Interpretacja indywidualna z dnia 29 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.360.2024.2.DS

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości otrzymanej w spadku po zniesieniu współwłasności z dopłatą wyrównującą wartość sprzed zniesienia współwłasności.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 29 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 sierpnia 2024 r. (wpływ 2 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, obywatelem Polski, posiadającym na terytorium kraju nieograniczony obowiązek podatkowy.

Wnioskodawca w drodze dziedziczenia ustawowego po swojej matce nabył w dniu (…) maja 2019 r. udział wynoszący 4/16 (cztery szesnaste) w nieruchomości stanowiącej 2 działki gruntu o łącznym obszarze 0,1300 ha zlokalizowane w A.

Matka Wnioskodawcy wskazany udział nabyła natomiast w roku 2011 r. w wyniku otrzymania spadku po zmarłej siostrze oraz matce.

Na pierwszej z działek (dalej: „Działka nr 1”) o powierzchni 0,0647 ha posadowiony jest budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy (…) metry kwadratowe, zawierający dwie kondygnacje nadziemne.

Na drugiej działce (dalej: „Działka nr 2”) o powierzchni 0,0653 ha posadowione są: budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy (…) metrów kwadratowych, zawierający dwie kondygnacje nadziemne oraz budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy (…) metrów kwadratowych, zawierający jedną kondygnację nadziemną.

Tym samym Wnioskodawcy w wyniku nabycia udziału we wskazanej wyżej nieruchomości przysługiwało prawo do 0,0325 ha powierzchni co zostało obliczone jako wynik mnożenia 0,13 ha x 4/16.

Wnioskodawca znajduje się związku małżeńskim w ramach ustroju wspólności majątkowej, niemniej w wyniku braku zawarcia umów majątkowych małżeńskich rozszerzających wspólność ustawową, nabyty udział w nieruchomości, o której mowa powyżej stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy.

W dniu (…).04.2022 r. na podstawie Aktu Notarialnego (…) doszło do częściowego zniesienia współwłasności. W ramach niniejszej czynności prawnej Wnioskodawca dokonał wraz z innymi spadkobiercami częściowego zniesienia współwłasności w opisanej wyżej nieruchomości w ten sposób, że Wnioskodawca stał się właścicielem 1/2 (jednej drugiej) udziału w działce nr 1 przy jednoczesnym zniesieniu współwłasności w stosunku do działki nr 2.

W konsekwencji, po dokonanych zmianach Wnioskodawcy przysługuje prawo do 0,0324 ha powierzchni działki nr 1.

W odniesieniu do stanu pierwotnego (przed zniesieniem współwłasności), kiedy to Wnioskodawcy przysługiwało prawo do 0,0325 ha jego udział w zakresie posiadanego prawa do powierzchni gruntu został nieznacznie zmniejszony.

Celem wyrównania tej różnicy na rzecz Wnioskodawcy została uiszczona dopłata w wysokości 2000 zł (słownie: dwa tysiące złotych).

Współwłaściciele nieruchomości w treści aktu notarialnego częściowo znoszącego współwłasność, określili wartość całej nieruchomości (w stosunku do której Wnioskodawcy przysługiwało 4/16 udziału) składającej się na dwie działki (nr 1 i nr 2) na łączną kwotę (…), gdzie wartość działki nr 1 określono w kwocie (…), a wartość działki nr 2 określono na (…).

W konsekwencji częściowego zniesienia współwłasności po stronie Wnioskodawcy powstały więc następujące zmiany:

-udział w łącznej powierzchni nabytych w spadku nieruchomości uległ nieznacznemu zmniejszeniu z 0,0325 ha do 0,0324 ha

-udział Wnioskodawcy w ujęciu wartościowym w stosunku do nabytych nieruchomości w drodze spadku uległ zmniejszeniu z (…) zł (4/16 x (…)) do (…) zł (1/2 x (…)), czyli o 2.000 zł.

Celem doprowadzenia do sytuacji, w której stan majątkowy Wnioskodawcy nie uległ zmianie w stosunku do posiadanej powierzchni w dniu nabycia spadku (4/16 całości) otrzymał on 2000 zł dopłaty, która de facto jest wyrównaniem stanu sprzed zmian.

Tym samym po stronie Wnioskodawcy w wyniku zawarcia częściowego zniesienia współwłasności nie doszło do przysporzenia majątkowego, jak również do poniesienia z tego tytułu straty. Zmienił się jedynie zakres gruntów, w ramach których Wnioskodawca posiadał współwłasność.

