Interpretacja indywidualna z dnia 7 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.253.2024.1.JO

Poprawność wystawienia faktury korygującej dokumentującej udzielenie skonta.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 maja 2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek z 14 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy poprawności wystawienia faktury korygującej dokumentującej udzielenie skonta. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

„(…)” S.A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polską spółką kapitałową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce, w tym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi (…). Dodatkowo prowadzi również działalność w zakresie (…) oraz magazynowania i przechowywania towarów. Spółka funkcjonuje jako (…) posiadających w swojej strukturze szereg komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za procesy produkcji, magazynowania, sprzedaży i zakupu.

W zakresie swojej działalności Spółka dokonuje dostaw wewnątrzwspólnotowych towarów dla kontrahentów z krajów Unii Europejskiej. W umowach zawieranych z odbiorcami wspomnianych towarów zagwarantowano udzielenie (…)% skonta z tytułu wcześniejszej zapłaty za dostarczone towary. Udzielenie skonta (rabatu) z tytułu wcześniejszej zapłaty ma jednak charakter warunkowy i powstaje dopiero z chwilą spełnienia warunku w postaci przedterminowej zapłaty.

Pomimo, iż przepisy ustawy o VAT nie posługują się pojęciem „skonto”, zgodnie z powszechną praktyką podatników, przez pojęcie to należy rozumieć procentowe zmniejszenie sumy należności udzielane nabywcy przez dostawcę pod warunkiem, że należność zostanie uregulowana przez odbiorcę przed terminem płatności. Ten rodzaj upustu stosowany jest zatem przy fakturach z odroczonym terminem zapłaty. Skonto z założenia ma zapewniać korzyści obu stronom transakcji.

Skonto jest rodzajem upustu ceny, który sprzedawca może stosować w sytuacji, kiedy zapłata za towar lub usługę wykonywana jest w terminie wcześniejszym, niż wynika to z treści umowy sprzedaży. Kwota skonta rekompensuje zatem kupującemu skutki wynikające z faktu dokonania wcześniejszej zapłaty.

W celu udokumentowania skonta wystawiane są faktury korygujące dotyczące poszczególnych pozycji widniejących na fakturze.

Jak wynika z art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen.

Z kolei, w myśl art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

• podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie;
• dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań;
• dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4;
• stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

podatnik wystawia fakturę korygującą.

Wystawiona przez Spółkę faktura korygująca zawiera wszystkie uwarunkowania określone wymogami art. 106j ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl art. 106j ust. 2 ustawy o VAT, faktura korygująca powinna zawierać:

• numer kolejny oraz datę wystawienia dokumentu;
• dane zawarte w pierwotnej fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
• określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
• nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
• jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
• w przypadkach innych niż wskazane w powyższym punkcie – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Zgodnie z treścią art. 106j ust. 2a faktura korygująca powinna zawierać wyraz „Korekta” albo wyrazy „Faktura korygująca”.

Tak wystawione faktury korygujące mimo istnienia stawki 0% VAT po spełnieniu wymogów dostawy WDT, są kwestionowane przez szereg odbiorców unijnych, głównie z Włoch i Danii ze względu na sposób liczenia skonta od poszczególnych pozycji faktury, a nie od całkowitej wartości netto faktury, który to sposób rozliczenia stosują odbiorcy unijni. W wyniku liczenia skonta na fakturach od pozycji odbiorcy unijni mają większą kwotę do zapłaty niż w przypadku liczenia od całej wartości faktury. Wynika to z matematycznych zasad zaokrąglania oraz wielu pozycji na fakturze. Na każdej dostawie wielkości różnicy wynoszą od kilkunastu do kilkudziesięciu EURO.

W wyniku tego na rozrachunkach z tymi odbiorcami widnieje niedopłata, będąca skutkiem tego, że odbiorcy unijni potwierdzają odbiór towarów jako WNT, a Spółka wykazuje tą kwotę jako dostawę WDT. Odbiorca unijny w swych ewidencjach stosuje własne wyliczenie od wartości całej faktury netto i wykazuje WNT w wartości niższej niż otrzymana faktura WNT, stosując wyliczenie z własnej płatności zgodnie z pojęciem skonta.

Pytanie:

Czy faktura korygująca wystawiona z tytułu udzielonego skonta może odnosić się w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów tylko do sumy końcowej faktury, a nie do poszczególnych pozycji, tj. czy może obniżać łączną wartość całkowitą netto faktury, co jest dopuszczalne w krajach UE?

Państwa stanowisko

Zgodnie z art. 219 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ze zmianami każdy dokument lub notę, która zmienia fakturę pierwotną i odnosi się do niej w sposób wyraźny i jednoznaczny, uznaje się za fakturę. Kraje członkowskie, na terytorium których dokonywane są dostawa towarów mogą zezwolić na pominięcie w takich dokumentach niektórych obowiązkowych dokumentów. Zasadniczo zatem faktura korygująca powinna zawierać te same elementy co faktura pierwotna, lecz może na warunkach ustalonych przez dany kraj, zawierać mniej elementów niż wyszczególnione w art. 226 Dyrektywy. Dane określone na fakturze korygującej w prawie polskim określają art. 106j ustawy o VAT.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie regulują kwestii wystawiania faktur korygujących, które zawierałyby zapis, iż udzielony rabat (tutaj skonto) odnosi się do wszystkich pozycji na fakturze, jednocześnie tego nie zabraniają. Ważne jest aby faktura korygująca zawierała elementy wymienione w art. 106j ust. 2 ustawy o VAT. Dopuszczalnym zatem jest aby, przy dużym asortymencie towarów wymienionych w fakturze przy jednolitej stawce VAT 0% nie mającej wpływu na kwotę podatku wystawiona przez Spółkę faktura zawierała określenie „dotyczy wszystkich pozycji” (nie istnieją tutaj różne stawki podatku VAT), a udzielany rabat spełni warunki skonta.

