Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 25 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.308.2024.2.JN

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 14 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 lipca 2024 r. (wpływ 15 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej jako: Podatnik) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się przede wszystkim programowaniem. Jest on polskim rezydentem podatkowym.

Wskutek systematycznych działań, podejmowanych w ramach codziennych obowiązków, tworzy, rozwija oraz ulepsza on oprogramowania stanowiące utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), dalej jako „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”.

Wskazane wyżej działania Wnioskodawca podejmuje przede wszystkim w ramach współpracy z Kontrahentami na łamach stosunku B2B. Tytułem przykładu wskazać należy, że od (…) 2023 r. związany jest on ze Spółką (…) (dalej jako: Spółka A) umową ramową. Spółka A zajmuje się (…). W związku z powyższą współpracą Wnioskodawca otrzymuje zamówienia, gdzie Kontrahent przedstawia swoje aktualne potrzeby, na podstawie których Wnioskodawca tworzy unikalne, odpowiadające im rozwiązania. W szczególności, w ramach opisanej współpracy, do tej pory zajmował się on następującymi projektami:

(…).

Zaznaczenia wymaga, że wymienione wyżej tytułem przykładu rozwiązania w ostatecznym kształcie stanowiły programy komputerowe bądź kody źródłowe stanowiące część oprogramowania. Zgodnie z zawartą umową, Wnioskodawca przenosi na Spółkę A autorskie prawa majątkowe do powstałych w wyniku realizacji umowy utworów z chwilą ich stworzenia, za co otrzymuje określone treścią umowy wynagrodzenie.

Wskazać należy, że Wnioskodawca podejmował podobne czynności również w poprzednich latach. W okresie 2018-2019 zawarł on umowy, także 3 umowy z innymi podmiotami, na łamach których też wykonywał czynności prowadzące w efekcie do stworzenia/rozwinięcia, czy też ulepszenia oprogramowania bądź jego części. Przykładowo, na łamach umowy zawartej ze Spółką B, Wnioskodawca brał udział w projekcie (…), w ramach którego podejmował on następujące działania/stworzył następujące rozwiązania:

(…)

Zaznaczyć należy, że każda z zawieranych przez Wnioskodawcę umów, niezależnie od obszaru działalności Kontrahenta, czy też okoliczności wykonywania przez Wnioskodawcę postanowień w nich zawartych, skutkowała tym, iż wskutek podejmowanych przez Podatnika czynności dochodziło do powstawania oprogramowania, czy też jego części, co do których autorskie prawa majątkowe były przenoszone za stosownym wynagrodzeniem na Kontrahenta, z którym to zawarta była dana umowa. Wobec tego, Wnioskodawca uzyskiwał oraz uzyskuje przychody z komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W kolejnych latach będzie on również uzyskiwał takie przychody w ramach współpracy ze Spółką A, przy czym nie wyklucza nawiązania współpracy z innymi podmiotami, jednakże jego czynności, z racji wykonywanego zawodu, będą tożsame do wykonywanych obecnie, a zatem Wnioskodawca będzie w dalszym ciągu osiągał przychody z komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym złożony wniosek dotyczy stanu faktycznego oraz stanu przyszłego.

Podkreślenia wymaga, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi, zgodnie z obowiązującą aktualnie umową ze Spółką A, a także umowami obowiązującymi w latach poprzednich nie są oraz nie były wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Z uwagi na charakter prowadzonej działalności, także umowy zawierane w przyszłości nie będą wykonywane w powyższy sposób. Ponadto, w ramach zamówień składanych przez Kontrahentów Wnioskodawca otrzymuje jedynie informację odnośnie ich potrzeb, zaś opracowanie rozwiązania oraz wybór sposobu przeprowadzenia prac leżą w jego gestii.

Aktywność podejmowana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wypełnia cechy działalności twórczej, gdyż obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym przede wszystkim w zakresie oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zarówno w przypadku umowy o współpracę ze Spółką A, jak i Spółką B, a także w ramach innych umów zawieranych w przeszłości, działania Wnioskodawcy polegały na programowaniu – tworzeniu i rozwijaniu systemów komputerowych. Wnioskodawca w prowadzonych pracach tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie, czy też jego części stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdorazowo, tj. przy każdym utworze, stosuje on nowe, innowacyjne rozwiązania „szyte na miarę”, co w konsekwencji przekłada się na powstanie nowego, nieistniejącego do tej pory oprogramowania. Wnioskodawca opracowuje nowe koncepcje, narzędzia, rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce swoich Kontrahentów, które można uznać za innowacyjne w stosunku do tych Spółek i które przyczyniają się do poprawy użyteczności albo funkcjonalności danego oprogramowania. Oprogramowania są przez Wnioskodawcę tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny, w ramach codziennych obowiązków, a Wnioskodawca w celu sprostania wymaganiom swoich Kontrahentów stale się rozwija, doszkala i poszukuje nowych rozwiązań, które może zastosować w praktyce.

Wnioskodawca nie prowadzi w chwili obecnej ewidencji, z której można wyodrębnić przychód i koszt każdej własności intelektualnej, jednakże po uzyskaniu pozytywnej interpretacji indywidualnej, tj. przed złożeniem korekty za lata 2019-2023 będzie w stanie ją rzetelnie i zgodnie z rzeczywistością oraz przepisami prawa przygotować. Wnioskodawca oświadcza ponadto, że na potrzeby rozliczeń w latach następnych będzie takową ewidencję na bieżąco prowadził.

Wnioskodawca wskazuje, że do tej pory, z ostrożności, nie stosował preferencyjnej stawki 5%, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT, jednakże po uzyskaniu pozytywnej interpretacji indywidualnej w tym zakresie, zamierza dokonać korekty deklaracji podatkowej za lata 2019-2023 r., w której wykaże nadpłatę podatku w związku z zastosowaniem preferencyjnego sposobu opodatkowania.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan opis sprawy o następujące informacje:

1.Wnioskodawca wskazuje, że dotychczas wytworzył następujące oprogramowania:

(…)

Wskazać należy, że opisane wyżej oprogramowania to największe z projektów opracowanych dotychczas przez Wnioskodawcę. Na analogicznych jak opisane wyżej zasadach tworzył on także mniejsze oprogramowania/rozwiązania.

