Interpretacja indywidualna z dnia 16 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.315.2024.2.AA

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Wykonawców dokumentujących usługi polegające na produkcji utworów i przeniesieniu praw do nich.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciem usług polegających na produkcji utworów i przeniesieniu praw do nich oraz zwrotem Kosztów produkcji. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 sierpnia 2024 r. (wpływ 9 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT), prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji audiowizualnych. W ramach i na potrzeby ww. działalności Wnioskodawca zawiera umowy, w których występuje jako zleceniodawca, dotyczące wykonania i wyprodukowania utworów (np. muzycznych) oraz nabycia do nich pełni praw w celu ich dalszej eksploatacji (dalej: Umowy).

Drugą stroną Umów są niejednokrotnie osoby fizyczne posiadające doświadczenie na danym rynku (np. muzycznym) w zakresie produkcji utworów, organizacji i realizacji nagrań (dalej: Wykonawcy). Niżej Spółka przedstawia najważniejsze (z punktu widzenia przedmiotu niniejszego wniosku) postanowienia takich Umów, na przykładzie:

1)umowy z 30 czerwca 2023 r. zawartej z P.K. i D.D. (dalej: Wykonawcy 1) o przeniesienie praw do artystycznych wykonań oraz praw producenta fonogramu z wyłączeniem praw autorskich majątkowych z twórcami muzyki do filmu (…) (dalej: Umowa 1),

2)umowy z 1 grudnia 2022 r. zawartej z M.S. (dalej: Wykonawca 2) o przeniesienie autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych z twórcą muzyki do filmów (…) oraz (…) (dalej: Umowa 2).

W obu przypadkach, tj. zarówno Wykonawcy 1, jak i Wykonawca 2, są podmiotami prowadzącymi zarejestrowaną działalność gospodarczą (tzw. JDG) w ww. zakresie, oraz są zarejestrowani na VAT (jako podatnicy VAT czynni).

Współpraca z Wykonawcami 1.

Na podstawie Umowy 1 Wykonawcy 1 zobowiązali się w szczególności do:

• wykonania i wyprodukowania zgodnie ze wskazówkami Wnioskodawcy nowych utworów słownomuzycznych oraz opracowań utworów oryginalnych;
• dostarczenia Wnioskodawcy fonogramu z utrwalonymi utworami słowno-muzycznymi określonymi w załączniku do Umowy 1 w odniesieniu do części 1 filmu;
• dostarczenia jednego utworu słowno-muzycznego określonego w załączniku do Umowy 1 w odniesieniu do części 2 filmu, w związku z produkcją przez Wnioskodawcę ww. filmów fabularnych – w tym głównych motywów muzycznych filmu, czołówki, tyłówki – na potrzeby zrealizowania i rozpowszechniania ww. filmów fabularnych (Filmy);
• przeniesienia na Wnioskodawcę prawa do artystycznych wykonań, wraz ze zgodą na synchronizację wyprodukowanych utworów muzycznych z Filmami w zakresie przysługujących Wykonawcom całości praw pokrewnych do wyprodukowanych utworów słowno-muzycznych wskazanych w załączniku do Umowy 1 (Dzieło);
• udzielenia zgód związanych z Dziełem na zasadach i w zakresie wskazanym w Umowie 1.

Jednocześnie, zgodnie z postanowieniami Umowy 1, Wykonawcy 1 przenoszą na Wnioskodawcę prawo do korzystania i rozporządzania Dziełem w zakresie praw do artystycznych wykonań artystów wykonawców biorących udział w nagraniu utworów wskazanych w załączniku do Umowy 1, z wyłączeniem artystów głównych, których nazwiskami zostały oznaczone utwory oraz praw producenta fonogramu, na obszarze Polski i całego świata, w sposób nieograniczony w czasie, na wszystkich znanych polach eksploatacji.

Wykonawcy 1 będą wykonywać przedmiot Umowy 1 zgodnie z zatwierdzonym harmonogramem produkcji, dostarczonym przez Wnioskodawcę.

Za wykonanie Dzieła, w tym przeniesienie praw do artystycznych wykonań oraz praw producenta fonogramu w odniesieniu do utworów słowno-muzycznych wskazanych w załączniku do Umowy 1, na obszarze Polski i całego świata, w sposób nieograniczony w czasie, na wszystkich znanych polach eksploatacji (obejmujących w szczególności wszystkie pola eksploatacji wskazane w pkt 5 Umowy 1, w tym w zakresie synchronizacji), Wykonawcom 1 należy się od Wnioskodawcy:

• wynagrodzenie procentowe uzależnione od przychodu netto uzyskanego przez Wnioskodawcę z tytułu eksploatacji praw pokrewnych w odniesieniu do utworów słowno-muzycznych wyprodukowanych przez Wykonawców 1, będących przedmiotem Umowy 1, od podmiotów trzecich świadczących na rzecz Wnioskodawcy usługi dystrybucji w zakresie sprzedaży utworów wyprodukowanych przez Wykonawców 1 (dystrybucja fizyczna oraz dystrybucja cyfrowa) oraz
• wynagrodzenie procentowe uzależnione od przychodów uzyskanych przez Wnioskodawcę od podmiotów trzecich z tytułu udzielonych licencji dotyczących utworów oraz
• wynagrodzenie procentowe uzależnione od wszelkich innych przychodów uzyskanych przez Wnioskodawcę z tytułu eksploatacji i wykorzystania praw pokrewnych do utworów.

(dalej łącznie jako: Wynagrodzenie 1).

Jednocześnie w Umowie 1 doprecyzowano, że przez przychody netto rozumie się zafakturowane i rzeczywiście otrzymane przez Wnioskodawcę (z uwzględnieniem faktur korygujących) przychody netto (bez VAT) od podmiotów trzecich eksploatujących prawa pokrewne do wyprodukowanych przez Wykonawców 1 utworów będących przedmiotem Umowy 1 z zastrzeżeniem, że koszty dystrybucji nie będą wyższe niż X% przychodu uzyskanego przez dystrybutora. Należy zaznaczyć, że tego typu postanowienia (dot. wynagrodzenia Wykonawców 1) stanowią standard rynkowy (branżowy).

Zgodnie z postanowieniami Umowy 1 Wynagrodzenie 1 zostanie powiększone o należny VAT i będzie płatne przez Wnioskodawcę na podstawie prawidłowo wystawionych przez Wykonawców 1 faktur.

Strony wskazały, że Wynagrodzenie 1 stanowi pełne i całkowite wynagrodzenie za wykonanie Dzieła oraz przeniesienie wszelkich praw oraz udzielenie wszelkich zgód i zezwoleń na podstawie Umowy 1, a także, obejmuje wszelkie roszczenia i koszty Wykonawców związane z wykonaniem Umowy 1.

