Wyrok NSA z dnia 18 czerwca 2024 r., sygn. III OSK 621/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia del. WSA Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 października 2022 r. sygn. akt III SA/Kr 661/22 w sprawie ze skargi P.Z. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie z dnia 7 marca 2022 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 11 października 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu skargi P.Z. (dalej: skarżący), uchylił decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie z 7 marca 2022 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w Krakowie z 18 stycznia 2022 r. w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Komendant Wojewódzki Policji w Krakowie.

Organ zarzucił naruszenie prawa materialnego.

Po pierwsze, art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.) w związku z art. 153 p.p.s.a. przez uznanie, że organ naruszył zasadę związania oceną prawną zawartą w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 7 lutego 2020 r., III SA/Kr 1395/19 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 czerwca 2021 r., III OSK 2845/21.

Po drugie, art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. w związku z art. 115a ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2020 r., poz. 360) oraz w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1610; dalej: ustawa nowelizująca). Polegało to na błędnej ich wykładni i uznaniu, że w stanie prawnym określonym cytowanymi przepisami na dzień wydania zaskarżonej decyzji, organ był zobowiązany do wyrównania świadczenia należnego skarżącemu na podstawie art. 114 ust. 1 pkt 2 ustawy o Policji, podczas gdy z mocy ustawy ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy nabyty przed 6 listopada 2018 r. powinien być ustalany na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym przed 6 listopada 2018 r., co w odniesieniu do skarżącego zostało zrealizowane w związku ze zwolnieniem ze służby przez wypłatę ekwiwalentu w wysokości określonej przepisem art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu wówczas obowiązującym.