Wyrok NSA z dnia 17 lipca 2024 r., sygn. I OSK 1402/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Karol Kiczka Sędziowie: sędzia NSA Marek Stojanowski sędzia del. WSA Joanna Skiba (spr.) po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 marca 2023 r. sygn. akt IV SA/Wr 588/22 w sprawie ze skargi P. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 14 lutego 2022 r. nr SKO 4310/19/22 w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 7 marca 2023 r., sygn. akt IV SA/Wr 588/22, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.) oddalił skargę P. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z 14 lutego 2022 r. nr SKO 4310/19/22 w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej: Sąd I instancji) uznał bowiem, że w przedmiotowej sprawie na P. G. (dalej: Skarżący), jako wnuku podopiecznej ciąży obowiązek ponoszenia opłat za jej pobyt w domu opieki społecznej (dalej: DPS), albowiem ponoszona przez nią opłata nie pokrywa całości kosztów jej zamieszkania. Zaznaczył przy tym, że skoro Skarżący nie zawarł umowy z organem w kwestii ponoszenia opłat, nie wyrażając przy tym jakiejkolwiek gotowości zawarcia umowy, o której mowa w art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2268, dalej: "u.p.s."), to organy miały wszelkie podstawy do uznania, że wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 61 ust. 2e u.p.s.