Przedstawione wyżej oprogramowania stanowią prace do tej pory ukończone przez Wnioskodawcę. Treść pytania zadanego przez organ natomiast nawiązuje także do oprogramowania, które zostanie stworzone w przyszłości. Wnioskodawca wyjaśnia, iż na ten moment nie jest w stanie opisać jakie oprogramowanie stworzy, gdyż z uwagi na wielość branż, w których działają Kontrahenci, z którymi nawiązuje on współpracę, a także różnorodność ich oczekiwań, nie istnieje możliwość przewidzenia tego co konkretnie opracuje on w przyszłości. Zaznaczyć należy jednak, że z uwagi na charakter wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności, każda nowa współpraca (a co za tym idzie – tworzenie nowych rozwiązań) odbywać będzie się na zasadach tożsamych jak miało to miejsce dotychczas.

2.W odniesieniu do działalności, w ramach której Wnioskodawca tworzy/rozwija oraz ulepsza „oprogramowania”, Wnioskodawca wyjaśnia:

a)Przed rozpoczęciem tworzenia poszczególnych „oprogramowań”, Wnioskodawca dysponował/dysponuje/będzie dysponował własną wiedzą zdobytą w trakcie studiów (…), a także w toku wykonywania działalności programistycznej (rozpoczętej w roku 2014). Wnioskodawca uczestniczył także w wielu szkoleniach branżowych online.

Ponadto, dysponował/dysponuje/będzie dysponował on potrzebami Kontrahentów przedstawionymi mu przed stworzeniem poszczególnych „oprogramowań”, w świetle których poszerza on posiadaną dotychczas wiedzę i poszukuje rozwiązań w pełni im odpowiadającym.

b)Wnioskodawca w procesie tworzenia oprogramowania wykorzystywał, wykorzystuje oraz będzie wykorzystywał przede wszystkim wiedzę oraz umiejętności z zakresu:

(…).

Co do drugiej części pytania, Wnioskodawca wskazuje, że tworzone przez niego innowacyjne rozwiązania dotychczas powstawały, powstają oraz będą powstawać przy użyciu następujących technologii informatycznych:

(…).

Zaznaczyć jednak należy, że są to technologie stosowane oraz używane w wykonywanej działalności programistycznej przez Wnioskodawcę na chwilę obecną, z uwagi jednak na rozwój branży nie może on wykluczyć w przyszłości stosowania przy tworzeniu oprogramowania także innych, nowych technologii.

Nowe koncepcje oraz rozwiązania stosowane przez Wnioskodawcę, które odróżniały/odróżniają/będą odróżniać tworzone/rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie od już istniejących to m.in.:

(…).

c)Wnioskodawca dotychczas oferował/oferuje w swojej działalności usługi programistyczne, polegające na tworzeniu rozwiązań szytych na miarę Kontrahenta. Ponadto, Wnioskodawca jako specjalista w swojej dziedzinie prowadził kursy z zakresu (…), w czasie których także powstawało oprogramowanie, do którego autorskie prawa majątkowe nabywał za wynagrodzeniem podmiot, z którym Wnioskodawca posiadał zawartą umowę o przeprowadzenie takiego kursu.

d)Produkty/usługi/procesy oferowane przez Wnioskodawcę dotychczas w jego działalności oparte były/są oraz będą na rozwiązaniach wiedzowych, technicznych oraz technologicznych, które wymienione oraz opisane zostały w pkt 2 lit. b powyżej.

e)Celem stawianym sobie przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem prac nad każdym z tworzonych oprogramowań jest dostarczenie określonemu Kontrahentowi rozwiązania w pełni odpowiadającego jego potrzebom oraz realizującego jego założenia biznesowe, tj. w szczególności:

(…).

Wnioskodawca każdorazowo planuje całokształt prac jakie przeprowadzi w ramach poszukiwania ww. rozwiązań.

f)Efektem działań Wnioskodawcy było/jest/będzie każdorazowo powstanie nowego rozwiązania, natomiast przykłady nowych rozwiązań, które powstały przy realizacji przez Wnioskodawcę określonych prac opisane zostały w pkt 1.

g)Wnioskodawca realizując zaplanowane przedsięwzięcie każdorazowo określa harmonogram działań, w których jasno precyzuje swoje cele oraz zakres czynności technicznych, które musi podjąć, aby je zrealizować.

3.Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do każdego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę w toku wykonywanej przez niego działalności programistycznej przejawiał się/przejawia się/będzie się przejawiał tym, iż tworzone rozwiązania zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym charakterem, oraz są kreacją nowej nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Ponadto, tworzone rozwiązania nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są one także jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją zamówień zlecanych przez poszczególnych kontrahentów.

Należy zaznaczyć, że dostępna wiedza, rozwiązania techniczne oraz technologie informatyczne stanowią podstawę pracy Wnioskodawcy, jednakże kluczowe w tym zakresiejest innowacyjne i twórcze myślenie Wnioskodawcy. W ramach składanych przez Kontrahentów zamówień, otrzymuje on jedynie informację dotyczącą potrzeb Kontrahenta, zaś cały proces znalezienia oraz opracowania odpowiednich rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy.

a)W celu stworzenia nowego, rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania działaniami, które Wnioskodawca podejmował, podejmuje oraz będzie podejmował przy tworzeniu każdego z oprogramowań były/są/będą w pierwszej kolejności szczegółowe konsultacje z Kontrahentem. Po uzyskaniu przez Wnioskodawcę całokształtu informacji odnośnie potrzeb Kontrahenta rozpoczyna on prace, w toku których poszukuje rozwiązań, które w najbardziej adekwatny sposób odpowiadać będą ww. potrzebom. Następnie Wnioskodawca projektuje, implementuje, testuje oraz wdraża stworzone rozwiązanie u Kontrahenta.

b)Technologie informatyczne w oparciu, o które zostały/zostaną wytworzone i rozwinięte/ulepszone przez Wnioskodawcę oprogramowania wymienione zostały w pkt 2 lit. b.

Tworzenie, rozwijanie/ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowań dotyczyło/będzie dotyczyło stworzenia nowych rozwiązań, dopasowanych do potrzeb danego Kontrahenta, niewystępujących dotychczas w jego działalności.

