Porada
Jakie zmienne składniki wynagrodzenia należy uwzględnić przy naliczaniu podstawy odprawy emerytalnej
PROBLEM
W jaki sposób naliczyć podstawę odprawy emerytalnej ze składników zmiennych wynagrodzenia, jeżeli pracownica chorowała w okresie: 29.06.2022 - 11.11.2022 (zwolnienie lekarskie), 12.11.2022 - 06.11.2023 (świadczenie rehabilitacyjne), 07.11.2023 - 29.12.2023 (urlop), 02.01.2024 - 14.01.2024 (urlop), 15.01.2024 - 05.07.2024 (zwolnienie lekarskie)? W przypadku choroby pracownika należy cofnąć się do okresu sprzed wystąpienia absencji chorobowej. Czy do podstawy naliczenia odprawy emerytalnej powinnam przyjąć składniki zmienne z miesięcy: 05.2022, 04.2022, 03.2022, czy z miesięcy: 11.2023, 12.2023, 01.2024?
RADA
Zmienne składniki wynagrodzenia należy przyjąć z okresu kwiecień - czerwiec 2022 r.
UZASADNIENIE
W celu obliczenia odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na emeryturę lub rentę (art. 921 § 1 Kodeksu pracy) stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop.
Z kolei ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy ustala się stosując zasady obowiązujące przy obliczaniu wynagrodzenia urlopowego, ze zmianami.
Składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu/odprawy w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do tego ekwiwalentu/odprawy.
Natomiast składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc, ale z wyjątkiem określonych wyżej, wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do odprawy, uwzględnia się w średniej wysokości z tego okresu.
Jeżeli przez cały okres przyjęty do ustalenia podstawy wymiaru, poprzedzający miesiąc nabycia prawa do odprawy, lub przez okres krótszy, lecz obejmujący pełny miesiąc kalendarzowy lub pełne miesiące kalendarzowe, pracownikowi nie przysługiwało zmienne wynagrodzenie, przy ustalaniu podstawy wymiaru uwzględnia się najbliższe miesiące, za które pracownikowi przysługiwało takie wynagrodzenie.
Należy się cofnąć do okresu kiedy pracownik choć przez jego część świadczył pracę. Początek długotrwałej choroby przypada od końca czerwca 2022 r., więc należy przyjąć okres od kwietnia do czerwca 2022 r.
Jeżeli pracownik nie przepracował pełnego 3-miesięcznego okresu, wynagrodzenie faktycznie wypłacone mu w tym okresie dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie, a otrzymany wynik mnoży się przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby w ramach normalnego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.
Zatem, jeśli przez część danego miesiąca z obranego okresu pracownik miał nieobecność (np. z powodu choroby) zmienne składniki z okresu kwiecień - czerwiec najpierw należy uzupełnić, a następnie ustalić średnią miesięczną kwotę.
§ 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 927),
§ 14 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. z 1997 r. nr 2 poz. 14).
Izabela Nowacka
ekonomista, specjalizuje się w prawie pracy, ubezpieczeniach społecznych i prawie podatkowym, autor licznych publikacji z zakresu rozliczania płac
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right