Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.384.2024.1.JŚ

Określenie źródła przychodów z tytułu odpłatnego udzielenia licencji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny  skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia źródła przychodów z tytułu odpłatnego udzielenia licencji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego  

Wnioskodawca (dalej Twórca) jest polskim rezydentem podatkowym. Nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca jest misjonarzem zaangażowanym w służbę zarejestrowanego związku wyznaniowego w Polsce, w związku z czym opłaca składki do systemu ubezpieczeń społecznych jako osoba duchowna. Dodatkowo, na podstawie zawartej umowy zlecenia, naucza języka angielskiego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

W wolnym czasie, w ramach swoich zainteresowań, tworzy projekty wyrobów dziewiarskich. Tworzenie projektów nie jest wykonywane w sposób ciągły, a jedynie okazjonalny. Są to indywidualne, niepowtarzalne projekty wytworzone przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie wytwarza egzemplarzy poszczególnych wyrobów, w szczególności nie sprzedaje wyrobów dziewiarskich a jedynie udziela licencji użytkownikom końcowym na wykorzystanie projektu, którego jest twórcą. Stworzone projekty wyrobów dziewiarskich stanowią utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Ww. wzory udostępniane są klientom końcowym za pomocą platform internetowych, które umożliwiają realizację transakcji między Twórcą a klientem końcowym. Twórca udziela platformie niewyłącznej licencji na wyświetlanie i reklamowanie zamieszczanych wzorów i związanych z nimi informacjami, w tym zdjęć, danych, obrazów i miniatur. Platforma internetowa nie korzysta z wzorów ani powiązanych informacji udostępnionych jej przez Twórcę, a uprawniona jest jedynie do wyświetlenia i reklamowania wzorów Twórcy, za co pobiera od Twórcy wynagrodzenie.

Zgodnie z regulaminem platformy to Twórca udziela klientowi końcowemu odpłatnej, bezterminowej licencji uprawniającej do używania określonego wzoru. Klienci końcowi, po zakupie licencji, samodzielnie pobierają wzory z platformy internetowej. Klient końcowy nie nabywa prawa do dalszej odsprzedaży nabytego prawa a jedynie do jego używania.

Prawa autorskie do wzoru pozostają przy Twórcy. Udzielenie licencji zachodzi między Twórcą wzoru a klientem końcowym. Platforma pełni jedynie rolę pośrednika umożliwiającego zawarcie transakcji między Twórcą wzoru a klientem końcowym. Twórca bierze odpowiedzialność za wszelkiego rodzaju ewentualne roszczenia dotyczące wystawionego wzoru (co do treści, zgodności z prawem itp.).

Platforma internetowa udostępnia wzór umowy na swojej stronie, gdzie powiadamia każdego potencjalnego użytkownika o warunkach korzystania z platformy. Warunkiem skorzystania z platformy jest akceptacja przez użytkowników (klientów końcowych) jej treści. Platformy internetowe pobierają od Twórcy opłaty za pośrednictwo (prowizje). Warunkiem skorzystania z danej platformy przez Twórcę jest akceptacja regulaminu oraz tabeli opłat przez nie pobieranych.

Wynagrodzenie za udzielenie licencji na poszczególne Wzory jest określane przez Twórcę. Twórca wzorów otrzymuje wynagrodzenie za udzielanie licencji na wykorzystanie wzoru na podstawie zaakceptowanych warunków korzystania z platformy internetowej.

Twórca wzorów nie ma wpływu na to kiedy i komu są sprzedawane licencje oraz w jakiej ilości. Twórca w szczególności nie zajmuje się reklamowaniem, poszukiwaniem klientów, choć platformy internetowe dają możliwość Twórcy, aby wyróżnić jego projekty za dodatkową opłatą. Twórca korzysta czasami z tej możliwości. Stworzony wzór może zostać pobrany z platformy internetowej przez kilka lub kilkadziesiąt osób lub wcale. Twórca nie ma na to wpływu.

