Interpretacja indywidualna z dnia 2 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.209.2024.2.SR

Ustalenie czy z tytułu sprzedaży (dostawy) Nieruchomości będzie Pani posiadać status podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji, czy sprzedaż (dostawa) Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 26 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy z tytułu sprzedaży (dostawy) Nieruchomości będzie Pani posiadać status podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji, czy sprzedaż (dostawa) Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 czerwca 2024 r. (wpływ 24 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca jest lekarzem i prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą „….”.

Jednocześnie, Wnioskodawca jest właścicielem 90% udziałów w spółce X sp. z o.o., KRS: …. (dalej: „Spółka”).

Przedmiotem niniejszego wniosku są nieruchomości stanowiące niezabudowane działki gruntu o numerach ewidencyjnych A, B, C, D, E, F o łącznym obszarze 89.281 m², położone w miejscowości…., gmina …., powiat ….., woj. ….., obręb ewidencyjny ….., dla których Sąd Rejonowy w …., V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW  ….(dalej: „Nieruchomość”).

Przedmiotowa Nieruchomość nabyta została ponad 30 lat temu przez Wnioskodawcę, która Nieruchomość nabyła będąc zamężną do majątku prywatnego (odrębnego), gdyż w jej związku małżeńskim obowiązywał ustrój rozdzielności majątkowej.

Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem Nieruchomości, która stanowi jej majątek prywatny.

Wnioskodawca planuje sprzedaż Nieruchomości. W związku ze sprzedażą Nieruchomości zawarta została umowa przedwstępna, w formie aktu notarialnego dnia ….2024 r., (Rep. …..) (dalej: „Umowa przedwstępna”).

Jak wskazano w Umowie przedwstępnej, umowa przyrzeczona nie będzie zawierana w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą ani wykonywaniem wolnego zawodu.

Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie znajduje się w obszarze rewitalizacji.

Nieruchomość nie stanowi lasu ani nie jest pokryta wodami płynącymi, śródlądowymi wodami stojącymi lub innymi wodami.

Dnia ….. 2016 r. Wójt Gminy, wydał kolejno decyzje nr:

- …,

- ….,

- ….

o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na realizacji zabudowy jednorodzinnej z dopuszczeniem usług, dla części działki nr G, obręb ….. Jednakże działka numer G nie jest przedmiotem sprzedaży objętym niniejszym wnioskiem.

Kolejno dnia….  2018 r. Wójt Gminy, na wniosek Wnioskodawcy, wydał decyzję nr …. o warunkach zabudowy dla działek nr A, B, C, D, E, F obręb … dla realizacji inwestycji polegającej na budowie instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej wyłącznie biogaz rolniczy.

Dnia …. 2020 r., Starosta wydał decyzję nr …. (na wniosek Wnioskodawcy) zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę obejmującą budowę instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie biogaz rolniczy, na działkach A, B, C, D, E, F.

Dnia ….. 2022 r. Wnioskodawca uzyskał także decyzje Wójta Gminy nr …. o warunkach zabudowy dla części działki E (w zakresie realizacji inwestycji polegającej na budowie elektrowni fotowoltaicznej wraz z niezbędnymi urządzeniami elektroenergetycznymi i infrastrukturą techniczną).

Powyższe, decyzje (nr …, …, ….) pozyskane zostały z uwagi na przygotowanie przedsięwzięcia polegającego na budowie biogazowni w …., powiat …, woj….., na działkach będących przedmiotem niniejszego wniosku (tj. na Nieruchomości) (dalej: „Inwestycja”). Powyższa działalność nie jest jednak prowadzona przez Wnioskodawcę, a wyłącznie przez Spółkę. Co więcej przedmiotowe decyzje zostały uzyskane z uwagi na fakt, iż Nieruchomość nie została objęta Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, jednakże Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji dla interesu własnego, lecz wyłącznie dla interesu Spółki, w celu umożliwienia realizacji Inwestycji.

Powyższe decyzje nie mają jakiegokolwiek znaczenia dla sprzedaży Nieruchomości. Wnioskodawca wystąpił bowiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy na długo przed podjęciem decyzji o zamiarze sprzedaży Nieruchomości.

