Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.201.2024.4.IG

Uznanie wniesienia przez Wnioskodawcę do fundacji rodzinnej znaku towarowego, który stanowił wcześniej aktywo Spółki, za odpłatne świadczenie usług.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 28 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania wniesienia przez Pana do fundacji rodzinnej znaku towarowego, który stanowił wcześniej aktywo Spółki, za odpłatne świadczenie usług.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 11 czerwca 2024 r. (wpływ 11 czerwca 2024 r.) oraz pismem z 19 czerwca 2024 r. (wpływ 19 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która nie prowadzi jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w związku z tym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) (dalej jako „ustawa PIT”). Wnioskodawca jest jednym z dwóch wspólników spółki jawnej (dalej zwana również: ,,Spółką”).

Wspólnicy rozliczają zyski wygenerowane przez Spółkę w formie zryczałtowanego podatku dochodowego na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.).

Spółka uzyskała wpis do rejestru przedsiębiorców 27 grudnia 2021 r., a jej przeważającym przedmiotem działalności są pozostałe badania i analizy techniczne o kodzie PKD 71.20.B. Ponadto Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W majątku Spółki znajdują się znak towarowy (…) zastrzeżony na poziomie unijnym w procedurze EUIPO oraz know how - aktywa te są wykorzystywane przez podmioty powiązane na podstawie umowy dzierżawy. Wspomniane aktywa zostały wniesione do Spółki w formie aportu. Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy aporcie - prawo to zostało przez Spółkę wykorzystane.

Obecnie wspólnicy planują wycofanie znaku towarowego z majątku Spółki do majątków osobistych Wspólników na ich własne potrzeby, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki. Wycofanie znaku towarowego z majątku Spółki nie będzie dokonywane odpłatnie i nie będzie dokonywane tytułem wypłaty z zysku w tej Spółce.

Przeniesienie znaku towarowego do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników, zaś wykonanie tej uchwały nastąpi w formie umowy (umowa nienazwana). Umowa nie będzie umową darowizny ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego.

Po wycofaniu znaku towarowego, fundator może w celu zabezpieczenia majątku oraz ograniczenia ryzyka biznesowego wnieść znak towarowy do fundacji rodzinnej. Na moment wniesienia oraz wycofania fundator będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny - zatem w momencie wniesienia znaku towarowego do fundacji rodzinnej, fundator będzie podatnikiem VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Znak towarowy będzie nadal wykorzystywany przez podmioty powiązane na podstawie nowych umów dzierżawy.

Celem wycofania znaku towarowego ze spółki jawnej jest uzyskanie udziału w składniku majątku na własność, aby móc nim swobodnie rozporządzać. Pozwoli to na możliwość późniejszego wniesienia znaku towarowego do fundacji rodzinnej, co w konsekwencji doprowadzi do realizacji celu ograniczenia ryzyka biznesowego, który był związany z utrzymywaniem znaku towarowego w majątku spółki oraz doprowadzi do zabezpieczenia rodzinnego majątku.

Przekazanie własności do znaku towarowego należącego do spółki jawnej, nastąpi bezpośrednio do majątku osobistego każdego ze Wspólników, w części odpowiadającej udziałowi w zyskach danego Wspólnika. Wydanie do majątku osobistego, oznacza, że Wspólnik ma zasadniczą swobodę w rozporządzaniu własnym majątkiem, zgodnie z własnymi potrzebami.

Po wycofaniu znak towarowy nie będzie wykorzystywany przez spółkę jawną w prowadzonej przez nią działalności. Będzie on udostępniany innym podmiotom powiązanym na podstawie nowych umów dzierżawy.

Podstawą do wycofania znaku towarowego będzie jednomyślna uchwała Wspólników wyrażająca zgodę na przekazanie własności znaku towarowego do majątków osobistych wspólników proporcjonalnie do posiadanego przez każdego z nich udziału w zyskach spółki.

Przeniesienie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94 poz. 1037 ze zm. - dalej jako: Kodeks Spółek Handlowych), ponieważ nie spowoduje zmniejszenia udziału kapitałowego Wspólników oraz nie będzie stanowić formy wypłaty zysku należnego Wspólnikom.

