Interpretacja indywidualna z dnia 26 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.465.2024.1.KK

Skutki podatkowe zbycia udziału w nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni zawarła 24 sierpnia 2002 r. związek małżeński z A.A., na podstawie umowy podziału majątku wspólnego sporządzonej w formie aktu notarialnego 10 czerwca 2002 r., Rep. A nr (...), stał się właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, położonej w (...).

Wnioskodawczyni i A.A. 16 czerwca 2017 r. zawarli w formie aktu notarialnego, Rep. (...), umowę majątkową, mocą której rozszerzyli wspólność ustawową małżeńską. Na mocy powołanej powyżej umowy, nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym położona w (...), weszła w skład majątku wspólnego Wnioskodawczyni i A.A..

Wyrokiem z 21 października 2020 r., wydanym w sprawie o sygn. akt (...), Sąd Okręgowy w (...) rozwiązał związek małżeński Wnioskodawczyni i A.A. przez rozwód.

8 października 2021 r. Wnioskodawczyni i A.A., wobec orzeczenia rozwodu, będąc stanu wolnego, sprzedali wszystkie należące do Nich udziały, stanowiące łącznie całość w prawie własności zabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w (...).

Pytanie

Czy uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży w październiku 2021 r. udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, położonym w (…), podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeśli opisana nieruchomość została włączona do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową?

Pani stanowisko w sprawie

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze zbyciem udziału w nieruchomości położonej w (…). Rozszerzenie ustawowej wspólności majątkowej w 2017 r., poprzez wyłączenie majątku osobistego A.A. do majątku wspólnego, było czynnością organizacyjną, a nie nabyciem nieruchomości przez Wnioskodawczynię.

W powyższej kwestii wykształciła się jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych, reprezentująca stanowisko wskazujące, że rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej, poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez drugiego z małżonków w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach: z 13 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1110/14, z 22 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 456/15.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z 22 marca 2023 r., nr 0115-KDIT3-4011.160.2023.1.KP

Za datę nabycie nieruchomości, która stanowiła wcześniej majątek odrębny A.A., przez Wnioskodawczynię należy przyjąć dzień, w którym małżonek Wnioskodawczyni nabył tę nieruchomość do majątku odrębnego, tj. 10 czerwca 2002 r.  W konsekwencji, w wyniku zawarcia w 2017 r. umowy rozszerzającej wspólność ustawową, Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielką nieruchomości nabytej przez A.A. w 2002 r.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że odpłatne zbycie nieruchomości 8 października 2021 r. nastąpiło po upływie 5 lat od końca roku, w którym ją nabyto. A zatem sprzedaż nie stanowi źródła przychodów podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia. Dla rozstrzygnięcia omawianej sprawy istotne jest również ustalenie, czy włączenie wskazanej we wniosku  nieruchomości, stanowiącej majątek osobisty męża Wnioskodawczyni, do majątku wspólnego małżonków stanowi jej nabycie przez Wnioskodawczynię w rozumieniu ww. przepisu.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego sprawy konieczne jest także powołanie przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (t. j. Dz. U. z 2023 r.  poz. 2809), normujących stosunki majątkowe między małżonkami.

Według art. 31 § 1 wskazanej wyżej ustawy:

Jak wskazuje art. 33 pkt 1 i 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Na podstawie pierwszego zdania art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Na podstawie powyższego przepisu stwierdzić należy, że małżonkowie poprzez zawarcie stosownej umowy (np. rozszerzającej lub ograniczającej wspólność ustawową bądź ustanawiającej rozdzielność majątkową) mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy takie w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

W tym miejscu należy wskazać na jednolicie ukształtowaną linią orzeczniczą, zgodnie z którą, włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości lub praw majątkowych stanowiących majątek odrębny jednego małżonka na zasadach i w sposób określony przez ustawę Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie jest nabyciem tej nieruchomości lub prawa majątkowego przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1110/14 stwierdził, że:

Tożsamej oceny dokonano w szeregu innych wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego (przykładowo: wyrok z 22 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 456/15, wyrok z 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 313/14 oraz wyrok z 9 kwietnia 2002 r., sygn. akt III SA 2717/00).

Zarówno darowizna do majątku wspólnego małżonków, jak i umowa rozszerzająca wspólność małżeńską majątkową wywołują takie same skutki na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Włączenie do majątku wspólnego np. w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego małżonka nie stanowi nabycia tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który tę nieruchomość lub prawo włączył do majątku wspólnego.

Powyższe oznacza, że za datę nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości gruntowej, która została włączona do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność małżeńską, a która należała wcześniej do majątku odrębnego A.A., należy przyjąć dzień nabycia nieruchomości przez byłego męża, tj. 2002 r.

Jak stanowi art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sprzedaż udziału w nieruchomości po rozwodzie nie będzie stanowiła dla Pani źródła przychodu, ponieważ w myśl wyżej zacytowanego art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków, termin pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków, tj. w przedmiotowej sprawie od końca roku, w którym nieruchomość została nabyta  przez byłego męża Wnioskodawczyni.

Zatem, odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w 2021 r. udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału w nieruchomości. W konsekwencji, ww. odpłatne zbycie nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie ciąży na Wnioskodawczyni obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa  (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Końcowo wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja dotyczy Pani jako osoby występującej  z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Pani byłego męża.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji nieruchomości.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).