Ustawodawca nie zdefiniował oraz w przepisach ustawy o VAT nie posługuje się pojęciem „skonto”, dlatego należy odwołać się do znaczenia tego wyrazu w na gruncie języka polskiego. Przez pojęcie „skonto” należy rozumieć „procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towarów na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem płatności”.

Z przytoczonej powyżej definicji wynika jednoznacznie, iż skutkiem udzielenia skonta jest obniżenie ceny sprzedaży, zgodnie z którym udzielone skonto obniża przychód należny Spółki liczony od kwoty do zapłaty.

Podatnik zobowiązany jest do dokumentowania transakcji gospodarczych tak, aby wystawiane przez niego faktury i faktury korygujące odzwierciedlały, na jakich warunkach dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana. Faktura ma odzwierciedlać w swojej treści zaistniałe zdarzenie gospodarcze i ustawodawca nie przewidział sytuacji, aby treść faktury w tym należność do zapłaty była ustalana poprzez dodatkowe działania matematyczne czy dokumenty dotyczące daty dokonania zapłaty.

Reasumując skutkiem prawno-podatkowym wynikającym z wydania interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów podatku od towarów i usług w korespondencji z przytoczonymi przepisami będzie potwierdzenie prawidłowości postępowania Spółki w zakresie:

‒prawa do wystawienia faktury korygującej w relacji do sumy końcowej faktury, a nie do poszczególnych pozycji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, zgodnie z którym:

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy:

Powyższe wskazuje, że dla określenia podstawy opodatkowania wyróżnia się dwa rodzaje rabatów: przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem zapłaty, które nie mają wpływu na podstawę opodatkowania i przyznane np. po dostawie towarów. Skonto zaś stanowi procentowe zmniejszenie należności za dokonane czynności, w sytuacji gdy zapłata należności przez odbiorcę ma miejsce przed terminem płatności. Zgodnie z definicją słownikową tego pojęcia zawartą w „Małym Słowniku Języka Polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997 r.), skonto to „procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznawane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem”.

Mając na uwadze art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy należy wskazać, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty (skonto).

Wskazać bowiem należy, że rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (skonto) zawsze ma charakter warunkowy. Jest on przyznawany pod warunkiem zawieszającym, gdyż dopiero z chwilą ziszczenia się warunku – w razie wcześniejszej zapłaty – udzielane jest skonto.

Zasady wystawiania faktur i faktur korygujących regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Jak wynika z art. 106b ust. 1 ustawy:

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-24 ustawy:

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy:

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że faktura dokumentuje sprzedaż. Podatnik dokonujący sprzedaży zobowiązany jest do udokumentowania tej czynności poprzez wystawienie faktury. Faktura jest zatem dokumentem (dowodem) potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego dokonanego przez podatnika VAT.

Jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i danych decydujących o prawidłowości wystawionego dokumentu. Przy czym fakturę korygującą wystawić może jedynie podatnik, który wystawił fakturę wymagającą korekty, jak również korekty faktur można dokonać wyłącznie do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, obniżek cen, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (zwrotu całości lub części należności) oraz w sytuacji, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Dopuszczalne jest zatem korygowanie „pomyłek w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury”, przy czym nie uczyniono żadnych zastrzeżeń co do charakteru tych pomyłek, mogą to być więc – co do zasady – wszelkie możliwe pomyłki.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dokonujecie Państwo dostaw wewnątrzwspólnotowych towarów dla kontrahentów z krajów Unii Europejskiej. W umowach zawieranych z odbiorcami wspomnianych towarów zagwarantowano udzielenie (…)% skonta z tytułu wcześniejszej zapłaty za dostarczone towary. W celu udokumentowania skonta wystawiacie Państwo faktury korygujące dotyczące poszczególnych pozycji widniejących na fakturze. Jednakże uważacie Państwo, że macie prawo do wystawienia faktury korygującej z tytułu udzielonego skonta w relacji do sumy końcowej faktury a nie do poszczególnych pozycji faktury.

Analizując powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że faktura korygująca powinna zawierać stałe elementy, które zostały określone w art. 106j ust. 2 ustawy. Jednocześnie przepisy ustawy nie stanowią wprost o tym jak należy skorygować udzielone skonto. W przedstawionej sytuacji w przypadku udzielenia skonta wystawicie Państwo fakturę korygującą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, która będzie obniżać łączną wartość całkowitą netto faktury i odnosić się będzie tylko do sumy końcowej faktury, nie zaś do poszczególnych pozycji. Z tak wystawionej faktury korygującej wynika wprost jakiej faktury ona dotyczy oraz że wartość skonta liczona jest od wartości netto tej faktury, ponadto faktura korygująca dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów objętych jedną stawką podatku. A zatem tak wystawioną fakturę korygującą należy uznać za prawidłową. Dokumentuje ona prawnie dopuszczalną zmianę obrotu i zawiera wszystkie niezbędne elementy dla faktury korygującej, o których mowa w art. 106j ust. 2 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).