Interpretacja indywidualna z dnia 30 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.412.2024.3.JK3

SkutkI podatkowe z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych z tytułu sprzedaży nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 maja 2024 r. (data wpływu 3 czerwca 2024 r.) oraz pismem z 10 czerwca 2024 r. (data wpływu 10 czerwca 2024 r.) i pismem z 25 lipca 2024 r. (data wpływu 25 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i jego uzupełnienie

Kwestie, które budzą Pani wątpliwość, dotyczą sprzedaży mieszkania przed upływem 5 lat od jego nabycia. Jest/była Pani właścicielką mieszkania A i mieszkania B. Oba mieszkania znajdują się na terenie RP. Mieszkanie A kupiła/nabyła Pani na kredyt hipoteczny w roku 2012, mieszkanie B kupiła/nabyła Pani na kredyt hipoteczny w roku 2018. Oba kredyty zaciągnięte były w Bankach na terenie Polski. Od roku 2013 mieszkała Pani w mieszkaniu A, od roku 2020 mieszkała Pani w mieszkaniu B (oba mieszkania zaspokajały własne cele mieszkaniowe, lecz w innym czasie). W roku 2023 sprzedała Pani mieszkanie B (nie minęło 5 lat od daty zakupu). W dniu sprzedaży mieszkania B, posiadała Pani dwa kredyty hipoteczne (na mieszkanie A, jak również na mieszkanie B, tj. zbywaną nieruchomość). Nie prowadzi/nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. Sprzedawana nieruchomość, jak również pozostałe nieruchomości należą/należały do Pani majątku prywatnego. Jakiś czas po sprzedaży nieruchomości B (maj/czerwiec 2023 r.), ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości, spłaciła Pani w całości kredyt hipoteczny na mieszkanie A i na mieszkanie B. W roku 2022 aktem darowizny od rodziców stała się Pani właścicielką nieruchomości C. W okresie 3 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości planuje Pani wymianę schodów w mieszkaniu C, lokal ten od około roku zaspokaja Pani własne cele mieszkaniowe. Mieszkanie C jest miejscem, które aktualnie Pani zamieszkuje i jest Pani własnością, czyli jest miejscem, w którym niewątpliwie realizowane są własne cele mieszkaniowe.

Pytania

1. Czy spłatę kredytu hipotecznego wraz z odsetkami zaciągniętego na zbywaną nieruchomości (mieszkanie B) może Pani zakwalifikować jako wydatek na własne cele mieszkaniowe? Posiada Pani oświadczenie z Banku o całkowitej spłacie kredytu.

2. Czy spłatę kredytu hipotecznego wraz z odsetkami zaciągniętego na zakup mieszkania A może Pani zakwalifikować jako wydatek na własne cele mieszkaniowe? (kredyt hipoteczny na tę nieruchomość został uruchomiony w 2012, czyli przed dniem sprzedaży zbywanej nieruchomości, we wspomnianym mieszkaniu mieszkała Pani wspólnie z rodziną co najmniej 7 lat. Tymczasowo mieszkanie jest wynajmowane.) Posiada Pani oświadczenie z Banku o całkowitej spłacie kredytu.

3. Czy jeśli w 2024/2025 roku będzie Pani remontować mieszkanie C, to fakturę za schody, będzie Pani mogła zakwalifikować jako wydatek na własne na cele mieszkaniowe?

4. Czy prawidłowe wyliczenie waloryzacji za rok 2021 r. to koszt nabycia nieruchomości * 4,2%?

5. Czy prawidłowe wyliczenie waloryzacji za rok 2022 r. to koszt nabycia nieruchomości * 13,3%?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że całkowitą spłatę kredytu hipotecznego na nieruchomość zbywaną, jak również na nieruchomość zwaną w opisie jako mieszkanie A, może Pani zakwalifikować jako wydatek na własne cele mieszkaniowe. Czyli odpowiedź na pytania 1, jak również 2 w Pani ocenie brzmi tak.

Odnosząc się do pytania nr 2: Powołując się na interpretację indywidualną nr 0115-KDIT2-1.4011.309.2019.2.JG w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego. W fragmencie tej interpretacji jest zapis: „Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, ustawa o PIT nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym z różnych powodów zamieszka czasowo lub po upływie określonego czasu. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez jakiś czas lokal będzie wynajmowany.” Jak również: „Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy. Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się: (....) 2. wydatki poniesione na:

a. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)- c), na cele określone w pkt 1,

b. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)- c) na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),

c. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b) - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.”