W dniu (…) czerwca 2024 r. na podstawie aktu notarialnego (…) Wnioskodawca zbył udział w 1/2 działki nr 1 za kwotę (…) zł. Sprzedaż Nieruchomości nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie ma w planach, aby za uzyskane ze zbycia nieruchomości środki dokonać zakupu innej nieruchomości, w której realizowałby własne cele mieszkaniowe. Niemniej w przypadku, gdyby wskazana czynność zbycia udziału w działce nr 1 skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego, Wnioskodawca rozważa przeznaczenie środków ze sprzedaży swoich udziałów w działce nr 1 na własne cele mieszkaniowe, aby tym samym skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatek polegałby na spłacie kredytu hipotecznego zaciągniętego przed zbyciem działki nr 1.

Umowa kredytu została podpisana w ramach wspólności majątkowej Wnioskodawcy, a więc stronami umowy jest Wnioskodawca oraz jego żona. Bank, z którym została podpisana umowa kredytu hipotecznego ma siedzibę na terytorium kraju.

Za środki z kredytu zakupiona została w dniu (…).03.2021 r., a więc przed sprzedażą 1/2 udziału w działce nr 1, nieruchomość w postaci lokalu mieszkalnego nr x znajdującego się w budynku mieszkalnym położonym w A przy ulicy y, w której po nabyciu Wnioskodawca realizował wraz z żoną własne cele mieszkaniowe.

Ponadto odpowiedział Pan na następujące pytania zawarte w wezwaniu organu do uzupełnienia wniosku:

1)Kiedy na działkach nr 1 i nr 2 zostały posadowione opisane budynki – czy przedmiotem dziedziczenia ustawowego, częściowego zniesienia współwłasności i sprzedaży 1/2 Pana udziału była nieruchomość obejmująca zarówno działki jak i posadowione na nich budynki?

Odpowiedź:

Budynki zostały posadowione kilkadziesiąt lat temu. Według Pana wiedzy, były to lata 60-te XX wieku. Przedmiotem dziedziczenia ustawowego, częściowego zniesienia współwłasności i sprzedaży 1/2 Pana udziału była nieruchomość obejmująca zarówno działki, jak i posadowione na nich budynki.

2)Czy otrzymane przez Pana wyrównanie do stanu sprzed zmian w kwocie 2.000,- zł stanowiło wyrównanie względem całej wartości nieruchomości, czy tylko powierzchni gruntu?

Odpowiedź:

Wyrównanie do stanu sprzed zmian w kwocie 2.000,- zł stanowiło wyrównanie względem całej wartości nieruchomości tak, aby po częściowym zniesieniu współwłasności żadna ze strona umowy nie odniosła korzyści lub straty, a więc aby zachować status quo sprzed zmian. W celu uzyskaniu takiego rezultatu posłużono się kryterium powierzchni gruntów.

3)Jeśli wydatkuje Pan środki ze sprzedaży 1/2 udziału działki nr 1 na zaspokojenie własnych celów mieszkaniowych, tj. na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na lokal mieszkalny nr x przy ul. y w A, to:

a)czy wydatkuje je Pan w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie 1/2 udziału działki nr 1?

Odpowiedź:

Tak, jeżeli wydatkuje Pan środki ze sprzedaży 1/2 udziału w działce nr 1, to zrobi to Pan w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie 1/2 udziału działki nr 1.

b)jakim tytułem prawnym dysponuje Pan do lokalu mieszkalnego nr x przy ul. y w A? Czy nieruchomość ta stanowi Pana własność, czy współwłasność?

Odpowiedź:

Nieruchomość stanowi współwłasność Pana oraz żony w ramach małżeńskiej wspólności ustawowej.

c)w jaki sposób i w jakim okresie realizował Pan wraz z żoną własne cele mieszkaniowe w ww. lokalu?

Odpowiedź:

Od momentu jego nabycia mieszkał Pan w nim wraz z żoną przez okres ok. 12 miesięcy. Gdy zmieniła się Państwa sytuacja życiowa, przeprowadzili się Państwo się do innego lokalu.

d)czy w umowie kredytu hipotecznego został określony cel, na który miał być on przeznaczony – jaki to był cel?

Odpowiedź:

Tak, cel był określony. Celem był zakup lokalu mieszkalnego.

