Interpretacja indywidualna z dnia 29 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.369.2024.1.MM

Brak opodatkowania czynności wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości i przekazania ich do majątku prywatnego oraz brak obowiązku korekty podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 3 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania czynności wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości i przekazania ich do majątku prywatnego oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalnością gospodarczą wpisaną do rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej stanowiącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT i jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Jednoosobowa działalność gospodarcza jest prowadzona pod firmą (…) z siedzibą w (…).

Przeważającym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest 33.12.Z NAPRAWA I KONSERWACJA MASZYN. W pobocznym zakresie wykonywania działalności gospodarczej znajduję się m.in. 68.10.Z KUPNO I SPRZEDAŻ NIERUCHOMOŚCI NA WŁASNY RACHUNEK oraz 68.20.Z WYNAJEM I ZARZĄDZANIE NIERUCHOMOŚCIAMI WŁASNYMI LUB DZIERŻAWIONYMI.

Wnioskodawca jest właścicielem sześciu lokali użytkowych stanowiących odrębną nieruchomość, położonych w:

(...)

Wszystkie wskazane wyżej lokale znajdują się na liście środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, oraz faktem, że nieruchomości są przedmiotem umowy najmu opodatkowanego VAT, odliczany jest podatek VAT naliczony związany z wydatkami na przedmiotowe nieruchomości, jak np. nabycie wskazanych nieruchomości.

Wnioskodawca planuje wycofać wskazane wyżej nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej i nadal kontynuować ich wynajem na rzecz podmiotów trzecich, aczkolwiek w ramach najmu prywatnego. Jednocześnie jednak Wnioskodawca zamierza nadal w przypadku przedmiotowego najmu działać w charakterze czynnego podatnika VAT (tak jak dotychczas).

Pytanie

Czy wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej będzie neutralne podatkowo w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), tj. nie będzie się wiązało z obowiązkiem naliczenia VAT, jak również Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku VAT, jeśli lokale będą przedmiotem najmu prywatnego opodatkowanego VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy czynność wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie ich do majątku prywatnego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Wszystko dlatego, że składniki te będą nadal wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT, polegających na świadczeniu usług najmu. Oddając w najem nieruchomość, nawet poza prowadzoną działalnością, podatnik nie traci statusu podatnika podatku VAT. Z podobnych względów, nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do nieruchomości mających być przedmiotem planowanego najmu.

W pierwszej kolejności należy zacząć od przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U.2024.361).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 wspominanej ustawy „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Jednocześnie, mając na uwadze brzmienie art. 8 ust. 1 wspominanej ustawy „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7...”.

Zgodnie z przytoczonym wyżej przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i podatku od towarów i usług, dostawa towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdy są wykonywane odpłatnie.

Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z treści art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)Przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)Wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z powyższego przepisu wynika, że co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega praktycznie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Podkreślić również należy, że zgodnie z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego - najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. W związku z tym, oddanie nieruchomości w najem osobie trzeciej, skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu (w tym wypadku Wnioskodawcy).

W świetle powołanych wyżej przepisów najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z okoliczności sprawy - nieruchomości objęte zakresem postawionego we wniosku pytania, po ich wycofaniu z działalności gospodarczej, Wnioskodawca wynajmie jako zarejestrowany czynny podatnik VAT, a więc nadal będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania ww. nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności, które po ich wycofaniu Wnioskodawca nadal będzie wynajmował, nie ma zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpiła dostawa towaru na cele osobiste Wnioskodawcy. Co za tym idzie czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W kwestii odnoszącej się do korekty podatku naliczonego rozważyć należy poniższe przepisy:

• art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.
• art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług: „Kwotę podatku naliczonego stanowi: suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi”.
• art. 88 ust. 4: „Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7”.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast, zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towaru i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług: „Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego”.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług: „W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania”.

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług: „Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy”.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług: „W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty”.

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy VAT: „W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy”.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy o VAT: „W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu”.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług: „Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi”.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy VAT: „W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty”.

Analizując przytoczone przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy uznać, że na Wnioskodawcy nie spoczywa obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego w odniesieniu do nieruchomości stanowiących środek trwały, gdyż:

• przekazanie opisanych we wniosku nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy celem ich wynajmu nie stanowi zmiany w sposobie ich wykorzystywania;
• przedmiotowe nieruchomości nadal są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej, do czynności podatkowych, tj. wynajmu.

W konkluzji wskazać należy, że w niniejszym stanie faktycznym nie nastąpiła zmiana przeznaczenia nieruchomości objętych treścią wniosku, dlatego w tej sytuacji nie ma zastosowania art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczący korekty kwoty podatku naliczonego.

