Interpretacja indywidualna z dnia 30 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.356.2024.2.KAK

Skutki podatkowe sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek.

Uzupełnił go Pan pismem z 29 lipca 2024 r. (data wpływu 29 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pan … (dalej: Wnioskodawca lub OT) prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej pod nazwą „…”; numer NIP: …. Przeważające PKD jego firmy to: …. Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

Wnioskodawca w dniu 23 marca 2021 roku, na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego (Repertorium A nr …) nabył nieruchomości gruntowe, stanowiące działki budowlane, tj.:

• działka oznaczona numerem ewidencyjnym … o obszarze … ha, położona w województwie …, w powiecie …, w …, nazwa obrębu …, o oznaczeniu/sposobie korzystania „B” – tereny mieszkaniowe;

• działka oznaczona numerem ewidencyjnym … o obszarze …ha, położona w województwie …, w powiecie …, w …, nazwa obrębu … o oznaczeniu/sposobie korzystania „B” – tereny mieszkaniowe. - dalej łącznie zwane jako: Nieruchomości lub Działki. Łącznie cały obszar obu Działek wynosi ….

Zgodnie z umową sprzedaży (Repertorium A nr …) OT nabyła Nieruchomości ze środków pochodzących z Pana majątku osobistego. Po nabyciu Nieruchomości zostały na krótko wprowadzone do Pana działalności gospodarczej jako środki, po czym Wnioskodawca w dniu … roku, na podstawie pisemnego protokołu przekazania Nieruchomości na potrzeby własne, wycofał z działalności gospodarczej przedmiotowe Działki i przekazał je na cele osobiste. Zamiarem Wnioskodawcy nie było bowiem wykorzystywanie Nieruchomości do celów działalności gospodarczej. Dla przedmiotowych Nieruchomości prowadzona była w dniu nabycia Działek księga wieczysta nr …. Jednak na skutek decyzji gminnej, od Działki OT nr … została wydzielona część gruntu przeznaczona pod drogę publiczną. Pozostała Działka, która Panu została otrzymała numer …. W związku z powyższym dla Działek założono nową księgę wieczystą nr …. Wnioskodawca … wystąpił o podłączenie Działek do sieci gazowej z uwagi na planowane podjęcie inwestycji prywatnej. Do inwestycji jednak nie doszło. Pomiędzy rokiem 2021 (dniem nabycia) a 2024 (dniem sprzedaży) w efekcie na Działkach nie były podejmowane żadne inwestycje/budowy. Wnioskodawca w dniu … roku, na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego (Repertorium A nr …) sprzedał Działki nr … i … KW nr …. Z uwagi na to, że Działki należały w dniu sprzedaży do majątku prywatnego OT, sprzedaż nie była objęta podatkiem VAT.

W zakresie przedmiotowych Nieruchomości należy dodać, że:

a) Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał przedmiotowych Nieruchomości w swojej działalności gospodarczej. OT nie wykorzystywał Działek w żadnych celach zarobkowych – w szczególności w celach wynajmu ani dzierżawy;

b) W stosunku do Działek OT nigdy nie wszczynał na swój wniosek żadnych procedur, które miałyby na celu zmianę przeznaczenia działek, ich podziału, przyłączenie do drogi, czy inne – Działki nie były przedmiotem żadnych decyzji, pozwoleń budowlanych itp., które byłyby wydane na wniosek Wnioskodawcy. Jednie w 2021 roku wystąpił o podłączenie Działek do sieci gazowej;

c) Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek nakładów finansowych w celu zwiększenia wartości bądź atrakcyjności Nieruchomości, Wnioskodawca nie udzielał również pełnomocnictwa osobom trzecim, w tym nabywcom działek, do wykonywania czynności mających na celu podnoszenie wartości Nieruchomości; Akt notarialny - Repertorium A nr … – zawarty w dniu 20 marca 2024 roku wskazuje, że nabywcy nie uzyskali przed dniem nabycia żadnych pełnomocnictw od Wnioskodawcy.

d) Wnioskodawca nie wykorzystywał działek nr … i … ani do czynności opodatkowanych VAT, ani do czynności podlegających zwolnieniu z opodatkowania VAT. Od czasu zakupu Działek nie były one do niczego wykorzystywane.

e) Wnioskodawca nie podejmował żadnych szczególnych czynności marketingowych w celu sprzedaży działek. Nabywcy Działek zostali poleceni Wnioskodawcy przez byłą właścicielkę Nieruchomości.

