Interpretacja indywidualna z dnia 22 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.367.2024.1.DS

Wyodrębniona jednostka będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy. Transakcja wniesienia aportu, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

· uznania wyodrębnionej jednostki wewnętrznej zajmującej się działalnością (…) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

· niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, transakcji wniesienia aportu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą polskim rezydentem podatkowym. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest komercyjna działalność w zakresie: (…). Spółka coraz intensywniej zaznacza swoją obecność w internecie zarówno poprzez własny portal informacyjny, sklep internetowy jak i poprzez dedykowane serwisy.

Spółka posiada również nieruchomości inwestycyjne oraz nieruchomości stanowiące środki trwałe wykorzystywane na potrzeby prowadzenia działalności. Spółka uzyskuje przychody z najmu i podnajmu. Spółka bowiem m.in. zawarła korzystnie umowę najmu nieruchomości, które są podnajmowane. Część umów najmu dotyczy umeblowanych powierzchni.

Wnioskodawca przeprowadził szereg czynności, których celem było zinwentaryzowanie zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym praw i obowiązków, związanych z każdą z wyżej opisanych sfer działalności.

Sfera działalności Spółki (linia biznesowa), zajmująca się działalnością (…) (dalej zwana „A”), jest wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Spółki. Charakteryzuje się wyodrębnianiem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym. Podobnie jest ze sferą działalności związaną z obsługą nieruchomości. Na mocy Uchwały Zarządu został wyodrębniony pion, który jest odpowiedzialny za A (linia biznesowa A), oraz odrębny pion odpowiedzialny za zarządzanie nieruchomościami (linia biznesowa Nieruchomości).

W ramach Uchwały Zarządu Spółka wskazała przede wszystkim:

·składniki majątkowe, w tym należności,

·zobowiązania,

·osoby i ich zakresy odpowiedzialności,

·strukturę organizacyjną i strukturę podległości,

które zostały przypisane do ww. pionów. Uchwała Zarządu wskazuje przedmiot działalności linii biznesowych. Określa ona szczegółowo, że w skład linii biznesowej Nieruchomości wchodzą nieruchomości należące do Wnioskodawcy, nieruchomości wynajmowane przez niego wraz ze składnikami bezpośrednio związanymi z ich funkcjonowaniem i utrzymaniem. Wszelkie inne składniki majątku rzeczowego przypisane są do A. Uchwała Zarządu wskazuje także, że każda z linii biznesowych ma mieć wyodrębnione budżety i że mają one prowadzić kalkulację finansową, aby można było ustalić ich wyniki finansowe.

Uchwała Zarządu potwierdza istotną autonomię w podejmowaniu decyzji w odniesieniu do A i określa stanowiska kierownicze poszczególnych działów, ilość osób podległych konkretnej osobie, nazwy poszczególnych jednostek organizacyjnych podległych pod poszczególne działy. Uchwała Zarządu określa więc zasady zarządzania zespołem pracowniczym, jaki jest związany z tą linią biznesową działalności.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję zdarzeń gospodarczych w taki sposób, aby możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do poszczególnych pionów. Przykładowo faktury od jednego z kontrahentów, który jest odpowiedzialny za zarządzanie nieruchomościami oraz za zarządzenie flotą samochodową ujmowane są na odrębnych kontach analitycznych i koszty związane z zarządzaniem nieruchomościami przypisywane do tej sfery działalności Spółki. Natomiast koszty związane z zarządzeniem flotą samochodową Wnioskodawca przypisuje do kosztów A. Spółka posiada również wyodrębnione rachunki bankowe – bieżące oraz oszczędnościowe, służące odrębnie każdemu typowi działalności. W odniesieniu do planów finansowych (budżetów) Spółka sporządziła odrębny budżet dla linii biznesowej Nieruchomości m.in. na rok 2025. Zawiera on porównanie danych rok do roku.

Z punktu widzenia Spółki działalność A ma charakter na tyle zorganizowany i odrębny, że jest możliwe uznanie tej działalności za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej również „ZCP”). Analogicznie Spółka traktuje linię biznesową Nieruchomości.

A stanowi funkcjonalnie odrębną całość – obejmuje elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych w tym zakresie. Do tej wyodrębnionej linii biznesowej są przypisane następujące składniki majątkowe i niemajątkowe, a także inne aktywa istotne dla A, związane z jego działalnością:

1.część środków trwałych związanych z prowadzeniem działalności (…),

2.wartości niematerialne i prawne, np. (…),

3.zobowiązania handlowe,

4.wierzytelności,

5.zapasy i produkcja (np. (…)),

6.gotówka na koncie bankowym – bieżącym i oszczędnościowym,

7.pracownicy,

8.prawa i obowiązki wynikające m.in. z umów: (…).

Jak wskazano, w strukturze organizacyjnej Spółki funkcjonuje szczegółowy schemat organizacyjny sankcjonujący działanie A – obejmuje on komórki organizacyjne, zakres działania oraz struktury pracownicze (tj. m.in. liczbę etatów przypadających na daną komórkę organizacyjną). Historycznie oraz w oparciu o powyższy akt korporacyjny i decyzję zarządu Spółki, w efekcie realizowanego procesu doskonalenia struktury organizacyjno-zarządczej całokształt działalności Spółki związanej z działalnością (…) tworzy (…). Wszystkie wymienione działy podlegają organizacyjnie pod Zarząd Spółki.

Dział (…) podzielony jest na poszczególne komórki organizacyjne (…). A te komórki dzielą się na komórki organizacyjne odpowiedzialne za (…). Przykładowo (…).

Dział (…) podzielone jest na (…).