W omawianym przypadku własne cele mieszkaniowe realizowane były w mieszkaniu A przez okres co najmniej 7 lat, jak również z racji charakteru pracy (praca zdalna/hybrydowa) nie wyklucza Pani powrotu do mieszkania A w niedalekiej przyszłości. W omawianym przypadku własne cele mieszkaniowe realizowane były w mieszkaniu B (zbywanym) przez okres około 3 lat.

Jeśli chodzi o odpowiedź na pytanie nr 3, to również, uważa Pani, że jest twierdząca bowiem: „budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, (..) możemy zakwalifikować jako wydatek na własne cele mieszkaniowe.

Odpowiedź na pytanie nr 4 i nr 5: tak.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Źródła przychodów

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i wymienionych praw istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu, należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym.

Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano wyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Tym samym należy podkreślić, że 5 letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć biorąc pod uwagę datę nabycia przez Panią nieruchomości.

Przedstawiła Pani informację, z której wynika, że w 2018 r. nabyła Pani na kredyt hipoteczny lokal mieszkalny B.

Jest to zatem data nabycia, od której liczony jest 5-letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Wobec powyższego, sprzedaż w 2023 r. ww. lokalu mieszkalnego nabytego w 2018 r. stanowi dla Pani źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego nabytego w drodze umowy kupna - sprzedaży

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast art. 30e ust. 2 ww. ustawy stanowi:

Stosownie do art. 19 ust. 1 tejże ustawy:

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Według art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22 ust. 6f ww. ustawy:

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei zgodnie art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Waloryzacja kosztu nabycia

Przedmiotem waloryzacji w myśl art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest koszt nabycia.

Na podstawie powyższego przepisu może Pani dokonać podwyższenia wyłącznie pierwotnych kosztów nabycia lokalu mieszkalnego począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie tego lokalu do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło jego zbycie. Lokal mieszkalny nabyła Pani w 2018 r., a sprzedała w 2023 r.

Pani wątpliwość budzi kwestia, czy prawidłowe jest wyliczenie waloryzacji za rok 2021 i 2022.

Z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 15 października 2021 r. w sprawie wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów 2021 r. wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie I–III kwartału 2021 r. w stosunku do I–III kwartału 2020 r. wyniósł 104,2 (wzrost cen o 4,2%), z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 14 października 2022 r. w sprawie wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów 2022 r. wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie I–III kwartału 2022 r. w stosunku do I–III kwartału 2021 r. wyniósł 113,3 (wzrost cen o 13,3 %).

Zatem prawidłowe wyliczenie waloryzacji za rok 2021 r. to koszt nabycia * 4,2%, a za 2022 r. to koszt nabycia * 13,3%.

Zwolnienie podatkowe

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

W myśl przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy:

Cytowany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle natomiast art. 25a cytowanej ustawy:

Z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że:

Zawarte w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący. Tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Omawiana regulacja art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy wprowadza również termin, w jakim należy dokonać wydatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, aby uprawniało ono do skorzystania z omawianej ulgi podatkowej.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest, aby przychód ten został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych limituje wartość dochodu, jaki podlega zwolnieniu do wysokości, która odpowiada iloczynowi:

• dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz
• udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z tego odpłatnego zbycia.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w przywołanym wcześniej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie „własne cele mieszkaniowe” podatnika.

Katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe, w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

W ww. przepisie ustawodawca wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Samo poniesienie wydatku na zakup lokalu mieszkalnego, nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka uprawniająca do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania.

Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”.

Intencją ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości czy praw majątkowych, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych a nie realizacja jakichkolwiek i czyichkolwiek celów mieszkaniowych. Potwierdza to poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”. Zwolnienie dotyczy zatem realizowania przez podatnika swoich celów mieszkaniowych, czyli własnych potrzeb mieszkaniowych.

Z treści przytoczonego wcześniej art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy, jasno wynika, że kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości musi być kredytem zaciągniętym na udokumentowane własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem ustawodawcy było bowiem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika. Spłacony kredyt (pożyczka) nie ma być jakimkolwiek kredytem (pożyczką), lecz musi spełniać ściśle określone ustawą wymagania. Musi to być bowiem kredyt (pożyczka) – co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy – zaciągnięty przez podatnika na cele określone w pkt 1. Przepis wyraźnie bowiem stanowi, że kredyt (pożyczka) mają być zaciągnięte na cele określone w pkt 1, a więc na cele mieszkaniowe. Ważne jest również, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego i aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży.