Pytania.

1.Czy sprzedaż 1/2 udziału nieruchomości, o której mowa w stanie faktycznym, która została nabyta przez Wnioskodawcę w wyniku stwierdzenia o nabyciu spadku, a następnie w stosunku do tej nieruchomości zniesiona została częściowa współwłasność w sposób opisany w stanie faktycznym jest źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy w przypadku uzyskania stanowiska nieprawidłowego w zakresie pytania nr 1 spłata kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawcę oraz jego żonę w ramach wspólności małżeńskiej może być potraktowana jako wydatek na cele mieszkaniowe Wnioskodawcy?

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż 1/2 udziału nieruchomości, o której mowa w stanie faktycznym, która została nabyta przez Wnioskodawcę w wyniku stwierdzenia o nabyciu spadku, a następnie w stosunku do tej nieruchomości zniesiona została częściowa współwłasność w sposób opisany w stanie faktycznym nie jest źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę dla celów podatkowych nastąpiło bowiem z chwilą śmierci spadkodawczyni. Późniejsze zniesienie współwłasności nie wywołało skutków w postaci ponownego nabycia nieruchomości dla celów podatkowych.

Wnioskodawca może zatem do okresu 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości uwzględnić datę nabycia gruntu przez matkę Wnioskodawcy w roku 2011 w drodze dziedziczenia. Możliwość ta wynika z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT.

W konsekwencji Wnioskodawca zwolniony jest zarówno z opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości w dniu 12 czerwca 2024 r. oraz z obowiązku złożenia zeznania PIT 39 z tytułu tej transakcji.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie daty ich nabycia.

Jednakże w przypadku, gdy podatnik nabył część lub całość nieruchomości w drodze spadku dodatkowo zastosowanie znajduje art. 10 ust. 5 ustawy o PIT zgodnie z którym: „W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę”.

Aby stwierdzić zatem, czy sprzedaż udziału 1/2 w działce nr 1 nabytej w wyniku częściowego zniesienia współwłasności będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazuje czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw. Zatem, poprzez „nabycie”, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu, przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć, każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Na podstawie art. 195 Kodeksu cywilnego: własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego: Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Według art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego: współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 ustawy – Kodeks cywilny).

Artykuł 210 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że: każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć.

Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Na podstawie art. 211 Kodeksu cywilnego: każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Zgodnie z art. 212 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.

W świetle powyższego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat.

Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.

Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Zatem, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku zniesienia współwłasności, jeżeli:

a)podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

b)wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w wartości udziału, jaki przysługiwał tej osobie.

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę jej nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału we współwłasności nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału nieruchomości lub zniesienia współwłasności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział.

Jak wynika z treści stanu faktycznego w wyniku dokonania częściowego zniesienia współwłasności po stronie Wnioskodawcy nie doszło do uzyskania przysporzenia majątkowego. Przed dokonaniem zmiany Wnioskodawca posiadał w powierzchni wspólnej obu działek 0,0325 ha powierzchni. Po częściowym zniesieniu współwłasności jego udział w powierzchni działki nr 1 wyniósł 0,0324 ha, co jest wartością nieznacznie mniejszą od tej sprzed dokonania zmian. Aby stan ten wyrównać a więc doprowadzić do sytuacji neutralnej pod kątem posiadanego prawa do powierzchni na rzecz Wnioskodawcy dokonano spłaty w symbolicznej kwocie 2000 zł. Tak, określona, kwota została wyliczona w wyniku dokonanej przez współwłaścicieli wyceny obu działek nr 1 i nr 2. Wnioskodawca więc zachował stan wartościowy sprzed zmian zarówno pod kątem posiadanej powierzchni jak i wartości pieniężnej. Udział Wnioskodawcy w wyniku dokonanych zmiany nie uległ zatem powiększeniu. Nie doszło do przysporzenia majątkowego po stronie Wnioskodawcy. Nie zwiększył się stan jego majątku osobistego i nie wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy spłata kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawcę oraz jego żonę w ramach wspólności małżeńskiej może być potraktowana jako wydatek na cele mieszkaniowe Wnioskodawcy. Według Wnioskodawcy spełniłby on wówczas warunki do uznania takiego wydatku.