Dział (…) dzieli się na komórki (…). Dział ten jest zasadniczo odpowiedzialny za wsparcie działalności operacyjnej A, a jego koszt jest przypisany do tej części działalności Spółki.

Spółka stosuje plan kont zawierający odpowiednie konta analityczne, które umożliwiają określenie wyników finansowych A. Ponadto, dla A – podobnie jak dla linii biznesowej Nieruchomości – sporządzane są szczegółowe sprawozdania ze sprzedaży (…), sprawozdania dotyczące poszczególnych kosztów, a także szczegółowe rozliczenie rentowności (…). Sprawozdania te mają na celu umożliwienie stałego, systemowego monitoringu jego wyników finansowych oraz efektywności działania, a także ustalanie budżetu tej jednostki wewnętrznej i rozliczenie wykonania tego budżetu.

Opisany powyżej model ewidencji zdarzeń gospodarczych umożliwia pełne rozdzielenie finansowe ZCP A od pozostałej działalności Spółki. W konsekwencji, A ma cechy samodzielnej jednostki gospodarczej wyodrębnionej organizacyjnie, stanowiącej integralną całość, która byłaby w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku i posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy zajmujący się działalnością (…) wraz z obszarami komplementarnymi do tej działalności. Dodatkowo należy stwierdzić, iż dla A Zarząd Spółki określa szczegółowo zadania, budżet oraz cele gospodarcze i finansowe wyodrębnione na tle założeń i celów ustalonych dla całości Spółki.

Linia biznesowa Wnioskodawcy zajmująca się obsługą nieruchomości także stanowi funkcjonalnie odrębną całość. Obejmuje ona elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych w tym zakresie. Do wyodrębnionej jednostki są przypisane m.in. następujące składniki majątkowe i niemajątkowe związane z działalnością:

1. grunty, w tym prawo wieczystego użytkowania gruntu,

2. budynki i budowle,

3. część środków trwałych związanych z wynajmowanymi i użytkowanymi lokalami użytkowymi (w tym: meble w wynajmowanych lokalach, systemy alarmowe, system klimatyzacji, centrala telefoniczna),

4. gotówka na koncie bankowym – bieżącym i oszczędnościowym,

5. prawa i obowiązki wynikające m in. z umów: (…).

Co do zasady składniki majątku wykorzystywane do działalności (…) nie są wykorzystywane ani konieczne w działalności operacyjnej związanej z wynajmem nieruchomości. Dodatkowo część nieruchomości posiadanych lub najmowanych przez Spółkę nie jest w ogóle związana z A. Tą sferą działalności pod względem operacyjnym zajmują się przede wszystkim podmioty zewnętrzne, z którymi Spółka zawarła odpowiednie umowy. Nadzór nad tą sferą działalności ma członek Zarządu i Prokurent odpowiedzialny za kwestie finansowe. Ten sposób administrowania posiadanymi nieruchomościami i lokalami jest typowy dla podmiotów posiadających nieruchomości i zajmujących się ich wynajmem.

Oba piony działalności mają odrębnych kontrahentów, będących nabywcami towarów i usług. Kontrahenci ci stanowią dwie różne grupy. Przychody związane z tymi kontrahentami są ewidencjonowane na odrębnych kontach analitycznych.

Wnioskodawca może zatem w każdej chwili określić, jakie przychody są generowane przez A. Co więcej jest w stanie powiedzieć, jakie przychody są generowane przez (…). Jest także w stanie ustalić na podstawie ksiąg rachunkowych, jakie koszty są związane z działalnością A. Podobnie jest z działalnością operacyjną w zakresie wynajmu nieruchomości.

Podsumowując, od strony formalnej wyodrębnienie organizacyjne A istnieje historycznie i zostało usankcjonowane oraz potwierdzone na podstawie uchwały Zarządu Spółki dotyczącej m.in. wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki zajmującej się działalnością (…). A posiada także odrębność funkcjonalną i finansową.

Zamierzeniem Spółki jest dokonanie aportu ZCP w zamian za udziały do nowego podmiotu. W tym celu utworzona została spółka z o.o. (dalej także: „B”). W spółce z o.o. drugim z udziałowców jest inny podmiot, który również działa w branży (…) (dalej także: Drugi Udziałowiec). Drugi Udziałowiec jest (…). Jest on obecnie (…).

Przedmiotem aportu będzie opisana powyżej jednostka wewnętrzna Wnioskodawcy, zajmująca się działalnością (…) – A, jako wyodrębniona organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo w ramach aktualnie prowadzonej działalności gospodarczej. Rozważany zespół składników jest niezbędny, ale zarazem wystarczający do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych. Wraz ze składnikami majątkowymi (m.in. środki trwałe i wyposażenie, materiały produkcyjne, produkty, surowce, zespół pracowników) i niematerialnymi (m.in. sposób zorganizowania i procedury postępowania, know-how, znaki towarowe i inne wartości niematerialne i prawne, bazy danych) Wnioskodawca wniósłby aportem związane z wyodrębnioną jednostką wewnętrzną prawa i obowiązki, zobowiązania, kontrakty i umowy, dokumentację prawną. Przed transakcją Spółka zamierza pozyskać zgody od kontrahentów na przeniesienie umów cywilno-prawnych na B, do którego wniesiony zostanie aport ZCP. Spółka spodziewa się, że zdecydowana większość kontrahentów wyrazi stosowne zgody. W przypadku gdy taka zgoda nie zostanie wyrażona lub nie będzie możliwa ze względów niezależnych od stron umowy (np. ze względów prawnych) planowane jest wypowiedzenie takiej umowy przez Spółkę (umowa taka nie będzie związana z działalnością przez nią kontynuowaną) i jej zawarcie przez B, do którego planowane jest wniesienie aportu.