Narzędzia, nowe koncepcje oraz rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, które dotychczas on zastosował bądź zastosuje, wymienione zostały w pkt 2 lit. b.

c)Jak już podkreślał Wnioskodawca, wytwarzane lub rozwinięte/ulepszone przez niego oprogramowanie w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących w jego praktyce, przede wszystkim tym, iż w przypadku każdego tworzonego rozwiązania stosuje on nowe, autorskie narzędzia takie jak np. (…). Oryginalność tworzonych oprogramowań polega na tym, że oprócz stosowania wyżej wymienionych, autorskich koncepcji, Wnioskodawca dokonuje także nietypowych rozwiązań takich jak np. (…).

d)Jak już wskazano w odpowiedziach na poprzednie pytania, Wnioskodawca łączy w tworzonych rozwiązaniach dotychczas nie łączone ze sobą technologie informatyczne (np. (…)) oraz dokonuje ich użycia w niestandardowy, nieszablonowy sposób, a także używa autorskich narzędzi co powodowało/powoduje/będzie powodować, iż oprogramowania po ich wytworzeniu lub rozwinięciu/ulepszeniu różniły się/różnią się/będą się różnić od rozwiązań już funkcjonujących w praktyce Wnioskodawcy.

4.

a)W zakresie każdego tworzonego oprogramowania, podstawowym celem stawianym sobie przez Wnioskodawcę było stworzenie nowego, „szytego na miarę”, dotychczas nieistniejącego rozwiązania, w pełni realizującego przedstawione mu wcześniej przez Kontrahenta potrzeby.

b)Wnioskodawca wskazuje cele jakie zostały osiągnięte w odniesieniu do stworzonych dotychczas oprogramowań:

-(…).

W odniesieniu do pytania organu o to jakie cele zostaną osiągnięte, Wnioskodawca wyjaśnia, iż każdorazowo rodzaj celu, który stawia on sobie do osiągnięcia zależny jest od potrzeb danego Kontrahenta, jednakże niezmiennie, w odniesieniu do każdego tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, jego celem było, jest oraz będzie stworzenie rozwiązania w pełni realizującego ww. oczekiwania, dotychczas niewystępującego na rynku/w praktyce danego Kontrahenta, odznaczającego się oryginalnością.

c)Systematyczność w odniesieniu do działań Wnioskodawcy w zakresie wykonywanych przez niego czynności polegała/polegać będzie na stałym zdobywaniu, poszerzaniu oraz wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowychprogramów komputerowych. Stałe prowadzenie tego typu działań wynika przede wszystkim z charakteru prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności programistycznej. Zdobywanie wiedzy i umiejętności polega w przypadku Wnioskodawcy przede wszystkim na poszukiwaniu rozwiązań, które w pełni zaspokajają potrzeby Kontrahentów. Takie badania i analizy mają na celu opracowywanie funkcji systemu, które będą dla jego odbiorcy atrakcyjne i w pełni użyteczne. W ramach otrzymywanych od Kontrahentów zamówień, Wnioskodawca dostaje jedynie informację odnośnie potrzeb drugiej strony, zaś sam sposób realizacji zamówienia oraz znalezienie stosownego rozwiązania jest możliwe jedynie w drodze systematycznych działań, w ramach których Wnioskodawca stawia sobie cel do osiągnięcia a następnie wykonuje prace mające skutkować jego realizacją.

d)Każde stworzenie oprogramowania wiąże się z opracowaniem harmonogramu prac. Taki harmonogram został stworzony w odniesieniu do każdego z oprogramowań już stworzonych – przedstawionych w pkt 1. Wszystkie z nich, zostały faktycznie zrealizowane. W przyszłości Wnioskodawca także będzie tworzył harmonogramy prac w odniesieniu do rozwiązań, które będą tworzone.

5.Efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy, które nazywa on „oprogramowaniem” zawsze były/są i będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługiwały/przysługują/będą przysługiwały osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowań”.

6.Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa „oprogramowaniami” zawsze były, są oraz będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczały/odznaczają/będą odznaczać się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze były/są/będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

-nie były/nie są/nie będą efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

-nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną” a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów Wnioskodawcy.

7.Podejmowane przez Wnioskodawcę działania nie miały/nie mają/nie będą miały charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do „oprogramowania” nawet jeżeli takie zmiany miały charakter ulepszeń.

8.W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza oprogramowanie:

(i)był/jest oraz będzie (w przypadku rozwijanych/ulepszanych w przyszłości oprogramowań) właścicielem takiego oprogramowania,

(ii)działania Wnioskodawcy zmierzały/zmierzają/będą zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania,

(iii)zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania nie miały/nie mają/nie będą miały charakteru okresowych/rutynowych zmian,

(iv)w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku stworzenia rozwiązania mającego postać rozwiniętego/ulepszonego oprogramowania – Wnioskodawca przenosił/przenosi oraz będzie przenosił całość autorskich praw majątkowych otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż takiego prawa.

9.W działalności Wnioskodawcy nie dochodzi do sytuacji, w których rozwija on bądź ulepsza oprogramowanie, a w wyniku takiego rozwijania/ulepszania nie powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

10.W sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę powstała/powstaje/będzie powstawać część oprogramowania, to:

a)stanowiła/stanowi/będzie stanowiła ona program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

b)w związku z treścią odpowiedzi na pytanie zawarte pod lit. a powyżej, odpowiedź na to pytanie jest bezprzedmiotowa.

11.Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od (…) 2014 r.

12.Działalność gospodarcza Wnioskodawcy była oraz jest w całym okresie stanowiącym przedmiot wniosku, tj. w latach 2019-2024 opodatkowana podatkiem liniowym, będzie ona opodatkowana w takiej formie także w latach kolejnych.

13.Wnioskodawca nie ponosił/nie ponosi/nie będzie ponosił odpowiedzialności za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Kontrahenci), z uwagi na fakt, iż tylko z nimi i na ich rzecz tworzy i rozwija oprogramowanie. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Kontrahentów na rzecz których tworzy i rozwija oprogramowanie.

14.Wykonując opisane na łamach wniosku usługi, Wnioskodawca ponosił/ponosi/będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością programistyczną.

15.W myśl aktualnie obowiązującej Wnioskodawcę ze Spółką A umowy, otrzymuje on wynagrodzenie za wykonane zamówienie. Umowa wiążąca Podatnika ze Spółką A jest umową ramową, określającą jedynie ogólne warunki współpracy, nie zaś stałe, powtarzalne czynności, które Wnioskodawca zobowiązany jest wykonywać. Wykonanie konkretnych oprogramowań określane jest każdorazowo w zamówieniu składanym przez Spółkę A, gdzie uwzględniania jest także wysokość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do efektów takiego zamówienia odbywa się pod warunkiem zapłaty przez Spółkę A na rzecz Wnioskodawcy ustalonego w zamówieniu wynagrodzenia.

