Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 czerwca 2024 r., sygn. II SAB/Gl 73/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), Sędziowie, Sędzia WSA Renata Siudyka, Sędzia WSA Tomasz Dziuk, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi Y. A. (A.) na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Śląskiego w przedmiocie rozpoznania wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy 1. stwierdza, że Wojewoda Śląski w sposób przewlekły prowadził postępowanie administracyjne; 2. stwierdza, że przewlekłość nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zobowiązuje Wojewodę Śląskiego do rozpoznania wniosku skarżącego w terminie 60 dni; 4. przyznaje od Wojewody Śląskiego na rzecz skarżącego sumę pieniężną w kwocie 250 (słownie: dwieście pięćdziesiąt) złotych; 5. zasądza od Wojewody Śląskiego na rzecz skarżącego kwotę 597 (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 15 grudnia 2023 r. obecnie skarżący Y.A. - obywatel [...], działając przez pełnomocnika, wniósł skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Śląskiego w sprawie rozpoznania wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy, zarzucając organowi naruszenie art. 35 § 1-3 w zw. z art. 36 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie: Dz. U. z 2024 r., poz. 572), zwanej dalej k.p.a., przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy. Wskazując na powyższe skarżący wniósł o:

- stwierdzenie, że Wojewoda Śląski przewlekle prowadził to postępowanie, ewentualnie stwierdzenie bezczynności organu;

- zobowiązanie organu do załatwienia sprawy w terminie 14 dni od daty otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy;

- przyznanie od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej w kwocie 5.000,00 zł;

- zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że jeszcze przed upływem terminu ważności przyznanej mu uprzednio wizy, złożył wniosek o zezwolenie na pobyt czasowy, jednakże do dnia wniesienia skargi wniosek ten nie został rozpoznany. Podkreślił, że przedmiotowe postępowanie toczy się od 2022 r., a ostatnia podjęta w sprawie czynność miała miejsce w dniu 9 maja 2023 r. Skoro organ nie załatwił sprawy w terminie, to skarżący, z ostrożności procesowej, podał, iż organ dopuścił się także bezczynności. Nadto, jego ponaglenie nie zostało rozpoznane. Uzasadniając natomiast wniosek o przyznanie skarżącemu od organu sumy pieniężnej wyjaśnił, że przez prawie 2 lata musiał zrezygnować z wyjazdów zagranicznych.