Szczegółowo przedmiotem aportu do B będzie zatem zorganizowana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, obejmująca w całości A. A zatem obejmująca wszystkie składniki materialne i niematerialne konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie działalności (…), w szczególności:

· wszystkie środki trwałe (w tym środki transportu), urządzenia techniczne i maszyny związane z działalnością ZCP;

· wszelkie zapasy (wyroby gotowe, towary, gadżety reklamowe) dotyczące asortymentu A, a także w toku procesu logistycznego dostarczania produktów i towarów do odbiorców, według stanu na dzień wniesienia aportu ZCP do B;

· wszelkie aktywa relacyjne i rynkowe, w tym umowy handlowe (w szczególności (…)) oraz pełną bazę klientów i dostawców przyporządkowaną i wynikającą z działalności A;

· inne wartości niematerialne i prawne, w tym prawa własności intelektualnej związane z A;

· całokształt zasobów kadrowych i pracowniczych (pracowników) przyporządkowanych, zgodnie z obowiązującym Schematem Organizacyjnym do działalności A, obejmujących według stanu na czerwiec 2024 r. ponad (…) osób, w tym Dyrektorów poszczególnych działów i komórek organizacyjnych oraz (…) wchodzących w skład ZCP wymienionych powyżej w treści przedmiotowego wniosku, z tym zastrzeżeniem, że Wnioskodawca nie planuje zmian personalnych w odniesieniu do jedynego członka Zarządu oraz w odniesieniu do Prokurenta (będą oni pełnić funkcje członka Zarządu oraz Prokurenta na rzecz Spółki, jednak nie w oparciu o umowy o pracę);

· wszelkie należności, prawa, roszczenia oraz zobowiązania wynikające z umów z dostawcami i odbiorcami zawartych w ramach działalności ZCP A oraz z transakcji sprzedaży wyrobów produkowanych przez A;

· środki pieniężne znajdujące się na wyodrębnionych i dedykowanych rachunkach bankowych przypisanych do działalności ZCP A, zgodnie z Uchwałą Zarządu Spółki m.in. w sprawie wyodrębnienia pod względem organizacyjnym i finansowym zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki zajmującej się działalnością (…);

· zobowiązania z tytułu dostaw towarów i usług, zobowiązania pracownicze oraz inne zobowiązania związane z działalnością ZCP A;

· tajemnice przedsiębiorstwa związane z produkcją i dystrybucją (…) itd. wchodzące w skład ZCP A, w tym zobowiązania pracownicze wobec Spółki związane z zachowaniem tajemnicy przedsiębiorstwa;

· biznesowy oraz technologiczny know-how dotyczący prowadzenia działalności ZCP A;

· wszelkie dokumenty związane w szczególności z wyodrębnieniem całokształtu ksiąg i dokumentów dotyczących działalności ZCP A.

Aport nie będzie dotyczył prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy związanej z nieruchomościami. Spółka stoi na stanowisku, że przedmiotowe nieruchomości nie są niezbędne do samodzielnego funkcjonowania na rynku (…) i jest ona bez nich w stanie realizować swoje zadania. Planowane jest zawarcie umów najmu przez B, do którego będzie wniesiony aport, w niektórych lokalizacjach, jakie obecnie wykorzystuje A. Pozostałe nieruchomości będą podnajmowane lub wynajmowane przez Wnioskodawcę innym podmiotom.

Spółka, która nabędzie wskutek transakcji własność A, będzie kontynuowała działalność dotychczas prowadzoną przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem składników majątkowych, które będą przedmiotem transakcji. W szczególności B nie zamierza ich oddać w dzierżawę podmiotowi trzeciemu ani zbyć. B, do którego wniesiony zostanie aport, przyjmie dla celów podatkowych składniki majątku wchodzące w skład ZCP w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych Wnioskodawcy wnoszącego ten wkład oraz podlegać będzie opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zakres prowadzenia działalności przez B określony w umowie tej spółki jest analogiczny do zakresu działalności A i obejmuje m.in.: (…).

Kluczowym celem planowanej operacji gospodarczej jest stworzenie optymalnych warunków dla możliwości dalszego zacieśnienia współpracy z Drugim Udziałowcem. Oba podmioty, biorąc pod uwagę sytuację makroekonomiczną, rozpoczęły współpracę na początku roku (…) i obecnie zamierzają połączyć swoje siły na rynku (…). Postanowiono, że najbardziej efektywną metodą połączenia obu działalności (…) będzie wniesienie w formie aportu do nowoutworzonej spółki zorganizowanych części działalności obu podmiotów.

Kierując się tak zdefiniowanymi celami strategicznymi, (…) podpisany został list intencyjny dotyczący dalszej przyszłej współpracy pomiędzy właścicielami obu podmiotów. Planowana współpraca obejmuje ściślejszą integrację obu przedsiębiorstw, aby oferować kompleksowe wsparcie informacyjne i merytoryczne dla szeroko pojętego (…), a także wspólną realizację nowych projektów skierowanych do (…).

