Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.397.2024.2.AC

Odpłatne zbycie przez Państwa gruntu nabytego w 2014 r. wraz z wybudowanym na tym gruncie budynkiem handlowo-usługowym - nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ odpłatne jej zbycie nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 4 lipca 2024 r. (wpływ 8 lipca 2024 r.)

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

D.K.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

M.K.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Współmałżonka Wnioskodawcy M.K. nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (Zainteresowana niebędąca stroną postępowania), zwana dalej Współmałżonką.

Wnioskodawca oraz jego Współmałżonka mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca oraz Współmałżonka są współwłaścicielami na zasadzie wspólności małżeńskiej (wspólność ustawowa majątkowa małżeńska) nieruchomości gruntowej zabudowanej, zlokalizowanej przy (...), składającej się z działki ewidencyjnej o numerze 1. Współwłasność nieruchomości Wnioskodawcy oraz Współmałżonki wynika z aktu notarialnego z dnia 10 października 2014 r.

Zgodnie z treścią tego aktu notarialnego, w dniu 10 października 2014 r. doszło do zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której Wnioskodawca oraz Współmałżonka nabyli odpłatnie od osób fizycznych prawo własności do niezabudowanej wówczas nieruchomości gruntowej zlokalizowanej przy ul. (...), składającej się z działki ewidencyjnej o numerze 1 (zwaną dalej Nieruchomością).

Nabycie Nieruchomości nastąpiło do majątku objętego łączącą małżonków wspólnością ustawową. Na dzień sprzedaży (tj. 10.10.2014 r.) była to Nieruchomość niezabudowana, z dostępem do drogi publicznej, zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, sklasyfikowana jako tereny rekreacyjno-wypoczynkowe (oznaczone symbolem Bz). Umowa sprzedaży Nieruchomości była opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Umowa sprzedaży Nieruchomości nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawcy oraz Współmałżonce w związku z nabyciem Nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość została nabyta przez małżonków do ich majątku prywatnego.

Nabycie Nieruchomości nastąpiło w celu zwiększenia majątku prywatnego małżonków, przy czym celem zakupu Nieruchomości nie była dalsza jej odsprzedaż (nie była nabyta w celu odsprzedaży z zyskiem). Wnioskodawca wraz ze Współmałżonką są wspólnikami spółki jawnej. W dniu 18 maja 2007 roku, została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym spółka jawna działająca pod firmą A. spółka jawna , o numerze KRS (…) (dalej jako Spółka Jawna). Wspólnikami Spółki Jawnej są wyłącznie Wnioskodawca oraz Współmałżonka. Przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej Spółki Jawnej zgodnie z wpisem do KRS, jest sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (PKD 47.78.Z).

Ponadto, Spółka Jawna prowadzi działalność w zakresie komercyjnego wynajmu powierzchni pod działalność usługową. Spółka Jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W dniu 11 marca 2015 r. Spółka Jawna zawarła umowę o wykonanie prac projektowych z A.O., prowadzącym studio architektury, na mocy której A.O. zobowiązał się wykonać opracowanie projektu budowlanego dla budynku handlowo-usługowego położonego w (…) na działce nr 1. W ramach umowy A.O. zobowiązał się wykonać następujące prace:

(1.) Przygotowanie materiałów wyjściowych do projektowania, w tym, uzyskanie warunków technicznych bądź oświadczeń o możliwości przyłączenia do sieci, uzyskanie warunków technicznych wejścia na teren miejski z przyłączami i miejscami postojowymi, wykonanie mapy do celów projektowych, wykonanie badań podłoża gruntowego.

(2.) Projekt wstępny obejmujący założenia do akceptacji przez Spółkę Jawną: propozycja rozwiązań funkcjonalnych kondygnacji i elewacji budynku, założenia materiałowe. Dokumentacja dotyczy budynku o trzech kondygnacjach nadziemnych o łącznej powierzchni użytkowej ok. 1000 m² w ewentualnym podpiwniczeniem ok. 150 m².

(3.) Projekt zagospodarowania terenu wraz z przyłączami wody, kanalizacji sanitarnej i deszczowej oraz dojść, dojazdów , miejsc postojowych.