Co równie istotne, Nieruchomość nie stanowi środka trwałego w działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Jednocześnie Spółka nie posiada prawa własności do Nieruchomości, właścicielem Nieruchomości jest bowiem wyłącznie Wnioskodawca, a Nieruchomość stanowi jego majątek prywatny.

Nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem najmu lub dzierżawy, użyczenia lub innej odpłatnej umowy, której istotą jest wykorzystywanie nieruchomości dla celów zarobkowych (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT).

Wnioskodawca nie występował oraz nie uzyskiwał administracyjnych decyzji o warunkach zabudowy dla działek (poza powyższymi), których dotyczy wniosek o interpretację. Dodatkowo Wnioskodawca nie posiada wiedzy czy tego rodzaju decyzje, dotyczące przedmiotowych nieruchomości były wydawane na wniosek innych osób lub podmiotów.

Wnioskodawca nie poniósł także nakładów na Nieruchomość, które miałyby na celu przygotowanie przedmiotowych działek do sprzedaży, w szczególności nakładów na uzbrojenie lub ogrodzenie terenu ani też nie dokonywał innych inwestycji na Nieruchomości.

Wnioskodawca nie podejmował żadnych zorganizowanych, aktywnych działań marketingowych, typowych dla osób zajmujących się w sposób profesjonalny obrotem nieruchomościami i wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Wnioskodawca podejmuje wyłącznie czynności cechujące wyprzedaż majątku prywatnego, dokonywaną przez osobę fizyczną.

Co więcej, Wnioskodawca planuje również sprzedaż udziałów posiadanych w Spółce na rzecz innego podmiotu, w celu wyprzedaży majątku prywatnego.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

 1. Wnioskodawczyni nie prowadziła innej działalności gospodarczej poza wskazaną we wniosku działalnością pod nazwą „….”. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wchodził i nie wchodzi obrót nieruchomościami. Wchodzi natomiast najem i dzierżawa nieruchomości.”

 2. Wszystkie działki wskazane we wniosku, tj. działki nr A, B, C, D, E i F nabyte zostały na podstawie umowy sprzedaży (przy czym działki nr A, B, C oraz E w momencie zakupu stanowiły jedną działkę o numerze G, która następnie została podzielona).

 3. Z tytułu nabycia działek o numerach ewidencyjnych A, B, C, D, E i F Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (w tym również od nabycia działki nr G przed jej podziałem vide pkt 2).

 4. Wszystkie działki będące przedmiotem wniosku nabyte zostały w celach prywatnych, tj. w celach lokaty kapitału pochodzącego z majątku prywatnego Wnioskodawczyni.

 5. Wszystkie działki objęte wnioskiem przez cały okres ich posiadania (tj. od moment ich nabycia do momentu ich planowanej sprzedaży) nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w ramach działalności gospodarczej.

Nieruchomości te są wykorzystywane jedynie przez X S.A. z siedzibą w W. na podstawie umowy o udostępnienie gruntów pod odwiert w zamian za odszkodowanie. Umowa została zawarta w roku 2011 i jest wykorzystywana przez X S.A. do dnia dzisiejszego. Umowa obejmowała dz. nr G (przed jej podziałem na działki o numerach: A, B, C, D).

 6. Na pytanie Organu oznaczone w wezwaniu nr 6 „Czy Spółka, w której posiada Pani udziały, istniała w momencie wystąpienia przez Panią z wnioskiem o decyzję o warunkach zabudowy dla realizacji inwestycji polegającej na budowie instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej wyłącznie biogaz rolniczy oraz z wnioskiem o decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę obejmującą budowę instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie biogaz rolniczy, czy też Spółka ta została założona (m.in. przez Panią) już po uzyskaniu ww. decyzji (decyzja nr … z ….2018 r. i decyzja nr … z …. 2020 r.)?”, odpowiedziała Pani, że „Zgodnie z wpisem do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, Spółka zarejestrowana została dnia ….2020 r. W związku z powyższym decyzje o warunkach zabudowy decyzja nr … (winno być: ….) oraz decyzja nr …. wydane zostały przed zarejestrowaniem Spółki w Rejestrze Przedsiębiorców KRS. Natomiast decyzja …. została uzyskana przez Wnioskodawczynię w momencie, gdy Spółka już istniała.”