Spłata kredytu zaciągniętego na zbywaną nieruchomość B

We wniosku wskazała Pani, że część środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w 2018 r. przeznaczyła Pani na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup zbywanego lokalu mieszkalnego B.

Powzięła Pani wątpliwość, czy spłata ww. kredytu może być uznana za wydatek na własne cele mieszkaniowe.

Na podstawie art. 1 pkt 13 lit. f) ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) dodany został w ustawie o podatku dochodowym przepis art. 21 ust. 30a, który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.

W myśl przytoczonego art. 21 ust. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W związku z powyższym, spłata kredytu zaciągniętego przez Panią na sprzedany lokal mieszkalny, w którym realizowała Pani własne cele mieszkaniowe, będzie stanowiła wydatek na własne cele mieszkaniowe uprawniający do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spłata kredytu zaciągniętego na nieruchomość A

Z treści wniosku wynika, że środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego B przeznaczyła Pani także na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętych przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na zakup mieszkania A, w którym realizowała Pani własne cele mieszkaniowe. Tymczasowo lokal mieszkalny jest wynajmowany.

Tym samym wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego B, w okresie trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania A, w którym realizowała Pani własne cele mieszkaniowe, uprawniać będzie do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym – z różnych powodów - zamieszka po upływie określonego czasu. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez jakiś czas lokal będzie wynajmowany.

Co istotne, nie jest więc przeszkodą dla zastosowania omawianego zwolnienia wynajęcie nieruchomości mieszkalnej innemu podmiotowi - i to zarówno przed realizacją własnego celu mieszkaniowego, jak i już po tym fakcie. Innymi słowy, nie ma znaczenia kolejność wykonywanych działań. Ważne jest jedynie to, że nieruchomość została nabyta z zamiarem realizacji własnego celu mieszkaniowego - czy to od razu po jej nabyciu, czy też w czasie późniejszym.

Skutki podatkowe wydatkowania środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego B na remont mieszkania - wymiana schodów

W opisie stanu faktycznego przedstawiła Pani również informację, z której wynika, że część przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego B nabytego w 2018 r. zamierza Pani w okresie trzech lat od sprzedaży przeznaczyć na wymianę schodów w mieszkaniu C.

W nieruchomości C obecnie realizuje Pani własne cele mieszkaniowe, tj., mieszka Pani w tym mieszkaniu.

W świetle przepisu art. 3 pkt 8 ww. ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.) Prawo budowlane, poprzez „remont” należy rozumieć:

Niemniej jednak, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odwołuje się do tego przepisu. Tym samym, definicja „remontu” funkcjonująca na gruncie Prawa budowlanego nie może być wprost przenoszona na grunt omawianej ustawy podatkowej.

Może być natomiast uwzględniona jako jeden z elementów służących ustaleniu znaczenia pojęcia „remontu” dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

W orzecznictwie przyjmuje się, że za wydatki spełniające kryteria art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można uważać, w szczególności, wykonanie robót budowlanych w istniejącym lub nowopowstałym budynku/lokalu mieszkalnym wraz z wymianą/instalacją składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego).

Stosownie do wyżej wskazanej definicji remontu, za „remont” lokalu/budynku mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać prace dotyczące tego lokalu/budynku jako nieruchomości i jej części składowych (tj. wszystkiego, co nie może być odłączone od lokalu/budynku bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego), służące utrzymaniu lokalu/budynku we właściwym stanie, doprowadzeniu go do pożądanej zdolności użytkowej, modernizacji jego elementów składowych.

„Remontem” w rozumieniu omawianego przepisu jest również tzw. wykończenie np. budynku mieszkalnego, a więc prace służące doprowadzeniu do zdolności użytkowej nowo wybudowanego budynku.

W każdym przypadku remont dotyczy „materii” lokalu/budynku mieszkalnego, a więc jego ścian, podłóg, sufitu, okien, drzwi, wyposażenia technicznego takiego jak instalacje: wodna, kanalizacyjna, elektryczna, grzewcza, gazowa bądź innych elementów trwale połączonych konstrukcyjnie z elementami budowlanymi budynku.

Odnosząc się do wskazanych przez Panią wydatków związanych z remontem lokalu mieszkalnego C, w którym realizuje Pani własne potrzeby mieszkaniowe, obejmujące wymianę schodów, stwierdzić należy, że ww. wydatki spełniają dyspozycję zwolnienia ustawowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będą mogły zostać uwzględnione przez Panią, jako wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe.

Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).