Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 15 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.435.2024.1.KF
Obowiązki płatnika w związku z finansowaniem kursów językowych dla pracowników i osób towarzyszących – możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
-nieprawidłowe – w części, dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy w odniesieniu do wartości świadczenia sfinansowanego za Osobę towarzyszącą i wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika;
-prawidłowe – w pozostałej części.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z finansowaniem kursów językowych dla Pracowników i Osób towarzyszących. Uzupełnili go Państwo pismem z 3 lipca 2024 r. (wpływ 3 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Podlegają Państwo w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy) i są Państwo czynnym podatnikiem VAT.
Głównym przedmiotem Państwa działalności (…).
W 2024 r. osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę (dalej: „Pracownicy”) udostępnili Państwo platformę do nauki wybranego języka obcego Online (dalej: „Platforma”). W ramach Platformy dostępne są następujące kursy językowe:
(…)
Każdy z Pracowników, który przystąpi do Platformy będzie mógł dodatkowo uzyskać bezpłatny dostęp do Platformy dla jednej wybranej przez siebie osoby towarzyszącej niebędącej Pracownikiem (dalej „Osoba towarzysząca”). Co istotne nie będzie możliwy dostęp do Platformy wyłącznie Osoby Towarzyszącej. Pracownik może zatem uzyskać dostęp do Platformy dla (1) siebie albo dla (2) siebie i Osoby towarzyszącej. Pracownik może udostępnić dostęp do Platformy maksymalnie jednej Osobie towarzyszącej. Dla Osób towarzyszących dostępne są wyłącznie kursy (…).
W ramach dostępu do Platformy opłacają Państwo w całości czasowy dostęp do Platformy Pracownikowi jak i Osobie towarzyszącej.
Użytkownicy uzyskują dostęp do Platformy rejestrując konta na dedykowanej stronie rejestracyjnej – osobne dla Pracowników i Osób towarzyszących.
Dostęp do Platformy ma charakter dobrowolny, z którego skorzystać będą mogły osoby, które wcześniej wyrażą taką chęć.
Są Państwo w stanie zidentyfikować, którzy Pracownicy korzystali z Platformy samodzielnie, a którzy Pracownicy korzystali z Platformy wraz z Osobą towarzyszącą.
Łączny koszt dostępu do Platformy ustalono z firmą szkoleniową, która jest dostawcą Platformy w sposób ryczałtowy na poziomie zakładającym korzystanie z Platformy przez maksymalną liczbę Pracowników i Osób towarzyszących.
Możliwość dostępu do Platformy uzyskają zarówno obecni jak i nowozatrudnieni Pracownicy, co za tym idzie liczba osób faktycznie korzystających z Platformy będzie się zmieniała.
Z Pracownikami przystępującymi do Platformy nie będzie zawierana umowa o podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Nie zamierzają Państwo bowiem zobowiązać Pracownika do dalszego zatrudnienia u siebie po ukończeniu kursu na Platformie.
W związku z udziałem Pracowników w zajęciach na Platformie, przyjęty został „Regulamin szkoleń językowych – platforma e-learningowa” (dalej: „Regulamin”), zgodnie z którym:
-Wspierają Państwo poszerzanie przez Pracowników znajomości języków obcych poprzez umożliwienie wzięcia udziału w takiej nauce, która podejmowana jest wyłącznie z inicjatywy własnej pracowników.
-Regulamin ten nie stanowi inicjatywy i zgody pracodawcy na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, stanowi jedynie formę ułatwienia pracownikom dostępu do nauki języków obcych.
-Wszystkie typy aktywności rozwoju językowego, niezależnie od formy ich przeprowadzenia, podejmowane są przez pracowników z ich własnej inicjatywy.
-Platforma e-learningowa dostępna jest dla pracowników nieodpłatnie w formie benefitu.
Podjęli Państwo decyzję o zapewnieniu dostępu do Platformy, gdyż w Państwa ocenie, podniesienie przez Pracowników umiejętności językowych zapewni lepszą realizację Państwa potrzeb biznesowych, z tego względu, że Państwo:
-zatrudniają także osoby nieposługujące się językiem polskim,
-utrzymują bieżące kontakty (…) z dostawcami zagranicznymi oraz
-(…).
Realizacja obowiązków służbowych przez Pracowników może być zatem wielokrotnie związana z bieżącym kontaktem z osobami posługującymi się językiem obcym (prowadzeniem rozmów oraz wszelkiej korespondencji, udziałem w spotkaniach), jak i obsługą dokumentacji sporządzonej w języku obcym, a zatem zapewnienie dostępu do Platformy ma umożliwić i ułatwić Pracownikom wykonywanie ich zadań służbowych.