Kredyt hipoteczny został zaciągnięty bowiem w banku mającym siedzibę na terytorium Polski. Samo zaciągnięcie kredytu jak i zakup lokalu nastąpił przed zbyciem 1/2 udziału w działce nr 1. W momencie nabycia lokal służył on realizowaniu własnych celów mieszkaniowych Wnioskodawcy oraz jego żony. Końcowo spłata kredytu nastąpiłaby ze środków lub ich równowartości otrzymanych ze zbycia nieruchomości o której mowa w stanie faktycznym.

W zakresie tematyki współwłasności wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jak wynika z art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Tym samym fakt, iż w zakresie lokalu mieszkalnego przy ulicy y Wnioskodawcy przysługuje współwłasność małżeńska nie powinna wykluczać na gruncie wskazanych przepisów możliwość zaliczenia poniesionych przez niego wydatków w postaci spłaty kredytu hipotecznego na realizację własnych celów mieszkaniowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w takiej sytuacji w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Tym samym, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i wymienionych praw istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu, należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym.

Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano wyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę, przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

W treści wniosku i jego uzupełnieniu przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

·W drodze dziedziczenia ustawowego po swojej matce nabył Pan (…) maja 2019 r. udział wynoszący 4/16 w nieruchomości stanowiącej 2 działki gruntu o łącznym obszarze 0,1300 ha.

·Pana matka wskazany udział nabyła natomiast w roku 2011 r. w wyniku otrzymania spadku po zmarłej siostrze oraz matce.

·Na pierwszej z działek (dalej: „Działka nr 1”) o powierzchni 0,0647 ha posadowiony jest budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy (…) m². Na drugiej działce (dalej: „Działka nr 2”) o powierzchni 0,0653 ha posadowione są: budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy (…) m² oraz budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy (…) m². Na działkach nr 1 i nr 2 budynki zostały posadowionekilkadziesiąt lat temu.

·W wyniku nabycia udziału we wskazanej wyżej nieruchomości przysługiwało Panu prawo do 0,0325 ha powierzchni, co zostało obliczone jako wynik mnożenia 0,13 ha x 4/16.

·Znajduje się Pan w związku małżeńskim w ramach ustroju wspólności majątkowej, niemniej w wyniku braku zawarcia umów majątkowych małżeńskich rozszerzających wspólność ustawową, nabyty udział w nieruchomości, o której mowa powyżej stanowi Pana majątek osobisty.

·(…).04.2022 r. doszło do częściowego zniesienia współwłasności. W ramach tej czynności prawnej dokonał Pan wraz z innymi spadkobiercami częściowego zniesienia współwłasności w opisanej wyżej nieruchomości w ten sposób, że stał się Pan właścicielem 1/2 udziału w działce nr 1 przy jednoczesnym zniesieniu współwłasności w stosunku do działki nr 2. Po dokonanych zmianach przysługuje Panu prawo do 0,0324 ha powierzchni działki nr 1.

·Współwłaściciele nieruchomości w treści aktu notarialnego częściowo znoszącego współwłasność, określili wartość całej nieruchomości (w stosunku do której przysługiwało Panu 4/16₆ udziału) składającej się na dwie działki (nr 1 i nr 2) na łączną kwotę (…) zł, gdzie wartość działki nr 1 określono w kwocie (…) zł, a wartość działki nr 2 określono na (…) zł.

·W odniesieniu do stanu pierwotnego (przed zniesieniem współwłasności), Pana udział w łącznej powierzchni nabytych w spadku nieruchomości uległ nieznacznemu zmniejszeniu z 0,0325 ha do 0,0324 ha.

·Celem wyrównania tej różnicy na Pana rzecz została uiszczona dopłata w wysokości 2.000 zł, gdyż Pana udział w ujęciu wartościowym w stosunku do nabytych nieruchomości w drodze spadku uległ zmniejszeniu z (…) zł do (…) zł, czyli o 2.000 zł.

·Otrzymane przez Pana wyrównanie do stanu sprzed zmian w kwocie 2.000 zł stanowiło wyrównanie względem całej wartości nieruchomości tak, aby po częściowym zniesieniu współwłasności żadna ze strona umowy nie odniosła korzyści lub straty, a więc aby zachować status quo sprzed zmian. W celu uzyskaniu takiego rezultatu posłużono się kryterium powierzchni gruntów. Tym samym po Pana stronie w wyniku zawarcia częściowego zniesienia współwłasności nie doszło do przysporzenia majątkowego, jak również do poniesienia z tego tytułu straty. Zmienił się jedynie zakres gruntów, w ramach których posiadał Pan współwłasność.