f) Na dzień sprzedaży działek obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – działki są położone na terenie, gdzie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Plan był uchwalony w 2017 roku, tj. jeszcze przed dniem zakupu działek przez Wnioskodawcę. Nabycie działek przez Wnioskodawcę nastąpiło … r.

g) Działka nr ewidencyjny … obręb … (…) jest położona w terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, oznaczoną symbolem 10-MN.

h) Działka nr ewidencyjny … obręb … (…) jest położona w terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, oznaczoną symbolem 10-MN oraz w liniach rozgraniczających drogi lokalnej, oznaczonej symbolem 8KDL.

i) Na dzień sprzedaży działek nie było wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

j) Na dzień sprzedaży działki nr ... i ... nie były zabudowane.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:

1. Zgodnie z aktem notarialnym, nieruchomości zostały nabyte na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez …. Jednak w praktyce nie były one nigdy wykorzystywane w działalności, dlatego krótko po ich zakupie zostały na dzień … roku wycofane z działalności gospodarczej.

2. Transakcja nabycia nieruchomości nie była opodatkowana VAT. Sprzedający w akcie notarialnym poświadczyli, że z tytułu sprzedaży nieruchomości na rzecz … nie są podatnikami VAT. Dlatego nie wystawili faktury VAT na Wnioskodawcę. Wobec tego notariusz pobrał podatek PCC z tytułu transakcji, którego koszty poniósł Wnioskodawca jako nabywca.

3. Z tytułu nabycia nieruchomości (działek) Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT, ponieważ transakcja nie była opodatkowana VAT.

4. Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał przedmiotowych działek do celów działalności gospodarczej, w tym do celów działalności zwolnionej z VAT, w tym w żadnych celach zarobkowych. Od czasu zakupu działek nie były one do niczego wykorzystywane.

5. Wnioskodawca nabył działki z zamiarem budowy domu na cele własne/rodzinne. Wskutek zmiany okoliczności życiowych, dom nigdy nie został tam postawiony.

6. Wnioskodawca zakupił działki jako osoba prowadząca działalność gospodarczą wskutek niewiedzy. Myślał, że tak będzie „lepiej” opierając się na opinii nierzetelnych osób. Po zakupie działek, księgowa uświadomiła Wnioskodawcę, że skoro nie zamierza ich wykorzystywać do działalności gospodarczej, to należy je wyprowadzić z ewidencji firmowych środków trwałych, ponieważ jest to zakup prywatny. Stąd krótko po zakupie, działki zostały wyprowadzone z działalności gospodarczej.

7. Wycofanie do majątku prywatnego działek z działalności gospodarczej było czynnością niepodlegającą VAT.

Pytanie

Czy sprzedaż Nieruchomości z majątku prywatnego Wnioskodawcy podlegała opodatkowaniu VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Sprzedaż Nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu VAT, ponieważ była to sprzedaż z majątku prywatnego Wnioskodawcy.

Uzasadnienie stanowiska

1.Sprzedaż gruntu jako odpłatna dostawa towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na podstawie powyższych przepisów, stwierdzić należy, że opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów (rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), gdzie towarem w rozumieniu VAT jest także grunt. Zasadniczo zatem sprzedaż gruntu (za wynagrodzeniem) jest opodatkowana podatkiem VAT. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu powyższych przepisów podlega opodatkowaniu VAT. Aby czynność była opodatkowana VAT, musi być wykonywana przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Wobec powyższego, jeżeli w związku ze sprzedażą Działek, Wnioskodawca działał jako podatnik VAT (spełnił definicję podatnika VAT), to do ceny sprzedaży Działek należy doliczyć VAT według obowiązującej stawki. Jeżeli natomiast nie spełniał definicji podatnika VAT, to sprzedaż Nieruchomości nie jest opodatkowana VAT.

2.Podatnik VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Definicja działalności gospodarczej w VAT jest następująca (art. 15 ust. 2 ustawy VAT): Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wprawdzie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest on w związku z tym zarejestrowany na podatnika VAT, jednak fakt, że dana osoba prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą, nawet podlegającą opodatkowaniu VAT, nie oznacza automatycznie, że każda czynność takiej osoby o charakterze zarobkowym stanowi/jest podejmowana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu podatku VAT. Taką działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT nie jest sprzedaż majątku prywatnego.

