Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.542.2024.2.MJ

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego (nabycie lokalu mieszkalnego w Hiszpanii).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 25 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 25 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 lipca 2024 r. (wpływ 15 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W Polsce jest Pani właścicielką 4 mieszkań. W dwóch mieszkaniach zamieszkują Pani dwaj synowie, w trzecim mieszka Pani sama, czwarte mieszkanie nie jest zamieszkane, stanowi zabezpieczenie na przyszłą emeryturę. W dniu 25 listopada 2021 r. zmarł Pani mąż. Odziedziczyła Pani w spadku udział 1/5 w nieruchomości stanowiącej jego majątek osobisty. W dniu 12 maja 2022 r. (nie upłynęło 5 lat od odziedziczenia ) sprzedała Pani wskazany udział. Przymusiła Panią do tego sytuacja, gdyż pozostali 4 współwłaściciele byli zdecydowani na szybką sprzedaż. Postanowiła Pani przeznaczyć całość uzyskanej ze sprzedaży kwoty na własne cele mieszkaniowe. W deklaracji PIT-39 za rok 2022 zadeklarowała Pani wydatkowanie całej kwoty ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe i zakup mieszkania w Hiszpanii. Obecnie pozostało Pani 3 lata do emerytury. Ma Pani zamiar mieszkać w Hiszpanii do 6 miesięcy w roku (pora jesienno-zimowa ). Cierpi Pani na częste infekcje układu oddechowego. Pani sytuację zdrowotną pogorszyło 3-krotne przebycie Covid. Ponadto choruje Pani na zwyrodnieniową chorobę stawów o podłożu reumatoidalnym. W dniu 16 września 2022 r. kupiła Pani mieszkanie w Hiszpanii w rejonie posiadającym mikroklimat korzystny dla osób z Pani schorzeniami. Obecnie spędza Pani tam urlopy. Po przejściu na emeryturę za trzy lata zamierza Pani mieszkać tam do 6 miesięcy w roku. Mieszkanie nie jest wynajmowane ani nie będzie wynajmowane w przyszłości oraz nie posiada wymaganej hiszpańskimi przepisami licencji na wynajem. Zostało nabyte w celu zaspokojenia Pani potrzeb mieszkaniowych. Nie zostało nabyte w ramach działalności gospodarczej. Jest Pani zatrudniona na etacie w instytucji państwowej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

Odziedziczyła Pani 1/5 udziału we własności nieruchomości (działki) zabudowanej domem mieszkalnym jednorodzinnym.

Działka zabudowana domem jednorodzinnym mieszkalnym.

Pani mąż nabył udział 1/5 we własności wskazanej nieruchomości na podstawie dziedziczenia po matce i bracie.

Matka zmarła 6 grudnia 2014 r. Spadek po niej (w tym udział 1/5 w nieruchomości jw.) nabyli Pani mąż i jego brat.

Brat męża zmarł 5 października 2017 r. Spadek po nim nabył w całości Pani mąż.

Pani mąż zmarł 25 listopada 2021 r. Spadek po nim w całości na mocy testamentu nabyła Pani.

Po śmierci męża nie był przeprowadzany ani dział spadku po nim ani zniesienie współwłasności .

Jako współwłaścicielka w 1/5 części wskazanej nieruchomości zbyła Pani wraz z pozostałymi współwłaścicielami działkę zabudowaną domem jednorodzinnym w dniu 12 maja 2022 r.

W związku z tym powstał obowiązek podatkowy po Pani stronie. Kwestia ta była przedmiotem interpretacji indywidualnej KIS nr 0114-KDIP2-1.4011.526.2022.1.MW.

Pytanie

Czy w przedstawionej przez Panią sytuacji, wydatkowanie przychodu ze sprzedaży odziedziczonej nieruchomości, dokonane przed upływem 5 lat od nabycia(odziedziczenia), które nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej na nabycie mieszkania w Hiszpanii, w którym będzie Pani realizować własne cele mieszkaniowe poprzez zamieszkiwanie przez 6 miesięcy uprawnia Panią do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art.21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Pani stanowisko w sprawie

W Pani opinii może Pani skorzystać z ulgi, gdyż mieszkanie jest zakupione w celu zaspokojenia Pani własny celów mieszkaniowych. Przechodzi Pani za 3 lata na emeryturę, cierpi Pani na schorzenia utrudniające spędzanie zimnych miesięcy w Polsce. Posiadane w Hiszpanii mieszkanie nie służy ani nie będzie w przyszłości służyć celom zarobkowym. Mieszkania w Polsce to Pani zabezpieczenie na czas emerytury, w jednym na razie Pani mieszka w Polsce, pozostałe nie służą do celów zarobkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.). Zgodnie z jego treścią:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1) odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

2) zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skutki podatkowe sprzedaży udziału w odziedziczonej nieruchomości

Okoliczności opisane we wniosku wskazują, że skutki podatkowe sprzedaży udziału w nieruchomości otrzymanej przez Panią w spadku należy ocenić w kontekście przesłanek wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma ustalenie daty ich nabycia.

Aby ustalić czy w przedmiotowej sprawie dokonana przez Panią sprzedaż udziału w odziedziczonej nieruchomości podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw. Zatem, poprzez „nabycie”, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu, przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć, każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano powyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości i ww. praw majątkowych ma istotne znaczenie dla określenia skutków podatkowych ich odpłatnego zbycia.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie dokonana sprzedaż przez Panią udziału w odziedziczonej nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy jej odpłatne zbycie miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, 5-letni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego:

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że Pani mąż nabył udział 1/5 we własności wskazanej nieruchomości na podstawie dziedziczenia po matce i bracie. Matka zmarła 6 grudnia 2014 r. Spadek po niej (w tym udział 1/5 w nieruchomości j. w.) nabyli Pani mąż i jego brat. Brat męża zmarł 5 października 2017 r. Spadek po nim nabył w całości Pani mąż. Pani mąż zmarł 25 listopada 2021 r. Spadek po nim w całości na mocy testamentu nabyła Pani. Po śmierci męża nie był przeprowadzany ani dział spadku po nim ani zniesienie współwłasności. Jako współwłaścicielka w 1/5 części wskazanej nieruchomości zbyła Pani wraz z pozostałymi współwłaścicielami działkę zabudowaną domem jednorodzinnym w dniu 12 maja 2022 r.

