Wyrok NSA z dnia 17 maja 2024 r., sygn. II GSK 370/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia del. WSA Izabella Janson (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Anna Ważbińska-Dudzińska po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Domu Maklerskiego Banku O. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2020 r. sygn. akt VI SA/Wa 308/20 w sprawie ze skargi Domu Maklerskiego Banku O. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 19 listopada 2019 r. nr DPS-WPAII.456.26.2018.EM w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Domu Maklerskiego Banku O. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 8 października 2020r., sygn. akt VI SA/Wa 308/20 na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie Dz.U. z 2023r., poz. 1964 t.j., dalej: "p.p.s.a.") oddalił skargę Domu Maklerskiego Banku O. S.A. z siedzibą w W. (dalej też: "strona", "skarżąca", "Spółka", "[...]") na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego (dalej też: "organ", "KNF") z 19 listopada 2019r., nr DPS-WPAII.456.26.2018.EM w przedmiocie kary pieniężnej.

W skardze kasacyjnej skarżąca zaskarżyła powyższy wyrok w całości wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz rozpoznanie sprawy na rozprawie.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

I. Naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 19e ust. 2 ustawy z 21 lipca 2006r. o nadzorze nad rynkiem finansowym ("ustawa o nadzorze") w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019r. do 26 maja 2019r. w zw. z art. 68 § 1 w zw. z art. 4 w zw. z art. 2 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ("Ordynacja podatkowa"; "O.p.") - poprzez ich błędną wykładnię, a w konsekwencji przyjęcie, że możliwym było nałożenie na skarżącą administracyjnej kary pieniężnej w zakresie wszystkich zarzucanych skarżącej naruszeń, podczas gdy nastąpiło przedawnienie możliwości jej nałożenia z uwagi na upływ terminu przedawnienia, bowiem prawidłowa wykładnia ww. przepisów winna doprowadzić do wniosku, że regulacja art. 19e ust. 2 ustawy o nadzorze w ww. brzmieniu w zakresie w jakim odsyła do odpowiedniego stosowania do kar pieniężnych nakładanych przez KNF przepisów Działu III Ordynacji podatkowej (a więc również przepisów rozdziału 8 dot. przedawnienia) ma charakter lex specialis wobec uregulowań k.p.a. i w konsekwencji prowadzi do przedawnienia administracyjnych kar pieniężnych nakładanych przez KNF w terminie wynikającym z Ordynacji podatkowej, a więc z upływem 3 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło naruszenie, co miało istotny wpływ na wynik sprawy, bowiem prawidłowa wykładnia ww. regulacji doprowadziłaby do uchylenia skarżonego wyroku i umorzenia postępowania;