Interpretacja indywidualna z dnia 9 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.381.2024.1.JG

Prawo do odliczenia podatku VAT i brak obowiązku dokonania korekty tego podatku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 17 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT i obowiązku dokonania korekty tego podatku.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT w Polsce.

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne obejmujące produkcję roślinną i działy specjalne produkcji rolnej w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnik rozliczał w 2020 r podatek dochodowy na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych. W 2021 roku podatek dochodowy był rozliczany z zastosowaniem norm szacunkowych.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W zakresie produkcji rolniczej nie stanowiącej działów specjalnych Wnioskodawca zajmował się uprawą roślin (zboża, rzepak, kukurydza), które były zużywane jako pasza bądź sprzedawane na rzecz zewnętrznych kontrahentów. Nadto Wnioskodawca wynajmował część nieruchomości spółce, która prowadziła produkcję energii elektrycznej za pomocą posadowionych na tych gruntach wiatraków. Sporadycznie wykonywane były usługi rolnicze. Dostawa towarów uzyskanych w działach specjalnych produkcji rolniczej nie stanowiącej działów specjalnych, świadczenie usług najmu, usług rolniczych były opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Czynności zwolnionych i czynności niepodlegających opodatkowaniu, a także innych czynności w stosunku do których nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego nie wykonywano.

Dla potrzeb wskazanej produkcji Wnioskodawca nabywał towary i usługi związane z późniejszą dostawą drobiu rzeźnego (kurczęta, kaczki, indyki) oraz produktów roślinnych, w tym w szczególności kurczęta, pasze, usługi weterynaryjne, energię elektryczna, paliwo, nawozy, środki ochrony roślin, materiały do napraw, narzędzia i inne towary i usługi.

W okresie tuczu występowały okoliczności powodujące, że nie wszystkie nabyte towary i usługi zostały wykorzystane do dostawy towarów np. upadki ptaków w czasie tuczu, uśmiercenie ptaków, zniszczenie paszy.

W związku z dwukrotnym wystąpieniem ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków (w 2020 r. po raz pierwszy, a następnie w 2021 r. po raz drugi) Powiatowy Lekarz Weterynarii w obu przypadkach nakazał, między innymi niezwłoczne uśmiercenie utrzymywanych ptaków, unieszkodliwienie zwłok padłych i uśmierconych ptaków, zniszczenie pasz i innych przedmiotów, wydając stosowne decyzje 9 grudnia 2020 r., 10 grudnia 2021 r. oraz dwie decyzje 5 maja 2024 r. Następnie na podstawie odrębnych decyzji Powiatowy Lekarz Weterynarii przyznał w obu przypadkach odszkodowanie za uśmiercony i padły drób oraz zniszczoną paszę.

Przyznane odszkodowanie ustalone zostało w wartości netto (bez podatku od towarów i usług). Oznacza to że nie wszystkie nabyte towary i usługi zostały wykorzystane do dostawy towarów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, oraz że w przyszłości nie zostaną wykorzystane do dokonania jakiejkolwiek czynności.

Dokonując miesięcznych rozliczeń podatku od towarów i usług w momencie nabycia towarów i usług obniżano podatek należny o podatek naliczony wykazany w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną w sposób bezpośredni (np. zakup pasz, nawozów, itp.) oraz w sposób pośredni (np. usługi telekomunikacyjne, opłaty leasingowe, itp.) w całości, ponieważ nie wykonywano i nie planowano wykonać czynności w stosunku do których nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego.

Utraty towarów z powodów niezależnych od podatnika nie uznano za czynności od których dokonania nie przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W związku z tym że w ciągu roku nie wykonano żadnej czynności w stosunku do której nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego zarówno określenie kwoty podatku przypadające na te czynności jak i skorygowanie kwoty podatku należnego w rozliczeniu rocznym nie było możliwe.

