Interpretacja indywidualna z dnia 29 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.262.2023.2.AW

Określenie czy składniki majątku mające być przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę w ramach postępowania upadłościowego stanowią przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 4 lipca 2023 r. dotyczący ustalenia czy składniki majątku mające być przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę w ramach postępowania upadłościowego, stanowią przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, a co za tym idzie transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu VAT, zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, wpłynął 10 lipca 2023 r. Przedmiotowy wniosek uzupełnili Państwo pismem z dnia 15 września 2023 r. (data wpływu: 19 września 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (uzupełniony pismem z dnia 15 września 2023 r.)

Wnioskodawca jest podmiotem w trakcie postępowania upadłościowego z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca nie jest podatnikiem zwolnionym z VAT na podstawie art. 113 Ustawy o VAT.

Zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż ZCP w ramach prowadzonego postępowania upadłościowego.

Zorganizowana Cześć Przedsiębiorstwa dotyczy majątku Spółki z.o.o w upadłości likwidacyjnej. Upadła spółka jest w upadłości likwidacyjnej na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego w (…) Wydział (…) z dnia (…) Sygnatura akt. (…). Obecnie upadłość prowadzona jest pod sygnaturą (…).

Przedmiotem niniejszej sprzedaży przez Wnioskodawcę jest zestaw środków materialnych tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, będącą przedmiotem sprzedaży w ramach procesu upadłości likwidacyjnej (…). zgodnie z ogłoszeniem Syndyka masy upadłości (…). z dnia (…) r., oraz Regulaminem sprzedaży z dnia (…) roku oraz Postanowieniem Sądu Rejonowego - z dnia (…) roku w przedmiocie zatwierdzenia warunków pisemnego przetargu na sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedmiotem sprzedaży zgodnie z ogłoszeniem jest:

1)nieruchomość położona w (…) przy ulicy (…), opisanej w KW (…), składającej się z działki o numerze ewidencyjnym działki: (…) (zabudowana),

2)nieruchomość położona w (...) przy ulicy (...), opisanej w KW (...), składającej się z działek o numerach ewidencyjnych: (...) (niezabudowana), (...)(zabudowana),

3)udział (...) i (...) w nieruchomości położonej w (...) przy ulicy (...), opisanej w KW (...), składającej z działek o numerach ewidencyjnych: (...) (niezabudowana) i (...) (niezabudowana),

4)rzeczowe składniki majątkowe w postaci środków technicznych, środków trwałych, wyposażenia, wskazanych w załączniku nr 1 do regulaminu przetargu.

Integralnym elementem dokumentacji sprzedaży jest Regulamin określający warunki sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W Regulaminie dotyczącym aktualnego przetargu został zawarty spis składników przygotowanych do sprzedaży jak również enumeratywnie wyliczone zostały te składniki, które nie wchodzą w skład ZCP będącej przedmiotem sprzedaży.

Postanowienie Sądu z dnia (…) roku wskazuje również na elementy sprzedaży ZCP z przywołaniem na przepisy prawa upadłościowego. W przedmiotowym Postanowieniu wymienione są nieruchomości oraz załączona lista ruchomości obejmujące łącznie Zorganizowaną Część Przedsiębiorstwa.

Składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży tworzą technologiczny i techniczny funkcjonalny kompleksowy zestaw urządzeń do wytwarzania ciepła, pelletu, granulatu i brykietu oraz innych produktów.

Są to następujące składniki lub linie produkcyjne: linia do produkcji pelletu drzewnego, suszarnia do suszenia biomasy taśmowa, silosy do biomasy oraz ciąg do wytwarzania biomasy, system rozdrabniania i przygotowywania biomasy oraz urządzenia dozujące, transportujące i sortujące biomasę. Linia do produkcji brykietu z trocin, linia do produkcji drewna z trocin, linia Termowood do obróbki termicznej drewna, linia do produkcji deski podłogowej.

Linie tworzą funkcjonalny i kompleksowy oraz komplementarny zestaw maszyn i urządzeń służących przedmiotowej produkcji.

Jak wynika z Regulaminu obowiązującego w przetargu wyłączone z zakresu przetargu, a tym samym nie stanowiące przedmiotu sprzedaży będą następujące składniki majątkowe:

-środki pieniężne zgromadzone w kasie masy upadłości i na rachunkach bankowych masy upadłości oraz podatki do zwrotu;

-wszelkie wierzytelności i roszczenia przysługujące upadłemu i masie upadłości, zobowiązania upadłego;

-prawa dzierżawy i najmu wynikające z innych środków będących w posiadaniu syndyka, wynikające z innych stosunków prawnych niż związanych z ZCP;

-aktywa, które niezależnie od przyczyn i okoliczności, na dzień podpisania umowy sprzedaży nie będą znajdowały się w dyspozycji Syndyka (brak możliwości dysponowania przez syndyka danym aktywem);

-nazwa przedsiębiorstwa;

-koncesje, licencje i zezwolenia;

-majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

-patenty i inne prawa własności przemysłowej;

-tajemnice przedsiębiorstwa.