Dodatkowo Wnioskodawca zobowiązał się zapłacić Wykonawcom 1 kwotę związaną z produkcją utworów muzycznych oraz słowno-muzycznych wymienionych w załączniku do Umowy 1 tytułem pokrycia kosztów organizacji nagrań (Koszty produkcji). Zgodnie z załącznikiem nr 4 do Umowy 1 koszty te obejmują w szczególności wynagrodzenia dla realizatorów, wynagrodzenia dla muzyków biorących udział w nagraniach, zakup niezbędnego oprogramowania i koszty wynajmu mikrofonów oraz innego hardware koniecznego do nagrań. Koszty produkcji w ustalonej kwocie nie wyższej niż Y zł będą płatne na podstawie faktury wystawionej w terminie Z dni od daty Umowy 1, a dalsze ewentualne płatności nastąpią w terminie Z dni od daty przedstawienia Wnioskodawcy dalszych kosztów produkcji i stosownej faktury, pod warunkiem ich uprzedniego uzgodnienia z Wnioskodawcą.

Niezależnie, Wykonawcom będzie przysługiwać wynagrodzenie wypłacane przez właściwą organizację zbiorowego zarządzania prawami pokrewnymi do Dzieła.

Umowa 1 podlegała zmianom na mocy zawieranych przez strony aneksów nr 1-7. W aneksach strony wprowadziły m.in. następujące postanowienia modyfikujące:

• wysokość Wynagrodzenia 1 związanego z wyprodukowaniem nowych utworów muzycznych i słowno-muzycznych, które nie zostały wcześniej uwzględnione w Umowie 1 (lub poprzednich jej aneksach) ;
• zasady przeniesienia praw pokrewnych do artystycznego wykonania skomponowanych utworów;
• wysokości oraz warunki wypłaty Wynagrodzenia 1;
• sposób ustalania i podstawy naliczenia przychodu netto.

Jednocześnie, ze względu na aspekty prawne Spółka zawarła również umowę z wytwórnią muzyczną E. sp. z o.o. reprezentującą Wykonawców 1 w zakresie współpracy obejmującej stworzenie utworów muzycznych i nabycia do nich autorskich praw majątkowych oraz opracowania utworów muzycznych, zarówno w warstwie kompozycyjnej, jak również tekstowej oraz nabycia do tak powstałych utworów pełni praw w celu ich dalszej eksploatacji. Należy wszakże zaznaczyć, że umowa ta i związane z nią rozliczenia z udziałem Wnioskodawcy pozostają poza zakresem niniejszego wniosku – odnosi się on wyłącznie do skutków umów na produkcję utworów (producenckich), takich jak Umowa 1 czy szerzej Umowy.

Współpraca z Wykonawcą 2.

Na podstawie Umowy 2 Wykonawca 2 zobowiązał się w szczególności do:

• skomponowania nowych utworów słowno-muzycznych, dokonania opracowania utworów oryginalnych wskazanych przez Wnioskodawcę;
• wykonania, wyprodukowania zgodnie ze wskazówkami Wnioskodawcy oraz dostarczenia Wnioskodawcy fonogramu z utrwalonymi utworami słowno-muzycznymi określonymi w załączniku do Umowy 2 w związku z produkcją przez Wnioskodawcę wskazanych w tej umowie filmów fabularnych (Filmy) – w tym głównych motywów muzycznych filmu, czołówki, tyłówki – na potrzeby zrealizowania i rozpowszechniania Filmów;
• przeniesienia na Wnioskodawcę prawa do wszelkich utworów skomponowanych, wykonanych, wyprodukowanych podczas wykonywania Umowy 2, w szczególności do wszelkich wkładów twórczych Wykonawcy nr 2 w powstanie Filmów, oraz do ich artystycznych wykonań, wraz ze zgodą na synchronizację utworów z Filmami (w tym autorskie prawa majątkowe wraz z wyłącznym prawem do zezwalania na wykonywanie praw zależnych do dzieła oraz prawa pokrewne do artystycznych wykonań i fonogramów) (Dzieło 2);
• udzielenia zgód związanych z Dziełem 2 na zasadach i w zakresie wskazanym w Umowie 2.

W zamian za wykonanie Dzieła 2 i przeniesienie autorskich praw majątkowych w zakresie stworzonych utworów muzycznych oraz opracowania utworów oryginalnych wskazanych przez Wnioskodawcę wraz z prawem do zezwalania na wykonywanie praw zależnych oraz praw pokrewnych do Dzieła 2, w tym praw do artystycznego wykonania w zakresie wyprodukowania utworów słowno-muzycznych określonych w załączniku do Umowy 2, a także udzielenie zgód (w tym na synchronizację) i zezwoleń określonych w Umowie 2 (obejmujące w szczególności wszystkie pola eksploatacji), Wykonawcy 2 należy się wynagrodzenie w określonej kwocie (X zł), powiększone o należny VAT – określone w Umowie 2 mianem honorarium (dalej: Wynagrodzenie 2), płatne w ratach w ustalonych w Umowie 2 terminach, na podstawie prawidłowo wystawionych przez Wykonawcę 2 i doręczonych Wnioskodawcy faktur.

Strony wskazały, że Wynagrodzenie 2 stanowi pełne i całkowite wynagrodzenie za wykonanie Dzieła 2 oraz przeniesienie wszelkich praw oraz udzielenie wszelkich zgód i zezwoleń na podstawie Umowy 2, a także, obejmuje wszelkie roszczenia i koszty Wykonawców związane z wykonaniem Umowy 2.

Niezależnie od Wynagrodzenia 2 Wykonawcy 2 będzie przysługiwać wynagrodzenie uzyskiwane za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, z tytułu eksploatacji utworów muzycznych i słowno-muzycznych (tantiemy), zaś Wnioskodawcy będzie przysługiwać wynagrodzenie wypłacane przez właściwą organizację zbiorowego zarządzania prawami pokrewnymi do Dzieła 2 oraz przez właściwą organizację zbiorowego zarządzania prawami do ww. utworu.

Jednocześnie, zgodnie z postanowieniami Umowy 2 z chwilą zaakceptowania Dzieła 2 Wykonawca 2 przenosi na Wnioskodawcę wszelkie autorskie prawa majątkowe do Dzieła 2.

Umowa 2 podlegała zmianom na mocy zawieranych przez strony aneksów nr 1-5. W aneksach tych strony wprowadziły m.in. następujące postanowienia:

• modyfikujące wysokość oraz warunki wypłaty Wynagrodzenia 2;
• odnoszące się do wyprodukowanych dodatkowo, nieuwzględnionych wcześniej w Umowie 2 utworów słownomuzycznych, związanych m.in. z przeniesieniem do nich wszelkich praw oraz ustaleniem wynagrodzenia w związku z ich skomponowaniem;
• odnoszące się do produkcji nowych/dodanych utworów oraz przeniesienia do nich wszelkich praw (w tym autorskich praw majątkowych, praw pokrewnych do artystycznego wykonania oraz zgody na synchronizację skomponowanych utworów);
• określające sposób ustalania i podstawę naliczenia Wynagrodzenia 2 z tytułu dodatkowych prac nieobjętych pierwotną treścią Umowy 2, w tym zdefiniowaniem przychodów netto uzyskanych przez Wykonawcę 2 z tytułu sprzedaży utworów powstałych w ramach Umowy 2.