Także na łamach umów obowiązujących Wnioskodawcę w latach poprzednich otrzymywał on wynagrodzenie za wykonanie całokształtu usług programistycznych/wykonane zamówienie, w efekcie których dochodziło do powstania oprogramowania, stanowiącego przedmiot autorskich praw majątkowych, które przenoszone były na Kontrahenta w ramach ww. wynagrodzenia.

Co do umów, którymi Wnioskodawca będzie związany w przyszłości nie jest możliwe jednoznaczne wskazanie w jaki sposób regulować będą one kwestie wynagrodzenia, jednakże z uwagi na przedmiot wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności oraz przyjęte w środowisku programistycznym zwyczaje i zasady zawierania współpracy, Wnioskodawca domniema, że odbywać będzie się to w sposób podobny jak opisany powyżej.

16.Aktualnie obowiązująca Wnioskodawcę umowa zawarta ze Spółką A stanowi, że wszystkie majątkowe prawa autorskie do utworów stanowiących rezultaty wykonywania usług na podstawie zamówień, przenoszone są przez Wnioskodawcę na Spółkę A z chwilą ich stworzenia, w ramach opisanego w pkt 15 wynagrodzenia. Umowa ta, nie przewiduje dodatkowych formalności, których dokonanie konieczne jest do takiego przeniesienia, dzieje się to automatycznie z momentem stworzenia określonego utworu – pod warunkiem zapłaty całej kwoty należności za określone zamówienie. Wykonanie zamówienia jest w myśl umowy, natomiast potwierdzane przez Kontrahenta poprzez zaakceptowanie zestawienia czasu poświęconego na opracowanie rozwiązania przez Wnioskodawcę, zamieszczanego przez niego na stosownej platformie elektronicznej.

Umowy obowiązujące Wnioskodawcę w latach wcześniejszych również nie przewidywały konieczności dokonywania odrębnych czynności skutkujących przeniesieniem autorskich praw majątkowych do utworów stanowiących rezultaty świadczenia usług na podstawie danej umowy.

Co do umów, którymi Wnioskodawca będzie związany w przyszłości nie jest możliwe jednoznaczne wskazanie w jaki sposób regulować będą one kwestie przeniesienia autorskich praw majątkowych do stworzonych oprogramowań, jednakże z uwagi na przedmiot wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności oraz przyjęte w środowisku programistycznym zwyczaje i zasady zawierania współpracy, Wnioskodawca domniema, że odbywać będzie się to w sposób podobny jak opisany powyżej.

Wyodrębnienie programu oprogramowania następuje natomiast w momencie jego ukończenia. Wnioskodawca przekazuje program Kontrahentowi, zaś Kontrahent go przyjmuje. Potwierdzeniem przeniesienia tych praw będzie fizyczne wydanie kodu oprogramowania poprzez przekazanie go Kontrahentowi na różnego rodzaju nośnikach danych.

17.Sposób przenoszenia na Kontrahenta praw do oprogramowania każdorazowo spełniał/spełnia/będzie spełniał warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następowało/następuje/będzie następowało to z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.

W praktyce Wnioskodawcy, autorskie prawa majątkowe są przenoszone na podstawie zobowiązania zawartego w treści umów zawieranych z Kontrahentami w formie pisemnej, zaś w treści umowy wymienione są szczegółowo pola eksploatacji znane w chwili jej zawarcia. Zgodnie z treścią umów regulujących współpracę Wnioskodawcy z Kontrahentami, autorskie prawa majątkowe „przenosi” on na Kontrahenta wraz z zapłatą przez Kontrahenta wynagrodzenia.

18.W związku z świadczonymi na podstawie zawartych z Kontrahentami umów usługami, Wnioskodawca wystawiał/wystawia/będzie wystawiał faktury. Na łamach faktur nie wyodrębniał on/nie wyodrębnia wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów jego pracy, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie jest do tego zobligowany. Wnioskodawca będzie wyodrębniać takie wynagrodzenie, jeżeli zostanie do tego zobowiązany na łamach umów z ewentualnymi nowymi Kontrahentami.

19.Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem, celem uzyskania stanowiska organu w związku z powziętymi wątpliwościami czy dochody, które osiągał/osiąga/będzie osiągał w ramach opisanej na łamach wniosku, prowadzonej działalności programistycznej kwalifikować będą się do któregoś ze źródeł określonych w art. 30ca ust. 7 pkt 1-4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

20.Wnioskodawca na chwilę obecną nie oblicza wskaźnika nexus, gdyż nie stosuje on aktualnie ulgi IP BOX. W przypadku otrzymania pozytywnej interpretacji indywidualnej Wnioskodawca zamierza obliczać ww. wskaźnik dla każdego kwalifikowanego IP oddzielnie, zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie uprzednio sporządzonej ewidencji pozwalającej na przyporządkowanie konkretnych wydatków do określonego kwalifikowanego IP.

21.

a)Odrębna ewidencja w rozumieniu art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którą Wnioskodawca zamierza przygotować w celu preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP BOX) osiągniętych w latach 2019-2023, obejmować będzie cały ww. okres, tj. od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2023 r.

b)Odrębna ewidencja w rozumieniu art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którą Wnioskodawca zamierza przygotować w celu preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP BOX) osiągniętych w roku 2024 i latach następnych obejmować będzie okres od dnia 1 stycznia 2024 r. i prowadzona będzie na bieżąco w latach kolejnych.

c)Wnioskodawca w odrębnej ewidencji będzie wyodrębniał:

i)każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

ii)przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

iii)koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

d)Odrębna ewidencja prowadzona będzie w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za lata podatkowe będące przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie, tj. w terminie na złożenie deklaracji za rok 2024 oraz korekty za poszczególne lata okresu 2019-2023.

Pytania

1.Czy opisane powyżej czynności, podejmowane przez Podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy uzyskiwane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie z tytułu opisanych w treści stanu faktycznego zleceń programistycznych, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT? (pytanie sformułowanie w uzupełnieniu z 12 lipca 2024 r.)

3.Czy do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanych w latach 2019-2023 Wnioskodawca może zastosować przepis art. 30ca ustawy o PIT i opodatkować te dochody stawką 5% dokonując stosownej korekty deklaracji podatkowej za lata 2019-2023?

4.Czy do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanych w kolejnych latach (począwszy od trwającego już roku 2024) i ewentualnymi nowymi zleceniodawcami, Wnioskodawca będzie mógł zastosować przepis art. 30ca ustawy o PIT i opodatkować te dochody stawką 5%?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, opisane w treści stanu faktycznego, podejmowane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Zaczynając analizę spełnienia przez Wnioskodawcę warunków umożliwiających skorzystanie z ulgi IP BOX, ustalić należy, czy wykonywane przez niego czynności wypełniają przesłanki działalności badawczo-rozwojowej.