W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości, w odniesieniu do których przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT, nie skutkuje koniecznością naliczenia podatku należnego od wycofanego majątku, jak również Wnioskodawca nie musi korygować odliczonego wcześniej podatku VAT, w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

W tym miejscu, Wnioskodawca pragnie wskazać, że powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje indywidualne wydawane w podobnych sprawach przez organy podatkowe, w tym m.in.: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 sierpnia 2017 r. (sygn.: 0112-KDIL1-1.4012.221.2017.1.RW), interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 czerwca 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.110.2017.2.KBR), interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Łodzi z 29 września 2015 r. (sygn. IPTPP2/4512-426/15-2/PRP), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 26 lipca 2013 r. (sygn. IPTPP4/443-284/13-4/UNr), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 30 września 2013 r. (sygn. IPTPP4/443-528/13-2/UNr), interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 stycznia 2024 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.752.2023.2.ALN), interpretacja indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 20 kwietnia 2023 r. (0114-KDIP1-3.4012.23.2023.2.KP), interpretacja indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 1 lutego 2018 r. (0115-KDIT1-3.4012.846.2017.1.JC), interpretacja indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 5 grudnia 2022 r. (0113-KDIPT1-3.4012.540.2022.4.OS).

Zatem w ocenie Wnioskodawcy jego stanowisko jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to takie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 659 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości lub rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości lub rzeczy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że:

• prowadzi Pan jednoosobową działalnością gospodarczą wpisaną do rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej stanowiącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT i jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT;
• przeważającym przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej jest 33.12.Z NAPRAWA I KONSERWACJA MASZYN, w pobocznym zakresie wykonywania działalności gospodarczej znajduję się m.in. 68.10.Z KUPNO I SPRZEDAŻ NIERUCHOMOŚCI NA WŁASNY RACHUNEK oraz 68.20.Z WYNAJEM I ZARZĄDZANIE NIERUCHOMOŚCIAMI WŁASNYMI LUB DZIERŻAWIONYMI;
• jest Pan właścicielem sześciu lokali użytkowych stanowiących odrębną nieruchomość, położonych w: (…) przy ul. (…), (…) przy ul. (…); (…) przy ul. (…), (…) przy ul. (…), (…) przy ul. (…), (…) przy ul. (…);
• wszystkie lokale znajdują się na liście środków trwałych prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej; w związku z tym, oraz faktem, że nieruchomości są przedmiotem umowy najmu opodatkowanego VAT, odliczał Pan podatek VAT naliczony związany z wydatkami na przedmiotowe nieruchomości, jak np. nabycie wskazanych nieruchomości;
• planuje Pan wycofać wskazane wyżej nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej i nadal kontynuować ich wynajem na rzecz podmiotów trzecich, aczkolwiek w ramach najmu prywatnego; jednocześnie zamierza Pan w przypadku najmu nadal działać w charakterze czynnego podatnika VAT.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do Pana wątpliwości stwierdzić należy, że czynność wycofania nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w analizowanej sprawie nie nastąpi dostawa towarów (nieruchomości) na Pana cele osobiste i ww. nieruchomości w dalszym ciągu będą służyły do działalności gospodarczej w zakresie najmu, tj. czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano we wniosku nieruchomości po ich wycofaniu z Pana jednoosobowej działalności gospodarczej będą przez Pana odpłatnie udostępniane (najem lokali użytkowych na rzecz podmiotów trzecich) i w dalszym ciągu wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (w ramach usługi najmu będzie Pan działać w charakterze czynnego podatnika VAT).

Zatem skoro nieruchomości po wycofaniu z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będą wykorzystywane do zaspokajania Pana potrzeb osobistych, czynność wycofania do majątku prywatnego tych nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Ma Pan również wątpliwości, czy w opisanej sytuacji będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na nieruchomości.

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

Jak wynika z okoliczności sprawy,wszystkie lokale znajdują się na liście środków trwałych prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej. Nieruchomości są przedmiotem umowy najmu opodatkowanego VAT, odliczał Pan podatek VAT naliczony związany z wydatkami na przedmiotowe nieruchomości. Po wycofaniu nieruchomości z Pana jednoosobowej działalności gospodarczej, będzie je Pan wynajmował, a więc nadal będą wykorzystywane przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z opisu sprawy wynika, że nieruchomości będą wykorzystywane przez Pana do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, więc nie będą wykorzystywane na Pana cele osobiste. Nieruchomości wycofane z Pana działalności nadal będą służyć czynnościom opodatkowanym – najem na rzecz podmiotów trzecich.

Zatem, nieruchomości (sześć lokali użytkowych) nadal będą przez Pana wykorzystywane do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości w odniesieniu do których przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT i przeznaczenie do działalności w zakresie najmu, nie spowoduje obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na nieruchomości na podstawie art. 91 ustawy.

Końcowo, odpowiadając na Pana pytanie uznać należy, że wycofanie nieruchomości z Pana działalności gospodarczej i przeznaczenie ich do działalności gospodarczej w zakresie najmu prywatnego opodatkowanej podatkiem VAT, będzie neutralne podatkowo w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).