W związku z tym wnoszą Państwo o potwierdzenie, czy prawidłowo są przez Państwa interpretowane przepisy prawa podatkowego, pozwalające na uznanie, że przychód Pracownika związany z korzystaniem z Platformy przez niego i Osobę towarzyszącą korzysta ze zwolnienia podatkowego.
Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku wyjaśnili Państwo, że Osoba towarzysząca to każda osoba fizyczna, niebędąca Pracownikiem, przy czym nie został wprowadzony warunek, że Osobą towarzyszącą może być wyłącznie członek rodziny Pracownika.
Pytanie
Czy wartość sfinansowanego przez Państwa dostępu do Platformy dla Pracownika i Osoby towarzyszącej stanowi dla Pracownika przychód zwolniony z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT?
Państwa stanowisko w sprawie
W Państwa ocenie, przyznanie świadczenia z tytułu dostępu do Platformy dla Pracownika jak i Osoby towarzyszącej, prowadzi co prawda do powstania przychodu ze stosunku pracy, to jednak przychód ten może korzystać ze zwolnienia od PIT.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT, od podatku dochodowego wolna jest „wartość świadczeń przyznanych, zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego”.
Należy zauważyć, że przepisy podatkowe nie definiują pojęcia „podnoszenie kwalifikacji zawodowych”. Wobec braku autonomicznej definicji użytego terminu w przepisach podatkowych, w celu nadania treści temu terminowi należy odwołać się do definicji zawartej w odrębnych przepisach, w tym przypadku Kodeksu pracy. Zgodnie z przepisami art. 1031 § 1 Kodeksu pracy „przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą”. Zatem ustawodawca przyjął szeroką definicję kwalifikacji zawodowych, uznając za nie kwalifikacje wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Za kwalifikacje zawodowe uważa się wszelką wiedzę niezbędną do wykonywania przez pracownika pracy i pełnionych obowiązków.
Warunki te spełnione są także w niniejszym stanie faktycznym. Wiedza zdobyta w trakcie kursów dostępnych na Platformie jest pomocna przy wykonywaniu przez Pracowników pracy zawodowej. Realizacja obowiązków służbowych przez Pracowników może być bowiem wielokrotnie związana z bieżącym kontaktem z osobami posługującymi się językiem obcym (prowadzeniem rozmów oraz wszelkiej korespondencji, udziałem w spotkaniach), jak i obsługą dokumentacji sporządzonej w języku obcym.
Zgodnie z przepisami art. 1031-1036 Kodeksu pracy, nie ma znaczenia forma w jakiej organizowane jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez pracownika oraz czy pracownik podnosi kwalifikacje zawodowe na podstawie skierowania zakładu pracy, czy bez takiego skierowania. Natomiast, kluczowym jest, aby w wyniku odbytego szkolenia pracownik podniósł swoje kwalifikacje lub umiejętności do oczekiwanego poziomu (ukończenie kursu lub studiów). Podnoszenie kwalifikacji dotyczy procesu kształcenia, po zakończeniu którego można uznać, że pracownik podniósł swoje kwalifikacje zawodowe i w konsekwencji spełnił oczekiwane wymagania kwalifikacyjne.
Państwa zdaniem, zwolnieniu z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT, będą zatem korzystały świadczenia przyznane przez pracodawcę na naukę, w wyniku której, pracownik zdobywa lub uzupełnia wiedzę i umiejętności (z wyłączeniem wynagrodzenia za czas urlopu szkoleniowego lub zwolnienia z dnia pracy).
Zgodnie z opisanym stanem faktycznym, wyrażają Państwo zgodę na udział Pracownika z jego inicjatywy w kursach dostępnych na Platformie. Nie zawierają Państwo przy tym z Pracownikami pisemnej umowy dotyczącej podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Niemniej jednak obowiązku takiego, zgodnie z treścią art. 1034 § 3 Kodeksu pracy, nie ma (nie zamierzają Państwo bowiem zobowiązywać Pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu kursu językowego).
Co prawda, zgodnie z treścią Regulaminu, nie stanowi on inicjatywy i zgody pracodawcy na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, jednak należy uznać, że dokument ten ma charakter jedynie techniczny, mający na celu ujednolicenie zasad nauki języka obcego, określenie zasad dostępu do Platformy. Nie powinien on zatem mieć wypływu na uznanie, że nauka języka obcego w przedmiotowym stanie faktycznym jest związana z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych Pracowników.