Wskazać należy, iż działalność taka została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. W świetle tego przepisu wyróżnia się 4 przesłanki, których łączne spełnienie warunkuje uznanie działalności za działalność badawczo-rozwojową:

1)działalność ta musi być działalnością twórczą,

2)działalność musi obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

3)działalność musi być podejmowana w sposób systematyczny,

4)działalność musi być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W odniesieniu do pierwszej z powyższych przesłanek wskazać należy, iż „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia” (zob. M. Poźniak-Niedzielska, A. Niewęgłowski, Prawo autorskie. System prawa prywatnego, tom 13, J. J. Barta (red.), wyd. 3, Warszawa 2013, s. 9). Na powyższe wskazują objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowana dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, zwane dalej „Objaśnieniami podatkowymi”, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozważań już funkcjonujących u podatnika. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca opracowuje określone rozwiązania w postaci programów komputerowych, czy też ich części na podstawie składanych przez Kontrahentów zamówień. Każdorazowo tworzone przez niego oprogramowanie stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz jest przedmiotem prawa autorskiego.

Badania naukowe (badana podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być, w myśl art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Według wskazanych przepisów prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany maja charakter ulepszeń.

Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 listopada 2022 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.635.2022.2.AN „(…) w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii, czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług”. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie poprzez stosowanie nowych, nieistniejących do tej pory w działalności określonego Kontrahenta rozwiązań, zaś inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leżą po stronie Wnioskodawcy. W ramach składanych przez Kontrahentów zamówień otrzymuje on jedynie informację dotyczącą potrzeb Kontrahenta, zaś cały proces znalezienia oraz opracowania odpowiednich rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy, co niewątpliwie świadczy o istnieniu cechy twórczości w odniesieniu do prowadzonych przez niego prac.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza:

a)robiący coś regularnie i starannie,

b)o procesach – zachodzący stale od dłuższego czasu,

c)o działaniach – prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, też o efektach takich działań, planowy, metodyczny.

Jak zostało opisane w Objaśnieniach podatkowych „Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. Oznacza to, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Działania Wnioskodawcy nie miały i nie mają charakteru jednorazowego, lecz były i są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie.

Prace jakie Wnioskodawca wykonuje oraz wykonywał m.in. w ramach wskazanych jako przykład w stanie faktycznym umów obejmują stałe zdobywanie, poszerzanie oraz wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych programów komputerowych. Stałe prowadzenie tego typu działań wynika przede wszystkim z charakteru prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności programistycznej. Zdobywanie wiedzy i umiejętności polega w przypadku Wnioskodawcy przede wszystkim na poszukiwaniu rozwiązań, które w pełni zaspokajają potrzeby klienta. Takie badania i analizy mają na celu opracowywanie funkcji systemu, które będą dla jego odbiorcy atrakcyjne i w pełni użyteczne. Jak już wyżej wskazywano, w ramach otrzymywanych od Kontrahenta zamówień, Wnioskodawca dostaje jedynie informację odnośnie potrzeb drugiej strony, zaś sam sposób realizacji zamówienia oraz znalezienie stosownego rozwiązania jest możliwe jedynie w drodze systematycznych działań.

Podsumowując, w odniesieniu do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności, uznać należy, że wszystkie opisane wyżej cztery przestanki zostały wypełnione, tj. podejmowane przez niego prace mają charakter twórczy, stosuje on w nich innowacyjne, nieistniejące na rynku rozwiązania, wykonuje on je w sposób systematyczny oraz towarzyszy im ciągłe zdobywanie i poszerzanie wiedzy. Wobec powyższego, nie ulega wątpliwości, że opisane w treści stanu faktycznego czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad 2. (stanowisko przedstawione w uzupełnieniu z 12 lipca 2024 r.)

W ocenie Wnioskodawcy, uzyskiwane przez niego z tytułu opisanych w treści stanu faktycznego zleceń programistycznych wynagrodzenie stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Katalog kwalifikowanych praw własności intelektualnej, znajduje się w treści art. 30ca ustawy o PIT, w myśl którego prawem takim jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego.

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak już wskazano powyżej, w świetle art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Jak już wskazano w opisie stanu faktycznego sprawy, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności programistycznej, przyjmuje zamówienia od swoich Kontrahentów i w ich ramach tworzy nowe oprogramowanie. Uznać zatem należy, że efekt końcowy podejmowanych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych jest przedmiotem autorskiego prawa do programu komputerowego stanowiącego tym samym kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Jak już zostało wyjaśnione w uzasadnieniu do pytania numer 1, podejmowane przez Wnioskodawcę prace, których skutek stanowi wytworzenie programów komputerowych bądź ich części, stanowią prace badawczo-rozwojowe. Wnioskodawca po wytworzeniu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej dokonuje jego komercjalizacji. Wnioskodawca otrzymuje bowiem wynagrodzenie z tytułu każdorazowego wytworzenia/ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania i przeniesienia na rzecz kontrahenta – np. wskazanej na wstępie Spółki A – całości autorskich praw majątkowych do tych programów komputerowych/ich części.

Podsumowując, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, w ramach której wytwarza kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a następnie dokonuje jego komercjalizacji, osiągając w ten sposób dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Potwierdzenie powyższego odnaleźć można m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2024 r., znak: 0114-KDIP3-1.4011.291.2024.2.MZ, gdzie Dyrektor KIS stwierdził, iż:

„Reasumując, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy”.

Tożsame stanowisko zajęte zostało także w interpretacjach indywidualnych z dnia 23 lutego 2024 r., znak: 0114-KDIP3-1.4011.1087.2023.2.LS, czy też z dnia 19 września 2023 r., znak: 0114-KDWP.4011.94.2023.2.IG.

Mając na uwadze powyższe, nie ulega wątpliwości, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu opisanych w treści stanu faktycznego zleceń programistycznych wynagrodzenie stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad 3.

W ocenie Wnioskodawcy, do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanych w latach 2019-2023 Wnioskodawca może zastosować przepis art. 30ca ustawy o PIT i opodatkować te dochody stawką 5%, dokonując stosownej korekty deklaracji podatkowej za lata 2019-2023.

