Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 28 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.344.2024.2.MJ
Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 13 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 lipca 2024 r. (wpływ 30 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
B. K. wraz ze swoim synem K. M. nabyli w drodze dziedziczenia ustawowego po zmarłym T. M. w częściach równych po 1/2 udziały we współwłasności nieruchomości, położonych (…), dla których Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgi wieczyste o numerach: 1, 2, 3.
Stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym nastąpiło na mocy prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w (…) z dnia 21 października 2004 roku wydanego w sprawie o sygnaturze akt (…).
W dniu 1 lipca 2021 roku doszło do zawarcia umowy o nieodpłatny częściowy dział spadku i zniesienie współwłasności oraz umowy darowizny opisanych wyżej nieruchomości. W wyniku tej umowy B. K. przypadło prawo wyłącznej własności nieruchomości dla której prowadzona jest księga wieczysta nr KW 1. Natomiast własność nieruchomości dla których prowadzone są księgi wieczyste o numerach: 2, 1 przypadła B.K i K. M. częściach równych po 1/2.
Następnie w dniu 30 września 2022 roku doszło do zawarcia kolejnej umowy o nieodpłatny częściowy dział spadku oraz umowy darowizny opisanych wyżej nieruchomości. W wyniku tej umowy własność nieruchomości dla nr KW 2 przypadła w całości na rzecz K. M., własność części nieruchomości dla której prowadzona jest KW nr 3 stanowiącą działkę nr 1 przypadła na rzecz K. M., własność części nieruchomości dla której prowadzona jest KW nr 3 stanowiącą działkę nr 5 przypadła na rzecz B. K., własność części nieruchomości dla której prowadzona jest KW nr 3 stanowiącą działkę nr 8 przypadła na rzecz B. K.. Równocześnie w tym samym akcie notarialnym B. K. darowała swojemu synowi K. M. działkę nr 7 dla której prowadzona jest KW nr KW 1.
Złożono wniosek o odłączenie działek nr 5 z KW nr 2, która to nieruchomość stanowiła wyłączną własność B. K. i założenie dla nich nowej księgi wieczystej. Ta księga została założona i nosi numer Kw 4. Zwrócić należy uwagę, że prawo własności tych nieruchomości nabyła B. K. po swoim zmarłym małżonku T. M., co wyżej wzmiankowano.
W dniu 27 marca 2024 roku B. K. sprzedała na rzecz (…) działkę nr 17 oraz udział wynoszący 1/12 w działkach oznaczonych numerami 22 i 23, przy czym te dwie działki stanowią drogi wewnętrzne. Wszystkie sprzedane działki znajdowały się w KW nr 4.
W dniu 27 marca 2024 roku B. K. sprzedała zatem nieruchomości, które nabyła w drodze spadkobrania po swoim zmarłym mężu. Postanowienie w sprawie nabycia spadku zostało wydane w dniu 21 października 2004 roku wydanego w sprawie o sygnaturze akt (…) przez Sąd Rejonowy w (…). Spadek został nabyty przez B. K. z dniem 17 września 2004 roku, to jest z dniem śmierci jej małżonka - który zmarł w dniu 17 września 2004 roku.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:
1.Czy zniesienie współwłasności w umowie z dnia 1 lipca 2021 r. o częściowy nieodpłatny dział spadku i zniesienie współwłasności dotyczyło wyłącznie majątku stanowiącego przedmiot spadku? Jeżeli nie, jakiego jeszcze majątku dotyczyło?
Odpowiedź: Zniesienie współwłasności w umowie z dnia 1 lipca 2021 roku obejmowało wyłącznie majątek wchodzący w skład spadku po zmarłym T. M.
2.Która nieruchomość była / które nieruchomości były przedmiotem darowizny z 1 lipca 2021 r., kto i na czyją rzecz dokonał darowizny?
Odpowiedź: Przedmiotem darowizny z umowy z dnia 1 lipca 2021 roku był następujący: B. K. darowała swojemu synowi K. M. przysługujące jej spółdzielcze własnościowe prawo do (…). Darowizna ta pozostaje bez związku z przedmiotową sprawą.
3.Czy wartość majątku nabytego przez Panią w drodze nieodpłatnego częściowego działu spadku z 1 lipca 2021 r. przekroczyła wartość majątku jaki przysługiwał Pani pierwotnie w całej masie spadkowej (należy wziąć pod uwagę wszystkie składniki jakie wchodziły w skład masy spadkowej)?
Odpowiedź: Wartość majątku B.K. nabytego w wyniku nieodpłatnego częściowego działu spadku nie przekroczyła wartości majątku nabytego w drodze dziedziczenia, który przysługiwał B. K. pierwotnie w masie spadkowej.
4.Czy w wyniku nieodpłatnego częściowego działu spadku z 30 września 2022 r. wzrosła wartość Pani majątku?
Odpowiedź: W wyniku częściowego działu spadku z dnia 30 września 2022 roku nie wzrosła wartość majątku B. K.