Powyżej wyłączone spod sprzedaży elementy nie stanowią o istocie ZCP - a niemożliwość ich zbycia wynika przede wszystkim z regulacji prawa upadłościowego - powyżej wykazane składniki nie determinują istotności ZCP, które by uniemożliwiały prowadzenie działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Składniki stanowiące przedmiot planowanej transakcji w postaci ZCP stanowią istotną i podstawową wartość aktywów wchodzących w skład masy upadłości Spółki. Wyłączone składniki w żaden sposób nie ograniczają możliwości prowadzenia działalności w ramach ZCP. Opis i oszacowanie majątku upadłego zostały sporządzone w trybie art. 319 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (dalej: „Ustawa Prawo upadłościowe”) na dzień (…) rok przez biegłego inż. (…) dnia (…) roku. Opinia dotyczy wartości rynkowej składników majątkowych przedsiębiorstwa w upadłości stanowiących własność upadłej spółki i stanowi dokumentację syndyka w ramach dokumentacji do sprzedaży.

Wnioskodawca występuje z niniejszym Wnioskiem, aby potwierdzić swoje stanowisko w zakresie uznania transakcji sprzedaży przez Wnioskodawcę składników majątkowych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa ( zwaną dalej ZCP) upadłego w postępowaniu upadłościowym i tym samym wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535 ze zmianami Dz. U. z 2022 r. poz. 931,974, 1137, 1301, 1488, 1561, 2180, 2707, z 2023 r. poz. 535, 556.).

W uzupełnieniu do wniosku wskazali Państwo, że:

1. Przedsiębiorstwo upadłej spółki nie prowadzi działalności gospodarczej Spółka znajduje się w stanie upadłości obejmującej likwidacje majątku dłużnika. Spółka w okresie poprzedzającym postawienie jej w stan upadłości realizowała zadanie inwestycyjne polegające na budowie elektrociepłowni które to zostało ukończone, a jedynie nie doszło do jego uruchomienia. Spółka nie prowadziła działalności w tym zakresie - co nie wyłącza z zakresu przedmiotu sprzedaży z rozumienia tychże składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa (zcp). Warunkiem uznania że sprzedaż dotyczy ZCP nie jest jej działanie, a potencjalne działanie i stanowienie funkcjonalnego kompleksu technologicznego wystarczającego do produkowania określonego produktu.

Zespół składników majątkowych będącym przedmiotem sprzedaży stanowią:

1)nieruchomość położona w (...) przy ulicy (...). opisanej w KW (...). składającej się z działki o numerze ewidencyjnym działki (...) (zabudowana),

2)nieruchomość położona w (...) przy ulicy (...), opisanej w KW (...). składającej się z działek o numerach ewidencyjnych: (...) (niezabudowana), (...) (zabudowana),

3)udział (...) i (...) w nieruchomości położonej w (...) przy ulicy (...), opisanej w KW (...). składającej z działek o numerach ewidencyjnych: (...) (niezabudowana) i (...) (niezabudowana),

4)rzeczowe składniki majątkowe w postaci środków technicznych, środków trwałych, wyposażenia, wskazanych w załączniku nr 1 do regulaminu przetargu.

Składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży tworzą technologiczny i techniczny funkcjonalny kompleksowy zestaw urządzeń do wytwarzania ciepła, pelletu, granulatu i brykietu oraz innych produktów Zestaw ten jest samowystarczalny, kompatybilny i wystarczający do prowadzenia działalności. Nie wyklucza to możliwości dokonywania przez Nabywcę innego połączenia poszczególnych ciągów technologicznych i innej kalibracji poszczególnych składników na bazie zakupionej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

2. Zbywany zespół składników przedsiębiorstwa Spółki w upadłości na dzień transakcji:

a) jest wyodrębniony na płaszczyźnie organizacyjnej - składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży stanowią całość majątku masy za wyjątkiem 2 ruchomości, które nie mają wpływu na zdolność do funkcjonowania jako całości i nie determinują jej prowadzenia w zakresie j.w.,

b) jest wyodrębniony na płaszczyźnie finansowej - na podstawie ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów, kosztów oraz należności i zobowiązań do tej działalności jako samodzielnej jednostki generującej przychody i będzie stanowiło przyporządkowanie miejsca powstania kosztów (mpk),

c) jest wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej - ma potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy realizujący zadania gospodarcze, w zakresie o którym mowa powyżej, tj. wytwarzania ciepła, pelletu.

3. Potencjalny nabywca przedmiotowych składników majątkowych stanowiących przedmiot sprzedaży będzie mógł prowadzić działalność gospodarczą w zakresie w jakim była ona planowana w sprzedawanym przedsiębiorstwie z uwzględnieniem konieczności zakupu jedynie tych dodatkowych elementów, które będą konieczne do prowadzenia tej działalności, która zdaniem Nabywcy będzie dla niego najbardziej korzystna i opłacalna.

4. Nabywca dla prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie planowanym w sprzedawanym przedsiębiorstwie będzie musiał podjąć działania w zakresie w jakim była ona planowana w sprzedawanym przedsiębiorstwie z uwzględnieniem konieczności zakupu jedynie tych dodatkowych elementów, które będą konieczne do prowadzenia tej działalności, która jedynie zdaniem Nabywcy będzie dla mego najbardziej korzystna i opłacalna.

5. Przedmiot sprzedaży w momencie sprzedaży będzie posiadał potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze, a Nabywca będzie miał faktyczną możliwość do kontynuowania działalności zmierzającej do uruchomienia elektrociepłowni a następnie wytwarzania ciepła, pelletu i brykietu zgodnie z działalnością, którą planowała spółka w upadłości.