Na podstawie powyższych przepisów ustawy VAT, podatnikiem VAT w stosunku do danej czynności / transakcji jest podmiot, który spełnia łącznie wszystkie poniższe warunki:

1) podmiot wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na jej cel i rezultat – czyli działalność we własnym imieniu i na własny rachunek;

Wnioskodawca sprzedał Działki własne, we własnym imieniu i na swoją rzecz. Warunek zasadniczo został spełniony.

2) prowadzona działalność gospodarcza:

a) to działalności m.in. handlowa. Sprzedaż Działek za wynagrodzeniem jest co do zasady działalnością handlową.

Warunek zasadniczo został spełniony.

b) wykorzystywane są towary lub usługi w sposób ciągły,

Warunek ten nie został spełniony.

Przedmiotem sprzedaży był towar – grunty (Działki). Jednak sprzedaż Działek miała charakter okazjonalny. Wnioskodawca nie prowadzi ciągłej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży nieruchomości / gruntów. Nigdy wcześniej też nie sprzedał żadnych Nieruchomości. Transakcja sprzedaży Działek była jednorazową czynnością, związaną ze sprzedażą majątku prywatnego. Ciągłość oznacza powtarzalność lub długi okres trwania. Nie jest zatem podatnikiem VAT osoba, która dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana regularna zapłata oraz osoba ta nie prowadzi zorganizowanej działalności, lecz tylko np. wyzbywa się majątku osobistego.

Dodać należy, że Wnioskodawca w związku ze sprzedażą Działek nie działał także w sposób zorganizowany i profesjonalny, co jest typowe dla prowadzania działalności gospodarczej. OT nie podejmował dotychczas i nie będzie podejmował przed sprzedażą żadnych czynności, które miałyby formę zorganizowaną, stanowiącą profesjonalny obrót, m.in. nie dzierżawił/nie wynajmował nigdy Działek w celach zarobkowych, nie podejmował działań mających na celu jej uatrakcyjnienie przed sprzedażą, w tym nie starał się o pozwolenia na budowę, czy inne decyzje administracyjne.

Mając powyższe na uwadze, OT podejmuje tylko działania związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie są to działania wpisujące się w profesjonalny obrót nieruchomościami.

c) działalność ta służy celom zarobkowym.

Sprzedaż Nieruchomości służyła celom zarobkowym. Jednak była to sprzedaż wyłącznie majątku prywatnego, niezwiązana z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku ze sprzedażą Działki, nie działał jako podatnik VAT. Wobec tego sprzedaż ta nie była opodatkowana VAT.

Zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych, np.:

1) Interpretacja indywidualna z 13 kwietnia 2022 r. (nr 0113-KDIPT1 - 2.4012.25.2022.2.KT), gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał:

(…) Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Nabył Pan nieruchomości do majątku wspólnego Pana i małżonki, a przedmiotowe nieruchomości nabyte zostały dla celów prywatnych, niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Nieruchomości nie były także udostępniane podmiotom trzecim na podstawie umowy dzierżawy, najmu lub innej umowy o podobnym charakterze. Przed dokonaniem aportu do Spółki nie ponosił Pan jakichkolwiek nakładów w celu zwiększenia wartości bądź atrakcyjności nieruchomości w postaci np. uzbrojenia terenu w przyłącza do sieci wodnej, gazowej lub/i elektrycznej, wykonania ogrodzenia itp. Nieruchomości w żaden sposób nie były przez Pana wykorzystywane do momentu wniesienia aportu do Spółki. Nie wykonywano na nieruchomościach żadnych czynności faktycznych. Nie wszczynał Pan procedury, która miałaby na celu zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie występował Pan również dla przedmiotowych nieruchomości o decyzję o warunkach zabudowy. Nie posiada Pan także innych nieruchomości, które zamierza wnieść do Spółki aportem, jak również nie wnosił Pan wcześniej aportem jakichkolwiek innych nieruchomości do Spółki (…). W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności w przedmiocie aportu Nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że aport ww. Nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Dokonując aportu niezabudowanych działek, będzie korzystał Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, w ocenie tutejszego Organu, aport Nieruchomości należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, gdyż okoliczności sprawy nie przesądzają o wykorzystywaniu ww. nieruchomości dla celów zarobkowych.