Wnioskodawca wskazuje, iż ponoszone przezeń na podstawie Umów wydatki, w podanych przykładach związane z nabyciem Dzieła i Dzieła 2 oraz innych utworów powstałych przy ich tworzeniu/produkcji Dzieła 1 lub 2, a także wszelkich związanych z nimi praw (m.in. prawa do artystycznych wykonań oraz prawa producenta fonogramu), w tym Koszty produkcji, są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przezeń działalności gospodarczej, opodatkowanej VAT, polegającej m.in. na produkcji filmów (w podanych przykładach produkcji filmu/filmów (…) – części 1 i 2).

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka wskazuje, że:

• jakkolwiek usługi Wykonawców (w tym Wykonawców 1 i Wykonawcy 2) noszą cechy oryginalności i są/mogą być kwalifikowane jako wykonywane przez twórców, tj. twórcze (w ich wyniku powstają bowiem dzieła objęte ochroną w zakresie praw autorskich),
• w rezultacie jako takie w ujęciu słownikowym (sensu largo) są/mogą być kwalifikowane jako „kulturalne”,
• to jednak nie są „usługami kulturalnymi” dla potrzeb VAT – tj. w rozumieniu art. 132 ust. 1 dyrektywy VAT, którego implementację do polskiego prawa podatkowego stanowi art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT – gdyż nie są wykonywane w interesie publicznym.

Ponadto, jak zostało to także wskazane we Wniosku, w danych okolicznościach – z uwagi niewątpliwy związek usług Wykonawców z produkcją filmów (realizowaną z kolei przez Wnioskodawcę) – w świetle art. 43 ust. 19 ustawy o VAT kwestia kulturalnego charakteru tychże usług (tj. uznania ich za objęte art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT i na tej podstawie potencjalnie/teoretycznie zwolnione z VAT) przestaje się jawić jako kluczowa dla oceny ich opodatkowania VAT (według właściwej stawki tego podatku), a więc istotnej z punktu widzenia odpowiedzi na pytania postawione we Wniosku.

Vide uwagi do pkt. 1 – Wykonawca 1 oraz Wykonawca 2 działają w ramach zawartej umowy jako indywidualni twórcy w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Po pierwsze, jak zostało to wskazane/wynika z Wniosku, w umowach z Wykonawcami termin „honorarium” może występować (w kontekście ich wynagrodzenia), ale nie jest to reguła – vide przykład Umowy 1, w której pojęcie to się nie pojawia, oraz Umowy 2, w której jest obecne.

Po drugie, ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „honorarium”. Nie odsyła też wprost w tym zakresie do innych aktów prawnych, w szczególności do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, która notabene także tego pojęcia nie definiuje, ani się nim nie posługuje (posługuje się sformułowaniem „prawo do wynagrodzenia” – vide art. 43 i nast. tej ustawy). W rezultacie pojęcie „honorarium” można i należy rozpatrywać wyłącznie jako potoczne/zwyczajowe określenie wynagrodzenia należnego np. twórcom czy artystom w związku z ich utworami/dziełami (od osób trzecich w zamian za możliwość korzystania z tychże utworów/dzieł).

Mając powyższe rozumienie terminu „honorarium” na względzie, zważywszy na kontekst, w którym pojawia się ono w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT, jak też okoliczności sprawy, w tym (i) wspomniany charakter czynności Wykonawców, skutkujący powstaniem dzieła, a więc twórczy, (ii) za co wynagrodzenie to jest wypłacane (za wykonanie/wyprodukowanie/stworzenie dzieła w postaci utworu muzycznego/słowno-muzycznego i przeniesienie doń praw autorskich/zgód) oraz (iii) sposób kalkulacji (procent od przychodów – w tym kontekście por. art. 47 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych), wynagrodzenie wypłacane Wykonawcom (w tym Wykonawcom 1 i Wykonawcy 2) można uznać/stanowi honorarium.

Spółka wyjaśnia, iż – jak zostało to wskazane we Wniosku – usługi Wykonawców (będące przedmiotem Wniosku – w tym kontekście vide też ponownie pkt 1 powyżej) jako związane z produkcją filmów, zaliczają się (powinny być zaliczane) do kategorii wymienionej w art. 43 ust. 19 pkt 4 ustawy o VAT.

Ponadto, jako ogólnie związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach, mogą też być potencjalnie zaliczane zdaniem Wnioskodawcy do kategorii wymienionej w art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu Spółka pragnie zwrócić wszakże uwagę, iż kwestia kwalifikacji/interpretacji ww. przepisów (zakresu ich zastosowania) pod kątem okoliczności sprawy (przedstawionych we Wniosku) powinna być, o ile zostanie uznana przez Organ za relewantną (z punktu widzenia odpowiedzi na zadane we Wniosku pytania), jednym z punktów analizy Organu objętej interpretacją.

W wyniku realizacji przedmiotu Umowy 1 i Umowy 2 nie powstają gotowe (nagrane) nośniki takie jak płyty CD czy DVD – zgodnie z aktualną praktyką rynkową (technologią) udostępnienie Spółce jako zleceniodawcy efektów pracy Wykonawców (tj. fonogramów) następuje zdalnie, w formie cyfrowej (zasadniczo poprzez udostępnienie linku do danego nagrania/utworu). Dopiero następnie, w oparciu o tak udostępnione i zaakceptowane przez Spółkę nagrania (fonogramy) możliwa jest/odbywa się ew. produkcja masowa płyt (CD lub DVD) – należy zaznaczyć, iż do tego celu angażowany jest z reguły (w praktyce) osobny podmiot, tzw. dystrybutor.

W Umowie 2 nie ma zobowiązania (w formie osobnego postanowienia) do pokrycia „Kosztów produkcji”. W rezultacie koszty te, w zakresie w jakim są ponoszone przez Wykonawcę 2, zawierają się w jego wynagrodzeniu (Wynagrodzeniu 2).

W tych przypadkach, w których koszty produkcji są wyodrębnione w umowie z Wykonawcą (kwestia ich pokrycia stanowi osobną pozycję/punkt – vide np. Umowa 1), są one odrębnie fakturowane na Spółkę przez Wykonawców względem faktur dokumentujących wynagrodzenie liczone jako procent od przychodów uzyskanych w danym okresie (miesiącu lub kwartale) w danej kategorii/kanale eksploatacji praw autorskich do dzieła, jak (i) dystrybucja utworów, (ii) licencje do utworów udzielone osobom trzecim przez Spółkę, (iii) pozostałe/inne pola eksploatacji i wykorzystania utworów.

