Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 23 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.327.2024.3.MŻ

W zakresie skutków podatkowych związanych z dostawą składników majątkowych.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

20 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 14 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania składników materialnych i niematerialnych tworzących Dział monitoringu geodezyjnego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, i w konsekwencji wyłączenia transakcji z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, braku obowiązku wystawienia faktury z tytułu przedmiotowej transakcji oraz braku prawa do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przez Zainteresowanego z faktury dokumentującej transakcję (pytanie we wniosku nr 1).

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 8 lipca 2024 r. (wpływ 8 lipca 2024 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

- A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

- B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „A.”) ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

B. Sp. z o.o. (dalej: „Zainteresowany”) posiada siedzibę w Polsce i dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług monitorowania stanu i zachowania konstrukcji, infrastruktury i jej otoczenia w celu zabezpieczenia budowy, działania oraz optymalizacji jej utrzymania.

Przedmiotem działalności A. jest specjalistyczne budownictwo (...) obejmujące: wykonanie (...). W zakresie działania poza specjalistycznymi technologiami są kompleksowe obiekty kubaturowe, jak również obiekty infrastruktury: drogowej, kolejowej oraz morskiej.

Na dzień składania wniosku w A. planowana jest reorganizacja polegająca na oddzieleniu działalności monitoringu geodezyjnego od pozostałej działalności wykonywanej przez Spółkę. Tak wyodrębniona część przedsiębiorstwa zostanie sprzedana do Zainteresowanego.

Działalność monitoringu geodezyjnego w A. stanowi samodzielnie funkcjonujący dział z punktu widzenia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego.

Do działu monitoringu geodezyjnego w A. przypisanych zostało bezpośrednio 17 pracowników.

Na działalność tego działu składa się zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Zespół ten obejmuje:

  • 16 laptopów,
  • dyski sieciowe, inklinometr poziomy i pionowy,
  • komputer do odczytu danych z czujników geotechnicznych,
  • komputery do sterowania (…),
  • 12 komputerów lokalnych (…),
  • komputerów lokalny Data (…),
  • komputery lokalne do automatycznej akwizycji danych z czujników geotechnicznych,
  • pochyłomierz wraz z bramką GSM,
  • stacja Meteo,
  • 8 Tachimetrów geodezyjnych,
  • urządzenie wielofunkcyjne (…),
  • zestaw automatycznych pochyłomierzy wraz z bramką GSM,
  • zestaw inklinometryczny,
  • podpisane umowy o współpracy kontrahentami,
  • należności od kontrahentów,
  • zobowiązania wobec kontrahentów, pracowników, US, ZUS, innych dostawców usług.

Dział jest wyposażony w niezbędne składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania (elementy te są przypisane do działalności usługowej świadczącej usługi monitoringu, geodezji). Dzięki temu może realizować na podstawie umów, czy dokumentów niezależnie określone funkcje i zadania w ramach A., mimo że jest to odrębna technologia od działalności głównej Spółki Wnioskodawcy. W ramach funkcjonowania działu monitoringu geodezyjnego A. zawarł umowy z:

  • C. S.A. w zakresie realizacji kompleksowego wykonania monitoringu konstrukcji stalowej obudowy nabrzeża głównego (…) (pomiary inklinometryczne, tensometryczne i pochyłomierze).
  • „F.” w zakresie usług sprawowania zdalnego utrzymania i zdalnej kontroli nad systemem monitoringu powieszenia konstrukcji.
  • E. Sp. z o.o. w zakresie usług monitoringu obiektowego.
  • D. Sp. z o.o. w zakresie monitoringu przemieszczeń i deformacji w trakcie realizacji robót budowlanych, w ramach realizacji Inwestycji, tj. w szczególności do instalacji, utrzymania oraz zarządzania systemem monitoringu w czasie trwania Inwestycji oraz pomiarów ręcznych, dostawy sprzętu.