Wskazać należy, iż dopiero po zweryfikowaniu charakteru działalności jaką prowadzi Wnioskodawca możliwe jest rozpatrywanie spełnienia warunków niezbędnych do zastosowania ulgi IP BOX. Jak wykazano wyżej, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową z uwagi, iż wszystkie przesłanki przewidziane w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT zostały łącznie spełnione. To czyni Wnioskodawcę uprawnionym do rozpatrywania kwestii spełnienia pozostałych dwóch warunków, tj. czy wytwarza on, rozwija bądź ulepsza kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz czy te kwalifikowane prawo własności intelektualnej korzysta z ochrony prawnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania (ulga IP BOX).

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własność intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast według art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własność intelektualnej osiągniętych w danym roku podatkowym.

Można zatem wyróżnić trzy przesłanki warunkujące możliwość skorzystania z ulgi IP BOX:

1)po pierwsze, podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową,

2)po drugie, w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej musi nastąpić wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3)po trzecie, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi korzystać z ochrony prawnej.

Jak już wskazano powyżej, w świetle art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Jak już wskazano w opisie stanu faktycznego sprawy, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności programistycznej, przyjmuje zamówienia od swoich Kontrahentów i w ich ramach tworzy nowe programy komputerowe w postaci aplikacji bądź też ulepsza już istniejące rozwiązania dodając do nich nowe funkcjonalności, czy też cechy tworząc tym samym części kodu źródłowego oprogramowania. Uznać zatem należy, że efekt końcowy podejmowanych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych jest przedmiotem autorskiego prawa do programu komputerowego stanowiącego tym samym kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Potwierdzenie wyżej sformułowanego stanowiska odnaleźć można m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 21 kwietnia 2020 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, znak nr 0114-KDIP2-2.4011.7.2020.2.SJ, gdzie wskazał on, iż „w celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box”.

W świetle powyższego stanowiska stwierdzić należy, iż w Polsce oprogramowanie, które definiowane jest jako ogół informacji w postaci np. zestawu instrukcji, zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór, o którym mowa w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jak dodał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w przywołanej interpretacji „(...) oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych”. Wnioskodawca pragnie przy tym dodać, iż pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się jedynie do PC, lecz powinno odnosić się do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych urządzeń.

W świetle powyższych rozważań stwierdzić należy, iż Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie/jego części stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej wynikającej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak już zostało wyjaśnione w uzasadnieniu do pytania numer 1, podejmowane przez Wnioskodawcę prace, których skutek stanowi wytworzenie programów komputerowych bądź ich części, stanowią prace badawczo-rozwojowe. Wnioskodawca po wytworzeniu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej dokonuje jego komercjalizacji. Wnioskodawca otrzymuje bowiem wynagrodzenie z tytułu każdorazowego wytworzenia/ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania i przeniesienia na rzecz kontrahenta – np. wskazanej na wstępie Spółki A – całości autorskich praw majątkowych do tych programów komputerowych/ich części.

Podsumowując, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, w ramach której wytwarza kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a następnie dokonuje jego komercjalizacji, osiągając w ten sposób dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Jak wskazuje art. 30cb ustawy o PIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani do prowadzenia odrębnej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustawodawca nie uregulował jednak sposobu prowadzenia tej ewidencji ani częstotliwości wprowadzania w niej wpisów. Fakt, iż Wnioskodawca nie prowadził na bieżąco ewidencji za lata 2019-2023 nie przekreśla jednak jego prawa do skorzystania z preferencyjnej stawki 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wskazać w tym miejscu należy na treść art. 24 ust. 5 Ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm.). Zgodnie z jego brzmieniem, księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone bieżąco, jeżeli pochodzące z nich informacje umożliwiają sporządzenie w terminie obowiązujących jednostkę sprawozdań finansowych i innych sprawozdań, w tym deklaracji podatkowych oraz dokonanie rozliczeń finansowych. Oznacza to, że wystarczające jest, aby Wnioskodawca posiadał wymaganą przepisami ustawy o PIT ewidencję przed złożeniem korekty deklaracji podatkowej. Potwierdza to m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 30 lipca 2020 r. (sygn. akt I SA/Go 115/20), a także Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 sierpnia 2020 r. (sygn. akt I SA/Wr 170/20).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanych w latach 2019-2023, Wnioskodawca może zastosować przepis art. 30ca ustawy o PIT i opodatkować te dochody stawką 5% dokonując stosownej korekty deklaracji podatkowej za lata 2019-2023.

Ad 4.

W ocenie Wnioskodawcy, do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanych w kolejnych latach (począwszy od trwającego już roku 2024) i ewentualnymi nowymi zleceniodawcami, Wnioskodawca będzie mógł zastosować przepis art. 30ca ustawy o PIT i opodatkować te dochody stawką 5%. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż jego stanowisko zaprezentowane w uzasadnieniu do pytania nr 1 i 2 złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest tożsame z jego stanowiskiem w kwestii możliwości zastosowania przepisu art. 30ca ustawy o PIT i opodatkowania stawką 5% dochodów uzyskanych w kolejnych latach kalendarzowych (począwszy od trwającego już roku 2024) w ramach współpracy ze Spółką A i ewentualnymi nowymi zleceniodawcami. Z uwagi na rodzaj prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (działalność programistyczna) podejmowane w latach kolejnych działania będą tożsame z opisywanymi na łamach złożonego wniosku. Podatnik w dalszym ciągu będzie wytwarzał, rozwijał bądź ulepszał programy komputerowe co nie będzie stanowić czynności rutynowych a działania nakierowane na stworzenie innowacji, nowego rozwiązania opracowanego zgodnie z potrzebami danego klienta. Wnioskodawca zamierza – po uzyskaniu pozytywnej interpretacji indywidualnej – począwszy od rozliczenia za rok 2024 stosować preferencyjną stawkę 5% w składanych deklaracjach podatkowych w ustawowo przewidzianych terminach.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanych w kolejnych latach (począwszy od trwającego już roku 2024) i ewentualnymi nowymi zleceniodawcami, będzie mógł on zastosować przepis art. 30ca ustawy o PIT i opodatkować te dochody stawką 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Jak stanowi art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Według art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się przede wszystkim programowaniem. Wskutek systematycznych działań, podejmowanych w ramach codziennych obowiązków, tworzy, rozwija oraz ulepsza Pan oprogramowania stanowiące utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytworzył Pan następujące oprogramowania:

