Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.451.2024.1.MK

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 21 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, będącą polskim rezydentem podatkowym. Rodzice Wnioskodawcy, …, nabyli w 2009 r. lokal mieszkalny przy ul. … w …. Do lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej … m² przynależy również piwnica nr … o powierzchni … m² (łączna powierzchnia … m²). Dla lokalu Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr … . Z prawem własności opisanego lokalu związany jest udział wynoszący … we wspólnych częściach budynku i urządzeniach i w działce nr … o powierzchni … ha, objętych księgą wieczystą nr … . Rodzice Wnioskodawcy w momencie nabycia nieruchomości pozostawali w związku małżeńskim, w którym obowiązywał ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Matka Wnioskodawcy, …, zmarła 18 lipca 2018 r., ustała tym samym wspólność majątkowa małżonków. W związku z tym połowa (1/2) udziałów nieruchomości pozostała w posiadaniu ojca Wnioskodawcy, …, a pozostała część (1/2) udziałów w nieruchomości stanowiła spadek po …, który na podstawie ustawy nabyli w częściach równych: mąż spadkodawczyni …, oraz Wnioskodawca (syn).

Ojciec Wnioskodawcy, …, zmarł 30 lipca 2021 r. Wnioskodawca aktem poświadczenia dziedziczenia nabył prawo do całości spadku po ojcu, tj. 1/4 udziałów w nieruchomości przypadających po ustaniu wspólności majątkowej oraz do części udziałów w mieszkaniu, które ojciec Wnioskodawcy w 2018 r. odziedziczył po żonie (matce Wnioskodawcy).

Nieruchomość została zatem w całości nabyta przez Wnioskodawcę w drodze spadku po matce … (1/4 udziałów w nieruchomości) na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 11 lutego 2022 r., Rep. A nr …, oraz po ojcu … (3/4 udziałów w nieruchomości), na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 11 lutego 2022 r., Rep. A nr … .

Podmiotowa nieruchomość nabyta przez Wnioskodawcę w drodze dziedziczenia stanowiła składnik Jego majątku osobistego.

Zaświadczenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w … z dnia 13 listopada 2023 r. (nr … ; nr …) potwierdzają, że Wnioskodawca dokonał zgłoszenia spadku, a podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia po matce … został zapłacony, natomiast z tytułu dziedziczenia po ojcu … nie był należny.

Na podstawie umowy sprzedaży z dnia 23 listopada 2023 r., potwierdzonej aktem notarialnym Rep. A nr …, Wnioskodawca dokonał zbycia całości opisanej wyżej nieruchomości przy ul. … w … osobie fizycznej za łączną cenę 200 000 zł. Przy akcie notarialnym został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy sprzedaży w wysokości 2% od kwoty 200 000 zł, tj. 4 000 zł.

Pytanie

Czy w związku z opisanym w stanie faktycznym odpłatnym zbyciem odziedziczonej nieruchomości, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu uzyskanego ze sprzedaży tej nieruchomości?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym odpłatne zbycie odziedziczonej nieruchomości nie będzie skutkowało po Jego stronie obowiązkiem opodatkowania kwoty uzyskanej ze sprzedaży podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.; dalej jako: „ustawa o PIT”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, źródłem przychodów jest między innymi odpłatne zbycie (z zastrzeżeniem ust. 2) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl powyższego przepisu, nie rodzi obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego odpłatne zbycie nieruchomości, które:

-nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej oraz

-następujące po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie zbywanej nieruchomości.

W opinii Wnioskodawcy, odpłatne zbycie nieruchomości opisanej w stanie faktycznym, które miało miejsce po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, a tym samym dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5, który obowiązuje od 1 stycznia 2019 r.

W myśl art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Kluczowe znaczenie w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w drodze spadku ma zatem ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawców.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w myśl powołanego przepisu w opisanym przypadku, pięcioletni okres należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawców (rodziców Wnioskodawcy). Do prawidłowego wyliczenia pięcioletniego okresu wliczany jest zatem zarówno okres posiadania nieruchomości przez Wnioskodawcę, który dokonał sprzedaży, jak i okres posiadania nieruchomości przez spadkodawców (tj. od momentu nabycia nieruchomości do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej w 2009 r.).

Podobne stanowisko zostało wskazane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 maja 2023 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.220.2023.2.EC: „Stosownie do przywołanego powyżej art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie odpłatnego zbycia nieruchomości (lub ich części oraz udziału w nieruchomości) lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przysługującej spadkobiercy, który dokonuje odpłatnego zbycia, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (lub ich części oraz udziału w nieruchomości) lub praw majątkowych przez spadkobiercę upłynęło pięć lat – to odpłatne zbycie nie podlega opodatkowaniu. W świetle powyższego, za datę nabycia przez Panią nieruchomości, którą nabyła Pani w spadku po (…) należy uznać datę nabycia nieruchomości przez Pani ojca i (…) do majątku wspólnego małżonków (1990 r.).”