Jak zostało to wskazane we Wniosku, rozliczenie z Wykonawcami odbywa się w terminach wskazanych w umowach (okresowo), poprzez wypłatę danemu Wykonawcy odpowiedniej (określonej w umowie) części należnego mu wynagrodzenia (raty).

Pytanie

1)Czy Spółce przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Wykonawców (takich jak Wykonawcy 1 czy Wykonawca 2) za usługi wykonane na podstawie Umów (takich jak Umowa 1 czy Umowa 2), polegające na produkcji utworów i przeniesieniu praw do nich (jak prawa do artystycznych wykonań oraz prawa producenta fonogramu)?

2)Czy Spółce przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Wykonawców (takich jak Wykonawcy 1 czy Wykonawca 2) na podstawie Umów (takich jak Umowa 1 czy Umowa 2) dokumentujących Koszty produkcji?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1)Spółce przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Wykonawców (takich jak Wykonawcy 1 czy Wykonawca 2) za usługi wykonane na podstawie Umów (takich jak Umowa 1 czy Umowa 2), polegające na produkcji utworów i przeniesieniu praw do nich (jak prawa do artystycznych wykonań oraz prawa producenta fonogramu);

2)Spółce przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Wykonawców (takich jak Wykonawcy 1 czy Wykonawca 2) na podstawie Umów (takich jak Umowa 1 czy Umowa 2) dokumentujących Koszty produkcji; koszty te, mimo że wyodrębnione, stanowią element wynagrodzenia należnego Wykonawcom na podstawie Umów za realizację ich przedmiotu, tj. produkcję utworów i przeniesienie praw do nich, w związku z czym powinny być na gruncie VAT traktowane analogicznie jak wynagrodzenie tzw. podstawowe (procentowe lub kwotowe).

Szczegółowe uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad pytanie 1)

Uwagi ogólne

W świetle zasady neutralności VAT, podatek należny wykazany na otrzymanej przez podatnika fakturze dokumentującej nabycie towarów i usług może, co do zasady, zostać przez niego odliczony. Zasada ta znajduje odzwierciedlenie w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który wskazuje, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

• odliczenia będzie dokonywał podatnik VAT oraz
• towary i usługi, z których nabyciem VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jednocześnie, art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT określa, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny – zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT).

Zatem odliczenie podatku naliczonego, przysługuje podatnikowi pod warunkiem spełnienia przez niego tzw. przesłanek pozytywnych, wynikających z ww. przepisów oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT, który określa listę wyjątków, pozbawiających podatnika prawa do odliczenia VAT.

I tak, w świetle art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, podatnicy nie są uprawnieni do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego m.in. na podstawie faktur wystawionych przez podmiot nieistniejący (pkt 1 lit. a), dokumentujących transakcję niepodlegającą opodatkowaniu VAT albo zwolnioną od podatku (pkt 2), stwierdzających czynności, które nie zostały dokonane (pkt 4 lit. a), bądź podających kwoty niezgodne z rzeczywistością (pkt 4 lit. b).

Zatem, podsumowując prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w przypadku spełnienia następujących warunków:

(i)odliczenia dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik VAT (dalej: Warunek 1),

(ii)w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (dalej: Warunek 2),

(iii)podatnik dysponuje fakturą dokumentującą dokonany przez niego zakup towarów lub usług (dalej: Warunek 3),

(iv)nabyte towary i usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (dalej: Warunek 4),

(v)nie znajdują zastosowania negatywne przesłanki skutkujące brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego, wymienione w art. 88 ustawy o VAT (dalej: Warunek 5).

Odliczenie przez Wnioskodawcę VAT z faktur od Wykonawców – spełnienie Warunków 1-5.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku za spełniony należy uznać Warunek 1 - Spółka jest bowiem aktualnie (i będzie w momencie odliczenia VAT) zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, spełnione są również Warunki 2 i 3, bowiem (i) w momencie wystawiania faktur przez Wykonawców objęte nimi usługi (ich wartość) są/będą już wykonane, tj. powstanie w odniesieniu do nich już obowiązek podatkowy po ich oraz (ii) Wnioskodawca otrzymał fakturami od Wykonawców, tj. wykazywany do odliczenia podatek naliczony wynika/będzie wynikać z faktur Wykonawców posiadanych przez Spółkę.

Za spełniony należy uznać również podstawowy warunek dla odliczenia VAT naliczonego przez Wnioskodawcę, tj. Warunek 4 w postaci związku nabytych usług z czynnościami opodatkowanymi VAT. Przez czynności opodatkowane VAT należy bowiem rozumieć czynności generujące podatek należny według właściwej stawki (od 0% do 23%), a więc czynności inne niż (i) zwolnione z VAT oraz (ii) pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.

Wnioskodawca nabywa dzieła oraz inne/pozostałe związane z nim prawa z zamiarem wykorzystania ich do czynności opodatkowanych VAT, tj. do/w produkcji filmowej. Zatem zakup usług od Wykonawców pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT.

Odnosząc się natomiast do Warunku 5 należy zaznaczyć, iż będzie on spełniony albowiem, w ocenie Wnioskodawcy, nie znajdą tutaj zastosowania żadne negatywne przesłanki określone w art. 88 ustawy o VAT, w tym w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT przewidujący, iż nie stanowią podstawy do odliczenia VAT faktury dokumentujące transakcję niepodlegającą opodatkowaniu VAT albo zwolnioną z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy usługi świadczone na podstawie Umów przez Wykonawców podlegają VAT – zarówno przedmiotowo, jak i podmiotowo – i są opodatkowane (kwestia właściwej stawki/jej wysokości z punktu widzenia przedmiotu niniejszego wniosku nie jest w tym momencie istotna). Ergo, w szczególności nie są usługami zwolnionymi z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolnione od podatku są usługi kulturalnych świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zauważyć w związku z tym należy, że powyższy przepis ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, tzn. ma zastosowanie, gdy oba warunki w nim wskazane są spełnione łącznie, tj. po pierwsze – mamy do czynienia z usługą konkretnego rodzaju – kulturalną, po drugie – podmiot świadczący tę usługę jest indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zdaniem Wnioskodawcy w omawianych okolicznościach nie jest/będzie spełnione kryterium przedmiotowe, gdyż usługi świadczone przez Wykonawców na podstawie Umów nie stanowią usług kulturalnych.

W tym miejscu podkreślenia wymaga kilka kwestii – po pierwsze, że przepisy art. 43 ustawy o VAT jako ustanawiające odstępstwa od reguły – wynikającej z art. 43 ust. 1 i nast. ustawy, którą jest opodatkowanie VAT czynności podlegających temu podatkowi, powinny/muszą być interpretowane ściśle. Dotyczy to również pojęć użytych/pojawiających się w tych przepisach, które definiują ich przedmiot/zakres, takich właśnie jak „usługi kulturalne”.