Dzięki powiązaniom funkcjonalnym pomiędzy elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań i należności w ramach działu monitoringu geodezyjnego prowadzone są operacje i zdarzenia gospodarcze w sposób ciągły i uporządkowany (zgodnie z wewnętrznymi procedurami). To umożliwia z kolei realizację w tym obszarze celów biznesowych A. (składniki materialne i niematerialne stanowią potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo, które może w przyszłości realizować samodzielnie zadania gospodarcze i funkcjonować samodzielnie w obrocie gospodarczym).

Wnioskodawca wyodrębnia konta rachunkowe, dotyczące operacji związanych z Zorganizowaną Częścią Przedsiębiorstwa, tym samym istnieje możliwość rozliczenia przychodów i kosztów działalności usługowej wchodzącej w skład działu monitoringu geodezyjnego.

Kontrakty zawierane w ramach tego działu mają indywidualny sposób numerowania.

Obecnie, Wnioskodawca i Zainteresowany rozważają zawarcie umowy sprzedaży, w ramach której, Wnioskodawca zamierza sprzedać Zainteresowanemu ZCP. Planowane operacje są uzasadnione biznesowo, a ich celem nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Głównym priorytetem jest pozostawienie autonomii w zarządzaniu inwestycjami, ponieważ wymagają one odmiennego podejścia organizacyjnego, technicznego, a także innych aktywów.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu w odpowiedzi na pytania w zakresie podatku od towarów i usług:

a)Czy Zainteresowany - B. sp. z o.o. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie świadczenie usług monitorowania stanu i zachowania konstrukcji, infrastruktury i jej otoczenia w celu zabezpieczenia budowy, działania oraz optymalizacji jej utrzymania?

Odp. Na moment składania wniosku oraz na moment udzielenia odpowiedzi, B. sp. z o.o. nie jest jeszcze czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz jeszcze nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług monitorowania stanu i zachowania konstrukcji, infrastruktury i jej otoczenia w celu zabezpieczenia budowy, działania oraz optymalizacji jej utrzymania. Natomiast działalność ta będzie prowadzona po zawarciu planowanej umowy sprzedaży.

b)Czy dział monitoringu geodezyjnego został wyodrębniony jako funkcjonujący samodzielnie w przedsiębiorstwie A. sp. z o.o. dział na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze?

Odp. Wnioskodawca informuje, że dział monitoringu geodezyjnego nie został formalnie wyodrębniony na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

c)Czy zakres prowadzonej przez A. działalności obejmuje także monitoring geodezyjny, gdyż z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego odnoszącego się do Zainteresowanego będącego stroną postępowania to nie wynika.

Odp. Obecnie zakres prowadzonej przez A. działalności obejmuje także monitoring geodezyjny, przy czym realizowany jest on w ramach wyodrębnionego działu mającego być przedmiotem planowanej umowy sprzedaży.

d)Czy sprzedaż składników materialnych i niematerialnych przypisanych do działalności monitoringu geodezyjnego (działu) będzie wiązała się również z transferem 17 pracowników przypisanych do działu monitoringu geodezyjnego, tj. tzw. „przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę” w myśl art. 231 ust. 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm.)?

Odp. W ramach planowanej umowy sprzedaży dojdzie również do transferu 17 pracowników - tzw. przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę.

e)Czy Zainteresowany niebędący stroną postępowania, tj. B. sp. z o.o., ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez A. sp. z o.o. przy pomocy zespołu składników materialnych i niematerialnych przypisanych do działu monitoringu geodezyjnego (ZCP) będących przedmiotem transakcji?

Odp. Zainteresowany niebędący stroną postępowania, tj. B. sp. z o.o., ma zamiar kontynuowania działalności gospodarczej z wykorzystaniem zespołu składników materialnych i niematerialnych przypisanych do działu monitoringu geodezyjnego będącego przedmiotem planowanej umowy sprzedaży.

f)Czy Zainteresowany niebędący stroną postępowania, tj. B. sp. z o.o., będzie miał na dzień sprzedaży faktyczną możliwość kontynuowania działalności monitoringu geodezyjnego w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji bez konieczności angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności monitoringu geodezyjnego w oparciu o przejęte składniki,

  • jeśli Zainteresowany niebędący stroną postępowania będzie musiał takie działania podjąć, to należy je w sposób niebudzący wątpliwości wskazać i opisać.