Z punktu widzenia wszystkich zainteresowanych stron transakcja podyktowana jest względami ekonomicznymi oraz uzasadnionymi celami gospodarczymi. Połączenie działalności dwóch (…) w jednym podmiocie w zamierzeniu stron doprowadzi do optymalizacji procesów zarządczych. Nowa, większa struktura będzie korzystać z bardziej efektywnych systemów zarządzania, co prowadzi do lepszego podejmowania decyzji i skuteczniejszego zarządzania zasobami. Umożliwi ona zatrudnienie lub awansowanie wysoce wykwalifikowanego personelu, co przyczyni się do lepszej realizacji celów strategicznych i operacyjnych. Dzięki rozbudowaniu struktury będzie możliwe optymalniejsze wykorzystanie umiejętności i kwalifikacji osób zatrudnionych obecnie w obu podmiotach i/lub pozyskanie w przyszłości pożądanego personelu spoza obecnie działających struktur. Doprowadzi to także do synergii operacyjnej, osiągnięcia korzyści skali, integracji technicznej, ograniczenia ryzyk. Pozwoli także na (…). Pozwoli na dalsze ograniczenie kosztów w zakresie (…), ale także jednocześnie ograniczy koszty i nakłady administracyjne.

Intencją Wnioskodawcy jest potwierdzenie skutków podatkowych planowanego przedsięwzięcia polegającego na wniesieniu wyodrębnionej części działalności gospodarczej Wnioskodawcy jako aportu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca pragnie potwierdzić, że linia biznesowa Wnioskodawcy, zajmująca się działalnością (…) – A, na dzień wniesienia wkładu, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych oraz na gruncie podatku od towarów i usług, a także uzyskać potwierdzenie prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy, że to działanie nie jest opodatkowane podatkiem VAT.

W odniesieniu do podatku dochodowego od osób prawnych (zostanie złożony odrębny wniosek) Spółka pragnie potwierdzić, czy – w opinii Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej – zostaną zachowane warunki neutralności podatkowej transakcji wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) ZCP na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jeżeli B, do którego wnoszony będzie wkład niepieniężny w postaci ZCP dokona – w ramach operacji aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz w konsekwencji w ramach operacji podwyższenia kapitału B – rozpoznania wartości księgowej netto zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla celów bilansowych (a zatem dokona ustalenia wartości aktywów netto i kapitałów własnych w księgach tej spółki, do której wnoszony jest aport zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości), przy jednoczesnym, równoległym ewidencyjnie i wymaganym jako warunek neutralności podatkowej transakcji aportowej ZCP w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozpoznaniu w księgach podatkowych B, do którego wnoszony będzie wkład niepieniężny wartości podatkowej składników majątkowych ZCP (czyli de facto aktywów netto ZCP), w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego ten wkład (czyli Wnioskodawcy).

Pytania

1. Czy przedstawiony w zdarzeniu przyszłym opis wyodrębnionej jednostki wewnętrznej Spółki zajmującej się działalnością (…) – A, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: „ustawa o VAT”)?

2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dokonywana przez Wnioskodawcę transakcja wniesienia aportu stanowić będzie transakcję dotyczącą zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, przedstawiony w zdarzeniu przyszłym ZCP A spełnia warunki wskazane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, tzn. stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa poprzez to, że jest to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, przedstawiona w zdarzeniu przyszłym transakcja wniesienia aportu do B stanowić będzie transakcję dotyczącą zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W ocenie Wnioskodawcy fakt, że w Spółce pozostanie linia biznesowa związana z zarządzeniem i wynajmem nieruchomości, tzn. aport nie będzie obejmował tej części jego działalności, nie oznacza, że transakcja wniesienia aportem do B linii biznesowej – A – powinna być objęta regulacją ustawy o VAT.

Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie

Ad 1.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowana część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe i obrotowe.

Zespół składników majątkowych może zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w przypadku, gdy odznacza się pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki majątkowa powiązane między sobą takiego typu relacjami, aby można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest zatem jedynie sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

A.musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

B.zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

C.składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

D.zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Ad A.

Nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wnioskodawca wskazuje, że w wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa nie muszą być wszystkie składniki z nim związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. Trybunał wskazał, że „jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stałe instalacje konieczne do jej prowadzenia, przekazanie aktywów w rozumieniu wspomnianego przepisu szóstej dyrektywy może mieć miejsce również bez przekazania prawa własności nieruchomości”.

Biorąc pod uwagę planowaną transakcję, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność (…) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i będzie taką stanowić także bez przenoszenia na B praw własności nieruchomości i innych składników majątku, które składają się na linię biznesową Nieruchomości.

Obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność, która dzieli się na dwie linie biznesowe. Linia biznesowa dotycząca działalności (…) jest na tyle zorganizowana, że mogłaby być prowadzona przy tych samych składnikach majątku trwałego (przy użyciu np. (…)), wartości niematerialnych i prawnych (np. oprogramowanie, bazy danych), zapasów, środków pieniężnych, przy tych samych bądź analogicznych umowach oraz przy tym samym zapleczu personalnym ((…) itd.) także w innych pomieszczeniach niż te, w jakich obecnie się ona mieści. Należy podkreślić, że pracownicy A tak samo efektywnie mogą pracować z biur, jak i z własnych domów, co udowodnił okres pandemii. Tym samym oznacza to, że te konkretnie nieruchomości, które są własnością Spółki, nie są niezbędne do efektywnego prowadzenia działalności (…). Zatem po wyłączeniu linii biznesowej Nieruchomości pozostałe składniki majątku, które są niezbędne do prowadzenia działalności (…) wraz z obszarami komplementarnymi tej działalności stanowią zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone działania, które składają się na działalność (…). Składniki te nie są przypadkowym zbiorem aktywów i pasywów. Są zorganizowane w sposób systematyczny, tak żeby realizować konkretne cele i to realizować je w sposób płynny. Warto przy tym wskazać, że (…), a zatem składniki te realizują swoje podstawowe zadanie i zadanie to będzie realizowane także po zrealizowaniu planowanej transakcji.