Dalej, że o ile inaczej nie wynika z kontekstu, pojęcia te stanowią autonomiczne pojęcia z zakresu prawa Unii Europejskiej (tu: dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej; dalej: dyrektywa VAT) i jako takie powinny być interpretowane niezależnie od odnośnych regulacji prawa krajowego (tu: dotyczących działalności kulturalnej/z zakresu kultury). Należy bowiem mieć na uwadze (przypomnieć), że art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n) dyrektywy VAT (w tym kontekście vide też dalsze uwagi).

Kolejno, że ani ustawa o VAT, ani przepisy do niej wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” czy „usługa kulturalna”. Ich definicji trudno także doszukać się w innych aktach prawnych. Z tego względu przy dekodowaniu ich zakresu znaczeniowego odnieść się trzeba do definicji słownikowych (rozumienia potocznego), zgodnie z którym „kultura” to m.in. „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie” (por. Słownik języka polskiego, pod red. M. Szymczaka, PWN 1983, str. 1083).

W kontekście próby definicji pojęcia „usługi kulturalne” dla potrzeb VAT należy również odwołać się do samej dyrektywy VAT i art. 132 ust. 1 lit. n), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie. Przede wszystkim więc przepis ten nie stanowi o zwolnieniu z VAT en bloc wszystkich usług kulturalnych, a jedynie „niektórych”. Po drugie, w przypadku tego rodzaju usług świadczonych przez instytucje inne niż podmioty prawa publicznego (a z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku usług świadczonych na podstawie Umów), instytucje te muszą być „uznane” przez dane państwo członkowskie. Powyższy wymóg należy uznać za korespondujący/pozostający w bezpośrednim związku z faktem, iż omawiany przepis dyrektywy VAT znajduje się w rozdziale dotyczącym zwolnień określonych czynności wykonywanych „w interesie publicznym”, co wskazuje na intencje unijnego prawodawcy odnoszące się do wskazanego zwolnienia.

Na taką korelację wskazał też Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w wyroku z 11 czerwca 2015 r. (sygn. akt I FSK 1988/13), w którym za istotne w odniesieniu do usług kulturalnych uznał właśnie to, by miały one charakter działalności twórczej, charakteryzowały się indywidualnością, a ich wykonywanie odbywało się w interesie publicznym, gdyż celem wprowadzenia zwolnienia usług kulturalnych było obniżenie kosztów dostępu do kultury i dziedzictwa narodowego.

Należy zatem wskazać, że w opisanym we wniosku okolicznościach usługi świadczone przez Wykonawców (takich jak Wykonawcy 1 czy Wykonawca 2) na podstawie Umów (takich jak Umowa 1 czy Umowa 2) noszą cechy oryginalności, tj. zindywidualizowanej działalności twórczej – ich wynikiem jest powstanie dzieła (tj. utworu/utworów o określonej postaci dźwiękowej), niemniej nie jest/będzie spełniony warunek wykonywania tych usług w interesie publicznym. Usługi określone w Umowach są świadczone przez Wykonawców na zlecenie i w interesie Wnioskodawcy, na potrzeby prowadzonej przez niego działalności w zakresie produkcji filmowej, która to działalność ma charakter komercyjny (nastawiona jest przede wszystkim na osiąganie zysku). Nie są zatem wykonywane w interesie publicznym, a w każdym razie interes ten nie jest w ich przypadku pierwszorzędny (nie stanowi motywu ich świadczenia). Z tego względu zdaniem Wnioskodawcy nie jest możliwe/zasadne uznanie, iż usługi świadczone przez Wykonawców na podstawie Umów stanowią usługi kulturalne w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT. Co za tym idzie, że ma/może mieć do nich zastosowanie zwolnienie z VAT przewidziane w tym przepisie.

Niemniej, nawet gdyby uznać usługi świadczone przez Wykonawców (takich jak Wykonawcy 1 czy Wykonawca 2) na podstawie Umów (takich jak Umowa 1 czy Umowa 2) za usługi kulturalne, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, to jako niewątpliwie mające związek z filmami i nagraniami, należy je uznać za wyłączone z możliwości zastosowania powyższego zwolnienia z VAT na podstawie ust. 19 ww. artykułu.

Zgodnie z tym przepisem zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, nie stosuje się m.in. do:

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach (pkt 1),

usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach (pkt 4).

Należy zatem podkreślić, iż usługi świadczone przez Wykonawców na podstawie Umów polegają przede wszystkim na wyprodukowaniu ścieżki dźwiękowej do filmów, których producentem jest/będzie Spółka. W konsekwencji, usługi Wykonawców – polegające na produkcji nagrań – jako że służą (są związane) produkcji filmowej (prowadzonej przez Wnioskodawcę), są objęte wyłączeniem ze zwolnienia z VAT, przewidzianym w art. 43 ust. 19 ustawy o VAT. Dla tego rodzaju usług właściwe jest w rezultacie opodatkowanie według właściwej stawki VAT.

Wobec powyższego, w kontekście odliczenia VAT zdaniem Spółki, spełniony zostanie Warunek 5, tj. nie wystąpią żadne negatywne przesłanki wyłączające możliwość odliczenia VAT, w tym w szczególności warunek z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, przewidujący brak możliwość odliczenia VAT z faktury, która dokumentuje czynności zwolnione z VAT lub niepodlegające opodatkowaniu.

Stanowisko Wnioskodawcy – o przysługującym mu prawie do odliczenia VAT z faktur otrzymywanych od Wykonawców w związku z realizacją Umów – znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych w podobnych (do sytuacji Spółki) stanach faktycznych, przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) z 4 października 2017 r. (sygn. 0114-KDIP4.4012.399.2017.1.AKO), w której DKIS potwierdził prawo wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez wykonawcę za świadczenia obejmujące m.in. udział w sesjach nagraniowych niezbędnych do przygotowania materiałów reklamowych, podczas których wykonawca dokona m.in. artystycznego wykonania wskazanych tekstów reklamowych, jak również dokona przeniesienia na spółkę prawa do artystycznych wykonań;
• w interpretacji indywidualnej z 15 listopada 2016 r. (sygn. IPPP1/4512-988/15/16-5/S/EK), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził prawo wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez artystów dokumentujących udzielenie licencji na korzystanie z utworów tych artystów.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Wykonawców za usługi wykonane na podstawie Umowy 1 i Umowy 2, zmienionych aneksami.

Ad pytanie 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do nabywanych przez Spółkę usług, za które należne są Koszty produkcji spełnione są wszystkie Warunki 1-5 uprawniające do odliczenia VAT wskazane w uzasadnieniu do pytania 1.

Warunek 1 jest spełniony albowiem Wnioskodawca jest aktualnie i będzie w momencie odliczenia VAT od Kosztów produkcji zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Ponadto, spełnione są również Warunki 2 i 3, gdyż (i) usługi składające się na Koszty produkcji zostały wykonane (powstał w stosunku do nich obowiązek podatkowy VAT) oraz (ii) Wnioskodawca otrzymał faktury je dokumentujące od Wykonawców.