Pytanie

Czy opisane wyżej składniki majątku mające być przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę w ramach postępowania upadłościowego, stanowią przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, a co za tym idzie transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu VAT, zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Sprzedaż przez Wnioskodawcę składników majątku a mianowicie:

1)nieruchomość położona w (...) przy ulicy (...), opisanej w KW (...), składającej się z działki o numerze ewidencyjnym działki: (...) (zabudowana),

2)nieruchomość położona w (...) przy ulicy (...), opisanej w KW (…), składającej się z działek o numerach ewidencyjnych (...) (niezabudowana), (...)(zabudowana),

3)udział (...) i (…) w nieruchomości położonej w (...) przy ulicy (...), opisanej w KW (...). składającej z działek o numerach ewidencyjnych. (...) (niezabudowana) i (...)(niezabudowana),

4)rzeczowe składniki majątkowe w postaci środków technicznych, środków trwałych, wyposażenia, wskazanych w załączniku nr 1 do regulaminu przetargu

będących zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa do której ma zastosowanie art. 55 prim [55¹] kodeksu cywilnego w ramach postępowania upadłościowego i art 317 prawa upadłościowego, zgodnie z art 6. 1 [art. 6 pkt 1] ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zmianami, Dz. U. z 2022 r. poz. 931, 974, 1137. 1301. 1488, 1561, 2180, 2707, z 2023 r. poz. 535, 556.) nie podlega przepisom tej ustawy.

Uzasadnienie Wnioskodawcy:

Art. 6 Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa W związku z tym sprzedaż przez Wnioskodawcę Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa wyczerpuje w pełni przesłanki wynikające z art. 6. 1 [art. 6 pkt 1] ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. Nr 54 poz. 535 ustawa z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług i zgodnie z tym artykułem nie podlega regulacji przedmiotowej ustawy - zwanej dalej „Ustawą o VAT”.

Państwa stanowisko w powyższej kwestii wynika z następujących przesłanek:

Po pierwsze stanowi o tym wprost przepis art 6 ust. [pkt] 1 Ustawy o VAT. Zatem jeśli przedmiotem sprzedaży jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część to wówczas cena sprzedaży nie jest powiększona o podatek VAT.

Przechodząc zatem do szczegółowej analizy powyższego zapisu należy przede wszystkim wskazać jakie cechy determinują zastosowanie przedmiotowego zapisu i twierdzące stanowisko Wnioskodawcy o braku zastosowania Ustawy o VAT. Przede wszystkim podstawowym kryterium jest spełnienie przesłanki przedsiębiorstwa.

Definicja przedsiębiorstwa:

W pierwszej kolejność należy wskazać , że przepisy Ustawy o VAT nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. W tym zakresie posiłkują się definicją zawartą w KC. Podobnie nie ma legalnej definicji „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Z tego względu dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do regulacji zawartej w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740. z późn. zm.; dalej „KC”), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art 55² KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych W przedmiotowym stanie faktycznym i prawnym zastosowanie mają jako lex specialis przepisy prawa upadłościowego.

W świetle wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. II CSK 215/09:

„Czynnikiem „konstytuującym” przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym (art. 55¹ KC) jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewną całość (zespół) Występowanie elementu organizacji pozwala odróżnić przedsiębiorstwo od majątku, gdyż ten ostatni jest przedmiotem organizacji i stanowi jedynie zbiór elementów wchodzących w skład zorganizowanej całości jaką jest przedsiębiorstwo”.

Jak z kolei wskazano w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 marca 2011 r., sygn. akt ISK 62/10”.

„Zgodnie z art. 55² KC czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Z przepisu tego, którego naruszenie zarzucił autor skargi kasacyjnej, wynika że istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania statusu przedsiębiorstwa”.

W kwestii rozumienia przedsiębiorstwa istotne jest również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwość Unii Europejskiej (dalej „TSUE”):

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01, Zita Modes, TSUE podkreślił, iż pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Warunkiem uznania, iż do takiego zbycia doszło jest kontynuowanie działalności gospodarczej za pomocą tych składników przez nabywcę, a nie natychmiastowa jej likwidacja przez tego nabywcę. W wyroku tym TSUE uznał że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu Dodatku naliczonego.

W innym wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, TSUE orzekł, iż przeniesienie własność zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalność gospodarczej. Niewątpliwie istotną oceną wskazanego zespołu składników jest to, że stanowią one zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia określonej działalności. Poszczególne składniki majątkowe nie tworzą przypadkowego zbioru rzeczy i praw lecz pozostają ze sobą w relacjach funkcjonalnych i organizacyjnych, które czynią z nich całość zdolną do realizacji określonej działalności, przy czym efekt tej działalności jest skończonym produktem danej linii technologicznej.

Podobne wymogi są również odnoszone do zorganizowanej części przedsiębiorstwa wedle definicji zawartej w art. 4a pkt 4 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niemal tożsamej z nią definicji znajdującej się w art. 2 pkt 27e Ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług, które różnią się od siebie jedynie sformułowaniem „oznacza to” i odpowiednio „rozumie się przez to”, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych. w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym elementem powyższej definicji jest zatem zespół składników przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, których występowanie decyduje o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Różnica między zakresem powołanych definicji w ustawach podatkowych oraz znaczeniem przedsiębiorstwa na gruncie Kodeksu Cywilnego polega głównie na obecności w ustawowym pojęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa zobowiązań, których brak w definicji samego przedsiębiorstwa w ujęcie art. 55¹ KC. Poza tym zawarte w rzeczonych regulacjach wyjaśnienie, czym jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, sprowadza się w istocie wyłącznie do podkreślenia wymogu wyodrębnienia zespołu czynników materialnych i niematerialnych oraz wskazania oraz wskazania jaki charakter owo wyodrębnienie ma posiadać, niemniej bez podania m.in. jakiego dokładnie poziomu wyodrębnienie to ma sięgać. Zgodnie z Ustawą o VAT, art. 27e przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zatem podstawowa wskazówka odnosi się do tego, że ów zespół składników materialnych i niematerialnych ma być na tyle samodzielny, żeby mógł jako potencjalnie niezależne, odrębne przedsiębiorstwo samodzielnie realizować zadania, do których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Musi zatem zachodzić wyodrębnienie na płaszczyźnie funkcjonalnej. Poza tym wydzielenie winno jeszcze dotyczyć strony organizacyjnej i finansowej. Tak pojmowane atrybuty muszą występować łącznie, co oznacza, że dany zespół składników kwalifikować można jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa jeżeli:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze i samodzielnie funkcjonujące w obrocie gospodarczym w razie zaistnienia takiej potrzeby. Istotne jest przy tym, by realizacja określonych zadań gospodarczych była możliwa z wykorzystaniem tego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy. Wyodrębnienie musi więc występować już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po „wyprowadzeniu” w jakikolwieksposób zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa.