 7. Na pytanie Organu oznaczone w wezwaniu nr 7 „Jeżeli ww. Spółka nie istniała w momencie wystąpienia przez Panią z wnioskami o ww. decyzje (decyzja nr .. z .. 2018 r. i decyzja nr .. z … 2020 r.), prosimy wskazać z jakim celu wystąpiła Pani z wnioskami o ww. decyzje dotyczące inwestycji polegającej na budowie na działkach będących przedmiotem wniosku biogazowni? Czy pierwotnie zamierzała Pani samodzielnie realizować ww. inwestycję na działkach będących przedmiotem wniosku? Prosimy podać informację dla wszystkich działek będących przedmiotem wniosku.”, odpowiedziała Pani, że „Jak wskazano powyżej, Spółka istniała w momencie wystąpienia i uzyskania decyzji dla części działki E (decyzja nr ….). Spółka nie istniała natomiast w momencie wystąpienia z wnioskiem o wydanie decyzji nr .. (winno być: ….) oraz decyzji nr …..

Jednakże wystąpienie o wydanie ww. decyzji nie było poprzedzone zamiarem samodzielnego realizowania inwestycji na tych działkach, lecz w ramach Spółki.”

 8. Na pytanie Organu oznaczone w wezwaniu nr 8 „Czy ww. Spółka rozpoczęła realizację ww. inwestycji na działkach będących przedmiotem wniosku? Jeżeli tak, prosimy wskazać jakie działania związane z inwestycją, o której mowa we wniosku, dokonała/dokona Spółka przed sprzedażą Nieruchomości?”, odpowiedziała Pani, że „Spółka nie rozpoczęła realizacji ww. inwestycji na działkach będących przedmiotem wniosku, jednakże przeprowadziła rewitalizację terenu (w tym pomiary geodezyjne i przygotowanie do budowy).”

 9. Na pytanie Organu oznaczone w wezwaniu nr 9 „Na jakiej podstawie ww. Spółka prowadzi/miała prowadzić działania związane z inwestycją, skoro Nieruchomość jest Pani własnością?”, odpowiedziała Pani, że „Spółka nie prowadziła dotąd działań związanych z inwestycją na działkach będących przedmiotem wniosku (za wyjątkiem czynności wskazanych w pkt 8). Wnioskodawczyni rozważała odpłatne zbycie Nieruchomości na rzecz Spółki w przypadku rozpoczęcia prowadzenia inwestycji przez Spółkę.”

10. Wnioskodawczyni nie udzieliła Spółce pełnomocnictwa w celu występowania w imieniu Wnioskodawczyni w sprawach dot. ww. działek.

11. Wnioskodawczyni udzieliła Spółce zgody na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane wyłącznie w celu możliwości realizacji inwestycji.

12. W związku z faktem, że ww. inwestycję miała realizować na działkach będących przedmiotem wniosku ww. Spółka, Wnioskodawczyni rozważała dokonać zbycia ww. działek na rzecz tej Spółki. Jednakże do tej sytuacji nie doszło w związku z tym, iż Spółka ostatecznie nie rozpoczęła inwestycji.

13. Od momentu nabycia ww. działek do dnia ich planowanej sprzedaży Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie będzie podejmowała jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych, zmierzających do podniesienia jej wartości.

Jedynymi czynnościami jakie podjęła Wnioskodawczyni dotyczącymi przedmiotowych działek są wskazane w opisie zdarzenia przyszłego działania polegające na wystąpieniu z wnioskami o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, zawarciu umowy przyłączeniowej z energetyką oraz przygotowaniu projektu budowlanego w 2016 w celu wybudowania inwestycji.

14. Wnioskodawczyni na żadnej z działek objętych wnioskiem nie dokonywała jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia nieruchomości wskazanych w pytaniu nr 14.

Nie mniej jednak Wnioskodawczyni dokonała podziału działki nr A na działki o nr B, C i D, które w wyniku wydzielenia mają status działek budowlanych (na działalność mieszkaniowo-usługową). Pozostałe działki tj. działka o numerze E jest działka rolną, a działka nr F jest działką budowlaną (oznaczenie Pb).

Ww. podział działki nr G nastąpił w roku 2018 r.

15. Działki będące przedmiotem wniosku nie były, nie są i do dnia planowanej sprzedaży nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.).

Wnioskodawczyni z ww. gruntu nie dokonywała sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Działania takie nie miały miejsca.