5.Czy wartość majątku nabytego przez Panią w drodze nieodpłatnego częściowego działu spadku z 1 lipca 2021 r. oraz wartość majątku nabytego przez Panią w drodze nieodpłatnego częściowego działu spadku z 30 września 2022 r. przekroczyła wartość majątku jaki przysługiwał Pani pierwotnie w całej masie spadkowej (należy wziąć pod uwagę wszystkie składniki jakie wchodziły w skład masy spadkowej)?
Odpowiedź: Wartość majątku nabytego przez B. K. w drodze nieodpłatnego częściowego działu spadku z dnia 1 lipca 2021 roku oraz wartość majątku nabytego przez B. K. w drodze częściowego nieodpłatnego działu spadku z dnia 30 września 2022 roku nie przekroczyła wartości majątku jaki przysługiwał jej pierwotnie w całej masie spadkowej biorąc pod uwagę wszystkie składniki jakie wchodziły w skład masy spadkowej.
6.Z jakiej działki wyodrębniono działki 17, 22 i 23, czy była to działka 5?
Odpowiedź: Działki o numerach 7, 22 i 23 zostały wyodrębnione na mocy decyzji podziałowej z działki nr 5.
7.Czy sprzedaż działek / udziałów w działkach stanowiących przedmiot wnioskunastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej?
Odpowiedź: Sprzedaż działek lub udziałów w działkach nie nastąpiła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Pytanie
Czy osiągnięty przez B. K. przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiących działki nr 17 oraz udziały wynoszące po 1/12 części we współwłasności działek nr 22 i 23, dla których prowadzona była księga wieczysta nr KW 4 stanowi źródło przychodu w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest czy stanowi on źródło przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, które nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez B. K. prawa do tej nieruchomości, przy czym zbycie tych nieruchomości nastąpiło w dniu 27 marca 2024 roku?
Pani stanowisko w sprawie
Przychód osiągnięty przez B. K. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiących działki nr 17 oraz udziałów wynoszących po 1/12 części we współwłasności działek nr 22 i 23, dla których prowadzona była księga wieczysta nr KW 4 nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest nie stanowi on źródła przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, które nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez B. K. prawa do tej nieruchomości, ponieważ za datę nabycia przez B. K. prawa własności działki nr 5, dla której prowadzona była księga wieczysta nr KW 4, a z której to działki następnie wydzielono zbywane działki nr 17 oraz 22 i 23 przyjąć należy datę nabycia prawa własności tej działki w drodze spadkobrania po zmarłym T. M., to jest datę 16 września 2004 roku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Według art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Na podstawie art. 10 ust. 7 ww. ustawy:
Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytej w drodze spadku i dziale spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.
Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061).
Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Na podstawie art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Na mocy art. 1035 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.
Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.
W myśl art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku.
Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.
W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
Według art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.
Na podstawie art. 211 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
Zgodnie z art. 212 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.
§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.
§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.
Z powyższych przepisów wynika, że zniesienie współwłasności może nastąpić m.in. przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, poprzez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych.
Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.
Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:
a)podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
b)wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.
Analogicznie sytuacja kształtuje się przy dziale spadku, bowiem za datę nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa majątkowego w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.
Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie majątkowym nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem majątkowym. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku. Nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza dotychczasowy udział w spadku, należy przyjąć datę dokonania działu spadku, tj. dzień zawarcia umowy bądź uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli dział spadku dokonany był na drodze postępowania sądowego.
Powyższe znajduje potwierdzenie w cytowanym wcześniej art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z opisu sprawy wynika, że nabyła Pani wraz ze swoim synem K. M. w drodze dziedziczenia ustawowego po zmarłym T. M. w częściach równych po 1/2 udziały we współwłasności nieruchomości, położonych (…), dla których Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgi wieczyste o numerach: 1, 2, 3. Stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym nastąpiło na mocy prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w (…) z dnia 21 października 2004 roku wydanego w sprawie o sygnaturze akt (…). W dniu 1 lipca 2021 roku doszło do zawarcia umowy o nieodpłatny częściowy dział spadku i zniesienie współwłasności oraz umowy darowizny opisanych wyżej nieruchomości. Zniesienie współwłasności w umowie z dnia 1 lipca 2021 roku obejmowało wyłącznie majątek wchodzący w skład spadku po zmarłym T. M.. W wyniku zawartej umowy przypadło Pani prawo wyłącznej własności