Przeniesienie na podstawie wskazanej uchwały nastąpi w oparciu o umowę przeniesienia składników majątku. Umowa będzie zawierać oświadczenie spółki (zgodne z zasadami reprezentacji) o przeniesieniu nieodpłatnie na Wspólników własności znaku towarowego w udziale odzwierciedlającym udział w zyskach danego Wspólnika. Zawierać będzie również oświadczenie Wspólników o przyjęciu składnika majątku na własne potrzeby do prywatnego majątku.

Ze względu na to, że uchwała sama w sobie nie powoduje przeniesienia własności składnika majątku, konieczne jest zawarcie umowy nienazwanej o charakterze rozporządzającym, przenoszącej własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z jednomyślnej uchwały wspólników o wycofaniu składnika majątku.

Postanowienia umowy spółki nie regulują szczegółowo tego rodzaju świadczenia Spółki na rzecz Wspólników. Możliwość jego podjęcia wynika z art. 2 Kodeksu Spółek Handlowych w związku zasadą swobody umów zawartą w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.).

Zawarcie Umowy następuje wynikiem realizacji treści uchwały Wspólników, a nie będzie wolą stron, co znajdzie odzwierciedlenie w treści umowy. W rozumieniu przepisów Kodeksu Cywilnego będzie to więc umowa nienazwana przenosząca własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z jednomyślnej uchwały wspólników, a nie umowa darowizny.

Ponadto, Umowa nie będzie umową darowizny, ponieważ nie ma odpłatnego charakteru. Poprzez realizację czynności objętej Umową, Wspólnicy utrzymują swój stan posiadania, ponieważ nieodpłatne przekazanie przez Spółkę udziałów w znaku towarowym na cele osobiste Wspólników odbywa się przy zachowaniu proporcji, w jakiej Wspólnicy uczestniczą w zyskach Spółki.

Fundatorem fundacji rodzinnej będzie Wnioskodawca. Natomiast, beneficjentami fundacji rodzinnej będą obecni wspólnicy spółki jawnej, tj. wnioskodawca oraz jego żona (drugi ze wspólników).

Wycofanie znaku towarowego ze spółki jawnej nie będzie miało wpływu na bieżące uprawnienia wspólników, nie będzie miało wpływu na rozliczenia wspólników w przypadku ewentualnego wystąpienia jednego ze wspólników ze spółki bądź jej likwidacji, nie będzie dokonane w celu uregulowania jakiegokolwiek zobowiązania względem wspólników. Będzie wynikało z posiadania przez wspólników ogółu praw i obowiązków w spółce jawnej.

Po wycofaniu znaku towarowego, fundator może w celu zabezpieczenia majątku oraz ograniczenia ryzyka biznesowego wnieść znak towarowy do Fundacji rodzinnej. Na moment wniesienia oraz wycofania fundator będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny - zatem w momencie wniesienia znaku towarowego do fundacji rodzinnej, fundator będzie podatnikiem VAT.

Fundator z tytułu wniesienia znaku towarowego do Fundacji będzie uprawniony do otrzymywania świadczeń jako beneficjent (ustalone w statucie Fundacji świadczenia pieniężne lub niepieniężne), a zatem otrzyma bezpośrednią korzyść.

Następnie Fundacja rodzinna tak otrzymany majątek będzie wykorzystywała do czynności opodatkowanych, a więc nastąpi kontynuacja wykorzystania znaku w działalności VAT. Fundacja będzie udzielała licencji do korzystania ze znaku przez inne spółki. Fundacja rodzinna będzie wystawiała z tego tytułu faktury VAT oraz odprowadzała należny podatek VAT na rachunek urzędu skarbowego.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że wniesienie do fundacji rodzinnej znaku towarowego, który stanowił wcześniej aktywo Spółki, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług?

Pana stanowisko w sprawie (do pytania ostatecznie sformułowanego w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie do fundacji rodzinnej znaku towarowego, który stanowił wcześniej aktywo spółki jawnej, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie treścią art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary w myśl art. 2 pkt 6 ustawy VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości materialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Z powyższego przepisu wynika, że pojęcie świadczenia usług na potrzeby VAT ma bardzo szeroki zakres przedmiotowy. Obejmuje bowiem nie tylko działania podatnika, lecz również np. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub danej sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć więc każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

W celu ustalenia, czy dana czynność lub też brak podjęcia działania stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, należy każdorazowo dokonać szczegółowej analizy zdarzenia w kontekście zasad konstrukcyjnych podatku VAT.