(4.) Projekt budowlany z elementami wykonawczymi zawierający część: architektoniczną i konstrukcyjną. Projekt budowlany zawierający część: instalacji wewnętrznej gazu i ogrzewania, wentylacji mechanicznej, instalacji wewnętrznej wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, instalacji wewnętrznej elektrycznej i teletechnicznej.

(5.) Uzyskanie wymaganych przepisami szczególnymi sprawdzeń, uzgodnień, opinii i zezwoleń niezbędnych do uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. Dokumentacja miała być przygotowana dla budynku zgodnie z zapisami decyzji o warunkach zabudowy.

W dniu 4 maja 2015 roku została wydana decyzja o warunkach zabudowy na rzecz A.O., i następnie przeniesiona na rzecz Wnioskodawcy i Współmałżonki, na mocy decyzji z dnia 13.08.2015 r. W dniu 2 października 2015 r. Wnioskodawca wraz ze Współmałżonką złożyli wniosek o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę. W dniu 18 listopada 2015 roku, (…) Miasta (…) wydał decyzję nr (…). Przedmiotem tej decyzji było zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę dla Wnioskodawcy i Współmałżonki. Pozwolenie na budowę obejmowało budowę budynku handlowo-usługowego z wewnętrzną instalacją gazową, wentylacji mechanicznej, gazów medycznych, z 2 zjazdami publicznymi z ul. (…) oraz urządzeniami budowlanymi na działkach nr 1 i części działki nr 2 obr. (…), wg projektu opracowanego przez A.O. (dalej Budynek Handlowo-Usługowy).

Na podstawie obopólnej zgody, Wnioskodawca i Współmałżonka przekazali Nieruchomość gruntową do bezpłatnego używania Spółce Jawnej, na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Na tej podstawie Spółka Jawna z własnych środków wybudowała na terenie użyczonej Nieruchomości Budynek Handlowo-Usługowy.

Ponadto, na Nieruchomości Spółka Jawna sfinansowała i wybudowała śmietnik (murowany) oraz mur (o długości 4 metrów), które są trwale z gruntem związane. Spółka Jawna odliczyła podatek VAT naliczony z tytułu poniesionych nakładów na Nieruchomość.

Wszystkie wydatki na wybudowanie Budynku Handlowo-Usługowego, śmietnika oraz muru zostały poniesione wyłącznie przez Spółkę Jawną.

Decyzją z dnia 9 marca 2017 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru (…), po rozpatrzeniu wniosku Wnioskodawcy i Współmałżonki, udzielił pozwolenia na użytkowanie budynku handlowo-usługowego (w tym na usługi medyczne) z wewnętrzną instalacją gazową, wentylacji mechanicznej, gazów medycznych, z dwoma zjazdami publicznymi z ul. (…) oraz urządzeniami budowlanymi na działkach nr 1 i 2 przy ul. (...), zrealizowanego na podstawie decyzji pozwolenia na budowę z dnia 18.11.2015 r.

Nigdy nie doszło do przeniesienia opisanych powyżej decyzji na Spółkę Jawną (tj. decyzji o warunkach zabudowy, pozwolenia na budowę, pozwolenia na użytkowanie).

Budynek Handlowo-Usługowy od momentu wybudowania i wydania pozwolenia na jego użytkowanie, wykorzystywany był przez Spółkę Jawną na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Część powierzchni budynku była wynajmowana podmiotom trzecim.

W okresie od 1.03.2017 r. do 31.11.2018 r. Spółka Jawna wykorzystywała część powierzchni Budynku Handlowo-Usługowego na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Natomiast od dnia 1.12.2018 r. Spółka Jawna wynajęła już całą powierzchnię tego budynku kilku podmiotom gospodarczym. Najemcy korzystają z całej zabudowy tej Nieruchomości w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca i Współmałżonka nie ponosili nakładów na Nieruchomość, związanych z jej budową. Jedyny wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę i Współmałżonkę, to koszt zakupu Nieruchomości.