nieruchomości dla której prowadzona jest księga wieczysta nr KW 9. Natomiast własność nieruchomości dla których prowadzone są księgi wieczyste o numerach: 2, 3 przypadła Pani i K. M. w częściach równych po 1/2. Następnie w dniu 30 września 2022 roku doszło do zawarcia kolejnej umowy o nieodpłatny częściowy dział spadku oraz umowy darowizny opisanych wyżej nieruchomości. W wyniku tej umowy własność nieruchomości dla nr KW 2 przypadła w całości na rzecz K. M., własność części nieruchomości dla której prowadzona jest KW nr 2 stanowiącą działkę nr 9 przypadła na rzecz K. M., własność części nieruchomości dla której prowadzona jest KW nr 3 stanowiącą działkę nr 5 przypadła na rzecz Pani, własność części nieruchomości dla której prowadzona jest KW nr 3 stanowiącą działkę nr 8 też przypadła na rzecz Pani. Równocześnie w tym samym akcie notarialnym darowała Pani swojemu synowi K. M. działkę nr 7 dla której prowadzona jest KW nr 1. Złożono wniosek o odłączenie działek nr 5 z KW nr 3, która to nieruchomość stanowiła wyłączną własność Pani i założenie dla nich nowej księgi wieczystej. Ta księga została założona i nosi numer KW 4. Zwróciła Pani uwagę, że prawo własności tych nieruchomości nabyła Pani po swoim zmarłym małżonku T. M., co wyżej wzmiankowano. W dniu 27 marca 2024 roku sprzedała Pani działkę nr 17 oraz udział wynoszący 1/12 w działkach oznaczonych numerami 22 i 23, przy czym te dwie działki stanowią drogi wewnętrzne. Wszystkie sprzedane działki znajdowały się w KW nr 4. Działki o numerach 17, 22 i 23 zostały wyodrębnione na mocy decyzji podziałowej z działki nr 5. W dniu 27 marca 2024 roku sprzedała Pani zatem nieruchomości, które nabyła w drodze spadkobrania po swoim zmarłym mężu. Sprzedaż działek lub udziałów w działkach nie nastąpiła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Postanowienie w sprawie nabycia spadku zostało wydane w dniu 21 października 2004 roku w sprawie o sygnaturze akt (…) przez Sąd Rejonowy w (…). Spadek został nabyty przez Panią z dniem 17 września 2004 roku, to jest z dniem śmierci małżonka. Zniesienie współwłasności w umowie z dnia 1 lipca 2021 roku obejmowało wyłącznie majątek wchodzący w skład spadku po zmarłym T.M. Wartość Pani majątku nabytego w wyniku nieodpłatnego częściowego działu spadku z 1 lipca 2021 r. nie przekroczyła wartości majątku nabytego w drodze dziedziczenia, który przysługiwał Pani pierwotnie w masie spadkowej. Także w wyniku częściowego działu spadku z dnia 30 września 2022 roku nie wzrosła wartość Pani majątku. Wartość majątku nabytego przez Panią w drodze nieodpłatnego częściowego działu spadku z dnia 1 lipca 2021 roku oraz wartość majątku nabytego przez Panią w drodze częściowego nieodpłatnego działu spadku z dnia 30 września 2022 roku nie przekroczyła wartości majątku jaki przysługiwał Pani pierwotnie w całej masie spadkowej biorąc pod uwagę wszystkie składniki jakie wchodziły w skład masy spadkowej.
W przedmiotowej sprawie kluczowe jest ustalenie, kiedy nastąpiło faktyczne nabycie przez Panią sprzedanych nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Użyty w ww. przepisie termin „nabycie” oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt czy jest to nabycie w części ułamkowej, czy w całości. Poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.
Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.
Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można więc, np. w drodze zakupu, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, spadku), a w przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.
Należy ponownie podkreślić, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w spadku i dziale spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie nastąpiło nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku – należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w spadku. Jeżeli wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności.
W przedmiotowej sprawie oświadczyła Pani, że wartość majątku nabytego przez Panią w drodze nieodpłatnego częściowego działu spadku z dnia 1 lipca 2021 roku oraz wartość majątku nabytego przez Panią w drodze częściowego nieodpłatnego działu spadku z dnia 30 września 2022 roku nie przekroczyła wartości majątku jaki przysługiwał Pani pierwotnie w całej masie spadkowej biorąc pod uwagę wszystkie składniki jakie wchodziły w skład masy spadkowej.
Skoro więc w wyniku działu spadku, wartość otrzymanych przez Panią nieruchomości nie przekroczyła wartości, która pierwotnie przysługiwała Pani w masie spadkowej, w niniejszej sprawie nie doszło do nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do sprzedanych nieruchomości, należy liczyć od końca roku nabycia nieruchomości przez spadkodawcę – Pani zmarłego męża.
Zatem, sprzedaż działki nr 17 oraz udziałów 1/12 we współwłasności działek nr 22 i 23, dla których prowadzona była księga wieczysta nr KW 4 nie stanowi dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę (Pani małżonka).
Reasumując, sprzedaż działki nr 17 oraz udziałów 1/12 we współwłasności działek nr 22 i 23, dla których prowadzona była księga wieczysta nr KW 4 nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie stanowi odpłatnego zbycia nieruchomości będącego źródłem przychodu wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wprawdzie błędnie wskazała Pani we własnym stanowisku jako datę nabycia nieruchomości dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych datę nabycia prawa własności w drodze spadkobrania po zmarłym mężu, ale biorąc pod uwagę, prawidłowe wskazanie, że czynność zbycia nieruchomości nie podlega opodatkowaniu z uwagi na upływ terminu 5 lat wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Pani stanowisko oceniając całościowo uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pani w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right