Na gruncie ustawy o VAT usługą jest z kolei każde, co do zasady, odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (będący konsumentem danej usługi) odnosi z niego, choćby nawet potencjalną korzyść.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca wskazując co podlega opodatkowaniu podatkiem VAT posługuje się przymiotem „odpłatny” dla dostawy towarów i świadczenia usług na terytorium kraju. Poddając analizie czym jest „odpłatność” należy wskazać, iż ustawodawca zdecydował się o zrównaniu w skutkach podatkowych części świadczeń nieodpłatnych ze świadczeniami odpłatnymi.

Znak towarowy zaliczany jest do wartości niematerialnych i prawnych zatem nie spełnia definicji towaru w świetle art. 2 pkt 6 ustawy VAT, a więc jego przeniesienie stanowi świadczenie usług.

Z kolei art. 29a ust. 1 ustawy o VAT głosi, iż za podstawę opodatkowania uznaje się wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługodawcy lub osoby trzeciej. Wskazać trzeba, że ustawodawca nie zdecydował się na uznanie za odpłatność wyłącznie wzajemnych świadczeń pieniężnych. Jeżeli więc podstawą opodatkowania jest „wszystko co stanowi zapłatę” to w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT do odpłatności może dojść również poprzez zwrotne świadczenie w naturze lub barterową wymianę dóbr materialnych i niematerialnych.

Jeżeli więc w zamian za dostawę towarów bądź świadczenie usług dojdzie do świadczenia wzajemnego w jakiejkolwiek formie, taka czynność może zostać uznana za zapłatę. Należy przy tym wskazać, iż pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonaniem świadczeń powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym.

Wobec tego należy stwierdzić, że na gruncie podatku VAT ustawodawca traktuje odpłatność jako kategorię subiektywną, zależną od ustaleń pomiędzy stronami relacji gospodarczej.

Fundator jako osoba fizyczna będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, w zamian za wniesienie znaku towarowego uprzednio wycofanego ze Spółki jawnej będzie uprawniony do otrzymywania świadczeń jako beneficjent, a zatem otrzyma bezpośrednią korzyść - wypełnia to znamiona odpłatności usług na potrzeby VAT, bowiem zgodnie z powyższym wystarczającym jest, aby świadczeniobiorca odnosił z niego choćby potencjalną korzyść.

Wobec tego na moment wniesienia uprzednio wycofanego znaku towarowego fundator będzie działał w charakterze podatnika VAT, a więc czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Następnie fundacja rodzinna tak otrzymany majątek będzie wykorzystywała do czynności opodatkowanych, a więc nastąpi kontynuacja w VAT. Jedną z istotnych cech podatku od towarów i usług jest jego neutralność, co oznacza, że ciężar ekonomiczny tego podatku spoczywa wyłącznie na ostatecznym konsumencie towarów lub usług, będącym końcowym ogniwem w łańcuchu obrotu. Ta neutralność podatkowa wynika z samej natury podatku od wartości dodanej.

Zatem w opisanej sytuacji na gruncie VAT istotne jest przeznaczenie otrzymanego znaku towarowego, tj. udzielenie licencji do korzystania ze znaku przez spółkę kapitałową. Fundacja rodzinna będzie wystawiała z tego tytułu faktury VAT oraz odprowadzała należny podatek VAT na rachunek urzędu skarbowego.

W związku z powyższym w opinii Wnioskodawcy wniesienie do fundacji rodzinnej znaku towarowego, które stanowiło wcześniej aktywo spółki jawnej, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT.

Należy zauważyć, iż świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy. Świadczenie usług dokonywane odpłatnie w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. O tym czy dany podmiot jest podatnikiem podatku VAT, czy też nie decydują kryteria obiektywne.

Powołane przepisy stanowią implementację art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Prawo wspólnotowe wskazuje zatem, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 lutego 2012 r. sygn. akt I FSK 704/11, w którym Sąd stwierdził:

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan jednym z dwóch wspólników spółki jawnej.

W majątku Spółki znajdują się znak towarowy (…) oraz know how - aktywa te są wykorzystywane przez podmioty powiązane na podstawie umowy dzierżawy. Aktywa zostały wniesione do Spółki w formie aportu. Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy aporcie - prawo to zostało przez Spółkę wykorzystane.