W odniesieniu do zobowiązań, Wnioskodawca zamierza dokonać wniesienia aportem także umów, wskazanych jako przykładowe w opisie zdarzenia przyszłego, z których wynikają zobowiązania. Wymaga wskazania, że do działalności A przypisane są skonkretyzowane zobowiązania, w tym zobowiązania pracownicze. Zobowiązania te będą elementem aportu. Wnioskodawca dopuszcza, że w związku z realizacją opisywanej reorganizacji nie dojdzie do przejścia wszystkich zobowiązań powiązanych funkcjonalnie z A ze względu na konieczność pozyskania w tym celu zgody podmiotów trzecich. Brak zgody wybranych dostawców nie będzie jednak przesądzać o braku możliwości samodzielnego prowadzenia opisanej powyżej działalności.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku z 28 kwietnia 2011 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. akt II SA/Wa 1767/10), w którym wskazano, iż „definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie wymaga, aby w jego skład musiały wchodzić wszystkie zobowiązania czy też bezwzględnie cały majątek, jaki związany jest z daną częścią przedsiębiorstwa. W przeciwnym razie, w sytuacji, gdy wierzyciel posiadający nieznaczną wierzytelność w stosunku do pozostałych zobowiązań Spółki nie zgodziłby się na jej przeniesienie, w ten sposób pozbawiłby dany zespół składników majątkowych statusu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. To samo dotyczy majątku. W skrajnych przypadkach mogłyby to być nieznaczące kwoty czy też majątek o niewielkiej wartości w stosunku do całej wartości pozostałych składników majątkowych mogących stanowić zorganizowana część przedsiębiorstwa”.

Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca zamierza przenieść aktywa materialne i niematerialne, a także bazy danych, personel i inne składniki majątku, które obecnie umożliwiają prowadzenie działalności (…), warunek ten byłyby spełniony.

Ad B i ad C.

Wydzielenie zespołu składników ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze, aczkolwiek w części orzeczeń akcentuje się, że chodzi tu o każdy rodzaj wyodrębnienia zespołu składników, niekoniecznie formalny (np. wyrok NSA z 21 stycznia 2020 r., I FSK 1343/17). Wyodrębnienie organizacyjne ZCP potwierdzone może być w szczególności poprzez strukturę zarządzania, podległość służbową i funkcjonalną pracowników danej jednostki wewnętrznej. Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 6 listopada 2019 r., sygn. I SA/Rz 525/19, w którym stwierdzono, że „Wyodrębnienie to może mieć również charakter faktyczny. Może ono zaistnieć, gdy w danym przedsiębiorstwie istnieje jego część posiadająca własną strukturę, z odrębnym pionem podległości służbowej, majątkiem na którym wykonywana jest działalność. Istotne jest tutaj to, aby ta wyodrębniona część przedsiębiorstwa była organizacyjnie zdolna, bez udziału innych elementów do prowadzenia działalności gospodarczej, tak jak samodzielne przedsiębiorstwo. Wyodrębnienie to jest na tyle wyraźne, że ta część firmy organizacyjnie może być uznana za samodzielnie działająca jej część”.

Spółka na bazie Uchwały Zarządu wyodrębniła poszczególne linie biznesowe, wyposażając je w odpowiednie składniki majątkowe i niemajątkowe, a także wprowadziła schemat organizacyjny potwierdzający historyczne wyodrębnienie organizacyjne poszczególnych pionów. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, warunek dotyczący wyodrębnienia organizacyjnego byłby spełniony.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 czerwca 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.148.2020.2.AW, w której wskazano, że „w sytuacji wyodrębnienia finansowego powinno być możliwe oddzielenie finansów zorganizowanej części przedsiębiorstwa od jego pozostałej części. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować finansowo do wyodrębnionego majątku (tak, aby można było przejąć funkcje gospodarcze). Wyodrębnienie to będzie uzewnętrznione zwłaszcza w przypadku posiadania takiego systemu ewidencji, który umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przez taki system należy rozumieć odrębne plany finansowe, odrębne budżety oraz prowadzenie zakładowych planów kont, na których księgowane są wyłącznie zdarzenia gospodarcze związane z działalnością ZCP”.

Zapisy księgowe Wnioskodawcy pozwalają na identyfikację zdarzeń związanych z każdą z linii biznesowych. Dodatkowo – jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego – obecnie Spółka przygotowuje odrębne budżety dla linii biznesowych i posiada możliwość powiedzenia, na ile każdy z tych rodzajów działalności jest efektywny. Co więcej Spółka w ramach prowadzonych analiz jest w stanie określić efektywność finansową każdego (…).

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 kwietnia 2017 r. (sygn. 2461-IBPP2.4512.164.2017.1.AZe), w której wskazano, że „Działalność usługowa jest obecnie wyodrębniona finansowo w ten sposób, by możliwe było wyodrębnienie przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów związanych z tą działalnością. W systemie księgowym Spółki istnieje możliwość wygenerowania danych finansowych w postaci odrębnych raportów dla działalności usługowej oraz możliwość określenia ich jednostkowych pozycji finansowych. Spółka ma także możliwość sporządzenia odrębnego bilansu oraz rachunku zysków i strat w zakresie działań podejmowanych w ramach ww. działalności. Ponadto, dla działalności usługowej prowadzony jest odrębny rachunek bankowy”.

Istotnym czynnikiem dla ustalenia, czy mamy do czynienia z wyodrębnieniem finansowym jest także posiadanie odrębnego rachunku bankowego służącego danemu typowi działalności. Wnioskodawca posiada odrębne rachunki bankowe dedykowane do każdego z pionów działalności. Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, warunek wyodrębnienia pod względem finansowym byłby spełniony.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych.

W zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego dla uznania danego zespołu składników za ZCP w praktyce przyjmuje się, że składniki te muszą pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należy je traktować jako zorganizowany, autonomiczny zespół składników powiązanych funkcjonalnie, nie zaś zespół przypadkowych elementów, których jedyną cechą jest to, że stanowią własność jednego podmiotu.

Warunek wyodrębnienia funkcjonalnego spełniony będzie przykładowo dla zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, który

· stanowi zespół spełniający określone funkcje w przedsiębiorstwie, a nie zbiór niepowiązanych ze sobą elementów.

Powyższe potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 kwietnia 2017 r. (sygn. 3063-ILPP2-2.4512.35.2017.2.EW), w której stwierdził, że: „Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. (...) Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)” (por. również interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 czerwca 2021 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.76.2021.2.AK).

W analizowanym przypadku mamy zdecydowanie do czynienia z taką sytuacją. Zdaniem Spółki, A tworzy zorganizowaną część przedsiębiorstwa, tj. zespół składników majątkowych i niemajątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej działalności w kształcie, w jakim zespół ten istnieje obecnie i będzie zbywany w wyniku planowanej transakcji. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych przez A możliwa jest obecnie z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników. Zatem nie mamy do czynienia z sytuacją, że zespół ten będzie mógł samodzielnie działać dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi. Nie chodzi tu zatem o zespół składników majątkowych, które po włączeniu do majątku B i podjęciu określonych działań (np. zatrudnieniu lub wydzieleniu grupy pracowników) będzie mógł funkcjonować jako niezależny zakład (dział, wydział itp.), a o taki zespołu składników majątkowych, który już jest zdolny do samodzielnego funkcjonowania w takim charakterze (por. wyrok WSA z 7 kwietnia 2021 r., I SA/Bd 101/21).

· jest przeznaczony do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 listopada 2016 r., sygn. I FSK 1316/15, w którym stwierdzono, że „Okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy”.

· posiada składniki majątkowe niezbędne do kontynuowania działalności w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 maja 2021 r., sygn. I FSK 646/18, w którym stwierdzono, że „(...) należy zwrócić uwagę na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości, który uznał, że w odniesieniu do pojęcia »przekazania całości lub części majątku« należy je interpretować w ten sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, które obejmuje składniki materialne i, w określonych sytuacjach, niematerialne, łącznie składające się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, lecz nie obejmuje ono zwykłego zbycia towarów takiego jak sprzedaż zapasów produktów (...) aby nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, konieczne jest, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, a kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru danej działalności gospodarczej”.

Wyodrębnione przez Wnioskodawcę składniki materialne i niematerialne związane z A są w pełni przygotowane do samodzielnego prowadzenia działalności opisanej powyżej jako A. Tym samem, zdaniem Wnioskodawcy, warunek wyodrębnienia funkcjonalnego byłby spełniony.

Ad D.

To co jest istotne, to wyodrębniona struktura musi mieć możliwość dalszego działania w nowym podmiocie, który ma zamiar kontynuowania działalności poprzedniego właściciela przy pomocy składników majątkowych i niemajątkowych będących przedmiotem transakcji. Jako kryterium potwierdzające zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się na możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot, prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie.

Powyższe znajduje potwierdzenie przykładowo we wspomnianym już wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 listopada 2016 r., sygn. I FSK 1316/15.

W tym przypadku B będzie prowadził działalność (…), w której wykorzystywać będzie wniesione aportem przez Wnioskodawcę składniki materialne i niematerialne. Planowana jest kontynuacja (…). Okoliczność tę potwierdza m.in. list intencyjny podpisany z Drugim Udziałowcem, jak również powody wniesienia aportu (linii biznesowej A) do B.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie warunki określające przedmiot aportu jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT są spełnione.

Ad 2.

Mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy, dokonywana przez Wnioskodawcę transakcja wniesienia aportem wyodrębnionej linii biznesowej związanej z działalnością (…) – A stanowić będzie aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (dalej także: „ustawa”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o VAT. Przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Polskie przepisy te stanowią implementację do krajowego porządku prawnego regulacji zawartej w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa”). Przepis ten stanowi, że w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego (akapit 1). W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu (akapit 2).

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć – zdaniem Spółki – w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 sierpnia 2018 r. 0114-KDIP1-4012.365.2018.2.ISK).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien on być interpretowany ściśle. Co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu Cywilnego) lub zorganizowanej jego części zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb regulacji podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej.

Przedsiębiorstwo bądź jego zorganizowana część jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ocena przedmiotu transakcji w kontekście ustawowego wyłączenia z ustawy o VAT powinna być również dokonywana z uwzględnieniem orzecznictwa TSUE. Trybunał w wyroku z 27 listopada 2003 r. C-497/01 w sprawie Zita Modes Sarl zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub cześć przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak zaznaczył Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych. Realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, zespół składników majątkowych i niemajątkowych, który będzie przedmiotem transakcji na moment planowanej dostawy będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, skutkiem czego transakcja ta będzie, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT.

Ponadto, daną transakcję można uznać za zbycie przedsiębiorstwa, jeżeli na moment jej przeprowadzenia spełnione są łącznie następujące kryteria:

· przenoszony na nabywcę zespół składników zawiera zespół składników majątku (zaplecze) umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę wystarczający do prowadzenia tej działalności,

· nabywca w ramach swojej działalności – ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.