·(…) czerwca 2024 r. na podstawie aktu notarialnego zbył Pan udział w 1/2 działki nr 1 za kwotę (…) zł. Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

·Przedmiotem dziedziczenia ustawowego, częściowego zniesienia współwłasności jak i sprzedaży 1/2 Pana udziału była nieruchomość obejmująca zarówno działki, jak i posadowione na nich budynki.

Powziął Pan wątpliwość, czy sprzedaż w 2024 r. 1/2 udziału działki nr 1, którą nabył Pan w sposób powyżej przedstawiony jest źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie wskazać należy, że kwestie związane z dziedziczeniem regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Natomiast zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Stosownie natomiast do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 przywołanej ustawy:

Art. 210 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że:

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 212 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Z powyższych przepisów wynika, że zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Punktem wyjścia do obliczenia podstawy opodatkowania jest wartość rynkowa zbywanych udziałów w składnikach majątkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału, jeśli:

-podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

-wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości.

Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Przy czym mówiąc o powiększeniu udziału należy mieć na uwadze wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy, a nie wielkość czy ilość rzeczy jakie przypadną danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności.

Nabycie w wyniku zniesienia współwłasności części majątku, który należał do innych współwłaścicieli, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazał Pan w opisie sprawy – w wyniku zniesienia współwłasności (…) kwietnia 2022 r., otrzymał Pan 1/2 udziału w działce nr 1, przy czym zniesieniu współwłasności towarzyszyła dopłata na Pana rzecz w wysokości 2.000 zł. Otrzymane przez Pana wyrównanie do stanu sprzed zmian w kwocie 2.000 zł stanowiło wyrównanie względem całej wartości nieruchomości tak, aby po częściowym zniesieniu współwłasności żadna ze strona umowy nie odniosła korzyści lub straty, a więc aby zachować status quo sprzed zmian. W celu uzyskaniu takiego rezultatu posłużono się kryterium powierzchni gruntów. Zmienił się jedynie zakres gruntów, w ramach których posiadał Pan współwłasność. Zatem w wyniku takiego podziału nie uzyskał Pan przysporzenia majątku ponad udział przysługujący Panu przed zniesieniem współwłasności w otrzymanym w spadku udziale w działce nr 1 i nr 2. Zatem nie doszło do zwiększenia stanu Pana majątku osobistego.

W tym miejscu wskazać należy, że stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował.

Do celów stosowania art. 10 ust. 5 ww. ustawy w przedmiotowej sprawie momentem nabycia udziału w nieruchomości przez spadkodawcę, który te udziały w nieruchomości nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tych udziałów w nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, tj. w chwili śmierci jego spadkodawcy/spadkodawców.

Skoro – jak wynika z treści wniosku – nabył Pan udział w nieruchomości w spadku, to w przedmiotowej sprawie – nabycie nieruchomości przez spadkodawcę, czyli Pana matkę, nastąpiło w dacie śmierci jej spadkodawców – tj. w 2011 r.

Zatem 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w zw. z art. 10 ust. 5 niewątpliwie minął.

Wobec powyższego, z tytułu sprzedaży w 2024 r. 1/2 udziału nieruchomości, o której mowa w stanie faktycznym, która została nabyta przez Pana w wyniku stwierdzenia o nabyciu spadku, a następnie w stosunku do tej nieruchomości zniesiona została częściowa współwłasność w sposób opisany w stanie faktycznym, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5-letniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości w drodze dziedziczenia przez spadkodawcę (tj. Pana matkę), w 2011 r.

Jednocześnie, ze względu na warunkowy charakter drugiego pytania oraz z uwagi na to, że sprzedaż 1/2 udziału nieruchomości, o której mowa w stanie faktycznym, która została nabyta przez Pana w wyniku stwierdzenia o nabyciu spadku, a następnie w stosunku do tej nieruchomości zniesiona została częściowa współwłasność w sposób opisany w stanie faktycznym, nie skutkuje powstaniem po Pana stronie przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (uzyskany przychód w ogóle nie podlega opodatkowaniu) – niezasadnym stało się rozpatrywanie Pana drugiego pytania, dotyczącego wydatkowania środków uzyskanych z tytułu tego zbycia na własne cele mieszkaniowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

·Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

·Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).