczenia (transporty) dokonywane przez Wnioskodawcę stanowią jedną usługę na rzecz klienta, realizowaną w okresie krótszym niż rok. Faktura wystawiana jest po zakończeniu wszystkich transportów, czyli po realizacji całej umowy.

Tym samym zastosowanie znajdzie zasada ogólna zawarta w art. 19a ust. 1 ustawy. W konsekwencji obowiązek podatkowy w związku z realizacją ww. umowy, której przedmiotem jest świadczenie w danym okresie usługi transportu samochodów osobowych na rzecz klienta, powstanie zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy – z chwilą wykonania tej usługi. W przedmiotowej sprawie będzie to miało miejsce wraz z wykonaniem w całości umowy

transportu, tj. po przewiezieniu ostatniej partii samochodów, zgodnie z warunkami zlecenia”.

• 2 lutego 2023 roku, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.529.2022.1.MR, gdzie organ wskazał że: „Mając na uwadze powołane przepisy, należy wskazać, że w rozpatrywanej sprawie za datę wykonania usługi należy uznać dzień, w którym zostanie wykonana ostatnia czynność składająca się na usługę spedycyjną. Zatem należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy - z chwilą wykonania usługi, tj. z chwilą wykonania ostatniej usługi składającej się na usługę spedycji, a więc gdy Spółka zrealizuje wszystkie zobowiązania składające się na ww. usługę”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...).

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Jednocześnie pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Jak stanowi art. 19a ust. 3 ustawy:

Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca świadczy usługi transportu, zarówno na terenie kraju, jak i poza jego granicami. Charakterystyczną cechą prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest realizacja cyklicznych zleceń transportowych, które są uzgadniane indywidualnie z każdym klientem na podstawie pre-billing lub credit note (dalej jako: „zlecenia”) oraz zawartej umowy. Zlecenia transportowe napływają do Wnioskodawcy na bieżąco, w zależności od aktualnych potrzeb kontrahentów. Pre-billing może zawierać kilka zleceń, które Wnioskodawca jest w stanie zrealizować w ciągu jednego do dwóch miesięcy. W związku z częstotliwością zleceń, umowy z klientami przewidują, że rozliczenie za świadczone usługi następuje po wykonaniu całego zamówienia wskazanego w pre-billingu lub credit note, tj. w dniu wykonania ostatniego transportu.

Realizacja cyklicznych zleceń transportowych obejmuje regularne wykonywanie usług transportowych dla tych samych klientów, zgodnie z zawartymi umowami. Cykliczność tych zleceń oznacza, że są one systematycznie uzgadniane na podstawie pre-billing lub credit note i realizowane w określonych odstępach czasowych. Umowy indywidualnie uzgadniane z klientem nie określają z góry towaru (jego rodzaju i ilości) ani dokładnego czasu wykonania usługi. Zamiast tego zakładają elastyczne porozumienie, w ramach którego szczegóły dotyczące poszczególnych zleceń będą precyzowane na bieżąco na podstawie wystawionego pre-billing lub credit note, zależnie od aktualnych potrzeb klienta. W ramach zawartych umów Spółka zobowiązuje się do świadczenia usługi transportowej w określonym przedziale czasowym, tj. na okres, na który jest zawarta umowa, jednak bez specyfikacji dokładnej ilości towarów do przewiezienia z góry. Dokładne szczegóły są ustalane na bieżąco, w miarę potrzeb klienta, co jest dokumentowane w pre-billingach lub credit notes. Wnioskodawca regularnie otrzymuje nowe zlecenia od swoich Kontrahentów, które są włączane do harmonogramu transportowego zgodnie z potrzebami każdego klienta. Umowy zawierane z klientami przewidują porozumienie, na podstawie którego rozliczenie świadczonych usług transportowych następuje po wykonaniu całości zamówienia, jak określono w pre-billingu lub credit note. Oznacza to, że okresy rozliczeniowe są zdefiniowane przez terminy wykonania wszystkich transportów wskazanych w tych dokumentach. Zasadniczo okres rozliczeniowy wynosi od 2 do 3 miesięcy. Przed wykonaniem przedmiotowej usługi Spółka nie otrzymuje żadnych zaliczek czy przedpłat. Terminy płatności ustalane są w umowie po wykonaniu całości usługi.