Pytanie

1)Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w momencie ich nabycia?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Wnioskodawca nie jest zobowiązany do korekty kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w momencie ich nabycia, jeżeli z powodów niezależnych od Wnioskodawcy nie dokonał i nie dokona w przyszłości dostawy towarów do których nabyte towary i usługi zostały zużyte?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Stosownie do postanowień z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia podatku należnego przysługuje tylko w przypadku jeżeli nabyte towary i usługi są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, jakim niewątpliwie była dostawa towarów którymi były jaja wylęgowe, kurczęta rzeźne i produkty roślinne.

Jeżeli nabyte towary i usługi związane były w sposób bezpośredni bądź pośredni ze sprzedażą opodatkowaną podatnik obniżając podatek należny o podatek naliczony wykazany w fakturach zakupu towarów i usług związanym z tą działalnością postąpił właściwie.

Odnosząc się do okoliczności tej sprawy należy uznać że nabyte towary i usługi były związane z dostawą towarów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług to jest jaj wylęgowych (kurcząt rzeźnych w późniejszym okresie) w sposób bezpośredni (np. nabycie pasz, jednodniówek, paliwa i energii elektrycznej zużytej do ogrzewania i wentylacji pomieszczeń produkcyjnych, usług weterynaryjnych, nawozów, środków ochrony roślin, itp.) lub w sposób pośredni (np. nabycie materiałów do napraw i konserwacji, oświetlenie terenu, dezynfekcja pomieszczeń, remont budynków i urządzeń, zakup art. Biurowych, itp.).

Oznacza to że dokonując miesięcznego rozliczenia podatku od towarów i usług i sporządzając plik JPKVAT- Wnioskodawca postępował prawidłowo obniżając podatek należny o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z dostawą jaj wylęgowych, kurcząt rzeźnych, produktów roślinnych.

Zdaniem Wnioskodawcy późniejsze wystąpienie niezależnych od podatnika okoliczności uniemożliwiających dokonanie opodatkowanej dostawy towarów nie ma wpływu na powstałe w momencie nabycia towarów i usług prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ich nabycie i tym samym nie występują powody zobowiązujące do korekty kwoty podatku naliczonego.

Ad 2

Stosownie do postanowień art. 185 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. U. L 347 z 11 grudnia 2006 r.) w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej korekta nie jest dokonywana w przypadkach transakcji w całości lub częściowo niezapłaconych, w przypadku należycie udokumentowanego lub potwierdzonego zniszczenia, zagubienia lub kradzieży.

Stosownie do postanowień art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług są podatnicy, którzy wykonywali czynności w stosunku do których przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz czynności w stosunku do których nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego zobowiązani są do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z tymi czynnościami oraz stosownie do postanowień art. 91 ust. 1 tej ustawy do korekty kwoty podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek odrębnego określenia kwot podatku naliczonego wskazanego w zdaniu poprzednim oraz korekty dotyczy tylko podatników którzy łącznie wykonali czynności do których przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego jak i czynności do których takie prawo nie przysługiwało. W stanie faktycznym nie wystąpiły czynności od których nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca dokonywał jedynie dostawy towarów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zniszczenie towarów zarówno na podstawie decyzji stosownych organów jak i z innych niezależnych od podatnika przyczyn (np. upadki kurcząt w czasie tuczu, upadki stada podstawowego, uśmiercenie wszystkich ptaków), a także niezależna od podatnika ich utrata w wyniku kradzieży, a także innych okoliczności nie są czynnościami, które mogą być uznane za czynności od których nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego.

Jeżeli z powodów niezależnych od podatnika nastąpiło zniszczenie towarów, które miały być w przyszłości przedmiotem opodatkowanej dostawy podatnik nie wykorzystał i nie wykorzysta nabytych towarów i usług nie jest on zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.

Zaprezentowane stanowisko zostało uznane za prawidłowe w interpretacjach i orzeczeniach sądowych.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z 9 listopada 2020 r. oznaczonym numerem 0114-KDIP4-2.4012.479.2020.1.WH powołując się na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, stwierdził że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia podatku VAT zostaje zachowane.