16. Wnioskodawczyni nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w myśl art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

17. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych zorganizowanych, aktywnych działań marketingowych, typowych dla osób zajmujących się w sposób profesjonalny obrotem nieruchomościami i wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia.

Wnioskodawczyni nie ogłaszała w środkach masowego przekazu sprzedaży działek.

Potencjalny nabywca samodzielnie nawiązał kontakt z Wnioskodawczynią.

18. Sprzedaż Nieruchomości, zgodnie z postanowieniami Umowy przedwstępnej, uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących warunków:

- uzyskanie przez nabywcę zgody na nabycie Nieruchomości w formie uchwały Zgromadzenia Wspólników, udzielonej zgodnie z zapisami Aktu Założycielskiego nabywcy - przy czym warunek ten na dzień zawarcia Umowy przedwstępnej został już spełniony,

- uzyskanie przez Wnioskodawczynię zgody KOWR na nabycie Nieruchomości przez nabywcę,

- uzyskanie przez nabywcę ostateczne w administracyjnym i prawomocnej w sądowo administracyjnym toku instancji decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia (inwestycji) dla projektu biometanowni o parametrach ustalonych przez nabywcę na terenie Nieruchomości.

Wydanie Nieruchomości na rzecz nabywcy w posiadanie nastąpi najpóźniej do dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży.

19. Wnioskodawczyni nie udzieliła i nie przewiduje udzielenia przyszłemu nabywcy nieruchomości pełnomocnictwa w celu występowania w jej imieniu w sprawach dotyczących ww. działek.

Wyjątkiem jest upoważnienie przyszłego nabywcy do wystąpienia o decyzje środowiskowe, przy czym decyzję środowiskowe będą wydawane na rzecz przyszłego nabywcy a nie na Wnioskodawczynię.

20. Nabywca jak dotąd nie dokonywał na poszczególnych działkach inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyłyby ich atrakcyjność.

Nie przewiduje się również, aby nabywca do momentu sprzedaży na poszczególnych działkach dokonywał takich inwestycji.

21. Nabywca nie poniósł/nie poniesie jakiekolwiek nakłady finansowe związane z poszczególnymi działkami do momentu zawarcia umowy sprzedaży.

22. Wnioskodawczyni przez sprzedażą ww. działek nie zamierza zawierać z przyszłym nabywcą umowy dzierżawy lub najmu nieruchomości (działek).

23. Wnioskodawczyni nie udzieliła zgody na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane i nie udzieli.

24. Okolicznością jaka wpłynęła na decyzję Wnioskodawczyni była chęć wyprzedaży majątku prywatnego (zarządu majątkiem prywatnym).

25. Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć pozyskane środki ze sprzedaży Nieruchomości na cele prywatne (np. podróże, budowa domu jednorodzinnego, edukacja dzieci).

26. Wnioskodawczyni posiada inne nieruchomości nabyte wyłącznie w celach prywatnych:

1) działka przemysłowo-budowlana, położna w miejscowości…, gm. … (2,9 ha),

2) działka rolna, miejscowość …, gm. …. (7,2 ha),

3) działka rolno-budowlana, miejscowość …., gm. … (0,8 ha),

4) działka budowlana, miejscowość …., ul. …, gm. …. (1100 m²).

Ww. działki stanowią majątek prywatny. Na działce wskazanej w pkt 3, Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć budowę swojego domu jednorodzinnego. Pozostałe działki stanowią zabezpieczenie majątku i w przyszłości mogą zostać przekazane dzieciom lub wyprzedane w zależności od sytuacji finansowej i zdrowotnej.

27. Wnioskodawczyni nie dokonywała wcześniej sprzedaży nieruchomości.

28. Wnioskodawczyni nie planuje nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży.

Pytanie

Czy Wnioskodawca z tytułu sprzedaży (dostawy) Nieruchomości będzie posiadać status podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czego, czy sprzedaż (dostawa) Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawca z tytułu sprzedaży (dostawy) Nieruchomości nie będzie posiadać statusu podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czego sprzedaż (dostawa) Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Art. 2 pkt 6 ustawy VAT stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy VAT wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra. Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy VAT – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy VAT) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Natomiast jeśli podatnik nabywa dobro wyłącznie dla celów prywatnych, działa on w charakterze prywatnym, a nie jako podatnik w rozumieniu szóstej dyrektywy, a dodatkowo „czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej”, a także „zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy VAT, jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Takie transakcje nie stanowią zaś same z siebie działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy (zob. wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 EDM, Rec. S. I-4295, pkt 58; z dnia 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 BBL, Zb. Orz. S. I-10157, pkt 39)”.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy, każdorazowo należy badać czy podmiot w danej transakcji występuje w roli podatnika w tej, konkretnej transakcji.

