Wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 czerwca 2024 r., sygn. II SA/Kr 457/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Agnieszka Nawara - Dubiel (spr.) SWSA Paweł Darmoń SWSA Magda Froncisz po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym skargi P. K. i J. J. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 23 stycznia 2024 roku, znak: SKO-Z/4100/128/2023 w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o samodzielności lokalu skargę oddala.

Uzasadnienie

II SA/Kr 457/24

UZASADNIENIE

Prezydent Miasta Krakowa postanowieniem z dnia 23 października 2023 r., znak: AU-01-7.7120.802.2023.IGN, wydanym na podstawie art. 219 k.p.a. i art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048), odmówił wydania P. K. i J. J. zaświadczenia o samodzielności lokali mieszkalnych nr [...], nr [...], nr [...] i nr [...] w budynku przy ul. [...]/ul. [...] w K..

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji wskazał, że wbrew treści wniosku budynek jest jednorodzinny, a nie wielorodzinny. Wniosek dotyczy 4 lokali mieszkalnych, z których 3 składają się tylko z jednego pokoju a ich mieszkańcy mają do dyspozycji jedną, dostępną z klatki schodowej, wspólną łazienkę (1,8 mkw.). Trudno jednak mówić o łazience, skoro nie ma w niej możliwości zainstalowania prysznica lub wanny. Lokale nie są wydzielone trwałymi ścianami (art. 2 ust. 2 u.w.l.) - brak jest drzwi i możliwości zamknięcia lokalu, wspólny wc/łazienka przeczy samodzielności lokali.

Odnosząc się do zaświadczeń potwierdzających objęcie lokali przydziałem w latach 1948-1988, organ pierwszej instancji wskazał, że kwaterunek nie potwierdza liczby lokali i tego, że budynek jest wielorodzinny. Najem lokali mieszkalnych w PRL sprowadzał się do tego, że przydział kwaterunkowy był tytułem prawnym do zajmowania lokalu mieszkalnego i jednocześnie źródłem stosunku najmu, ale przydziałowym lokalem mieszkalnym mógł być pokój niestanowiący samodzielnego lokalu mieszkalnego, a jedynie dający zakwaterowanie w trudnych czasach. W ustroju socjalistycznym nie było miejsca dla ochrony własności prywatnej. Domy mieszkalne nie zostały wprawdzie upaństwowione, pozostając nadal własnością indywidualną albo osobistą osób fizycznych, ale własność ta musiała realizować określoną funkcję społeczną. Nie można więc dziś przyjmować, że każdy przydział jest równoznaczny z samodzielnym lokalem mieszkalnym. Przydziały odbywały się często na podstawie ustalonych norm zaludnienia mieszkań (np. 7m-10 mkw. na osobę, jeden pokój na osobę itp.) i nie miały nic wspólnego z obecnie rozumianymi samodzielnymi lokalami mieszkalnymi. W domu jednorodzinnym każdy pokój mógł stać się odrębnym "przydziałem". Stąd konieczna jest ocena przesłanki samodzielności lokalu przez pryzmat stosownych przepisów, głównie technicznych. Każdy samodzielny lokal musi mieć własną łazienkę, WC, kuchnię lub aneks kuchenny czy też własne liczniki, aby móc samodzielnie funkcjonować, pozwalając na prowadzenie gospodarstwa domowego. Powierzchnia użytkowa mieszkania nie może być mniejsza niż 25 mkw.; w łazienkach powinno być możliwe zainstalowanie wanny lub kabiny natryskowej, umywalki, miski ustępowej (jeżeli nie ma ustępu wydzielonego). Nie można przy wydawaniu zaświadczeń o samodzielności lokali kierować się zasadami ustroju socjalistycznego. Zaświadczenie ma potwierdzać fakty, a faktem jest, że nie da się mieszkać w jednym pokoju bez łazienki czy kuchni.