W powołanym przez Dyrektora KIS orzeczeniu C-37/95 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, iż artykuł 17 VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby umożliwić podatnikowi działającemu w ramach swojej działalności opodatkowanej odliczenie podatku VAT przypadającego do zapłaty z tytułu nabycia towarów i usług stanowiących inwestycje z przeznaczeniem na działalność opodatkowaną. Prawo do odliczeń obowiązuje także w przypadku, gdy z powodów od niego niezależnych podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów i usług do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w piśmie z 14 września 2011 r. ITPP1/443-883/11/KM stwierdził, że „w przypadku utraty towaru z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, który jednocześnie dopełnił wszelkiej staranności by niedoborów uniknąć, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ww. nabyciem zostaje zachowane, a co za tym idzie, nie ma również podstaw do dokonywania korekt odliczonego podatku”.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 kwietnia 2010 r. I FSK 1849/09 stwierdził, że „przepis art. 91 ust. 7 u.p.t.u. należy interpretować w taki sposób, by utrata, zniszczenie lub kradzież towarów nie były uznawane za okoliczności zmieniające prawo do odliczenia”. W wyroku z 14 października 2010 r. I FSK 1450/09 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że „Jeśli utracone, zniszczone lub skradzione towary były przeznaczone do działalności opodatkowanej i odliczono podatek naliczony przy ich nabyciu, nie powstaje konieczność korekty”. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 28 lipca 2020 roku, sygn. I SA/GI 234/20 wskazał, że „konieczność korekty powstaje, jeżeli do utraty własności dochodzi z przyczyn od podatnika zależnych, tj. w następstwie takich sytuacji, które mógł lub powinien przewidzieć i im zapobiec”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zatem w sytuacji, gdy podatnik dokonuje nabycia towarów i usług, które zmierzają do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Wynikające z treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi implementację prawa do odliczenia wyrażonego w przepisach wspólnotowych

W tym miejscu należy podkreślić również, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wielokrotnie stwierdzał, iż prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów podatku VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Potwierdzeniem powyżej przedstawionej linii orzecznictwa jest m.in. wyrok TSUE w sprawie C-268/83 D. A. Rompelman i E. A. Rompelman-Van Deelen, z którego wynika, że regulacja dotycząca odliczenia ma za cel całkowicie odciążyć podmiot podlegający opodatkowaniu VAT od podatku od wartości dodanej, który jest winien zapłacić w związku ze swoją działalnością gospodarczą. Wspólny system wartości dodanej zapewnia, że obciążenie podatkiem VAT jest całkowicie neutralne wobec każdego przedsiębiorstwa, niezależnie od celów i wyników przedsiębiorstwa, pod warunkiem, że takie przedsiębiorstwo samo w sobie podlega opodatkowaniu VAT.

Na zasadę neutralności podatku od wartości dodanej powoływano się również w sprawach dotyczących przypadków, gdy z powodów niezależnych od podatnika, podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów i usług do prowadzenia działalności opodatkowanej, ale nabycie zostało dokonane z zamiarem takiego wykorzystania. Sytuacja tego rodzaju miała miejsce m.in. w przypadku spółki belgijskiej, która dokonała odliczenia podatku VAT związanego z robotami inwestycyjnymi przeprowadzonymi na nabytej przez firmę działce (sprawa Ghent Coal Terminal NV C-37/95). TSUE stwierdził, że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo do odliczenia zostaje zachowane.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 91 ustawy.

Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Stosownie art. 91 ust. 3 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

Według art. 91 ust. 6 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:

Z przywołanych wyżej przepisów art. 86 i 91 ustawy o VAT wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Stwierdzenie, czy konieczność korekty rzeczywiście zachodzi wymaga zbadania okoliczności, na skutek których podatnik zaniechał inwestycji lub wykonywania czynności opodatkowanych.