Odp. B. sp. z o.o. będzie miał na dzień sprzedaży faktyczną możliwość kontynuowania działalności monitoringu geodezyjnego w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji bez konieczności angażowania innych składników majątku lub dodatkowych działań faktycznych lub prawnych.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (ostatecznie sformułowane w nadesłanym uzupełnieniu)

Czy przedmiot planowanej umowy sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Zainteresowanym stanowi zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa (ZCP), o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, co w rezultacie oznaczać będzie dla Wnioskodawcy, że do planowanej umowy nie będzie obowiązany on do stosowania przepisów ustawy o VAT (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT) oraz nie będzie obowiązany do wystawienia faktury VAT, natomiast Zainteresowany w tym wypadku nie będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT z tytułu transakcji (art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy)?

Stanowisko Zainteresowanych (ostatecznie sprecyzowane w nadesłanym uzupełnieniu)

Zdaniem Wnioskodawcy oraz Zainteresowanego, przedmiotem planowanej sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Zainteresowanym będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W rezultacie więc, planowana sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061, dalej: kodeks cywilny), przez przedsiębiorstwo należy rozumieć zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.koncesje, licencje i zezwolenia;

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.tajemnice przedsiębiorstwa;

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby przykładowo w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej, jest to kluczowa kwestia przy ocenie, tego czy dana transakcja ma za przedmiot przedsiębiorstwo, czy też nie.

Ustawodawca w ww. przepisie kodeksu cywilnego wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej.

Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne. Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ kodeksu cywilnego zostaną spełnione, to dostawa realizowana do innego podmiotu nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT.

Jak stanowi art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, „zorganizowana część przedsiębiorstwa” oznacza „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

W doktrynie podnosi się, że podobnie jak w przypadku przedsiębiorstwa, samo organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa (u zbywcy). Nie jest zatem wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Przyjmuje się, że wyodrębnienie musi zachodzić na trzech płaszczyznach, tj.:

1.organizacyjnej (najczęściej oznacza to, że istnieje jakaś struktura organizacyjna, jak dział, oddział, wydział),

2.finansowej i rachunkowej (nie chodzi tu o osobne konta bankowe czy źródła finansowania, jak linia kredytowa; wystarczające jest prowadzenie ewidencji zdarzeń gospodarczych, na podstawie, której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa),

3.funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych) (tak np. T. Król, Przedsiębiorstwo i zorganizowana część przedsiębiorstwa, Lex 2024).

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak, nawet w takim przypadku składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić, jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. Znaczące, wobec tego jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 23 kwietnia 2024 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.20.2024.2.PJ).

Jak wynika z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE. L 145, str. 1, ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca, i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przenosząc powyższy przepis na ustawę o VAT, wprowadza on tak samo możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zauważyć przy tym należy, że w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01. Zita Modes Sari, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich do spółki w formie aportu. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego Analogicznie stanowisko przyjął Trybunał w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Liidenscheid przeciwko Christeł Schriever, przedstawiając, że regulacja art. 58 VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Niemniej, uwzględniając powyższe orzeczenia TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniach. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Powyższe stanowisko znajduje poparcie w interpretacji indywidualnej z 29 września 2023 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nr 0111-KDIB3-3.4012.262.2023.2.AW).

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa obejmuje wyodrębnienie organizacyjne, funkcjonalne i finansowe od pozostałej części przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie organizacyjne

W odniesieniu do przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego, przyjmuje się, że jest ona spełniona, jeżeli konkretny zespół aktywów jest pewną całością organizacyjnie wyodrębnioną w strukturze przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie organizacyjne powinno przejawiać się tym, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna mieć określone miejsce w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa, co jednak nie musi być równoznaczne z wyodrębnieniem prawnym.