W przedmiotowej transakcji przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa - ZCP w ramach procesu upadłości - w związku z czym nie będzie sprzedaży zobowiązań - oraz obciążeń - w tym zakresie będą miały zastosowane przepisy dotyczące prawa upadłościowego. Również księgi handlowe i gotówka nie będą przedmiotem transakcji ponieważ prawo upadłościowe wyklucza dokonanie takiej sprzedaży. Brak sprzedaży zobowiązań i brak sukcesji generalnej jest podstawową cechą prawa upadłościowego i w tym zakresie stanowisko zarówno doktryny jak i orzecznictwa na gruncie prawa cywilnego i administracyjnego jest zgodne. Stąd syndyk dokonał wyłączeń poszczególnych składników. Inna interpretacja ZCP na gruncie prawa upadłościowego powodowałaby, że syndyk nie mógłby sprzedać ZCP, a sprzedaż ze zobowiązaniami unicestwiłaby istotę prawa upadłościowego.

Wobec sprzedaży ZCP w obecnym stanie prawnym nie budzi wątpliwości, że nabywca przedsiębiorstwa w postępowaniu upadłościowym nie odpowiada za zobowiązania związane z prowadzeniem tego przedsiębiorstwa. Nabyciem nie są objęte pasywa – w żadnym stopniu (zob. uw. do art. 313 PrUp.). Nabywca przedsiębiorstwa jest następcą upadłego tylko w zakresie aktywów. Jest to zatem podstawowy wymóg dokonywanej sprzedaży. Zgodnie ze stanowiskom doktryny (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2007 r., V CKN 3/07 i uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 2008 r., III CZP 45/08). Zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c. nie wywołuje skutku następstwa prawnego o charakterze ogólnym po stronie nabywcy. Okoliczność, że do nabycia przedsiębiorstwa upadłego mają zastosowanie przepisy szczególe (art. 316 i 317 prawa upadłościowego i naprawczego) nie rzutuje na zasadność tej oceny także w  odniesieniu do nabycia przedsiębiorstwa w ramach postępowania upadłościowego. Tym samym nabywca nie wchodzi w obowiązki dłużnika. Następstwo prawne o charakterze ogólnym ma miejsce wówczas gdy określony podmiot (następca) wchodzi w ogół praw i obowiązków innego podmiotu (poprzednika prawego). Tymczasem nabywca przedsiębiorstwa upadłego nabywa wprawdzie to przedsiębiorstwo jako zorganizowaną część majątku upadłego, jednakże nie przejmuje zobowiązań upadłego. Art. 317 ust. 2 Prawa upadłościowego i naprawczego stanowi wyraźne, że nabywca przedsiębiorstwa upadłego nabywa je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania upadłego. Ne można zatem przyjąć, że wstępuje on w ogół praw i obowiązków upadłego jako sukcesor. Wymaga też podkreślenia, że treść art. 317 ust. 2 Prawa upadłościowego i naprawczego wskazuje, że nabycie przedsiębiorstwa ma charakter pierwotny, co pozostawałoby w sprzeczności z konstrukcją sukcesji uniwersalnej. Ponadto tego rodzaju następstwo prawne jest rozwiązaniem o charakterze  szczególnym i powinno wynikać wprost z przepisów.

W tym kontekście Wnioskodawca stoi na stanowisku, że składniki stanowiące ZCP i przedmiot sprzedaży w procesie upadłości stanowią ZCP w rozumieniu art. 6 [pkt] 1 ustawy o VAT, za czym przemawia szereg następujących argumentów.

Przede wszystkim, należy zwrócić uwagę, iż wśród składników opisanych przez syndyka znajdują się wszystkie kluczowe elementy stanowiące ZCP i pozwalające na prowadzenie działalności, którymi są:

-nieruchomości,

-ruchomości,

-linia technologiczna.

Wszystkie te opisane powyżej składniki tworzą funkcjonalny całościowy zespół składników materialnych umożliwiający funkcjonowanie poszczególnych samodzielnych linii technologicznych do produkcji poszczególnych towarów, tj. energii, palletu, granulatu, brykietu, desek podłogowych.

Należy zwrócić uwagę, iż ww. elementy zostały wprost wymienione w definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 55¹ pkt 1-3 i 9 KC.