2) Interpretacja indywidualna z dnia 22 listopada 2023 r. nr 0111-KDIB3- 2.4012.495.2023.2.KK, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał: (…) Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wskazał Pan, że działka nr (...) nigdy nie była oddawana w dzierżawę, najem, do używania. Nie sprzedawał Pan z niej płodów rolnych, bo nie używał jej Pan nigdy i nie używa rolniczo. Nie prowadził Pan żadnych działań, aby uatrakcyjnić ww. działkę w celu jej sprzedaży lub aby podnieść jej wartość. Nie czynił Pan też nakładów zwiększających wartość nieruchomości. Z propozycją zakupu działki zgłosił się do Pana sąsiad. Nie ogrodził Pan działki, nie uzbroił jej Pan, nie wydzielił Pan drogi wewnętrznej ani nie dzielił Pan działki na mniejsze. Nie trudni się Pan zawodowo handlem nieruchomościami, nie angażował Pan środków podobnych do tych wykorzystywanych przez handlowców i usługodawców.

Ponadto, z opisu sprawy wynika, że od (...) r. jest Pan podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności rolniczej, jednakże działka nr (...) z uwagi na jej utrudnioną lokalizację (linie wysokiego napięcia, rzeka, dzikie drzewa) nie była nigdy i nie jest wykorzystywana przez Pana rolniczo. Nie korzystał i nie korzysta Pan z ww. działki dla celów związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Podkreśla Pan we wniosku, że działka ta nie była od momentu nabycia (darowizna od rodziców) wykorzystywana przez Pana w działalności rolniczej, albowiem nie nadaje się do tego celu. Działka nr (...) służy Panu celom rekreacyjnym, wypoczynkowym, tj. celom osobistym.

Ponadto wskazuje Pan, że nie zawierał Pan żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży ani nie udzielał i nie zamierza udzielić przyszłemu nabywcy żadnych pełnomocnictw. Całokształt przedstawionych przez Pana we wniosku okoliczności w stosunku do działki nr (...) wskazuje, że nie podjął Pan działań świadczących o zamiarze wykonywania przez Pana działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działki nr (...) wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż działki nr (...) będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując dostawy tej działki będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług w stosunku do tej transakcji. Skutkiem powyższego transakcja zbycia działki nr (...) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i w związku z tym w przypadku planowanej sprzedaży działki nr (...) nie będzie Pan zobowiązany do odprowadzenia podatku od towarów i usług.

3) Interpretacja indywidualna z 12 lipca 2021 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.197.2021.2.JSU, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał: Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa oraz wyroku TSUE prowadzi do wniosku, że w przedmiotowym opisie sprawy brak jest okoliczności, które wskazują, że planowana sprzedaż udziału w działkach, będzie stanowiła działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, która skutkować będzie uznaniem Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT. Znaczenie dla sprawy ma analiza całokształtu działań jakie Wnioskodawczyni podjęła w odniesieniu do działek przez cały okres ich posiadania. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni nie podjęła ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Zatem w odniesieniu do planowanej przez Wnioskodawczynię sprzedaży udziału w działkach brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż udziału w działkach będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

4) Interpretacja indywidualna z 17 lutego 2022 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.691.2021.2.ZW, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał: W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej. Z treści złożonego wniosku wynika, że 25 sierpnia 1980 r. nabył Pan na własność gospodarstwo rolne położone na obrzeżach (...). Nabył je Pan na podstawie umowy przekazania własności gospodarstwa rolnego. Przedmiotowe gospodarstwo stanowi Pana majątek osobisty i składa się z kilku działek. Na gruntach tych nie była prowadzona działalność gospodarcza z uwagi na niską jakość gleby. 19 czerwca 2017 r. Burmistrz (...) w drodze decyzji dokonał podziału nieruchomości zapisanej jako działka o nr 9 o powierzchni 35 112 m2 na następujące działki: 9/1, 9/2, 9/3 oraz 9/4. Zarówno cała nieruchomość, jak i wskazywane działki nie służyły do prowadzenia działalności rolniczej ani pozarolniczej, a gospodarstwa rolne nie były wykorzystywane (leżały odłogiem). Działki nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. W 2021 r. działki 9/2 oraz 9/3 zostały sprzedane. Działki te nie miały opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie ustalono w drodze decyzji warunków zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego dla przedmiotowych nieruchomości. Działki nie były zabudowane. Sprzedane działki nie były uzbrojone, nie były podejmowane żadne czynności marketingowe w celu znalezienia nabywców, a nabywcy zwrócili się sami z propozycją zakupu przedmiotowych działek. Nie były podejmowane żadne czynności w celu przygotowania działek do sprzedaży. Nie zawierał Pan umów przedwstępnych ani nie udzielał pełnomocnictw nabywcy działki nr 9/3 ani nabywcy działki 9/2. Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do sprzedaży działek nr 9/2 oraz 9/3 brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostawy wystąpił Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