Wobec tego za datę nabycia udziałów 1/5 udziału w nieruchomości, o której mowa we wniosku, przez Pani męża – należy przyjąć dzień śmierci jego Spadkodawców, tj. matki Pani męża oraz brata Pani męża.

Uwzględniając treść art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Pani męża, tj. od końca 2014 r., w którym zmarła matka Pani męża oraz od końca 2017 r., w którym zmarł brat Pani męża.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że odpłatne zbycie 12 maja 2022 r., odziedziczonego po mężu przez Panią udziału w przedmiotowej nieruchomości, nabytego przez Pani męża w spadku po zmarłej w 2014 r. matce, nie stanowiło dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem okres, o którym mowa w tym przepisie minął. W konsekwencji, od tej części, nie była Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu tej sprzedaży.

Natomiast, odpłatne zbycie 12 maja 2022 r., odziedziczonego przez Panią udziału w przedmiotowej nieruchomości, nabytego przez Pani męża w spadku po zmarłym w 2017 r. bracie, stanowiło dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegające opodatkowaniu, bowiem odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30e ust. 2 tej ustawy:

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie. Należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi natomiast art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z art. 30e ust. 5 ww. ustawy wynika, że:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Zwolnienie przedmiotowe

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy:

Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x (W / P) gdzie: D - dochód ze sprzedaży, W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, P - przychód ze sprzedaży.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości uprawniają do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie od podatku dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 cytowanej ustawy i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Na mocy zaś art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu:

Ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Z istoty rozwiązania zawartego w zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie w wyznaczonym terminie środków uzyskanych ze zbycia nieruchomości na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe.

Przy czym podkreślam, że w ww. przepisie ustawodawca wskazał, że przychód z odpłatnego zbycia ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Istota odpowiedzi na postawione we wniosku wątpliwości sprowadza się zatem do interpretacji ustawowego terminu „własne cele mieszkaniowe”. Samo poniesienie wydatku na nabycie lokalu mieszkalnego nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania.

Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza - według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie - że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”.

Ustawodawca nie odniósł skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od wykazania zamiaru zamieszkania w nowym lokalu jedynie w chwili jego nabycia, lecz wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu.

Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją, jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych.

W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych potrzeb mieszkaniowych osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu, remontu w celu późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem lub dla realizacji potrzeb mieszkaniowych innych osób, np. dzieci czy innych członków rodziny. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Nie wystarczy poczynienie wydatków na nabycie, lecz konieczne jest, aby nastąpiło to jednocześnie w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych.

W orzecznictwie przyjmuje się, że cel mieszkaniowy wiąże się z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych, przy czym chodzi tu o potrzeby mieszkaniowe w sensie obiektywnym, a zatem potrzeby przeciętnego podatnika, który o ulgę się ubiega. Zawsze bowiem centrum życiowe koncentruje się w konkretnym lokalu mieszkalnym i ten właśnie lokal służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 15 lutego 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 650/16:

W opisie sprawy wskazała Pani, że odziedziczyła Pani w spadku udział 1/5 w nieruchomości stanowiącej jego majątek osobisty. 12 maja 2022 r. (nie upłynęło 5 lat od odziedziczenia) sprzedała Pani wskazany udział. W deklaracji PIT-39 za rok 2022 zadeklarowała Pani wydatkowanie całej kwoty z ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe i zakup mieszkania w Hiszpanii. Obecnie pozostało Pani 3 lata do emerytury. Ma Pani zamiar mieszkać w Hiszpanii do 6 miesięcy w roku (pora jesienno-zimowa ). Cierpi Pani na częste infekcje układu oddechowego. Pani sytuację zdrowotną pogorszyło 3-krotne przebycie Covid. Ponadto choruje Pani na zwyrodnieniową chorobę stawów o podłożu reumatoidalnym. W dniu 16 września 2022 r. kupiła Pani mieszkanie w Hiszpanii w rejonie posiadającym mikroklimat korzystny dla osób z Pani schorzeniami. Obecnie spędza Pani tam urlopy. Po przejściu na emeryturę za trzy lata zamierza Pani mieszkać tam do 6 miesięcy w roku. Mieszkanie nie jest wynajmowane ani nie będzie wynajmowane w przyszłości oraz nie posiada wymaganej hiszpańskimi przepisami licencji na wynajem. Zostało nabyte w celu zaspokojenia Pani potrzeb mieszkaniowych.

Ustawodawca nie ograniczył wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do podatników, którzy nie będą posiadać innych nieruchomości niż nabyte. Ustawa nie ogranicza prawa do zwolnienia co do liczby posiadanych nieruchomości, jednakże wyraźnie wskazuje, że skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nieruchomości, które faktycznie służą zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Z punktu widzenia ustawodawcy istotne jest więc, aby wydatkowanie przychodu było ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Zatem wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia udziału w odziedziczonej nieruchomości, dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie – z zastrzeżeniem, że nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej – na nabycie lokalu mieszkalnego w Hiszpanii, w którym będzie Pani realizowała własne cele mieszkaniowe, uprawnia Panią do skorzystania ze zwolnienia uregulowanego w treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).