Pozostałe składniki składające się na przedsiębiorstwo nie będą przeniesione, ponieważ będą służyć do zakończenia procesu upadłości, prowadzonych spraw i likwidacji majątku upadłej spółki oraz z wykreśleniem jej z KRS. Tym samym takie aktywa jak:

-nazwa przedsiębiorstwa,

-koncesje, licencje i zezwolenia,

-majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

-patenty i inne prawa własności przemysłowej,

-tajemnice przedsiębiorstwa,

-gotówka

nie stanowią istoty ZCP albowiem nie stanowią funkcjonalnego, kompleksowego zespołu umożliwiającego wyprodukowanie określonego produktu. W przeciwieństwie do powyższych składników kompletne linie technologiczne i ciągi produkcji opisane powyżej – które się komplementarnie uzupełniają i taki zestaw funkcjonalny stanowią.

Dodatkowo należy wskazać, że aktywa te nie są w przedmiotowej transakcji niezbędne aby można było uznać je za ZCP – ponieważ z punktu widzenia funkcjonalności linii technologicznej i jej skończonego procesu – brak tych składników nie uniemożliwia prowadzenia samodzielnej i wystarczającej oraz kompleksowej działalności gospodarczej w zakresie produkcji energii, pelletu, brykietu, granulatu i desek podłogowych.

Wnioskodawca pozwala sobie zwrócić uwagę, iż dla bytu przedsiębiorstwa nie jest wymagane, aby wszystkie elementy zawarte w treści art. 55¹ KC wystąpiły kumulatywnie. Świadczy o tym użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności”.

Przykładowo szereg działalności gospodarczej nie wymaga uzyskania koncesji, licencji czy zezwolenia. Gdyby przyjąć, iż dla uznania transferu składników majątkowych za zbycie przedsiębiorstwa konieczne jest przejście tego typu uprawnień, oznaczałoby to, iż definicja przedsiębiorstwa dotyczy wyłącznie podmiotów prowadzących działalność w jakimś stopniu regulowaną (tj. wymagającą uzyskania koncesji, licencji czy zezwolenia) podczas gdy zasadą jest swoboda wykonywania działalności gospodarczej (tj. jej wykonywanie nie wymaga uzyskania zgód). Ten element pozostaje bez znaczenia także dlatego, że nawet gdyby aktywa takie występowały w majątku Upadłego, to Wnioskodawca nabyłby je z mocy prawa na podstawie i w zakresie przewidzianym przez art. 317 Ustawy Prawo Upadłościowe. Analogicznie z uwagi na specyfikę działalności wielu podmiotów gospodarczych, nie są one w posiadaniu takich praw własności intelektualnej jak majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, czy też patenty i inne prawa własności przemysłowej. W związku z tym w przypadku takich podmiotów przy ustalaniu zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” tego typu prawa należy pominąć (skoro nabywca nie potrzebuje ich do prowadzenia działalności).

W efekcie, w ramach analizy, czy składniki stanowią przedsiębiorstwo, zdaniem Wnioskodawcy, należy brać pod uwagę nie tylko ich wykaz lecz przede wszystkim funkcjonalne powiązanie, które umożliwia kontynuowanie działalności gospodarczej w zakresie zdeterminowanym przez tę działalność i zaoferowanym w ramach ZCP.

Z ww. regulacji jednoznacznie wynika, że wyłączenie pewnych elementów z zakresu zawieranej przez strony transakcji nie wyklucza uznania jej za zbycie przedsiębiorstwa. Takie wyłącznie może przy tym wynikać z woli stron, ale też wprost z przepisów prawa (w związku z czym strony nie mają swobody w tym zakresie) lub co dodatkowo determinuje przedmiotową transakcję w zakresie prawa upadłościowego.

W związku z tym Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż wyłącznie wspomnianych elementów wynika z przepisów prawa upadłościowego jako przepisów ius cogens i Wnioskodawca w tym zakresie nie ma żadnej swobody.

W tym kontekście, zgodnie z art. 317 ust. 2 zdanie 2 Ustawy Prawo upadłościowe nabywca przedsiębiorstwa upadłego nabywa je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania upadłego. A zatem, wyłączenie zobowiązań upadłej Spółki z zakresu planowanej transakcji wynika wprost z przepisów prawa, w związku z czym strony nie mogą postanowić inaczej.

Z kolei wyłączenie środków pieniężnych wynika z całokształtu regulacji Ustawy Prawo upadłościowe, w świetle której stanowią one fundusze masy upadłości, a celem likwidacji jest spieniężenie majątku upadłego. W tym zakresie, w jakim w kasie upadłego lub na kontach są środki pieniężne, jest on już zlikwidowany i może być wydatkowany tylko na pokrycie kosztów lub realizację planu podziału (por. P. Zimmerman, Prawo upadłościowe i naprawcze, Komentarz. CH Beck 2007, str. 476). Z analogicznych względów, jako stanowiące fundusze masy upadłości, wyłączone zostały kaucje złożone przez Syndyka, podatki i przychody z najmu lub dzierżawy.

Dodatkowo wskazać należy, że w warunkach przetargu Syndyk zastrzegł także możliwość ograniczenia zakresu zbycia w zakresie poszczególnych aktywów w sytuacji, gdy te. niezależnie od przyczyn i okoliczności, na dzień podpisania umowy sprzedaży nie będą znajdowały się w dyspozycji Syndyka. Jakkolwiek Syndyk na ten moment nie przewiduje, aby na powyższym polu miały zachodzić jakieś istotne zmiany, to jednakże nie można wykluczyć, że np. jedna z ruchomości w okresie od dnia złożenia wniosku o zatwierdzenie oferty do momentu sprzedaży przedsiębiorstwa może chociażby ulec dewastacji co uniemożliwi jej wydanie Wnioskodawcy. Oświadczenie o przyjęciu przez nabywcę takiego ryzyka stanowi element zawarty w treści wymaganej oferty. W konsekwencji, przedmiotem zbycia na rzecz Wnioskodawcy nie będą aktywa które niezależnie od przyczyn i okoliczności, na dzień podpisania umowy sprzedaży nie będą znajdowały się w dyspozycji Syndyka.