Jeśli chodzi natomiast o udział w kursach Platformy Osób towarzyszących, to Państwa zdaniem, ich udział należy powiązać z przychodem Pracowników ze stosunku pracy. Świadczenie to związane jest ze stosunkiem pracy łączącym Pracownika z Państwem. Gdyby nie łączący Pracownika z Państwem stosunek pracy, Osoby towarzyszące nie otrzymałyby tego świadczenia (nie jest bowiem możliwy dostęp do Platformy wyłącznie Osoby towarzyszącej).
Państwa zdaniem, przychód ten powinien również korzystać ze zwolnienia podatkowego. To samo zdarzenie generujące po stronie Pracownika przychód podatkowy nie może być bowiem odmiennie traktowane z punktu widzenia przepisów o zwolnieniach podatkowych.
Mając powyższe na uwadze, Państwa zdaniem, świadczenia przyznawane Pracownikom i Osobom towarzyszącym z tytułu dostępu do Platformy będą korzystały ze zwolnienia z PIT. W konsekwencji, na Państwu nie będzie ciążył obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy w związku z opłaceniem Pracownikom i Osobom towarzyszącym dostępu do Platformy.
Stanowisko takie znajduje poparcie również w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
Ponadto, po stronie Wnioskodawcy, jako płatniku, nie ciąży obowiązek pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu sfinansowania pracownikom, którzy mają lub mogą mieć styczność z anglojęzycznymi dokumentami (fakturami), kursu (nauki) języka angielskiego. Jak bowiem wynika z wniosku finansowany przez pracodawcę kurs języka angielskiego, z elementami słownictwa branżowego, jest niezbędny w celu realizacji obowiązków służbowych oraz odbywa się z inicjatywy pracodawcy i za jego zgodą. Wartość świadczenia otrzymanego przez pracownika (sfinansowania kursu j. angielskiego) stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego dochód korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy (pismo z 1 lutego 2019 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.474.2018.1.HD).
Dodatkowo, w ramach doprecyzowania własnego stanowiska, wskazali Państwo, że w Państwa ocenie przychód z tytułu nieodpłatnego udostępnienia Platformy dla Osoby towarzyszącej należy zakwalifikować do źródła przychodów ze stosunku pracy Pracownika. Gdyby nie łączący Pracownika z Państwem stosunek pracy, Osoby towarzyszące nie otrzymałyby bowiem w ogóle tego świadczenia (nie jest bowiem możliwy dostęp do Platformy wyłącznie Osoby towarzyszącej).
Powyższa argumentacja znalazła także zastosowanie przy wydaniu interpretacji indywidualnej przez Izbę Skarbową w Poznaniu z 29 czerwca 2015 r. (ILPB-1/4511-1-494/15-4/AMN), w której stwierdzono, że w przypadku zapewniania przez pracodawcę świadczenia medycznego dla członków rodziny lub osób bliskich pracownika,„(...) wartość tego świadczenia również stanowić będzie przychód ze stosunku pracy, gdyż świadczenie to związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą. Należy zwrócić bowiem uwagę, że gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, członkowie rodziny lub osoby bliskie, nie otrzymaliby tego świadczenia”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z art. 11 ust. 2 tej ustawy wynika, że:
Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 2a cyt. ustawy:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że:
Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Na mocy art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.
Przy czym, jak wynika z art. 12 ust. 4 tej ustawy:
Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.
Na podmiotach dokonujących świadczeń z ww. tytułu ciążą natomiast obowiązki płatnika wynikającego z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane, jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Należy zauważyć, że użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.
Wobec tego należy przyjąć, że wartość sfinansowanego przez Państwa dostępu do Platformy do nauki języka obcego stanowi dla Pracownika przychód ze stosunku pracy.
Jednocześnie, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.
Przez kwalifikacje zawodowe pracowników należy rozumieć kwalifikacje wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Za kwalifikacje zawodowe uważa się wszelką wiedzę niezbędną do wykonywania przez pracownika pracy i pełnionych obowiązków.
Z powyższego przepisu wynika również, że warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest, aby świadczenie to zostało przyznane pracownikowi, zgodnie z odrębnymi przepisami. Do odrębnych przepisów należy zaliczyć ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465).
Zgodnie z art. 17 Kodeksu pracy:
Pracodawca jest obowiązany ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych.
Według art. 102 ww. Kodeksu:
Kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku mogą być ustalane w przepisach prawa pracy przewidzianych w art. 771-773, w zakresie nieuregulowanym w przepisach szczególnych.
Natomiast jak stanowi art. 1031 § 1 Kodeksu pracy:
Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.
Na mocy art. 1031 § 2 ww. Kodeksu:
Pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe przysługują:
1)urlop szkoleniowy;
2)zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania.
Jak wynika z art. 1033 Kodeksu pracy:
Pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie.