Państwa wątpliwość dotyczy uznania, że obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą wykonania całej usługi transportowej.

Wskazać należy, że strony zawierające umowę, także dotyczącą świadczenia usług, mogą dowolnie kształtować jej treść w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa. Przy czym trzeba zauważyć, że ustalenie zakresu świadczonej usługi oraz momentu jej wykonania powinno następować w sposób obiektywny. Postanowienia umowne w tej kwestii niewątpliwie są istotne, niemniej jednak należy zwrócić uwagę na charakter i specyfikę danego świadczenia, aby zapobiec możliwości manipulowania przez strony umowy momentem wykonania danej usługi, a w konsekwencji nieuzasadnionego przesuwania momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi. Oznacza to, że – w myśl tego przepisu – podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Z kolei przepis art. 19a ust. 3 ustawy wskazuje moment wykonania usługi, dla której ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. Przy czym w przedmiotowej sprawie – dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego – nie znajdzie zastosowania art. 19a ust. 3 ustawy. Przedstawiony opis stanu faktycznego nie wskazuje, że dla świadczonych usług transportowych ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń.

Tym samym w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie zasada ogólna powstawania obowiązku podatkowego, wyrażona w art. 19a ust. 1 ustawy. Zauważyć jednak należy, że – wbrew stanowisku Wnioskodawcy – obowiązek podatkowy w przypadku świadczenia opisanych przez Spółkę usług transportowych nie powstaje z chwilą zakończenia ostatniego transportu, co stanowi moment wykonania umowy zawartej z kontrahentem.

Analiza opisu stanu faktycznego wskazuje, że wykonywanie przez Spółkę usług transportowych dla tych samych klientów, w ramach zawartej umowy, polega na realizacji cyklicznych zleceń, napływających na bieżąco (precyzowanych na podstawie wystawionego pre-billing lub credit note). Mając na uwadze opis sprawy, należy stwierdzić, że zawierane przez Państwa umowy mają charakter ramowy, gdzie na czas jej obowiązywania Państwo zgłaszacie gotowość do świadczenia usług transportowych. Przy czy samo świadczenie usług transportowych, de facto, jest realizowane na podstawie konkretnego pre-billingu lub credit note, gdzie określony jest przedmiot świadczenia, który ma być przez Spółkę wykonany.

Przedstawiony opis stanu faktycznego wskazuje jednoznacznie, że na zawierane umowy świadczenia usług transportowych składa się szereg zleceń transportu, które precyzowane są na bieżąco, zależnie od aktualnych potrzeb klienta. Potwierdzeniem tego jest fakt, że umowa świadczenia usług transportowych zawierana jest na oznaczony okres, jednak nie określa z góry rodzaju i ilości towarów do przewiezienia. Tak więc to poszczególne zlecenia kształtują zakres przedmiotowy danej umowy, a nie jej treść w chwili zawarcia. Okoliczność, że umowa przewiduje płatność po wykonaniu całości usługi nie powoduje, że obowiązek podatkowy powstaje w momencie wykonania umowy, czyli zakończenia ostatniego transportu w ramach tej umowy.

Reasumując – w przedstawionych okolicznościach stanu faktycznego obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wykonania każdego odrębnego zlecenia wchodzącego w skład danej umowy transportu, a szczegóły tych to zleceń są precyzowane w wystawianym pre-billingu lub credit note. Zatem to chwila wykonania wszystkich transportów określonych w pre-billingu lub credit note determinuje powstanie obowiązku podatkowego, a nie wykonanie wszystkich zleceń, które zostały objęte daną umową.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług (we wniosku pytanie nr 1) – choć prawidłowo wskazuje art. 19a ust. 1 ustawy jako podstawę prawną dla określenia chwili powstania obowiązku podatkowego – należało uznać za nieprawidłowe, z uwagi na błędne wskazanie chwili powstania obowiązku podatkowego w opisanym stanie faktycznym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (we wniosku pytanie nr 2) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydana w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.