Podsumowując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wyłączenie wspomnianych elementów z planowanej transakcji nie sprzeciwia się uznaniu objętych mniejszą sprzedażą składników za ZCP jako całość składników wraz z limami technologicznymi.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, nie budzi wątpliwości że składniki stanowią ZCP w rozumieniu art. 6 [pkt] 1 ustawy o VAT gdyż, stanowią zorganizowany zespół składników przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji pelletu, granulatu itd., w skład którego wchodzą, w szczególności tak kluczowe elementy jak Nieruchomości, Ruchomości oraz inne składniki funkcjonalnie ze sobą powiązane, wyłączenie pewnych elementów z zakresu planowanej transakcji (takich jak w szczególności środki pieniężne, wierzytelności i zobowiązania) jest związane z wymogami i specyfiką postępowania upadłościowego i nie wyłączają sprzedaży ZCP w ramach przystąpienia do przetargu organizowanego przez syndyka Nabywca będzie w oparciu o ZCP mógł realizować produkcję do której służyły składniki ZCP upadłej spółki.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że jego stanowisko znajduje oparcie w szeregu interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, dotyczących zbywania majątku upadłego w toku postępowania upadłościowego.

W interpretacjach tych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyrażał zgodne z podatnikiem stanowisko, iż wyłączenie z zakresu transakcji pewnych elementów podyktowane specyfiką prawa upadłościowego nie stoi na przeszkodzie uznaniu, iż przedmiotem zbycia jest przedsiębiorstwo lub Zorganizowana Część Przedsiębiorstwa Poniżej Wnioskodawca wskazuje na przykładowe interpretacje w tym zakresie:

- interpretacja Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej z dnia 10 maja 2021 r., 0112-KDIL1-1.4012.104.2021.2.JK,

„W rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż przedsiębiorstwa w upadłości w toku postępowania upadłościowego nie będzie obejmować:

a)wierzytelności, praw z papierów wartościowych i środków pieniężnych,

b)ksiąg handlowych i rachunkowych i za okres przed dniem ogłoszenia upadłości oraz za okres prowadzenia przedsiębiorstwa przez Syndyka,

c)wszystkich dokumentów niezwiązanych z przedsiębiorstwem,

d)komputerów i nośników danych,

e)zarówno zawarta umowa dzierżawy przedsiębiorstwa jak i planowana sprzedaż nie będzie obejmować pracowników, z którymi zgodnie z prawem upadłościowym Syndyk rozwiązał umowy o pracę. Natomiast zapewnienie pracowników do produkcji było po stronie Dzierżawcy, który zawarł umowy z dotychczasowymi pracownikami Spółki, z którymi zostały rozwiązane umowy przez Syndyka.

W związku z powyższym należy wskazać, że wyłączenie ze sprzedaży ww. składników – z uwagi na specyfikę postępowania upadłościowego nie będzie miało jednak żadnego negatywnego wpływu na potencjalną zdolność do prowadzenia działalność gospodarczej przez Nabywcę (...).

Zatem z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz cytowane przepisy należy stwierdzić, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, pomimo wyłączenia wskazanych we wniosku składników, będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, pozwalające na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim była ona realizowana w sprzedawanym przedsiębiorstwie. W konsekwencji przedmiot sprzedaży mimo ww. wyłączeń, będzie stanowić przedsiębiorstwo, wobec czego zbycie to zarówno w przypadku gdy nabywcą przedsiębiorstwa będzie dzierżawca przedsiębiorstwa korzystający z prawa pierwokupu jak i w przypadku gdy nabywcą przedsiębiorstwa będzie podmiot nie będący dzierżawcą przedsiębiorstwa w chwili sprzedaży będzie nosiło znamiona czynności, do której zastosowanie będzie miał art 6 pkt 1 ustawy”.

W innej interpretacji Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej z dnia 28 października 2020 r. 0114-KDIP4-2.4012.342.2020.3.MMA została zawarta teza zgodnie, z którego treścią:

„Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że sprzedaż przedsiębiorstwa w upadłości likwidacyjnej, mimo że - z uwagi na specyfikę postępowania upadłościowego zostaną z niej wyłączone środki pieniężne zgromadzone w kasie masy upadłości i na rachunkach bankowych masy upadłości, zarówno na dzień złożenia niniejszego wniosku, jak i jego zatwierdzenia przez Sędziego Komisarza oraz wszelkie środki pieniężne, które wpłyną do masy upadłości po tych dniach, wszelkie wierzytelności i roszczenia przysługujące upadłemu (masie upadłości), a istniejące na dzień złożenia niniejszego wniosku oraz wszelkie wierzytelności roszczenia, które powstaną po tym dniu, a także niektóre ruchomości (które jak wskazał wnioskodawca ze względu na interes masy upadłości, w związku z trudnością w ich przejściu zostały zbyte w toku postępowania upadłościowego, jednak nie mają one wpływu na możliwość funkcjonalnego wykorzystania przez nabywcę pozostałych aktywów, stanowiących przedmiot planowanej transakcji), będzie nosiła znamiona czynności, do której zastosowanie będzie miał art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa”.

