Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 22 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.255.2024.1.SP
Ustalenie czy do ceny wykupu samochodu osobowego ma zastosowanie limit, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o CIT kalkulowany od wartości samochodu odpowiadającej cenie widniejącej na fakturze sprzedaży wystawionej przez leasingodawcę powiększonej o ewentualne dodatkowe koszty związane z zakupem, o których mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT i nie ma zastosowania limit wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do ceny wykupu samochodu osobowego ma zastosowanie limit, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o CIT kalkulowany od wartości samochodu odpowiadającej cenie widniejącej na fakturze sprzedaży wystawionej przez leasingodawcę powiększonej o ewentualne dodatkowe koszty związane z zakupem, o których mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT i nie ma zastosowania limit wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest podatnikiem podatku CIT podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy według KRS jest sprzedaż detaliczna (...).
Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego. Samochód osobowy będący przedmiotem leasingu jest samochodem osobowym w rozumieniu art. 4a pkt 9a ustawy o CIT. Wnioskodawca w zawartej umowie leasingu występuje w charakterze leasingobiorcy. Samochód osobowy jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej. Z postanowień umownych wynika, że po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawcy przysługuje prawo nabycia tego samochodu osobowego za cenę wykupu określoną w umowie leasingu.
Wnioskodawca będzie zawierał umowy leasingu operacyjnego odpowiadające powyższemu opisowi również w przyszłości.
Wnioskodawca wskazuje, że wartość samochodu osobowego będącego przedmiotem umowy leasingu może przewyższać 150.000 złotych.
Wnioskodawca również wskazuje, że cena wykupu samochodu osobowego wynikająca z faktury sprzedaży wystawionej przez leasingodawcę może przewyższać 150.000 złotych.
Pytanie
Czy do ceny wykupu samochodu osobowego ma zastosowanie limit, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o CIT kalkulowany od wartości samochodu odpowiadającej cenie widniejącej na fakturze sprzedaży wystawionej przez leasingodawcę powiększonej o ewentualne dodatkowe koszty związane z zakupem, o których mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT i nie ma zastosowania limit wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do ceny wykupu samochodu osobowego ma zastosowanie limit, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., także jako „ustawa o CIT”) kalkulowany od wartości samochodu odpowiadającej cenie widniejącej na fakturze sprzedaży wystawionej przez leasingodawcę powiększonej o ewentualne dodatkowe koszty związane z zakupem, o których mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT i nie ma zastosowania limit wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.
W konsekwencji w sytuacji, w której wartość samochodu odpowiadająca cenie widniejącej na fakturze sprzedaży wystawionej przez leasingodawcę powiększonej o ewentualne dodatkowe koszty związane z zakupem, o których mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT jest niższa niż 150.000 zł Wnioskodawca ma prawo zaliczenia w koszty podatkowe pełnej wartości odpisów amortyzacyjnych. W sytuacji, w której wartość ta przekracza 150.000 zł Wnioskodawca ma możliwość zaliczenia w poczet kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych wyłącznie w części – kosztami uzyskania przychodów nie będą odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu odpowiadającej cenie widniejącej na fakturze sprzedaży wystawionej przez leasingodawcę powiększonej o ewentualne dodatkowe koszty związane z zakupem, o których mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT przewyższającej 150.000 zł.
Z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy;
Zatem gdy podatnik korzysta z samochodu osobowego na podstawie umowy leasingu operacyjnego, w sytuacji, gdy wartość samochodu będącego przedmiotem leasingu przekracza 150.000 zł, to podatnik obowiązany jest stosować limit przewidziany w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.
Natomiast, regulacją zawartą w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, wprowadzony został limit, od którego odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywane według zasad określonych w art. 16a-16m, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów. W myśl tego artykułu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:
a)225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 875, 1394, 1506 i 1681) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy,
b)150 000 zł - w przypadku pozostałych samochodów osobowych.
W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z utrwalonym stanowiskiem organów podatkowych wyrażanym w interpretacjach indywidualnych limit uregulowany w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT dotyczy wyłącznie transakcji związanych z używaniem samochodu osobowego w ramach umowy leasingu operacyjnego, natomiast nie dotyczy transakcji wykupu, na skutek której samochód staje się własnością podatnika i w konsekwencji może stanowić jego środek trwały.
Podkreślić bowiem należy, że choć cena wykupu samochodu wynika z umowy leasingu, to jednak transakcję wykupu należy traktować jako odrębną transakcję mającą inną podstawę prawną niż wynikające z umowy leasingu opłaty. W przypadku opłat wynikających z umowy leasingu podstawą prawną jest bowiem art. 7091 i następne kodeksu cywilnego, natomiast w przypadku transakcji wykupu podstawą prawną są art. 535 i następne kodeksu cywilnego.
