Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2024 r., sygn. I OSK 2300/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie: sędzia NSA Zygmunt Zgierski sędzia del. WSA Dariusz Chaciński (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Anna Siwonia-Rybak po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Powiatu Miechowskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 11/19 w sprawie ze skargi A. D. i M. F. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 października 2018 r. nr DAP-WPK-727-2-16/2018/MSte w przedmiocie wydania decyzji z naruszeniem prawa 1. prostuje z urzędu oczywistą omyłkę w komparycji zaskarżonego wyroku w ten sposób, że w miejsce nazwiska "F." wpisuje nazwisko "F.", 2. oddala skargę kasacyjną, 3. zasądza od Powiatu Miechowskiego na rzecz A. D. i M. F. solidarnie kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 6 sierpnia 2019 r. I SA/Wa 11/19, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. D. i M. F., na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 31 października 2018 r. nr DAP-WPK-727-2-16/2018/MSte, w przedmiocie wydania decyzji z naruszeniem prawa: 1. uchylił zaskarżoną decyzję; 2. zasądził koszty postępowania.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Powiat Miechowski. Zaskarżając wyrok w całości zarzucił mu naruszenie:

I. prawa materialnego:

1. art. 190 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez naruszenie zasady związania orzeczeniami Trybunału Konstytucyjnego stanowiącej o tym, że orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszednie obowiązującą i są ostateczne, poprzez nieuwzględnienie w ramach dokonywanej kontroli sądowej wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 12 maja 2015 r. P 46/13 przy ocenie słuszności poczynionych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji rozważań w zakresie istnienia negatywnych przesłanek do stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej w oparciu o art. 156 § 2 k.p.a., tj. upływu prawie 20 lat od daty wydania decyzji, która to decyzja była podstawą nabycia prawa;