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 września 2020 r., 0113-KDIPT1-3.4012.531.2020.2.MK, odnosi się również do tego typu sprzedaży i stanowisko wskazuje, że:

„Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa należy stwierdzić, ze sprzedaż przedsiębiorstwa w upadłości likwidacyjnej mimo że - z uwagi na specyfikę postępowania upadłościowego - zostaną z niej wyłączone jedna nieruchomość, środki finansowe zgromadzone na rachunkach Spółki oraz w kasie, wierzytelności przysługujące Spółce wobec podmiotów trzecich, będzie nosiła znamiona czynności, do której zastosowanie będzie miał art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Wnioskodawca wskazał, że wyłączenie ze sprzedaży przedsiębiorstwa niektórych składników majątku Wnioskodawcy (upadłego) wymienionych w opisie sprawy, nie wpłynie za zdolność funkcjonowania zbywanego zespołu składników jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art 55¹ kodeksu cywilnego, zatem zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie przez nabywcę dotychczasowej działalności gospodarczej. Należy wskazać, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, co do zasady obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych, o czym stanowi art. 55² Kodeksu cywilnego. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie zostaną spełnione wszystkie wskazane powyżej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych mających być przedmiotem sprzedaży na rzecz nabywcy który będzie kontynuował działalność gospodarczą realizowaną przez Spółkę, za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55¹ KC Tym samym, planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży będzie stanowić transakcję zbycia, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy oraz będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na tej podstawie”.

Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że stanowisko Dyrektora KIS odnośnie braku obowiązku opłaty podatku VAT w przypadku sprzedaży ZCP przez syndyka jest konsekwentne i wskazuje, że mimo wyłączeń poszczególnych składników - i przejęcia jedynie aktywów - wobec jasnego brzmienia przepisów prawa upadłościowego jako ius cogens potwierdza, że w przedmiotowej sprawie również mają zastosowanie powyższe przepisy i stanowisko Wnioskodawcy jest słuszne. Dodatkowym argumentem przemawiającym za prawidłowym tokiem rozumowania Wnioskodawcy jest specyfika postępowania upadłościowego Przepisy prawa upadłościowego pozwalają na stwierdzenie ze na gruncie niniejszego stanu faktycznego dla kwalifikacji zakupu składników jako ZCP ważne jest, że Wnioskodawca w chwili nabywania ZCP posiadać będzie kompleksowe przedsiębiorstwo do produkcji biomasy, energii, pelletu, brykietu i desek podłogowych bez konieczności zakupu dodatkowych lin technologicznych.

Reasumując w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż ww. składników jako ZCP nie podlega przepisom ustawy o VAT jako zbycie ZCP zgodnie z art. 6 [pkt] 1 Ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570) – zwanej dalej „ustawą”:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też dla potrzeb tych przepisów należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i materialnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Należy jednocześnie podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy też (ii) zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1)zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

2)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie TSUE należy stwierdzić, że definicja przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wynika z opisu sprawy, jesteście Państwo podmiotem w trakcie postępowania upadłościowego. Państwa zamiarem jest sprzedaż ZCP w ramach prowadzonego postępowania upadłościowego. Zespół składników majątkowych będącym przedmiotem sprzedaży stanowią:

1)nieruchomość położona w (...) przy ulicy (...), opisanej w KW (...). składającej się z działki o numerze ewidencyjnym działki (...) (zabudowana),

2)nieruchomość położona w (...) przy ulicy (...), opisanej w KW (...). składającej się z działek o numerach ewidencyjnych: (...) (niezabudowana), (...) (zabudowana),

3)udział (...) i (...) w nieruchomości położonej w (...) przy ulicy (...), opisanej w KW (...). składającej z działek o numerach ewidencyjnych: (...) (niezabudowana) i (...) (niezabudowana),

4)rzeczowe składniki majątkowe w postaci środków technicznych, środków trwałych, wyposażenia, wskazanych w załączniku nr 1 do regulaminu przetargu.

Jak wynika z Regulaminu obowiązującego w przetargu wyłączone z zakresu przetargu, a tym samym nie stanowiące przedmiotu sprzedaży będą następujące składniki majątkowe:

-środki pieniężne zgromadzone w kasie masy upadłości i na rachunkach bankowych masy upadłości oraz podatki do zwrotu;

-wszelkie wierzytelności i roszczenia przysługujące upadłemu i masie upadłości, zobowiązania upadłego;

-prawa dzierżawy i najmu wynikające z innych środków będących w posiadaniu syndyka, wynikające z innych stosunków prawnych niż związanych z ZCP;

-aktywa, które niezależnie od przyczyn i okoliczności, na dzień podpisania umowy sprzedaży nie będą znajdowały się w dyspozycji Syndyka (brak możliwości dysponowania przez syndyka danym aktywem);

-nazwa przedsiębiorstwa;

-koncesje, licencje i zezwolenia;

-majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

-patenty i inne prawa własności przemysłowej;

-tajemnice przedsiębiorstwa.

Jak Państwo wskazali w opisie zdarzenia przyszłego, powyżej wyłączone spod sprzedaży elementy nie stanowią o istocie ZCP - a niemożliwość ich zbycia wynika przede wszystkim z regulacji prawa upadłościowego - powyżej wykazane składniki nie determinują istotności ZCP, które by uniemożliwiały prowadzenie działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Dodatkowo jak Państwo wskazali, zbywany zespół składników przedsiębiorstwa Spółki w upadłości na dzień transakcji będzie wyodrębniony na płaszczyźnie:

a) organizacyjnej - składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży stanowią całość majątku masy za wyjątkiem 2 ruchomości, które nie mają wpływu na zdolność do funkcjonowania jako całości i nie determinują jej prowadzenia w zakresie j.w.,

b) finansowej - na podstawie ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów, kosztów oraz należności i zobowiązań do tej działalności jako samodzielnej jednostki generującej przychody i będzie stanowiło przyporządkowanie miejsca powstania kosztów (mpk),

c) funkcjonalnej - ma potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy realizujący zadania gospodarcze, w zakresie o którym mowa powyżej, tj. wytwarzania ciepła, pelletu.