(…).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że aktywność podejmowana przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wypełnia cechy działalności twórczej, gdyż obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym przede wszystkim w zakresie oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W prowadzonych pracach tworzy i rozwija Pan autorskie oprogramowanie, czy też jego części stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdorazowo, tj. przy każdym utworze, stosuje Pan nowe, innowacyjne rozwiązania „szyte na miarę”, co w konsekwencji przekłada się na powstanie nowego, nieistniejącego do tej pory oprogramowania. Opracowuje Pan nowe koncepcje, narzędzia, rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce swoich Kontrahentów, które można uznać za innowacyjne w stosunku do tych Spółek i które przyczyniają się do poprawy użyteczności albo funkcjonalności danego oprogramowania. Dostępna wiedza, rozwiązania techniczne oraz technologie informatyczne stanowią podstawę Pana pracy, jednakże kluczowe w tym zakresie jest Pana innowacyjne i twórcze myślenie. Podstawowym celem stawianym przez Pana było stworzenie nowego, „szytego na miarę”, dotychczas nieistniejącego rozwiązania, w pełni realizującego przedstawione Panu wcześniej przez Kontrahenta potrzeby. W celu stworzenia nowego, rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania, działaniami, które Pan podejmował, podejmuje oraz będzie podejmował przy tworzeniu każdego z oprogramowań były/są/będą w pierwszej kolejności szczegółowe konsultacje z Kontrahentem. Po uzyskaniu przez Pana całokształtu informacji odnośnie potrzeb Kontrahenta, rozpoczyna Pan prace, w toku których poszukuje rozwiązań, które w najbardziej adekwatny sposób odpowiadać będą ww. potrzebom. Następnie projektuje, implementuje, testuje oraz wdraża Pan stworzone rozwiązanie u Kontrahenta. Tworzenie, rozwijanie/ulepszanie przez Pana oprogramowań dotyczyło/będzie dotyczyło stworzenia nowych rozwiązań, dopasowanych do potrzeb danego Kontrahenta, niewystępujących dotychczas w jego działalności. Narzędzia, nowe koncepcje oraz rozwiązania niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej, które dotychczas Pan zastosował bądź zastosuje to: (…). Tworzone przez Pana innowacyjne rozwiązania dotychczas powstawały, powstają oraz będą powstawać przy użyciu następujących technologii informatycznych: (…). Wytwarzane lub rozwinięte/ulepszone przez Pana oprogramowanie w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących w Pana praktyce, przede wszystkim tym, iż w przypadku każdego tworzonego rozwiązania stosuje Pan nowe, autorskie narzędzia takie jak np. (…). Oryginalność tworzonych oprogramowań polega na tym, że oprócz stosowania wyżej wymienionych, autorskich koncepcji, dokonuje Pan także nietypowych rozwiązań takich jak np. (…). Łączy Pan w tworzonych rozwiązaniach dotychczas nie łączone ze sobą technologie informatyczne (np. (…)) oraz dokonuje ich użycia w niestandardowy, nieszablonowy sposób, a także używa autorskich narzędzi co powodowało/powoduje/będzie powodować, iż oprogramowania po ich wytworzeniu lub rozwinięciu/ulepszeniu różniły się/różnią się/będą się różnić od rozwiązań już funkcjonujących w Pana praktyce. Efekty Pana pracy, które nazywa „oprogramowaniami” zawsze były, są oraz będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczały/odznaczają/będą odznaczać się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze były/są/będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną” a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Pana Kontrahentów.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że oprogramowania są tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny, w ramach codziennych obowiązków, a Pan w celu sprostania wymaganiom swoich Kontrahentów stale się rozwija, doszkala i poszukuje nowych rozwiązań, które może zastosować w praktyce. Systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności polegała/polegać będzie na stałym zdobywaniu, poszerzaniu oraz wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych programów komputerowych. Stałe prowadzenie tego typu działań wynika przede wszystkim z charakteru prowadzonej przez Pana działalności programistycznej.Wyjaśnił Pan, że podstawowym celem stawianym sobie przez Pana było stworzenie nowego, „szytego na miarę”, dotychczas nieistniejącego rozwiązania, w pełni realizującego przedstawione wcześniej przez Kontrahenta potrzeby. Cele jakie zostały przez Pana osiągnięte w odniesieniu do stworzonych dotychczas oprogramowani to:

(…).

Każde stworzenie oprogramowania wiąże się z opracowaniem harmonogramu prac. Taki harmonogram został stworzony w odniesieniu do każdego z oprogramowań już stworzonych. Wszystkie z nich, zostały faktycznie zrealizowane. W przyszłości także będzie Pan tworzył harmonogramy prac w odniesieniu do rozwiązań, które będą tworzone.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że każdorazowo, tj. przy każdym utworze, stosuje on nowe, innowacyjne rozwiązania „szyte na miarę”, co w konsekwencji przekłada się na powstanie nowego, nieistniejącego do tej pory oprogramowania. W celu sprostania wymaganiom swoich Kontrahentów stale się Pan rozwija, doszkala i poszukuje nowych rozwiązań, które może zastosować w praktyce. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że przed rozpoczęciem tworzenia poszczególnych „oprogramowań”, dysponował/dysponuje/będzie dysponował Pan własną wiedzą zdobytą w trakcie studiów (…), a także w toku wykonywania działalności programistycznej (rozpoczętej w roku 2014). Uczestniczył Pan także w wielu szkoleniach branżowych online. Ponadto, dysponował/dysponuje/będzie dysponował Pan potrzebami Kontrahentów przedstawionymi mu przed stworzeniem poszczególnych „oprogramowań”, w świetle których poszerza on posiadaną dotychczas wiedzę i poszukuje rozwiązań w pełni im odpowiadającym. W procesie tworzenia oprogramowania wykorzystywał, wykorzystuje oraz będzie wykorzystywał Pan przede wszystkim wiedzę oraz umiejętności z zakresu: (…). Tworzone przez Pana innowacyjne rozwiązania dotychczas powstawały, powstają oraz będą powstawać przy użyciu następujących technologii informatycznych: (…). Nowe koncepcje oraz rozwiązania stosowane przez Pana, które odróżniały/odróżniają/będą odróżniać tworzone/rozwijane przez Pana oprogramowanie od już istniejących to m.in.:

(…).