W doktrynie podkreśla się, że „wyodrębnienie organizacyjne oznacza zazwyczaj wyodrębnienie części majątku przedsiębiorstwa (wraz ze składnikami niematerialnymi) w strukturze organizacyjnej całego podmiotu. Należy zwrócić uwagę, że wyodrębnienie organizacyjne nie jest tożsame z wyodrębnieniem formalno-prawnym. W szczególności, wyodrębnienie organizacyjne nie jest uwarunkowane rejestracją oddziału, czy innym formalnym wyodrębnieniem majątku w strukturze organizacyjnej spółki (np. uchwałą zarządu), jednakże oczywiście istnienie takich struktur jest zaletą dla omawianego stanu faktycznego.

Ocena wyodrębnienia organizacyjnego powinna być zatem dokonywana według podstawowego kryterium, jakim jest ustalenie, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa. W wyroku Naczelnego Sąd Administracyjny z 20 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 2463/16, wskazano, że pod pojęciem organizacyjnego wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa można rozumieć takie wyodrębnienie zespołu składników istniejącego przedsiębiorstwa, które niezależnie od istniejącego przedsiębiorstwa pozwala jego zorganizowanej części na samodzielne działanie.

Oznaką wyodrębnienia funkcjonalnego wówczas jest okoliczność, iż ZCP - jako działalność geodezyjna funkcjonuje faktycznie samodzielnie, przy czym, w wyniku planowanej transakcji, przedmiot działalności w ramach ZCP nie ulegnie zmianie. Tym samym, zasadnym jest uznanie, że również kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego w przypadku ZCP zostało spełnione.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako sytuację, w której składniki majątkowe stanowią zespół nie będący zbiorem przypadkowych elementów, a zbiorem składającym się na pewną gospodarczą całość, tj. każdy element tego zbioru wykonuje określone działania, które pozwalają na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Dla uznania danego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należy je traktować jako zorganizowany, autonomiczny zespół składników powiązanych funkcjonalnie, nie zaś zespół przypadkowych elementów, zgromadzonych przez podmiot.

Wśród istotnych warunków funkcjonalnych wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wskazuje się, że ZCP powinna móc stanowić (potencjalnie) niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, które realizuje w istniejącym przedsiębiorstwie. Tworzące ZCP składniki przedsiębiorstwa powinny przy tym tworzyć nowy podmiot, którego przedmiotowa działalność może być realizowana samodzielnie i może stanowić niezależne przedsiębiorstwo (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 6 lipca 2016 r., znak IBPB-1-2/4510-436/16/BD).

Kryterium potwierdzającym zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w większości wypadków wskazuje się możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie. Takie stanowisko jest prezentowane w doktrynie jak również przede wszystkim w większości wyroków sądów administracyjnych na przestrzeni ostatnich lat, m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 marca 2018 r., sygn. akt II FSK 808/16 (wydanym w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych ale z uwagi na zawarte w nim tezy dotyczące wyodrębnienia funkcjonalnego jest dla omawianej tutaj kwestii przydatny), gdzie w opinii sądu: „Można dodać, że okoliczność, iż zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze.

Wobec powyższego, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy”. Z kolei, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 7 września 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 534/21, wskazał, że:

„w sytuacji wyodrębnienia finansowego powinno być możliwe oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części, bez potrzeby przeprowadzania analiz czy wyliczeń”.

Podobne stanowisko przyjął również:

  • Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 stycznia 2019 r., sygn. akt I FSK 293/17,
  • Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 21 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Rz 691/19.