Ustalając zakres pojęcia „przedsiębiorstwo” i zorganizowana część przedsiębiorstwa warto odwołać się do interpretacji indywidualnych. Powyższe stanowisko jest powszechnie akceptowane w wydawanych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowe Informacji Skarbowej. Przykładowo zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 10 maja 2021 r., znak 0114-KDIP1-1.4012.267.2021.1.EW, interpretacji indywidualnej z 16 grudnia 2021 r., znak 0114-KDIP4-2.4012.762.2021.1.AS, interpretacji indywidualnej z 20 stycznia 2023 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.776.2022.4.KO oraz interpretacji indywidualnej z 26 października 2023 r., znak: 0114-KDIP1-1.4012.479.2023.2.MKA.

W objaśnieniach Ministerstwa Finansów (objaśnienia podatkowe z 11 grudnia 2018 r., dotyczące co prawda transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych, ale mające również bardziej uniwersalny charakter) Minister Finansów doprecyzował, że omawianych przepisów nie należy interpretować wyłącznie przez pryzmat przepisów Kodeksu cywilnego. Minister Finansów przyjął wykładnię funkcjonalną wskazując, że przedsiębiorstwem w rozumieniu ustawy o VAT jest zorganizowany zespół składników majątkowych, w oparciu o który zbywający prowadził działalność opodatkowaną, i w ramach którego:

1. istnieje zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych, będących przedmiotem transakcji oraz

2. istnieje faktyczna możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki, będące przedmiotem transakcji.

Dodatkowo, zgodnie z powołanymi objaśnieniami, ustalając, czy przenoszony zespół składników majątkowych umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i czy jest do jej prowadzenia wystarczający, należy wziąć pod uwagę, czy taki zespół składników majątkowych nie będzie wymagać od nabywcy:

·angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub

·podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Wnoszone aportem do B przez Wnioskodawcę składniki będą stanowiły całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym oraz finansowym, tak aby umożliwiały kontynuację zadań gospodarczych przez nabywcę, tj. B. B, do którego zostanie wniesione aportem opisane w zdarzeniu przyszłym A, będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą w zakresie, w jakim była ona realizowana dotychczas. Taki w każdym razie zamiar został opisany w niniejszym wniosku, w tym tonie Spółka i Drugi Udziałowiec prowadzą rozmowy i podpisały list intencyjny.

Mając na względzie powyższe – zdaniem Wnioskodawcy, transakcja aportu wskazanych we wniosku składników majątku stanowić będzie transakcję aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wynika to z następujących względów:

1.Nabywca będzie mógł kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak Wnioskodawca.

2.Istnieje w ramach Spółki Wnioskodawcy stosowne wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne linii biznesowej A.

Wnioskodawca w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa przeniesie na nabywcę wskazane składniki materialne, jak i niematerialne, w tym także wyodrębnione w ramach struktury organizacyjnej zasoby ludzkie związane z działalnością A.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Jednocześnie, w oparciu o art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które powinno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp.

Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W świetle powyższego, na gruncie ustawy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01, Zita Modes stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą polskim rezydentem podatkowym. Są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem Państwa działalności jest komercyjna działalność w zakresie: (…) Posiadają Państwo również nieruchomości inwestycyjne oraz nieruchomości stanowiące środki trwałe wykorzystywane na potrzeby prowadzenia działalności. Uzyskują Państwo przychody z najmu i podnajmu. Przeprowadzili Państwo szereg czynności, których celem było zinwentaryzowanie zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym praw i obowiązków, związanych z każdą z wyżej opisanych sfer działalności. Na mocy Uchwały Zarządu został wyodrębniony pion, który jest odpowiedzialny za A (linia biznesowa A), oraz odrębny pion odpowiedzialny za zarządzanie nieruchomościami (linia biznesowa Nieruchomości). Państwa zamierzeniem jest dokonanie aportu ZCP w zamian za udziały do nowego podmiotu. W tym celu utworzona została spółka z o.o. Przedmiotem aportu będzie Państwa jednostka wewnętrzna, zajmująca się działalnością (…) – A.

Państwa wątpliwości dotyczą uznania wyodrębnionej jednostki wewnętrznej zajmującej się działalnością (…) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, transakcji wniesienia aportu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u wnoszącego aport zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po wniesieniu aportu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Analizując, czy określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zawsze należy wziąć pod uwagę profil działalności danego przedsiębiorcy, warunki rynkowe oraz specyfikę danej branży. Nie można zatem wyznaczyć szczegółowego katalogu warunków koniecznych do spełnienia, aby można było mówić o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Prawidłowa klasyfikacja przedmiotu transakcji – zorganizowana część przedsiębiorstwa lub poszczególne składniki majątkowe – ma decydujące znaczenie dla prawidłowego ustalenia skutków podatkowych transakcji.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi ZCP.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem planowanego aportu, tj. linia biznesowa A będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ będzie odznaczać się odrębnością organizacyjną, funkcjonalną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