Potencjalny nabywca przedmiotowych składników majątkowych stanowiących przedmiot sprzedaży będzie mógł prowadzić działalność gospodarczą w zakresie w jakim była ona planowana w sprzedawanym przedsiębiorstwie z uwzględnieniem konieczności zakupu jedynie tych dodatkowych elementów, które będą konieczne do prowadzenia tej działalności, która zdaniem Nabywcy będzie dla niego najbardziej korzystna i opłacalna.

Przedmiot sprzedaży w momencie sprzedaży będzie posiadał potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze, a Nabywca będzie miał faktyczną możliwość do kontynuowania działalności zmierzającej do uruchomienia elektrociepłowni a następnie wytwarzania ciepła, pelletu i brykietu zgodnie z działalnością, którą planowała spółka w upadłości

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy opisane wyżej składniki majątku mające być przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę w ramach postępowania upadłościowego, stanowią przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, a co za tym idzie transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu VAT, zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym majątku zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności.

Zaznaczyć jednak należy, że jak wynika z powołanego art. 55² Kodeksu cywilnego, strony (poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych) mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55¹ Kodeksu cywilnego). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości.

Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Wyłączenie z transakcji zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, jak np. firma, patenty, prawa autorskie, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Natomiast jeśli wyłączone od zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego (np. część towarów czy gotowych produktów), czynność będzie na gruncie VAT uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęła ona wszystkich jego składników. Zakres ewentualnych wyłączeń ograniczony jest do głównej „substancji” przedsiębiorstwa. Przyjmuje się zatem, że z transakcji dotyczącej zbycia przedsiębiorstwa można wyłączyć jedynie te elementy, które nie stanowią jego kluczowych i najistotniejszych składników, bez wpływu na jego status. W przypadku bowiem wyłączenia z przedmiotu transakcji elementów przedmiotowo istotnych dla tego przedsiębiorstwa, traci ono swój byt.

Jak wskazano powyżej, zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości.

Z przedmiotowej transakcji wyłączone zostaną:

-środki pieniężne zgromadzone w kasie masy upadłości i na rachunkach bankowych masy upadłości oraz podatki do zwrotu;

-wszelkie wierzytelności i roszczenia przysługujące upadłemu i masie upadłości, zobowiązania upadłego;

-prawa dzierżawy i najmu wynikające z innych środków będących w posiadaniu syndyka, wynikające z innych stosunków prawnych niż związanych z ZCP;

-aktywa, które niezależnie od przyczyn i okoliczności, na dzień podpisania umowy sprzedaży nie będą znajdowały się w dyspozycji Syndyka (brak możliwości dysponowania przez syndyka danym aktywem);

-nazwa przedsiębiorstwa;

-koncesje, licencje i zezwolenia;

-majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

-patenty i inne prawa własności przemysłowej;

-tajemnice przedsiębiorstwa.

Wskazali Państwo we wniosku, że wyłączenie opisanych wyżej składników majątkowych, nie determinuje istotności ZCP, które by uniemożliwiało prowadzenie działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Przedsiębiorstwo upadłej spółki nie prowadzi działalności gospodarczej, Spółka znajduje się w stanie upadłości obejmującej likwidacje majątku dłużnika. Spółka w okresie poprzedzającym postawienie jej w stan upadłości realizowała zadanie inwestycyjne polegające na budowie elektrociepłowni które to zostało ukończone, a jedynie nie doszło do jego uruchomienia. Spółka nie prowadziła działalności w tym zakresie.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przedmiot planowanej Transakcji sprzedaży nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ponieważ w ramach Transakcji nie dojdzie do transferu przez Sprzedającego na Kupującego szeregu kluczowych składników niematerialnych i materialnych, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że aby zbycie określonej części składników majątkowych było uznane za zbycie przedsiębiorstwa albo ZCP, poza tym że muszą one – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, to musi także wystąpić zamiar kontynuowania działalności przez nabywcę tych składników majątkowych.

Kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć, jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi działalność, która była prowadzona w nabywanym przedsiębiorstwie/ZCP. Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa.

Powyższe oznacza, że w kwestii zastosowania regulacji zawartej w art. 6 pkt 1 ustawy trzeba mieć na uwadze, że sformułowanie zawarte w przepisie, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów, który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie i służy w sposób trwały prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej nabywcy, realizowanej uprzednio w przedsiębiorstwie zbywcy.

W analizowanym przypadku Nabywca nie ma możliwości kontynuacji działalności prowadzonej dotychczas przez Państwa, gdyż jak wynika z okoliczności sprawy, Państwa Spółka nie prowadziła działalności w omawianym zakresie, a jedynie ją planowała. Zatem skoro działalność gospodarcza nie została zrealizowana, to niemożliwe jest także jej kontynuowanie przez Nabywcę (nie da się kontynuować nieprowadzonej działalności).

Nie można więc zgodzić się z Państwa stanowiskiem, w myśl którego sprzedaż ww. składników jako przedsiębiorstwa albo ZCP nie podlega przepisom ustawy o VAT jako zbycie ZCP zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Opisaną transakcja należy traktować jako zbycia poszczególnych, wyżej opisanych, składników majątku masy upadłości, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 ustawy.

Państwa stanowisko należało więc uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).