Taki wniosek można wyciągnąć z orzeczeń TSUE wydanych na kanwie przepisu art. 20(1)(b) VI Dyrektywy, a mianowicie w sprawie C-37/95 Państwo Belgijskie a Ghent Coal Terminal NV oraz C-110/94 między Intercommunale voor Zeewaterontziliting (INZO) a Państwem Belgijskim.

W obu przypadkach chodziło o sytuacje, w których podatnik zaniechał inwestycji z przyczyn „pozostających poza jego kontrolą”, na skutek decyzji innego organu nakazującego zmianę miejsca prowadzenia działalności i zamiany działki, na której rozpoczęto inwestycję (C-37/95) i sytuacji, w której „decyzja o zaniechaniu inwestycji wynikała z przeprowadzonego studium jej opłacalności, które nie potwierdziło możliwości generowania zysku z danej działalności” (C-110/94). Zatem podatnik jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego na towary i usługi nabyte w związku z pracami inwestycyjnymi wykonywanymi z przeznaczeniem ich na planowaną działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu, a nabyte prawo do odliczenia pozostaje w mocy, nawet jeśli w wyniku niezależnych od niego okoliczności podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów lub usług do transakcji podlegających opodatkowaniu. Zawsze jednak należy brać pod uwagę okoliczności towarzyszące temu zachowaniu, a w szczególności, czy były one konsekwencją zdarzeń od podatnika niezależnych, czy też – podejmowanych świadomie decyzji gospodarczych.

Tym samym w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo do odliczenia zostaje zachowane.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zajmował się Pan uprawą roślin, które były zużywane jako pasza bądź sprzedawane na rzecz zewnętrznych kontrahentów. Dla potrzeb produkcji nabywał Pan towary i usługi związane z późniejszą dostawą drobiu rzeźnego oraz produktów roślinnych, w tym w szczególności kurczęta, pasze, usługi weterynaryjne, energię elektryczna, paliwo, nawozy, środki ochrony roślin, materiały do napraw, narzędzia i inne towary i usługi. W okresie tuczu występowały okoliczności powodujące że nie wszystkie nabyte towary i usługi zostały wykorzystane do dostawy towarów np. upadki ptaków w czasie tuczu, uśmiercenie ptaków , zniszczenie paszy. W związku z dwukrotnym wystąpieniem ogniska wysoce zjadliwej grypy Powiatowy Lekarz Weterynarii w obu przypadkach nakazał, między innymi niezwłoczne uśmiercenie utrzymywanych ptaków, unieszkodliwienie zwłok padłych i uśmierconych ptaków, zniszczenie pasz i innych przedmiotów, wydając stosowne decyzje.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy w związku z uśmierceniem i unieszkodliwieniem towarów (zwłok padłych i uśmierconych ptaków, jaj, pasz i innych przedmiotów), które były nabyte z zamiarem wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych, przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku naliczonego wynikające z nabycia tych towarów oraz obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że zakup towarów i usług został dokonany z zamiarem wykorzystania ich w działalności gospodarczej opodatkowanej. Natomiast konieczność uśmiercenia utrzymywanych ptaków oraz unieszkodliwienia zwłok padłych i uśmierconych ptaków, jaj, pasz innych przedmiotów, zostało dokonane z przyczyn niezależnych od Pana, tzn. wydania decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii w związku z wystąpieniem ogniska grypy ptaków.

Podsumowując, należy stwierdzić, że przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT i na moment ponoszenia wydatków związanych z nabyciem towarów i usług miały one służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym (sprzedaż towarów).

Ponadto, nie jest Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, odliczonego z tytułu nabycia towarów, które następnie zostały uśmiercone i unieszkodliwione. Nie można bowiem w opisanej sytuacji stwierdzić, że w odniesieniu do nabytych towarów, które z przyczyn niezależnych od Pana nie zostały sprzedane, doszło do zmiany ich przeznaczenia. A tylko wówczas jest obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, odliczonego na wcześniejszym etapie.

Tym samym Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny i rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze stanek faktyczny i zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z  2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z  2023 r. poz. 2383 ze zm.).