Zespół składników materialnych i niematerialnych (ZCP) wypełnia wskazane powyżej kryteria wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot planowanej umowy sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Zainteresowanym stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP), o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W rezultacie oznaczać to będzie dla Wnioskodawcy, że do planowanej umowy sprzedaży nie będzie on obowiązany do stosowania przepisów ustawy o VAT (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT), w tym nie będzie obowiązany do wystawienia faktury VAT z kwotą podatku VAT. Z kolei, dla Zainteresowanego oznaczać to będzie, że do planowanej umowy sprzedaży nie będzie on uprawniony do odliczenia podatku VAT z tytułu planowanej transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) - zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

W wyroku z 11 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 79/17, który choć dotyczył ustaleń w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, NSA przedstawił wskazówki, co należy rozumieć jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że definicja tego pojęcia jest identyczna w dwóch podatkach (podatku VAT i podatku dochodowym od osób prawnych). I tak:

1)w przypadku wyodrębnienia organizacyjnego należy mieć m.in. na uwadze, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze podatnika w sposób, w który pozwoli samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze;

2)wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość prawidłowego przyporządkowania do tej zorganizowanej części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. (…) Składniki majątkowe materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, powinny zatem umożliwić podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego samodzielnego przedsiębiorstwa. Przy ocenie wyodrębnienia określonych składników majątkowych pod uwagę należy brać sytuację istniejącą w podmiocie wnoszącym wkład, w którym winny one stanowić pewną całość.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że:

Regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

W złożonym wniosku wskazali Państwo, że:

  • są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i prowadzą Państwo działalność gospodarczą m.in. w zakresie specjalistycznego budownictwa (...) oraz w zakresie monitoringu geodezyjnego,
  • planują Państwo reorganizację działalności, która polegać będzie na oddzieleniu działalności monitoringu geodezyjnego od pozostałej wykonywanej działalności,
  • wyodrębnioną działalność w postaci działu monitoringu geodezyjnego zamierzają Państwo sprzedać do spółki z o.o. (tu. B. sp. z o.o.),
  • do działu monitoringu został przypisany określony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania. Zespół ten obejmuje:
  • 16 laptopów,
  • dyski sieciowe,
  • inklinometr poziomy i pionowy,
  • komputer do odczytu danych z czujników geotechnicznych,
  • komputery do sterowania (...),
  • 12 komputerów lokalnych (...),
  • komputerów lokalny (...),
  • komputery lokalne do automatycznej akwizycji danych z czujników geotechnicznych,
  • pochyłomierz wraz z bramką GSM,
  • stacja Meteo,
  • 8 Tachimetrów geodezyjnych,
  • urządzenie wielofunkcyjne (...),
  • zestaw automatycznych pochyłomierzy wraz z bramką GSM,
  • zestaw inklinometryczny,
  • podpisane umowy o współpracy kontrahentami,
  • należności od kontrahentów,
  • zobowiązania wobec kontrahentów, pracowników, US, ZUS, innych dostawców usług,
  • obecnie do działu przypisanych jest bezpośrednio 17 pracowników, którzy w ramach planowanej umowy sprzedaży zostaną przejęci przez Zainteresowanego (tu. B. sp. z o.o.)
  • dział monitoringu wyposażony jest w niezbędne składniki materialne i niematerialne, które mogą realizować na podstawie umów, czy dokumentów niezależne określone zadania i funkcje gospodarcze,
  • dział monitoringu geodezyjnego nie został formalnie wyodrębniony w Państwa przedsiębiorstwie na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu - jednak jak wskazaliście Państwo - działalność monitoringu geodezyjnego stanowi samodzielnie funkcjonujący dział z punktu widzenia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego,
  • dzięki powiązaniom funkcjonalnym pomiędzy elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań w ramach przedmiotowego działu prowadzone są operacje i zdarzenia w sposób ciągły i uporządkowany (zgodnie z wewnętrznymi procedurami),
  • składniki materialne i niematerialne wchodzę do działu monitoringu geodezyjnego umożliwią realizację celów biznesowych oraz stanowią potencjalne niezależne przedsiębiorstwo, które w przyszłości może realizować samodzielne zadania gospodarcze i funkcjonować w obrocie jako niezależne przedsiębiorstwo,
  • w ramach funkcjonowania działu monitoringu geodezyjnego zawarliście Państwo umowy m.in. w zakresie realizacji kompleksowego wykonania monitoringu konstrukcji stalowej, w zakresie usług sprawowania zdalnego utrzymania i zdalnej kontroli nad systemem monitoringu, w zakresie usług monitoringu obiektowego oraz w zakresie usług monitoringu pomieszczeń i deformacji w trakcie realizacji robót budowlanych,
  • poprzez wyodrębnienie kont rachunkowych - jak wskazaliście Państwo - Spółka ma możliwość rozliczenia przychodów i kosztów działalności usługowej wchodzącej w skład działu monitoringu geodezyjnego,
  • działalność monitoringu geodezyjnego zamierzają Państwo sprzedać do spółki z o.o., (tu. B. sp. z o.o.),
  • w uzupełnieniu do wniosku wskazaliście Państwo, że Spółka B. sp. z o.o. - Zainteresowany nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi na moment złożenia wniosku działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług monitorowania stanu i zachowania konstrukcji, infrastruktury i jej otoczenia w celu zabezpieczenia budowy, działania oraz optymalizacji jej utrzymania. Natomiast działalność w powyższym zakresie będzie prowadzona po zawarciu planowanej umowy sprzedaży,
  • Zainteresowany ma zamiar kontynuowania działalności gospodarczej za pomocą składników majątkowych przypisanych do działu monitoringu geodezyjnego będących przedmiotem sprzedaży, oraz
  • Zainteresowany będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania działalności monitoringu geodezyjnego w oparciu o nabyte składniki materialne i niematerialne bez konieczności angażowania innych składników majątkowych lub dokonywania dodatkowych działań.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy zespół składników majątkowych tworzących dział monitoringu geodezyjnego będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w związku z czym jego zbycie będzie podlegało wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u Zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po przeniesieniu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Nabywcę, w oparciu o nabyte składniki.