O wyodrębnieniu organizacyjnym i funkcjonalnym będzie świadczył fakt, że – jak wskazali Państwo w opisie sprawy – sfera Państwa działalności (linia biznesowa), zajmująca się działalnością (…) i powiązanymi z tym rodzajem działalności dodatkowymi aktywnościami np. (…) („A”), jest wyodrębniona w Państwa strukturze organizacyjnej. Na mocy Uchwały Zarządu został wyodrębniony pion, który jest odpowiedzialny za A (linia biznesowa A). A stanowi funkcjonalnie odrębną całość – obejmuje elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych w tym zakresie. Do tej wyodrębnionej linii biznesowej są przypisane następujące składniki majątkowe i niemajątkowe, a także inne aktywa istotne dla A, związane z jego działalnością: część środków trwałych związanych z prowadzeniem działalności (…) (w tym: (…)); wartości niematerialne i prawne; zobowiązania handlowe; wierzytelności; zapasy i produkcja; gotówka na koncie bankowym – bieżącym i oszczędnościowym; pracownicy; prawa i obowiązki wynikające z umów. Od strony formalnej wyodrębnienie organizacyjne A istnieje historycznie i zostało usankcjonowane oraz potwierdzone na podstawie uchwały Zarządu dotyczącej m.in. wyodrębnienia Państwa zorganizowanej części przedsiębiorstwa zajmującej się działalnością (…). Rozważany zespół składników jest niezbędny, ale zarazem wystarczający do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych. Wraz ze składnikami majątkowymi (m.in. środki trwałe i wyposażenie, materiały produkcyjne, produkty, surowce, zespół pracowników) i niematerialnymi (m.in. sposób zorganizowania i procedury postępowania, know-how, znaki towarowe i inne wartości niematerialne i prawne, bazy danych) wnieśliby Państwo aportem związane z wyodrębnioną jednostką wewnętrzną prawa i obowiązki, zobowiązania, kontrakty i umowy, dokumentację prawną. Szczegółowo przedmiotem aportu do spółki z o.o. będzie zatem zorganizowana część Państwa przedsiębiorstwa, obejmująca w całości A. A zatem obejmująca wszystkie składniki materialne i niematerialne konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie działalności (…), w szczególności: wszystkie środki trwałe (w tym środki transportu), urządzenia techniczne i maszyny związane z działalnością ZCP; wszelkie zapasy (wyroby gotowe, towary, gadżety reklamowe) dotyczące asortymentu A, a także w toku procesu logistycznego dostarczania produktów i towarów do odbiorców, według stanu na dzień wniesienia aportu ZCP do spółki z o.o.; wszelkie aktywa relacyjne i rynkowe, w tym umowy handlowe (w szczególności (…)) oraz pełną bazę klientów i dostawców przyporządkowaną i wynikającą z działalności A; inne wartości niematerialne i prawne, w tym prawa własności intelektualnej związane z A; całokształt zasobów kadrowych i pracowniczych (pracowników) przyporządkowanych, zgodnie z obowiązującym Schematem Organizacyjnym do działalności A, obejmujących według stanu na czerwiec 2024 r. ponad (…) osób, w tym Dyrektorów poszczególnych działów i komórek organizacyjnych oraz (…) wchodzących w skład ZCP, z tym zastrzeżeniem, że nie planują Państwo zmian personalnych w odniesieniu do jedynego członka Zarządu oraz w odniesieniu do Prokurenta (będą oni pełnić funkcje członka Zarządu oraz Prokurenta, jednak nie w oparciu o umowy o pracę); wszelkie należności, prawa, roszczenia oraz zobowiązania wynikające z umów z dostawcami i odbiorcami zawartych w ramach działalności ZCP A oraz z transakcji sprzedaży wyrobów produkowanych przez A; środki pieniężne znajdujące się na wyodrębnionych i dedykowanych rachunkach bankowych przypisanych do działalności ZCP A, zgodnie z Uchwałą Zarządu m.in. w sprawie wyodrębnienia pod względem organizacyjnym i finansowym zorganizowanej części Państwa przedsiębiorstwa zajmującej się działalnością (…); zobowiązania z tytułu dostaw towarów i usług, zobowiązania pracownicze oraz inne zobowiązania związane z działalnością ZCP A; tajemnice przedsiębiorstwa związane z (…) itd. wchodzące w skład ZCP A, w tym zobowiązania pracownicze wobec Państwa związane z zachowaniem tajemnicy przedsiębiorstwa; biznesowy oraz technologiczny know-how dotyczący prowadzenia działalności ZCP A; wszelkie dokumenty związane w szczególności z wyodrębnieniem całokształtu ksiąg i dokumentów dotyczących działalności ZCP A. A ma cechy samodzielnej jednostki gospodarczej wyodrębnionej organizacyjnie, stanowiącej integralną całość, która byłaby w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku i posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy zajmujący się działalnością (…) wraz z obszarami komplementarnymi do tej działalności. Spółka z o.o., która nabędzie wskutek transakcji własność A, będzie kontynuowała działalność dotychczas prowadzoną przez Państwa z wykorzystaniem składników majątkowych, które będą przedmiotem transakcji.

Natomiast wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do danej zorganizowanej części. Jak wskazano w opisie sprawy, prowadzą Państwo ewidencję zdarzeń gospodarczych w taki sposób, aby możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do poszczególnych pionów. Mogą Państwo w każdej chwili określić, jakie przychody są generowane przez A. Są Państwo także w stanie ustalić na podstawie ksiąg rachunkowych, jakie koszty są związane z działalnością A. Stosują Państwo plan kont zawierający odpowiednie konta analityczne, które umożliwiają określenie wyników finansowych A. Posiadają Państwo również wyodrębnione rachunki bankowe – bieżące oraz oszczędnościowe, służące odrębnie każdemu typowi działalności. Model ewidencji zdarzeń gospodarczych umożliwia pełne rozdzielenie finansowe ZCP A od Państwa pozostałej działalności.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że wyodrębnioną organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo linię biznesową „A” należy uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W związku z tym planowany aport linii biznesowej „A” do spółki z o.o. będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego Państwa wyodrębniona jednostka wewnętrzna zajmująca się działalnością (…) („A”) będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym dokonywana przez Państwa transakcja wniesienia aportu stanowić będzie transakcję dotyczącą zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).