Odnosząc się do wspomnianego powyżej limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przez wartość samochodu, o której mowa w tym przepisie, należy rozumieć wartość początkową ustaloną w oparciu o art. 16g ustawy o CIT. Wnioskodawca zwraca uwagę na to, że w myśl art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT za wartość początkową środka trwałego, z uwzględnieniem ust. 2-14 tego przepisu, uważa się cenę jego nabycia. Z kolei definicję ceny nabycia zawiera art. 16g ust. 3 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Zatem, w przypadku samochodu osobowego wartością samochodu, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT będzie kwota należna zbywcy, tj. cena wykupu wynikająca z faktury sprzedaży wystawiona przez leasingodawcę, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania samochodu do używania oraz pomniejszona o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym do ceny wykupu samochodu nie należy stosować limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, a należy stosować limit określony w art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o CIT kalkulowany od wartości samochodu wynikającej z faktury sprzedaży wystawionej przez leasingodawcę powiększonej o ewentualne dodatkowe koszty związane z zakupem, o których mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT. Jak wskazano powyżej, limit wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT będzie miał zastosowanie do opłat leasingowych z tytułu używania samochodu.
Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje uzasadnienie w praktyce organów podatkowych:
- tak, w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2021 roku o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.436.2021.1.NL Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „(…) wynikające z umowy leasingu operacyjnego opłaty, limitowane będą limitem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast limit ten nie dotyczy opłaty końcowej związanej z wykupem samochodu osobowego z leasingu operacyjnego. Do tego przypadku można ewentualnie zastosować limit wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.”
- w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 19 sierpnia 2021 roku o sygn. 0114-KDIP2-2.4010.140.2021.2.ASK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „(…) limit wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, będzie dotyczył ewentualnego wykupu samochodu osobowego na podstawie zawartej umowy leasingu tj. w przypadku dokonywania późniejszych odpisów amortyzacyjnych. Ponadto, wynikające z umowy leasingu operacyjnego opłaty, limitowane będą odrębnym limitem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT. W związku z powyższym, Wnioskodawcy będą przysługiwać dwa limity odnoszące się do kwoty 150.000 zł w odniesieniu do zawartej umowy leasingu operacyjnego, tj. jeden wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT (dotyczący opłat wynikających z umowy leasingu), a drugi określony w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT dotyczący ewentualnych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po wykupie przedmiotu umowy leasingu operacyjnego.”
- w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 1 marca 2023 roku o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.9.2023.1.MKO Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „(…) art. 16 ust. 1 pkt 4 updop wprowadza limit, od którego odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywane według zasad określonych w art. 16a-16m, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 49a updop wprowadza odrębne ograniczenie w zaliczaniu do kosztów podatkowych opłat wynikających m.in. z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego. W związku z powyższym, w przedstawionej we wniosku sytuacji, będą Państwu przysługiwać dwa limity odnoszące się do kwoty 150.000 zł, tj. jeden wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a updop (dotyczący opłat wynikających z umowy leasingu), a drugi określony w art. 16 ust. 1 pkt 4 updop dotyczący ewentualnych odpisów amortyzacyjnych, dokonywanych po wykupie przedmiotu umowy leasingu operacyjnego i uznaniu go za środek trwały. Zatem, Państwa stanowisko w zakresie możliwości zastosowania limitu 150 tys. zł osobno do ponoszonych opłat leasingowych (w związku z zawartą umową leasingu) i do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w przypadku wykupu tego samochodu po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego zgodnie z prawem przyznanym w zawartej umowie leasingu operacyjnego ww. ustawy, jest prawidłowe.”
Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do ceny wykupu samochodu osobowego ma zastosowanie limit, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o CIT kalkulowany od wartości samochodu odpowiadającej cenie widniejącej na fakturze sprzedaży wystawionej przez leasingodawcę powiększonej o ewentualne dodatkowe koszty związane z zakupem, o których mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT i nie ma zastosowania limit wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.
W konsekwencji w sytuacji, w której wartość samochodu odpowiadająca cenie widniejącej na fakturze sprzedaży wystawionej przez leasingodawcę powiększonej o ewentualne dodatkowe koszty związane z zakupem, o których mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT jest niższa niż 150.000 zł Wnioskodawca ma prawo zaliczenia w koszty podatkowe pełnej wartości odpisów amortyzacyjnych. W sytuacji, w której wartość ta przekracza 150.000 zł Wnioskodawca ma możliwość zaliczenia w poczet kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych wyłącznie w części – kosztami uzyskania przychodów nie będą odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu odpowiadającej cenie widniejącej na fakturze sprzedaży wystawionej przez leasingodawcę powiększonej o ewentualne dodatkowe koszty związane z zakupem, o których mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT przewyższającej 150.000 zł.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy
- stanu faktycznego które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji i wyroków sądów administracyjnych należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach, w odmiennym stanie faktycznym i nie mogą być wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right