Zgodnie z art. 1034 § 1 Kodeksu pracy:
Pracodawca zawiera z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Umowę zawiera się na piśmie.
Jednak w myśl art. 1034 § 3 ww. Kodeksu:
Nie ma obowiązku zawarcia umowy, o której mowa w § 1, jeżeli pracodawca nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
W odniesieniu do stanu faktycznego sprawy przepis art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy interpretować w ten sposób, że zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych podlega wartość świadczeń przyznanych przez pracodawcę pracownikom związanych z podnoszeniem przez nich kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika w formach pozaszkolnych. Pojęcie formy pozaszkolne należy rozumieć jako każdą formę kształcenia pracownika nieobjętą formami szkolnymi, takie jak np. kursy, szkolenia, seminaria, czy studia podyplomowe. Przy czym podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez pracownika musi odbywać się z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.
Z wniosku wynika, że w 2024 r. osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę udostępnili Państwo Platformę do nauki wybranego języka obcego. Dostęp do Platformy ma charakter dobrowolny, z którego skorzystać będą mogły osoby, które wcześniej wyrażą taką chęć. Możliwość dostępu do Platformy uzyskają zarówno obecni jak i nowozatrudnieni Pracownicy. Z Pracownikami przystępującymi do Platformy nie jest zawierana umowa o podnoszenie kwalifikacji zawodowych, nie zamierzają Państwo bowiem zobowiązać Pracownika do dalszego zatrudnienia u siebie po ukończeniu kursu na Platformie. Podjęli Państwo decyzję o zapewnieniu dostępu do Platformy, gdyż w Państwa ocenie, podniesienie przez Pracowników umiejętności językowych zapewni lepszą realizację Państwa potrzeb biznesowych, z tego względu, że Państwo:
-zatrudniają także osoby nieposługujące się językiem polskim,
-utrzymują bieżące kontakty (…) z dostawcami zagranicznymi oraz
-(…).
Realizacja obowiązków służbowych przez Pracowników może być zatem wielokrotnie związana z bieżącym kontaktem z osobami posługującymi się językiem obcym (prowadzeniem rozmów oraz wszelkiej korespondencji, udziałem w spotkaniach), jak i obsługą dokumentacji sporządzonej w języku obcym, a zatem zapewnienie dostępu do Platformy ma umożliwić i ułatwić Pracownikom wykonywanie ich zadań służbowych.
Mając zatem na uwadze opisane zdarzenie oraz zacytowane przepisy prawa wskazać należy, że sfinansowanie przez Państwa – jako pracodawcę – swoim Pracownikom dostępu do Platformy umożliwiającej naukę języków obcych stanowi dla nich przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odnosząc się natomiast do udziału w kursach Platformy Osób towarzyszących, to należy zgodzić się z Państwem, że ich udział należy powiązać z przychodem Pracowników ze stosunku pracy. Świadczenie to związane jest ze stosunkiem pracy łączącym Pracownika z Państwem. Gdyby nie łączący Pracownika z Państwem stosunek pracy, Osoby towarzyszące nie otrzymałyby tego świadczenia (nie jest bowiem możliwy dostęp do Platformy wyłącznie Osoby towarzyszącej).
W analizowanej sprawie zgoda Pracodawcy jest aktem przyznającym Pracownikowi opisane świadczenia. Zatem nieodpłatne świadczenie sfinansowane przez Państwa w postaci udostępnienia Platformy do nauki języka obcego Pracownikowi i wybranej przez niego Osobie towarzyszącej stanowi dla korzystającego przychód ze stosunku pracy.
Skoro zatem Pracownicy podnoszą kwalifikacje zawodowe za zgodą Państwa, to przyznane im świadczenia w postaci udostępnienia Platformy do nauki języka obcego, korzystać będą ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak zwolnieniem z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy objęta będzie tylko wartość świadczenia opłaconego za Pracownika, natomiast wartość świadczenia opłaconego za Osobę towarzyszącą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Podsumowując, wartość sfinansowanego przez Państwa dostępu do Platformy dla Pracownika stanowi dla Pracownika przychód ze stosunku pracy. Przychód ten jest jednak zwolniony z opodatkowania w myśl art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie ciąży na Państwu obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy, wynikający z art. 32 ust. 1 tej ustawy.
Również, wartość sfinansowanego przez Państwa dostępu do Platformy dla Osoby towarzyszącej stanowi dla Pracownika przychód ze stosunku pracy. Jednakże ww. przychód nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem z tego tytułu – zgodnie z art. 32 ust. 1 przedmiotowej ustawy – są Państwo zobowiązani do poboru zaliczki na podatek dochodowy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W odniesieniu do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej informuję, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right