Wnioskodawca i Współmałżonka nie korzystali z Budynku Handlowo-Usługowego na potrzeby własne, w tym prywatne. Od momentu wybudowania Budynku Handlowo-Usługowego wyłącznym faktycznym dysponentem tego budynku jest Spółka Jawna, początkowo wykorzystując go na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie w całości wynajmując komercyjnie podmiotom trzecim cały ten budynek.

Spółka Jawna pokrywa wydatki i ciężary oraz pobiera pożytki z Nieruchomości poprzez prowadzenie na Nieruchomości działalności gospodarczej.

Z prawnego punktu widzenia, tj. przepisów ustawy Kodeks cywilny, Wnioskodawca i Współmałżonka są właścicielami Nieruchomości i obiektów znajdujących się na niej (wszystko, co jest trwale złączone z gruntem, dzieli jego los prawny). Spółka Jawna użytkuje Nieruchomość wraz z jej zabudową i dokonuje amortyzacji poniesionych nakładów (jako inwestycja w obcy środek trwały). Nakłady nie zostały całkowicie zamortyzowane.

W najbliższej przyszłości Wnioskodawca wraz ze Współmałżonką, jako jedyni właściciele Nieruchomości oraz jednocześnie jedyni wspólnicy Spółki Jawnej, zamierzają sprzedać Nieruchomość osobom trzecim. Sprzedaży dokonają właściciele tj. Wnioskodawca i Współmałżonka. Spółka Jawna nie ma żadnego tytułu prawnego do Nieruchomości. Będzie się to wiązało z faktycznym zakończeniem używania Nieruchomości przez Spółkę Jawną, w celu umożliwienia właścicielom dokonania sprzedaży całej Nieruchomości na rzecz osób trzecich.

Wnioskodawca wraz ze Współmałżonką nie dokonają rozliczenia nakładów poniesionych na Nieruchomość przez Spółkę Jawną, bowiem wspólnicy Spółki Jawnej nie uzgodnili, że w przypadku wybudowania Budynku Handlowo-Usługowego na gruncie nienależącym do Spółki Jawnej będą przysługiwać Spółce Jawnej jakiekolwiek roszczenia względem właścicieli gruntu, w tym o zwrot nakładów poniesionych na Nieruchomość. Wnioskodawca ani Współmałżonka nie prowadzili i nie prowadzą indywidualnej działalności gospodarczej, w związku z tym nie wykorzystywali i nie będą wykorzystywali Nieruchomości w takiej indywidualnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca ani Współmałżonka nie dokonywali żadnych nakładów na wybudowany przez Spółkę Jawną Budynek Handlowo-Usługowy, śmietnik oraz mur. Wnioskodawca oraz Współmałżonka nie poniosą żadnych nakładów na Nieruchomość przed jej sprzedażą osobom trzecim. W okresie posiadania przedmiotowej Nieruchomości, tj. od 2014 roku, Wnioskodawca oraz Współmałżonka nie nabyli innych nieruchomości, niż ta Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku.

Wnioskodawca w 2014 roku sprzedał dom mieszkalny (tzw. szeregówkę), którą nabył wcześniej od swoich rodziców (w drodze spadku i zniesienia współwłasności).

Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży Nieruchomości zostaną przeznaczone na cele osobiste sprzedających (Wnioskodawcy i Współmałżonki), tj. niezwiązane z zakupem jakiejkolwiek nieruchomości.

W związku z tym, Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie skutków planowanych działań na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

UZUPEŁNIENIE

W odpowiedzi na wezwanie, Wnioskodawca poniżej przedstawia swoje odpowiedzi na pytania sformułowane w wezwaniu:

• Pod pojęciem "Nieruchomości" Wnioskodawca nie zawarł działki nr 3 ani działki nr 2, a przedmiotem sprzedaży ma być wyłącznie działka nr 1.
• Działka nr 1 i działka 2 nie były wpisane do ewidencji środków trwałych w spółce jawnej. W ewidencji środków trwałych w spółce jawnej wpisany jest jedynie budynek handlowo-usługowy.
• Przedmiotem sprzedaży będzie grunt wraz z budynkiem handlowo-usługowym.
• Na dzień sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca i Współmałżonka będą posiadali władztwo ekonomiczne nad budynkiem handlowo-usługowym tj. prawo do rozporządzania jak właściciel w momencie sprzedaży. Władztwo ekonomiczne nad budynkiem handlowo - usługowym zostanie przekazane przez spółkę jawną do Wnioskodawcy i Współmałżonki. Nastąpi to przed dniem sprzedaży nieruchomości. Nastąpi to między innymi w oparciu o protokół zdawczo-odbiorczy budynku handlowo-usługowego, wraz z dokumentacją i kluczami dotyczącymi tego budynku. Wskutek czego spółka jawna przestanie korzystać z tego budynku. Zarządzanie budynkiem przejmie Wnioskodawca i Współmałżonka.
• Na dzień sprzedaży nie rozpocznie się rozbiórka budynku handlowo-usługowego.
• Zrealizowana przez spółkę inwestycja w postaci budowy budynku handlowo-usługowego stanowi środek trwały w spółce jawnej i przed zakończeniem użyczenia gruntu zostanie wycofany z ewidencji środków trwałych spółki jawnej.
• Nabywca dla sprzedawanej działki zostanie pozyskany w ten sposób, że Wnioskodawca będzie na własną rękę poszukiwał osób zainteresowanych kupnem tej działki zabudowanej, poprzez umieszczenie ogłoszeń o sprzedaży działki na portalach internetowych, na których umieszcza się ogłoszenia o sprzedaży nieruchomości. Jeśli to nie przyniesie efektu, zleci agencji nieruchomości poszukiwanie nabywcy na podstawie zawartej umowy z taką agencją.
• Sprzedaży działki Wnioskodawca zamierza dokonać jak tylko pojawi się kupiec, tj. osoba zainteresowana nabyciem Jego działki.
• W 2014 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży udziału w nieruchomości, który to udział otrzymał w spadku po zmarłej mamie. Tą nieruchomością był dom jednorodzinny Jego rodziców. Wnioskodawca nabył ten udział w drodze spadku. Dom jednorodzinny był użytkowany tylko przez tatę Wnioskodawcy w celach mieszkaniowych. Swój udział w nieruchomości Wnioskodawca odsprzedał w 2014 r. drugiej żonie jego taty. Przyczyną sprzedaży udziału był fakt, że dom ten był zajmowany przez tatę Wnioskodawcy i jego drugą żonę. Ponadto, w 2011 roku Wnioskodawca sprzedał jako jedyny właściciel działkę zabudowaną domem jednorodzinnym. To był dom Wnioskodawcy, wybudowany przez Niego, w którym z rodziną mieszkał (działkę zakupił w 2004 r.). Przez ostatnie około dwa lata przed sprzedażą Wnioskodawca wynajmował ten dom obcej rodzinie, w celach mieszkaniowych. Wynajem nie było prowadzony w ramach działalności gospodarczej. Był to wynajem prywatnego domu Wnioskodawcy.
• Podsumowując, do tej pory Wnioskodawca sprzedał tylko udział w nieruchomości, opisany powyżej (2014) oraz działkę zabudowaną domem jednorodzinnym (2011). Innych nieruchomości nie sprzedawał. Nie był zobowiązany do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT i wykazania należnego podatku VAT od sprzedaży jakiejkolwiek nieruchomości.
• W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość będącą przedmiotem niniejszego wniosku oraz swój dom jednorodzinny, w którym obecnie mieszka. Wszystko to ma związek z zamiarem wyprowadzenia się Wnioskodawcy z Polski i zamieszkania w innym kraju na stałe. Działkę, na której stoi dzisiaj Jego dom jednorodzinny nabył w 2008 r. Następnie wybudował dom na tej działce, w którym mieszka do dnia złożenia niniejszego wniosku.