Obecnie wspólnicy planują wycofanie znaku towarowego z majątku Spółki do majątków osobistych Wspólników na ich własne potrzeby, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki. Wycofanie znaku towarowego z majątku Spółki nie będzie dokonywane odpłatnie i nie będzie dokonywane tytułem wypłaty z zysku w tej Spółce. Przeniesienie znaku towarowego do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników, zaś wykonanie tej uchwały nastąpi w formie umowy (umowa nienazwana). Umowa nie będzie umową darowizny ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego.

Po wycofaniu znaku towarowego, Pan – jako fundator - wniesie znak towarowy do fundacji rodzinnej. Na moment wniesienia oraz wycofania, fundator (Pan) będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, zatem w momencie wniesienia znaku towarowego do fundacji rodzinnej będzie Pan podatnikiem VAT.

Znak towarowy będzie nadal wykorzystywany przez podmioty powiązane na podstawie nowych umów dzierżawy.

Pan będzie Fundatorem fundacji rodzinnej, natomiast beneficjentami fundacji rodzinnej będą obecni wspólnicy spółki jawnej, tj. Pan oraz Pana żona (drugi ze wspólników).

Z tytułu wniesienia znaku towarowego do Fundacji będzie Pan uprawniony do otrzymywania świadczeń jako beneficjent (ustalone w statucie Fundacji świadczenia pieniężne lub niepieniężne), a zatem otrzyma Pan bezpośrednią korzyść.

Następnie Fundacja rodzinna tak otrzymany majątek będzie wykorzystywała do czynności opodatkowanych, a więc nastąpi kontynuacja wykorzystania znaku w działalności VAT. Fundacja będzie udzielała licencji do korzystania ze znaku przez inne spółki. Fundacja rodzinna będzie wystawiała z tego tytułu faktury VAT oraz odprowadzała należny podatek VAT na rachunek urzędu skarbowego.

Pana wątpliwości dotyczą tego, czy wniesienie do fundacji rodzinnej znaku towarowego, który stanowił wcześniej aktywo Spółki, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług.

W tym miejscu należy zauważyć, że znak towarowy zalicza się do wartości niematerialnych i prawnych. Z kolei przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych uznać należy za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy.

Jak wskazano wyżej, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ona wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W momencie wniesienia znaku towarowego do fundacji rodzinnej będzie Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Jak Pan wskazał w opisie sprawy, z tytułu wniesienia znaku towarowego do Fundacji będzie Pan uprawniony do otrzymywania świadczeń jako beneficjent (ustalone w statucie Fundacji świadczenia pieniężne lub niepieniężne), a zatem otrzyma Pan bezpośrednią korzyść.

Wniesienie przez Pana do fundacji rodzinnej znaku towarowego stanowić będzie świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Spełniona zostanie tu bowiem przesłanka podmiotowa do uznania przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych w postaci znaku towarowego za czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z wniesieniem znaku towarowego do fundacji rodzinnej, z jednej strony przeniesie Pan na fundację rodzinną, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku. W zamian otrzyma Pan określone wynagrodzenie (ustalone w statucie Fundacji świadczenia pieniężne lub niepieniężne), a zatem otrzyma Pan bezpośrednią korzyść.

Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu.

Mając to na uwadze należy stwierdzić, że ponieważ będzie Pan uprawniony do otrzymywania świadczeń jako beneficjent (ustalone w statucie Fundacji świadczenia pieniężne lub niepieniężne), i otrzyma Pan bezpośrednią korzyść, to powyższa transakcja bez wątpienia będzie miała charakter odpłatny.

Wobec tego należy uznać, że w przedmiotowej sprawie wystąpi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wniesieniem przez Pana wkładu niepieniężnego w postaci znaku towarowego a otrzymaniem wynagrodzenia za dokonaną czynność.

Należy zatem uznać, że w opisanej sytuacji będzie Pan występować w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a wniesienie przez Pana znaku towarowego do fundacji rodzinnej będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, które na podstawie w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej Pana przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja opiera się na opisie zdarzenia przyszłego, który przedstawił Pan we wniosku i w jego uzupełnieniu, w tym na wskazaniu przez Pana, że „(...) z tytułu wniesienia znaku towarowego do Fundacji będzie uprawniony do otrzymywania świadczeń jako beneficjent (ustalone w statucie Fundacji świadczenia pieniężne lub niepieniężne), a zatem otrzyma bezpośrednią korzyść”.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).