Analiza przedstawionego opisu, który zaprezentowali Państwo we wniosku prowadzi do wniosku, że zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na dział monitoringu geodezyjnego będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Jak wynika bowiem z wniosku, wyodrębniony w Państwa przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na dział monitoringu geodezyjnego opisany we wniosku będzie na dzień Transakcji wyodrębniony:

1.organizacyjnie - co przejawia się w tym, że działalność monitoringu geodezyjnego stanowi samodzielnie funkcjonujący dział, który może realizować na podstawie umów, czy dokumentów niezależne określone funkcje i zadania działalności Wnioskodawcy. I choć to wyodrębnienie nie zostało dokonane na podstawie formalnego wyodrębnienia na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze, to jednak może samodzielnie funkcjonować w obrocie gospodarczym jako niezależne przedsiębiorstwo.

2.finansowo - co przejawia się tym, że Wnioskodawca wyodrębnia konta rachunkowe, tym samym ma możliwość rozliczenia przychodów i kosztów działalności usługowej wchodzącej w skład działu monitoringu goedezyjnego. Dodatkowo, dzięki powiązaniom funkcjonalnym pomiędzy elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań i należności w ramach działu monitoringu geodezyjnego prowadzone są operacje i zdarzenia gospodarcze w sposób ciągły i uporządkowany (zgodnie z wewnętrznymi procedurami), co z kolei umożliwia to realizację celów biznesówych.

funkcjonalnie - w skład działu monitoringu geodezyjnego wchodzą przypisani do niego 17 pracowników. Składniki majątkowe tworzące dział monitoringu geodezyjnego mogą w przyszłości realizować samodzielne zadania gospodarcze. W ramach funkcjonowania działu monitoringu geodezyjnego Spółka A. sp. z o.o. zawarła umowy w zakresie m.in. realizacji kompleksowego wykonania monitoringu konstrukcji stalowej, w zakresie usług sprawowania zdalnego utrzymania i zdalnej kontroli nad systemem monitoringu, w zakresie usług monitoringu obiektowego oraz w zakresie usług monitoringu pomieszczeń i deformacji w trakcie realizacji robót budowlanych.