Równocześnie pomiędzy nabyciem usług, za które należne są Koszty produkcji i prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą zachodzić będzie związek z czynnościami opodatkowanymi VAT (produkcją filmów), w rezultacie spełniony zostanie Warunek 4.

Jednocześnie, należy również przeanalizować, czy w stosunku do faktur dokumentujących Koszty produkcji nie znajdują zastosowania negatywne przesłanki skutkujące brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego, wymienione w art. 88 ustawy o VAT, w tym w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT przewidujący, iż nie stanowią podstawy do odliczenia VAT faktury dokumentujące transakcję niepodlegającą opodatkowaniu albo zwolnioną z VAT.

Wnioskodawca w uzasadnieniu do pytania nr 1 wskazał, iż usługi świadczone przez Wykonawców na podstawie Umów nie są usługami zwolnionymi z opodatkowania VAT, w szczególności zaś nie można ich uznać za usługi kulturalne zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT. Spółka podkreśla, iż usługi za które należne są Koszty produkcji Wykonawcom dotyczą produkcji filmowej, a ta zgodnie z art. 43 ust. 19 pkt 4 ustawy o VAT jest wyłączona z ww. zwolnienia z VAT.

Dodatkowo należy również podkreślić, iż Koszty produkcji stanowią dodatkowe wynagrodzenie wypłacone Wykonawcom w związku z wykonaniem przedmiotu Umów. Czynności składające się na Koszty produkcji stanowią odpłatne świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W tym zakresie nie znajdzie zastosowania art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT przewidujący, iż podstawa opodatkowania VAT nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Podsumowując, zdaniem Spółki, do faktur otrzymanych od Wykonawców za Koszty produkcji nie będą miały zastosowania wyłączenia z odliczenia przewidziane w art. 88 ustawy o VAT, w tym w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Usługi za które należne jest wynagrodzenie w postaci Kosztów produkcji nie stanowią usług zwolnionych z VAT, w tym kulturalnych oraz czynności niepodlegających VAT na podstawie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Wykonawców dokumentujących Koszty produkcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższa definicja „podatnika” ma zatem charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w obrocie gospodarczym. Jednakże zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 tej ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Biorąc pod uwagę meritum wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a także brzmienie powołanych powyżej przepisów, aby stwierdzić czy przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wykonawców, należy zbadać czy nabywane przez Państwa usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, prawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a)podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b)indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Na mocy art. 43 ust. 19 ustawy:

zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1)usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2)wstępu:

a)na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b)do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c)do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5)działalności agencji informacyjnych;

6)usług wydawniczych;

7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8)usług ochrony praw.

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zatem, kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie kulturalny oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”.

Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87):

działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, należy wskazać, że art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że:

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2)plastyczne;

3)fotograficzne;

4)lutnicze;

5)wzornictwa przemysłowego;

6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7)muzyczne i słowno-muzyczne;

8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)audiowizualne (w tym filmowe).

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

artyście wykonawcy przysługuje, w granicach określonych przepisami ustawy, wyłączne prawo do:

1)ochrony dóbr osobistych, w szczególności w zakresie:

a)wskazywania go jako wykonawcy, z wyłączeniem przypadków, gdy pominięcie jest zwyczajowo przyjęte,

b)decydowania o sposobie oznaczenia wykonawcy, w tym zachowania anonimowości albo posłużenia się pseudonimem,

c)sprzeciwiania się jakimkolwiek wypaczeniom, przeinaczeniom i innym zmianom wykonania, które mogłyby naruszać jego dobre imię;

2)korzystania z artystycznego wykonania i rozporządzania prawami do niego na następujących polach eksploatacji:

a)w zakresie utrwalania i zwielokrotniania - wytwarzania określoną techniką egzemplarzy artystycznego wykonania, w tym zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową,

b)w zakresie obrotu egzemplarzami, na których artystyczne wykonanie utrwalono - wprowadzania do obrotu, użyczania lub najmu egzemplarzy,

c)w zakresie rozpowszechniania artystycznego wykonania w sposób inny niż określony w lit. b - nadawania, reemitowania oraz odtwarzania, chyba że są one dokonywane za pomocą wprowadzonego do obrotu egzemplarza, a także publicznego udostępniania utrwalenia artystycznego wykonania w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

Z treści ww. przepisów należy zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy.

Ad. 1

Odnosząc się do kwestii objęcia zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy nabywanych przez Państwa usług w zakresie produkcji utworów i przeniesieniu praw do nich, należy wskazać, że w opisie sprawy podali Państwo informacje, z których wynika, że:

• na podstawie Umowy 1, Wykonawcy 1 zobowiązali się w szczególności do:
• wykonania i wyprodukowania zgodnie z Państwa wskazówkami nowych utworów słownomuzycznych oraz opracowań utworów oryginalnych;
• dostarczenia Państwu fonogramu z utrwalonymi utworami słowno-muzycznymi określonymi w załączniku do Umowy 1 w odniesieniu do części 1 filmu;
• dostarczenia jednego utworu słowno-muzycznego określonego w załączniku do Umowy 1 w odniesieniu do części 2 filmu, w związku z produkcją przez Państwa filmów fabularnych – w tym głównych motywów muzycznych filmu, czołówki, tyłówki – na potrzeby zrealizowania i rozpowszechniania filmów fabularnych;
• przeniesienia na Państwa prawa do artystycznych wykonań, wraz ze zgodą na synchronizację wyprodukowanych utworów muzycznych z filmami w zakresie przysługujących Wykonawcom całości praw pokrewnych do wyprodukowanych utworów słowno-muzycznych wskazanych w załączniku do Umowy 1;
• udzielenia zgód związanych z Dziełem na zasadach i w zakresie wskazanym w Umowie 1;
• zgodnie z postanowieniami Umowy 1, Wykonawcy 1 przenoszą na Państwa prawo do korzystania i rozporządzania Dziełem w zakresie praw do artystycznych wykonań artystów wykonawców biorących udział w nagraniu utworów wskazanych w załączniku do Umowy 1, z wyłączeniem artystów głównych, których nazwiskami zostały oznaczone utwory oraz praw producenta fonogramu, na obszarze Polski i całego świata, w sposób nieograniczony w czasie, na wszystkich znanych polach eksploatacji;
• na podstawie Umowy 2 Wykonawca 2 zobowiązał się w szczególności do:
• skomponowania nowych utworów słowno-muzycznych, dokonania opracowania utworów oryginalnych wskazanych przez Państwa;
• wykonania, wyprodukowania zgodnie z Państwa wskazówkami oraz dostarczenia Państwu fonogramu z utrwalonymi utworami słowno-muzycznymi określonymi w załączniku do Umowy 2 w związku z produkcją przez Państwa wskazanych w tej umowie filmów fabularnych – w tym głównych motywów muzycznych filmu, czołówki, tyłówki – na potrzeby zrealizowania i rozpowszechniania filmów;
• przeniesienia na Państwa prawa do wszelkich utworów skomponowanych, wykonanych, wyprodukowanych podczas wykonywania Umowy 2, w szczególności do wszelkich wkładów twórczych Wykonawcy nr 2 w powstanie Filmów, oraz do ich artystycznych wykonań, wraz ze zgodą na synchronizację utworów z Filmami (w tym autorskie prawa majątkowe wraz z wyłącznym prawem do zezwalania na wykonywanie praw zależnych do dzieła oraz prawa pokrewne do artystycznych wykonań i fonogramów);
• udzielenia zgód związanych z Dziełem 2 na zasadach i w zakresie wskazanym w Umowie 2.
• w zamian za wykonanie Dzieła 2 i przeniesienie autorskich praw majątkowych w zakresie stworzonych utworów muzycznych oraz opracowania utworów oryginalnych wskazanych przez Państwa wraz z prawem do zezwalania na wykonywanie praw zależnych oraz praw pokrewnych do Dzieła 2, w tym praw do artystycznego wykonania w zakresie wyprodukowania utworów słowno-muzycznych określonych w załączniku do Umowy 2, a także udzielenie zgód (w tym na synchronizację) i zezwoleń określonych w Umowie 2 (obejmujące w szczególności wszystkie pola eksploatacji), Wykonawcy 2 należy się wynagrodzenie;
• wynagrodzenie wypłacane Wykonawcom można uznać za honorarium;
• w wyniku realizacji przedmiotu Umowy 1 i Umowy 2 nie powstają gotowe (nagrane) nośniki takie jak płyty CD czy DVD.  Udostępnienie Państwu, jako zleceniodawcy, efektów pracy Wykonawców (tj. fonogramów) następuje zdalnie, w formie cyfrowej. Dopiero następnie, w oparciu o tak udostępnione i zaakceptowane przez Państwa nagrania (fonogramy) możliwa jest/odbywa się ew. produkcja masowa płyt (CD lub DVD) – należy zaznaczyć, iż do tego celu angażowany jest z reguły (w praktyce) osobny podmiot, tzw. dystrybutor;
• usługi Wykonawców noszą cechy oryginalności i są/mogą być kwalifikowane jako wykonywane przez twórców, tj. twórcze (w ich wyniku powstają bowiem dzieła objęte ochroną w zakresie praw autorskich), w rezultacie jako takie w ujęciu słownikowym (sensu largo) są/mogą być kwalifikowane jako „kulturalne”. Państwa zdaniem, nie są jednak „usługami kulturalnymi” dla potrzeb VAT, gdyż nie są wykonywane w interesie publicznym.

Z powyższych okoliczności wynika, że usługi które Państwo nabywają, są świadczone przez Wykonawców, działających jako indywidualni twórcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, za zrealizowane usługi Wykonawcy otrzymają wynagrodzenie w formie honorarium. Spełniona będzie zatem przesłanka podmiotowa wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Ponadto, wbrew Państwa twierdzeniom, w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 19 pkt 1 i 4 ustawy, dotyczący usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach oraz usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach, gdyż usługi wymienione w tym artykule dotyczą usług, których przedmiotem są gotowe (nagrane) nośniki, takie jak płyty CD czy DVD. Z kolei, jak podali Państwo w opisie sprawy, w wyniku realizacji przedmiotu Umowy 1 i Umowy 2 nie powstają gotowe (nagrane) nośniki takie jak płyty CD czy DVD. Udostępnienie Państwu, jako zleceniodawcy, efektów pracy Wykonawców (tj. fonogramów) następuje zdalnie, w formie cyfrowej. Dopiero następnie, w oparciu o tak udostępnione i zaakceptowane przez Państwa nagrania (fonogramy) możliwa jest/odbywa się ewentualna produkcja masowa płyt (CD lub DVD) – należy zaznaczyć, iż do tego celu angażowany jest z reguły (w praktyce) osobny podmiot, tzw. dystrybutor. Zatem, w opisanej sprawie, usługi Wykonawców będą polegać na wniesieniu ich twórczego i artystycznego wkładu w powstanie dzieła (utworów słowno-muzycznych oraz opracowań utworów oryginalnych) w rozumieniu powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i dostarczeniu ich Państwu w formie fonogramu.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że opisane we wniosku usługi polegające na produkcji utworów i przeniesieniu praw do nich, świadczone przez Wykonawców będą stanowiły usługi kulturalne, do których nie znajdzie zastosowania wyłączenie wynikające z art. 43 ust. 19 ustawy, wykluczające zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

We własnym stanowisku wskazali Państwo, że opisane usługi nie spełniają warunku wykonywania tych usług w interesie publicznym. Państwa zdaniem, usługi te są świadczone na Państwa zlecenie i w Państwa interesie, na potrzeby prowadzonej przez Państwa działalności w zakresie produkcji filmowej, która to działalność ma charakter komercyjny.

Należy zauważyć, że w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi implementację przepisu art. 132 ust. 1 lit. n w zw. z art. 133 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy:

Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

n) świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Zgodnie natomiast z art. 133 Dyrektywy:

Państwa członkowskie mogą uzależnić przyznanie podmiotom innym niż podmioty prawa publicznego każdego ze zwolnień przewidzianych w art. 132 ust. 1 lit. b), g), h), i), l), m) i n), od spełnienia, w poszczególnych przypadkach, jednego lub kilku z następujących warunków:

a)podmioty, których to dotyczy, nie mogą systematycznie dążyć do osiągnięcia zysku, przy czym ewentualne zyski nie mogą zostać rozdzielone, lecz przeznaczone na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług;

b)podmioty te muszą być zarządzane i administrowane co do zasady bez wynagrodzenia przez osoby niezainteresowane bezpośrednio ani pośrednio, ani osobiście ani przez pośredników, wynikami takiej działalności;

c)podmioty te stosują ceny zatwierdzone przez organy władzy publicznej lub nieprzekraczające wysokości takich zatwierdzonych cen lub też, w odniesieniu do tych usług, których ceny nie wymagają zatwierdzenia, stosują ceny niższe niż pobierane za podobne usługi przez przedsiębiorstwa komercyjne podlegające VAT;

d)zwolnienia nie mogą powodować zakłóceń konkurencji na niekorzyść przedsiębiorstw komercyjnych podlegających VAT.

Państwa członkowskie, które na podstawie załącznika E do dyrektywy Rady 77/388/EWG w dniu 1 stycznia 1989 r. stosowały VAT do transakcji, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. m) i n), mogą również stosować warunki przewidziane w akapicie pierwszym lit. d), kiedy wymieniona dostawa towarów lub świadczenie usług, dokonywane przez podmioty prawa publicznego, korzysta ze zwolnienia.