Oferował/oferuje Pan w swojej działalności usługi programistyczne, polegające na tworzeniu rozwiązań szytych na miarę Kontrahenta. Ponadto, jako specjalista w swojej dziedzinie prowadził Pan kursy z zakresu (…), w czasie których także powstawało oprogramowanie, do którego autorskie prawa majątkowe nabywał za wynagrodzeniem podmiot, z którym posiadał Pan zawartą umowę o przeprowadzenie takiego kursu. Produkty/usługi/procesy oferowane przez Pana dotychczas w Pana działalności oparte były/są oraz będą na rozwiązaniach wiedzowych, technicznych oraz technologicznych wymienionych w opisie. Celem stawianym sobie przez Pana przed rozpoczęciem prac nad każdym z tworzonych oprogramowań jest dostarczenie określonemu Kontrahentowi rozwiązania w pełni odpowiadającego jego potrzebom oraz realizującego jego założenia biznesowe, tj. w szczególności: (…). Każdorazowo planuje Pan całokształt prac jakie przeprowadzi w ramach poszukiwania ww. rozwiązań. Efektem Pana działań było/jest/będzie każdorazowo powstanie nowego rozwiązania. Realizując zaplanowane przedsięwzięcie każdorazowo określa Pan harmonogram działań, w których jasno precyzuje swoje cele oraz zakres czynności technicznych, które musi podjąć, aby je zrealizować.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Wskazał Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniu, że oprogramowania są przez Pana tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny, w ramach codziennych obowiązków, a w celu sprostania wymaganiom swoich Kontrahentów stale się Pan rozwija, doszkala i poszukuje nowych rozwiązań, które może zastosować w praktyce. Aktywność podejmowana przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wypełnia cechy działalności twórczej, gdyż obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym przede wszystkim w zakresie oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Dostępna wiedza, rozwiązania techniczne oraz technologie informatyczne stanowią podstawę Pana pracy, jednakże kluczowe w tym zakresie jest Pana innowacyjne i twórcze myślenie. Tworzenie, rozwijanie/ulepszanie przez Pana oprogramowań dotyczyło/będzie dotyczyło stworzenia nowych rozwiązań, dopasowanych do potrzeb danego Kontrahenta, niewystępujących dotychczas w jego działalności. Przed rozpoczęciem tworzenia poszczególnych „oprogramowań”, dysponował/dysponuje/będzie dysponował Pan własną wiedzą zdobytą w trakcie studiów(…), a także w toku wykonywania działalności programistycznej (rozpoczętej w roku 2014). Uczestniczył Pan także w wielu szkoleniach branżowych online. Ponadto, dysponował/dysponuje/będzie dysponował Pan potrzebami Kontrahentów przedstawionymi przed stworzeniem poszczególnych „oprogramowań”, w świetle których poszerza Pan posiadaną dotychczas wiedzę i poszukuje rozwiązań w pełni im odpowiadającym. Wytwarzane lub rozwinięte/ulepszone przez niego oprogramowanie w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących w Pana praktyce, przede wszystkim tym, iż w przypadku każdego tworzonego rozwiązania stosuje Pan nowe, autorskie narzędzia takie jak np. (…). Oryginalność tworzonych oprogramowań polega na tym, że oprócz stosowania wyżej wymienionych, autorskich koncepcji, dokonuje Pan także nietypowych rozwiązań takich jak np. (…). Łączy Pan w tworzonych rozwiązaniach dotychczas nie łączone ze sobą technologie informatyczne (np. (…)) oraz dokonuje ich użycia w niestandardowy, nieszablonowy sposób, a także używa autorskich narzędzi co powodowało/powoduje/będzie powodować, iż oprogramowania po ich wytworzeniu lub rozwinięciu/ulepszeniu różniły się/różnią się/będą się różnić od rozwiązań już funkcjonujących w Pana praktyce. Efektem Pana działań było/jest/będzie każdorazowo powstanie nowego rozwiązania. Realizując zaplanowane przedsięwzięcie każdorazowo określa Pan harmonogram działań, w których jasno precyzuje swoje cele oraz zakres czynności technicznych, które musi podjąć, aby je zrealizować.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Według natomiast ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej.

Zauważyć należy, że dla skorzystania z preferencyjnej stawki (5%) przewidzianej dla dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy obowiązani są prowadzić księgi rachunkowe i odrębne ewidencje w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie owych dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego. Innymi słowy, bieżące prowadzenie księgi rachunkowej i odrębnej ewidencji w rozumieniu art. 30cb ust. 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez podatnika osiągającego dochody w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (art. 30ca ww. ustawy) oznacza ich prowadzenie w sposób umożliwiający prawidłowe sporządzenie zeznania podatkowego za dany rok, w przewidzianym dla tej czynności terminie.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest:

·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, należy ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że stosowanie ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, dodatkowe obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-tworzy Pan, rozwija i ulepsza wymienione w opisie programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-efektem Pana samodzielnej pracy, zawsze były/są i będą odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-w wyniku podjętych przez Pana czynności (rozwijania/ulepszania oprogramowania) powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-w efekcie prac prowadzonych samodzielnie przez Pana powstała/powstaje/będzie powstawać część oprogramowania, która stanowiła/stanowi/będzie stanowiła program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-otrzymuje Pan wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana pracy. Sposób przenoszenia na Kontrahenta praw do oprogramowania każdorazowo spełniał/spełnia/będzie spełniał warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następowało/następuje/będzie następowało z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy;

-nie prowadzi Pan w chwili obecnej ewidencji, z której można wyodrębnić przychód i koszt każdej własności intelektualnej, jednakże przed złożeniem korekty za lata 2019-2023 będzie w stanie ją Pan rzetelnie i zgodnie z rzeczywistością oraz przepisami prawa przygotować. Przygotuje Pan odrębną ewidencję w rozumieniu art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. oraz od dnia 1 stycznia 2024 r. i prowadzić będzie na bieżąco w latach kolejnych. W odrębnej ewidencji będzie Pan wyodrębniał: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Odrębna ewidencja prowadzona będzie w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za lata podatkowe będące przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie, tj. w terminie na złożenie deklaracji za rok 2024 oraz korekty za poszczególne lata okresu 2019-2023.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Autorskie prawo do programu komputerowego tworzonego przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej było/jest/będzie kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem należy stwierdzić, że odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych w ramach wykonywanych przez Pana zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniach rocznych za lata 2019-2023. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach rocznych za rok 2024 oraz za kolejne lata podatkowe.

Przechodząc do kwestii korekty zeznania podatkowego za lata 2019-2023, wyjaśniam, co następuje.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.)

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Skoro zatem – jak wyjaśniłem powyżej – ma Pan możliwość skorzystania z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania do uzyskiwanych w latach 2019-2023 kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to przysługuje Panu prawo do złożenia korekty deklaracji oraz skorzystania z preferencji za lata 2019-2023, zgodnie z cytowanym wyżej art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałego stanu faktycznego przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych oraz wyroku sądu wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00