Pytanie

Czy w stanie faktycznym wniosku, sprzedaż przez Wnioskodawcę oraz Współmałżonkę Nieruchomości, będzie stanowiła źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wobec upływu 5 lat od daty nabycia Nieruchomości będącej przedmiotem umowy sprzedaży, skutkować będzie brakiem opodatkowania tej sprzedaży?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie faktycznym wniosku, sprzedaż przez Wnioskodawcę oraz Współmałżonkę Nieruchomości będzie stanowiła źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wobec upływu 5 lat od daty nabycia Nieruchomości będącej przedmiotem umowy sprzedaży, skutkować będzie brakiem opodatkowania tej sprzedaży.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa PIT), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa PIT wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1:

- pozarolnicza działalność gospodarcza,

pkt 8 - odpłatne zbycie: (a) nieruchomości, (b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, (c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, (d)innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c, - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - dokonane poza działalnością gospodarczą - przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy PIT, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy PIT, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3,uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy PIT stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 24 ust. 2 (zdanie drugie) ustawy PIT, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy PIT nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych. Z przepisu tego wynika, że przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, powstaje w sytuacji, gdy spełniają one ustawową definicję środków trwałych, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Definicja środka trwałego zawarta została natomiast w treści art. 22a ust. 1 ustawy PIT, zgodnie z którym, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22c pkt 1 ustawy PIT, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Stosownie natomiast do art. 22d ust. 2 ustawy PIT, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4. Zaliczenie przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest możliwe, jeśli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

• składnik majątku wykorzystywano dla celów prowadzonej działalności gospodarczej,
• składnik ten stanowi/stanowił środek trwały w rozumieniu ustawy PIT,
• składnik majątku podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że planowane odpłatne zbycie Nieruchomości nie będzie źródłem przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch odrębnych źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej lub ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT. Decydujące znaczenie dla kwalifikacji przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości do właściwego źródła ma fakt wykorzystywania tej Nieruchomości do celów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz charakter tej Nieruchomości.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca i Współmałżonka przekazali prawo nieodpłatnego używania Nieruchomości, w której Wnioskodawca i Współmałżonka są jedynymi wspólnikami.

Oddanie Nieruchomości do nieodpłatnego używania i wykorzystywanie do celów prowadzonej działalności nie powoduje wniesienia tego prawa do majątku Spółki Jawnej, co oznacza, że właścicielami pozostają wyłącznie wspólnicy wnoszący Nieruchomość do tej spółki do używania. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii własności nieruchomości. W związku, z tym należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego.

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między osobami fizycznymi, w tym dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, regulują przepisy ustawy Kodeks cywilny.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 tej ustawy, w myśl którego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W myśl art. 47 § 1 ustawy Kodeks cywilny, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Stosownie do art. 48 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z powyższego zatem w sposób jednoznaczny wynika, że grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. W konsekwencji, w przypadku odpłatnego zbycia Nieruchomości, która nie została uprzednio wniesiona do Spółki Jawnej, jako składnik majątku, a jedynie oddana do nieodpłatnego używania i wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej w ramach tej spółki, zastosowanie będą miały przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT, zatem nie powstanie przychód określony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT.

Dlatego sprzedaż Nieruchomości należy zakwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy PIT. Aby zatem stwierdzić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawcę oraz Współmałżonkę Nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej Nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę i Współmałżonkę Nieruchomości nabytej w 2014 roku nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT, ponieważ odpłatne zbycie Nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości przez Wnioskodawcę i Współmałżonkę.

W konsekwencji w związku ze zbyciem Nieruchomości nie powstanie dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym, bowiem od momentu nabycia Nieruchomości do dnia jej zbycia upłynęło ponad 5 lat.