Mając na względzie, że część udziałów w nieruchomości znajdującej się we wspólności majątkowej, została odziedziczona przez ojca Wnioskodawcy w 2018 r. (po śmierci matki), należy rozstrzygnąć czy miało to znaczenie dla określenia momentu nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 5 ustawy o PIT.

Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.”

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Przepis art. 31 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem dla części udziałów w nieruchomości, odziedziczonej przez ojca Wnioskodawcy po śmierci matki Wnioskodawcy, za moment nabycia należy uznać moment zakupu przez małżonków nieruchomości do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. 2009 r.

Wnioskodawca powołując się na treść przytoczonej uchwały NSA uważa, iż bezpodstawne byłoby uznanie, że w wyniku śmierci jednego małżonka znajdującego się w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej z art. 31 ww. Kodeksu, drugi małżonek nabywa w drodze spadku po pierwszym małżonku, po raz drugi, udział w tej samej nieruchomości.

Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny: „Z uwagi na istotę wspólności majątkowej małżeńskiej, nie było możliwe wyodrębnienie przypadającego każdemu z małżonków udziału w nieruchomości podczas pierwotnego, wspólnego jej nabycia.”

Wcześniej podobne stanowisko zajął w tej materii Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 28 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1514/14: „Współwłasność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności, jest to współwłasność bezudziałowa (nie jest wyodrębniona), a w czasie jej trwania małżonkowie samodzielnie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Skoro zatem, z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które skarżąca oraz – odrębnie – jej mąż posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f., biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku.”

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza również treść wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 1431/14: „Skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które skarżąca oraz – odrębnie – jej mąż posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Zdaniem Sądu, rozstrzyganie wątpliwości przy pomocy wykładni na korzyść fiskusa ma w tej sprawie charakter wykładni rozszerzającej, która nie ogranicza się tylko do stosowania budzącego wątpliwości art. 10 ust. 1 pkt 8 u.o.p.d.f. Prawotwórczy charakter zakwestionowanej interpretacji dotyczący momentu nabycia nieruchomości i udziału w nieruchomości przypadającego pozostającej we wspólności majątkowej, prowadzi w sposób nieuprawniony, do zmiany zakresu stosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. poprzez objęcie jego skutkami takich stanów faktycznych, których opodatkowanie nie jest wyraźnie/jednoznacznie wskazane w ustawie. (...) Przyjąć należy, że nabycie nieruchomości przez podatnika nastąpiło w dniu 19 listopada 2008 r., w którym ustanowiono odrębną własność lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. (...) i przeniesiono jego własność na małżonków (...). W dniu 30 listopada 2010 r. żona Skarżącego zmarła, zaś Skarżący został jej spadkobiercą. W wyniku spadkobrania Skarżący nabył spadek, nie zaś udział we wskazanej powyżej własności: w skład masy spadkowej wchodzić wszak mogły ponadto inne przedmioty. Prawo zmarłej żony – do czasu otwarcia spadku łączne z prawem podatnika – weszło w skład spadku i stało się przedmiotem dziedziczenia. Nie można więc zasadnie mówić o „dwukrotnym nabyciu” przez Skarżącego prawa własności – z tytułu kupna w 2008 r. i spadkobrania w 2010 r. Od 2008 r. Skarżący podatnik był właścicielem całości udziału we własności, ponieważ jego prawo do tego udziału było - w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej - łączne i nierozdzielne z takim samym prawem jego małżonki, które następnie stało się przedmiotem dziedziczenia – z datą nabycia przez Skarżącego spadku.”

Wobec powyższego, w związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT okres pięciu lat, w myśl art. 10 ust. 5 tej ustawy, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawców do majątku wspólnego małżonków, tj. od końca 2009 r.

Zważywszy na powołane powyżej przepisy oraz w związku z faktem, że nieruchomość wchodziła w skład spadku po rodzicach Wnioskodawcy, którzy prawo do nieruchomości nabyli do majątku wspólnego jako małżonkowie, stwierdzić należy, że okres pięciu lat określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT w 2023 r. niewątpliwie minął.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości dokonana w dniu 23 listopada 2023 r. nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu ze źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 5 ustawy o PIT. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży w 2023 r. nieruchomości nabytej w spadku po rodzicach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Informujemy, że do stanu faktycznego zaistniałego w 2023 r. ma zastosowanie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu wskazanym w Obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 grudnia 2022 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.