Pytanie

Czy przychody uzyskiwane z tytułu odpłatnego udzielenia licencji do wykorzystywania samodzielnie stworzonych wzorów wyrobów dziewiarskich należy zaliczyć do przychodów z praw majątkowych o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej UPDOF (tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., dalej UPDOF): osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 9 ust. 1 UPDOF: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 pkt 7) UPDOF, wskazuje jako jedno ze źródeł przychodów kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

W art. 18 UPDOF, zawarta jest definicja przychodów z praw majątkowych. Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W rozumieniu powołanego przepisu - przychodem z praw majątkowych będzie zatem każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazane w ustawie. Prawo majątkowe będzie źródłem przychodów przede wszystkim w przypadku jego odpłatnego przeniesienia prawa majątkowego na inną osobę. Możliwym sposobem korzystania z praw własności intelektualnej jest też ustanowienie możliwości korzystania z tych praw albo z przedmiotów objętych prawami poprzez udzielenie uprawnionemu licencji. Prawo majątkowe pozostaje wówczas przy podatniku, a inne osoby mają możliwość korzystania z tego prawa w ramach udzielonej im licencji. W tym przypadku przychodem będzie wynagrodzenie wypłacane podatnikowi za udzielenie licencji.

Przychód z praw majątkowych związany z odpłatnym udzielaniem licencji również kwalifikowany powinien być do źródła wymienionego w art. 18 UPDOF. Jednym z rodzajów praw majątkowych, o których mowa w art. 18 UPDOF, są prawa autorskie i prawa pokrewne w rozumieniu odrębnych przepisów. Odrębne przepisy, o których mowa, to przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz.U z 2022 r. nr 2509 ze zm.). Prawa autorskie dzielą się na majątkowe i niemajątkowe. Źródłem przychodów mogą być tylko autorskie prawa majątkowe, jako że UPDOF stanowi o przychodach z praw majątkowych. Natomiast na autorskie prawa majątkowe składają się: prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz prawo do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Prawa te mogą być przedmiotem obrotu.

Przedmiotem prawa autorskiego jest utwór.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy: w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2)plastyczne;

3)fotograficzne;

4)lutnicze;

5)wzornictwa przemysłowego;

6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7)muzyczne i słowno-muzyczne;

8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)audiowizualne (w tym filmowe).

Stworzony przez Wnioskodawcę wzór wyrobu dziewiarskiego jest niepowtarzalny, oryginalny, jest przejawem działalności o indywidualnym charakterze, a sposób jego utrwalenia umożliwia nabywcy licencji na skorzystanie z danego wzoru. W świetle ww. ustawy stanowi zatem utwór i jest chroniony ww. ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przychód z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z danego utworu może mieć miejsce także w ramach działalności wykonywanej osobiście. Dzieje się tak w przypadku, gdy utwory powstają na podstawie umów zleceń lub umów o dzieło. W tym przypadku twórcy wykonują konkretnie oznaczony (zamówiony) utwór dla danego odbiorcy i na jego zamówienie. Przychody otrzymywane tytułem wynagrodzenia z umów zleceń czy też umów o dzieło stanowią wówczas przychody z działalności wykonywanej osobiście. Charakter pierwotny ma tu bowiem umowa o dzieło, w ramach której nastąpiło zamówienie określonego dzieła. Przeniesienie praw autorskich do dzieła jest tu jedynie skutkiem tej umowy. Natomiast w przypadku gdy umowa dotyczy przeniesienia praw autorskich do dzieła niezamówionego, już istniejącego przed jej zawarciem, dochód z tej umowy stanowić będzie dochód z prawa majątkowego. Tu bowiem wynagrodzenie nie jest należne za osobiste wykonanie dzieła, lecz wypłacane jest tytułem przeniesienia praw autorskich (Bartosiewicz Adam, Kubacki Ryszard, PIT. Komentarz, wyd. V).

Wnioskodawca zamieszcza stworzone przez siebie wzory na platformie internetowej, nie powstają one jednak na zlecenie konkretnego nabywcy. Otrzymuje wynagrodzenie za skorzystanie z utworu poprzez udzielenie licencji użytkownikowi końcowemu ale nie ma wpływu na to ilu i czy w ogóle dany wzór zostanie zakupiony.

Przychodów z udzielonych licencji nie można również zakwalifikować do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 UPDOF, tj. działalności gospodarczej. Art. 5a pkt 6 UPDOF definiuje działalność gospodarczą jako działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Wnioskodawca projektuje wzory okazjonalnie, nie jest to działalność prowadzona w sposób ciągły ani zorganizowany, nie wpisuje się zatem w definicję działalności gospodarczej.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu udzielonych licencji do stworzonych przez siebie wyrobów dziewiarskich, nie tworzy tych wzorów na zamówienie innych podmiotów, aktywność ta podejmowana jest przez niego sporadycznie, okresowo, w miarę dysponwania czasem. Uwzględniając powyższe zdaniem Wnioskodawcy uzyskane przez Niego przychody należy kwalifikować do źródła przychodów z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.