Podobne stanowisko można odnaleźć w piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 grudnia 2022 r. znak 0115-KDIT3.4011.535.2022.3.AW bądź z dnia 3 kwietnia 2023 r. znak 0115-KDIT3.4011.66.2023.2.KP

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18):

W myśl art. 22 § 1 ww. ustawy:

W myśl art. 50 Kodeksu spółek handlowych:

W piśmiennictwie przyjmuje się, że udział kapitałowy wspólnika stanowi określoną wartość księgową wyrażoną w złotych, która stanowi podstawę dla określenia praw lub obowiązków wspólnika w spółce w przypadkach przewidzianych przez ustawę lub umowę spółki (...). Umowa może przewidywać, że udział kapitałowy jest mniejszy, równy lub większy niż wartość wkładu, przy czym udział ten inaczej niż w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością może podlegać zmianie bez konieczności zmiany umowy Spółki, np. wskutek pobrania odsetek w roku obrotowym, w którym Spółka nie miała zysku lub poniosła straty (S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szamański, J. Szwaja, Kodeks Spółek Handlowych; Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2001; t. I, s. 326).

Udział kapitałowy jest zatem ściśle powiązany z wkładami wspólników. Wspólnicy nie mają prawa do udziału w całym majątku spółki. Posiadają jedynie określone przepisami kodeksu uprawnienia dotyczące majątku spółki (A. Kidyba, Kodeks spółek handlowych. Komentarz; t. I). Podobne stanowisko zajął w cytowanym wyżej komentarzu S. Sołtysiński wskazując, że w czasie trwania spółki wspólnikowi nie przysługuje żaden udział w majątku należącym do spółki i nie może on nim rozporządzać (s. 327).

Według natomiast art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226):

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy:

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy: zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

W związku z tym przychody i koszty związane z działalnością spółki jawnej - niebędącej, jak w tej sprawie, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych - wspólnicy powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki. W konsekwencji każdy ze wspólników oblicza odrębnie dochód z udziału w spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza podatek dochodowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy stanowi, że:

Definicja środka trwałego zawarta została natomiast w treści art. 22a ust. 1 przedmiotowej ustawy, zgodnie z którym:

4)Stosownie do art. 24 ust. 2 (zdanie drugie) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto, zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 omawianej ustawy:

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych. Z przepisu tego wynika, że przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku powstaje w sytuacji, gdy spełniają one ustawową definicję środków trwałych podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zaliczenie przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest możliwe, jeśli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

• składnik majątku wykorzystywano dla celów prowadzonej działalności gospodarczej,
• składnik ten stanowi/stanowił środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• składnik majątku podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Oddanie nieruchomości (udziału w nieruchomości) do używania i wykorzystywania do celów prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę jawną, nie powoduje wniesienia jej do majątku tych podmiotów, co oznacza że właścicielami nieruchomości pozostaje nadal Pan wraz z żoną.

Konsekwentnie, w sytuacji gdy wspólnicy przekazali do wspólnie prowadzonej spółki jawnej, prawo używania Nieruchomości i nie doszło do przeniesienia własności, to składnika tego nie można uznać za środek trwały spółki jawnej, w rozumieniu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A tym samym, odpłatne zbycie Nieruchomości nie będzie generowało przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy.

Następnie, zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Stosownie natomiast do art. 48 Kodeksu cywilnego, budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem stanowią, co do zasady, części składowe gruntu i na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnym przedmiotem własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Tak więc, biorąc pod uwagę konstrukcję ww. przepisu, stwierdzić należy, że budynek trwale związany z nieruchomością gruntową stanowi jej część składową, co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu, jak i budynku wzniesionego na tym gruncie jest zawsze właściciel nieruchomości gruntowej, na której budynek ten został wybudowany. Zatem jeśli Spółka poniosła nakłady na nieruchomość, stają się one własnością właściciela gruntu.

W przypadku odpłatnego zbycia Nieruchomości, która nie została uprzednio wniesiona do spółki jawnej jako składnik majątku, a jedynie oddana do nieodpłatnego używania i wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej w ramach tej spółki, zastosowanie będą miały przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem nie powstanie przychód określony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

W konsekwencji sprzedaż przedmiotowej nieruchomości należy kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy.

Aby zatem stwierdzić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej Nieruchomości.

Zatem pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości (gruntu), czyli od końca 2014 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego odpłatne zbycie przez Państwa gruntu nabytego w 2014 r. wraz z wybudowanym na tym gruncie budynkiem handlowo-usługowym - nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ odpłatne jej zbycie nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan D.K. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).