5) Wyrok WSA w Gliwicach z 7 marca 2018 r., sygn. akt: III SA/Gl 1016/17, gdzie Sąd uznał, że okoliczność, iż skarżąca wystąpiła o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy (a zatem nie o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego), scalenie, a następnie podział gruntów, czyli podjęła czynności mające na celu racjonalne zagospodarowanie jej majątkiem, nie czynią z niej jeszcze podatnika podatku od towarów i usług. Nie można bowiem wymagać, aby osoba fizyczna wyzbywała się swego majątku w możliwe najmniej rentowny i ekonomicznie uzasadniony sposób, aby tylko nie podjąć żadnych czynności zwiększających atrakcyjność czy przeznaczenie gruntu, które mogłoby skutkować uznaniem za podatnika VAT. Założenie przeciwne byłoby nieracjonalne i nieznajdujące oparcia w ustawie. Każda osoba należycie dbająca o własne interesy czyni to z rozwagą i w sposób zapewniający jej osiągnięcie maksymalnych korzyści niezależnie od tego, czy dysponuje majątkiem przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, czy służącym celom osobistym.

6) Wyrok WSA w Gliwicach z 24 marca 2022 r., sygn. akt: I SA/Gl 1465/21, gdzie Sąd wskazał, że wydzierżawienie działki, dokonanie jej podziału na 4 działki mniejsze, wystąpienie o zgodę na urządzenie zjazdu na działkę w sytuacji kiedy podatniczka nie posiadała wjazdu na tą działkę, urządzenie drogi dojazdowej, wysypanie kamienia na części drogi dojazdowej, zgłoszenie do rozbiórki pozostałości po stodole, są działaniami związanymi ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Są to działania racjonalne, mające na celu uzyskanie wyższej ceny ze sprzedaży nieruchomości, związane z zarządem majątkiem prywatnym.

7) Wyrok NSA z 27 kwietnia 2022 r., sygn. akt: I FSK 1589/18, gdzie Sąd wskazał: (…) Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, które może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu pojedynczych z tych okoliczności. Zbycie natomiast, nawet kilkunastu działek budowlanych, powstałych z podziału gruntu rolnego, nie stanowi per se działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdy brak przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności), co wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym - niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu VAT.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie zajętego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Mocą art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży ww. działek podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10)  wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do  prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że nabył Pan na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego nieruchomości gruntowe, stanowiące działki budowlane o nr … i …. Po nabyciu Nieruchomości zostały wprowadzone do Pana działalności gospodarczej jako środki trwałe. Po jakimś czasie, na podstawie pisemnego protokołu przekazania Nieruchomości na potrzeby własne, wycofał je Pan z działalności gospodarczej i przekazał je Pan na cele osobiste.

Zatem wynikająca z opisu Pana koncepcja wykorzystania ww. działek dowodzi, że została wykonana czynność, która świadczy o tym, że sprzedaż działek nie może stanowić jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wprowadzenie działek na stan środków trwałych do Pana działalności spowodowało, że działki utraciły charakter majątku prywatnego.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów pozwala stwierdzić, że w niniejszej sprawie wystąpiła okoliczność, która wskazuje, że sprzedaż działek jest dokonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak już wskazano wcześniej, z wyroku TSUE 291/92 wynika, że podatnik w całym okresie posiadania nieruchomości musi wykazywać zamiar wykorzystania jej do celów prywatnych aby uznać, że mamy do czynienia ze sprzedażą majątku prywatnego.

W przedmiotowej sprawie po nabyciu działek nastąpiło wprowadzenie ich do Pana działalności gospodarczej jako środki trwałe, zatem nie cele osobiste a cele gospodarcze leżały u podstaw Pana działania.

Wobec powyższego, analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prawa prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Pana ww. działek była dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan działał w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy były Pana składniki majątku osobistego i ich sprzedaż stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w związku ze sprzedażą działek budowlanych o nr … i …, działał Pan jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a czynność sprzedaży ww. działek stanowiła odpłatną dostawę towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym Pana stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).