Z powyższego przepisu wynika, że uzależnienie zwolnienia usług kulturalnych podmiotów niepublicznych jest fakultatywne – państwa członkowskie mogą zwolnić te usługi tych podmiotów także bezwarunkowo. Z takiej opcji skorzystał polski ustawodawca – bezwarunkowo zwolnił usługi kulturalne podmiotów innych niż publiczne, tak samo jak usługi podmiotów publicznych. Zatem tytuł rozdziału 2 Dyrektywy „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym” oznacza, że zwolnienia te mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym, ale nie należy nadawać mu przesądzającego znaczenia, ani nie należy też tego tytułu rozumieć zawężająco, w ten sposób, że zwolnieniu podlegają tylko podmioty publiczne. Komercyjny charakter takich usług nie wyklucza zastosowania zwolnienia od podatku.

Ponadto, jak wynika z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od jego przeznaczenia.

Zatem, okoliczność, że opisane usługi są świadczone przez Wykonawców na Państwa zamówienie, nie stanowi negatywnej przesłanki do objęcia ich zwolnieniem od podatku VAT.

Z analizy zakresu opisanych usług wynika, że mają one niewątpliwie związek z kulturą rozumianą jako ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w tym przypadku w postaci wykonania i wyprodukowania nowych utworów słowno-muzycznych oraz opracowań utworów oryginalnych.

Tym samym uznać należy, że nabywane przez Państwa usługi polegające na produkcji utworów i przeniesieniu praw do nich, świadczone przez Wykonawców (Wykonawców 1 i Wykonawcę 2) są usługami kulturalnymi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Zatem, będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Przechodząc zatem do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Wykonawców należy zaznaczyć, że z prawa do odliczenia podatku naliczonego skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a ponoszone na podstawie Umów wydatki, są/będą wykorzystywane przez Państwa w ramach prowadzonej przezeń działalności gospodarczej, opodatkowanej VAT.

Jednocześnie, jak rozstrzygnięto powyżej, nabywane przez Państwa usługi polegające na produkcji utworów i przeniesieniu praw do nich korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zatem, w opisanym przypadku wystąpi przesłanka negatywna wymieniona w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, nie przysługuje/nie będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Wykonawców za usługi wykonane na podstawie Umów, polegających na produkcji utworów i przeniesieniu praw do nich, gdyż wystąpią przesłanki negatywne określone w art. 88 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Ad. 2

Państwa wątpliwości dotyczą także prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Wykonawców na podstawie Umów dokumentujących Koszty produkcji.

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy:

podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z kolei na podstawie art. 29a ust. 6 ustawy,

podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Art. 29a ust. 7 ustawy stanowi, że

podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że zobowiązanie do pokrycia Kosztów Produkcji obejmuje tylko Umowa 1 zawarta z Wykonawcami 1.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że:

• Wynagrodzenie 1 stanowi pełne i całkowite wynagrodzenie za wykonanie Dzieła oraz przeniesienie wszelkich praw oraz udzielenie wszelkich zgód i zezwoleń na podstawie Umowy 1, a także, obejmuje wszelkie roszczenia i koszty Wykonawców związane z wykonaniem Umowy 1;
• dodatkowo zobowiązali się Państwo zapłacić Wykonawcom 1 kwotę związaną z produkcją utworów muzycznych oraz słowno-muzycznych wymienionych w załączniku do Umowy 1 tytułem pokrycia kosztów organizacji nagrań (Koszty produkcji);
• zgodnie z załącznikiem nr 4 do Umowy 1 koszty te obejmują w szczególności wynagrodzenia dla realizatorów, wynagrodzenia dla muzyków biorących udział w nagraniach, zakup niezbędnego oprogramowania i koszty wynajmu mikrofonów oraz innego hardware koniecznego do nagrań;
• Koszty produkcji w ustalonej kwocie nie wyższej niż Y zł będą płatne na podstawie faktury wystawionej w terminie Z dni od daty Umowy 1, a dalsze ewentualne płatności nastąpią w terminie Z dni od daty przedstawienia Wnioskodawcy dalszych kosztów produkcji i stosownej faktury, pod warunkiem ich uprzedniego uzgodnienia z Wnioskodawcą.

W treści przepisu art. 29a ust. 6 ustawy, prawodawca wskazuje elementy jakie podstawa opodatkowania również obejmuje, tj. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku, a także koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z powyższym, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca lub usługodawca obciążył nabywcę lub osobę trzecią, a który zwiększa łączną kwotę należną z tytułu transakcji – powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę (lub osobę trzecią), nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego.

Zgodnie bowiem z wolą ustawodawcy podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi zapłatę z tytułu sprzedaży, tj. wynagrodzenie czy zapłata, które jest sprzedawcy należne z tytułu jego świadczenia na rzecz nabywcy.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro w Umowie 1 zobowiązali się Państwo do zapłaty Wynagrodzenia 1 oraz dodatkowo do zwrotu Kosztów produkcji na rzecz Wykonawców 1, to wydatki te są ściśle związane ze świadczoną na Państwa rzecz usługą i stanowią jeden z elementów kalkulacyjnych wynagrodzenia, które otrzymują Wykonawcy 1. Wobec powyższego koszty te składają się na całość zapłaty za świadczoną przez Wnioskodawców 1 usługę i zwiększają podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że w Umowie 2 koszty produkcji, w zakresie, w jakim są ponoszone przez Wykonawcę 2 zawierają się w jego wynagrodzeniu (Wynagrodzeniu 2). Analogicznie, na wynagrodzenie Wykonawców 1 za wykonanie usługi, o której mowa w Umowie 1, składa się zarówno Wynagrodzenie 1, jak i Koszty produkcji. W opisie sprawy wskazali Państwo, że Wynagrodzenie 1 stanowi pełne i całkowite wynagrodzenie za wykonanie Dzieła. Jednak nie sposób uznać, że zwrot przez Państwa Kosztów produkcji, czyli kosztów organizacji nagrań związanych z realizacją Umowy 1, stanowi odrębne świadczenie i nie jest elementem wynagrodzenia z tytułu usługi polegającej na produkcji utworów i przeniesieniu praw do nich na Państwa rzecz.

Zatem, odnosząc się do zwrotu Kosztów produkcji należy stwierdzić, że kwota Kosztów produkcji stanowi element wynagrodzenia za usługę kulturalną, polegającą na produkcji utworów i przeniesieniu praw do nich, świadczoną przez Wykonawców 1. Usługa ta – jak rozstrzygnięto powyżej - korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

W konsekwencji, nie przysługuje/nie będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Wykonawców 1, dokumentujących Koszty produkcji. W tym przypadku wystąpi przesłanka negatywna określona w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, gdyż transakcja udokumentowana fakturą jest zwolniona od podatku.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).