Dodatkowo, co istotne w sprawie, w ramach zbycia/sprzedaży zespołu składników majątkowych tworzących dział monitoringu geodezyjnego nastąpi przejęcie zobowiązań i należności. W ramach planowanej umowy sprzedaży dojdzie również do przejścia 17 pracowników przypisanych do działu monitoringu geodezyjnego.

Zaznaczyć należy, że na powyższą ocenę nie będzie miał wpływu fakt, że składniki majątkowe wchodzące tworzące dział monitoringu geodezyjnego nie zostały formalnie wyodrębnione w Państwa przedsiębiorstwie na podstawie statutu, regulaminu, czy innego aktu, gdyż jak wynika z wniosku - będące przedmiotem planowanej sprzedaży składniki majątkowe tworzące dział monitoringu geodezyjnego posiadają potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy realizujące określone zadania gospodarcze.

Należy w tym miejscu wskazać, że nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich elementów wchodzących w skład standardowych elementów typowych dla transakcji dotyczących zbycia przedsiębiorstwa czy ZCP, ważne aby Nabywca mógł kontynuować działalność gospodarczą w oparciu o składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem transakcji – co będzie miało miejsce w opisanym przypadku.

Wskazali Państwo bowiem, że B. sp. z o.o. (Zainteresowany) będzie po zawarciu planowanej umowy sprzedaży prowadził działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług monitorowania stanu i zachowania konstrukcji, infrastruktury i jej otoczenia w celu zabezpieczenia budowy, działania oraz optymalizacji jej utrzymania. Za pomocą nabytych składników materialnych i niematerialnych przypisanych do działu monitoringu geodezyjnego B. sp. z o.o. (Zainteresowany) ma zamiar kontynuowania działalności gospodarczej w ww. zakresie oraz będzie miał także faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności.

Tym samym uznać należy, że zespół składników majątkowych i niemajątkowych przyporządkowany do działu monitoringu geodezyjnego będzie stanowił w chwili Transakcji do Zainteresowanego (B. sp. z o.o.) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, i w związku z tym Transakcja sprzedaży składników majątkowych - zgodnie z cytowanym powyżej art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przechodząc zatem do dalszych Państwa wątpliwości w kwestii dotyczącej wskazania, czy Państwa Spółka powinna z tytułu przedmiotowej Transakcji wystawić fakturę dokumentującą przeniesienie składników majątkowych oraz, czy Zainteresowany będzie uprawniony do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, należy zauważyć, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.

Aby Zainteresowanemu (B. sp. z o.o.) przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanej faktury, faktura musi dokumentować czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, nie korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że faktura dokumentuje dokonanie sprzedaży, przez którą rozumie się odpłatne wydanie towaru lub odpłatne świadczenie usług, czyli czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wcześniej wywiedziono, zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na dział monitoringu geodezyjnego będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 e ustawy, i w konsekwencji Transakcja będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. W związku z powyższym skoro na rzecz Zainteresowanego nie zostaną wykonane czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, to w opisanej sytuacji nie ma podstaw do udokumentowania przez Państwa (tu. A. sp. z o.o.) czynności sprzedaży składników majątkowych przypisanych do działu monitoringu geodezyjnego poprzez wystawienie faktury.

W związku z powyższym - mając na uwadze wyżej powołany art. 86 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 88 ust. 3a pkt 2 - Zainteresowanemu (B. sp. z o.o.) nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia składników materialnych i niematerialnych składających się na dział monitoringu geodezyjnego, gdyż Transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie uznania składników materialnych i niematerialnych tworzących Dział monitoringu geodezyjnego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, i w konsekwencji wyłączenia transakcji z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, braku obowiązku wystawienia faktury z tytułu przedmiotowej transakcji oraz braku prawa do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przez Zainteresowanego z faktury dokumentującej transakcję (pytanie we wniosku nr 1) uznaję w za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytań nr 1 odnoszącego się do podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnegow (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00