Wskazać zatem należy, że z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Sprzedaż nieruchomości stanowić będzie jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez Wnioskodawcę prywatnego majątku.

Powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, nie zmienia również fakt uzyskania decyzji o warunkach zabudowy oraz pozwoleniu na budowę. Jak bowiem wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, decyzje (nr …, …., ….) pozyskane zostały z uwagi na przygotowanie przedsięwzięcia polegającego na budowanie biogazowni w …, powiat…., woj….., na działkach będących przedmiotem niniejszego wniosku (realizacji Inwestycji). Powyższa działalność nie jest jednak prowadzona przez Wnioskodawcę, a wyłącznie przez Spółkę. Co więcej przedmiotowe decyzje zostały uzyskane z uwagi na fakt, iż Nieruchomość nie została objęta Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, jednakże Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji dla interesu własnego, lecz wyłącznie dla interesu Spółki, w celu umożliwienia realizacji Inwestycji.

Jednakże powyższe decyzje nie mają jakiegokolwiek znaczenia dla sprzedaży Nieruchomości. Wnioskodawca wystąpił bowiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy na długo przed podjęciem decyzji o zamiarze sprzedaży Nieruchomości.

Co równie istotne, Nieruchomość nie stanowi środka trwałego w działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, jak również Spółkę. Jednocześnie Spółka nie posiada jakiegokolwiek prawa własności do Nieruchomości, właścicielem Nieruchomości jest bowiem wyłącznie Wnioskodawca, a Nieruchomość stanowi jego majątek prywatny.

Nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem najmu lub dzierżawy, użyczenia lub innej odpłatnej umowy, której istotą jest wykorzystywanie nieruchomości dla celów zarobkowych (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT).

Powyższe decyzje nie mają jakiegokolwiek znaczenia dla sprzedaży Nieruchomości.

Wnioskodawca nie występował oraz nie uzyskiwał administracyjnych decyzji o warunkach zabudowy dla działek (poza powyższymi), których dotyczy wniosek o interpretację.

Dodatkowo Wnioskodawca nie posiada wiedzy czy tego rodzaju decyzje, dotyczące przedmiotowych nieruchomości były wydawane na wniosek innych osób lub podmiotów.

Wnioskodawca nie poniósł także nakładów na Nieruchomość, które miałyby na celu przygotowanie przedmiotowych działek do sprzedaży, w szczególności nakładów na uzbrojenie lub ogrodzenie terenu ani też nie dokonywał innych inwestycji na Nieruchomości.

Wnioskodawca nie podejmował żadnych zorganizowanych, aktywnych działań marketingowych, typowych dla osób zajmujących się w sposób profesjonalny obrotem nieruchomościami i wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Wnioskodawca podejmuje wyłącznie czynności cechujące wyprzedaż majątku prywatnego, dokonywaną przez osobę fizyczną.

W związku z powyższym, Wnioskodawca sprzedając przedmiotową nieruchomość będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, zatem czynność ta nie będzie oznaczać wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie planowanej sprzedaży nieruchomości, a dostawie nieruchomości cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT. Powyższego nie zmienia, w ocenie Wnioskodawcy, fakt uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, czy pozwoleniu na budowę, bowiem dotyczą one wyłącznie nie są związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę, a z działalnością realizowaną przez Spółkę, uzyskane zostały wcześniej (nie w związku ze sprzedażą) i dla planowanej sprzedaży nie mają jakiegokolwiek znaczenia. Co więcej, Wnioskodawca planuje również sprzedaż udziałów posiadanych w Spółce na rzecz innego podmiotu. Co świadczy o wyprzedaży majątku prywatnego Wnioskodawcy.

Reasumując, planowana sprzedaż Nieruchomości nie wpisuje się w definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z planowaną dostawą nieruchomości Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy VAT – nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług – i nie będzie musiał odprowadzać podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Nadmienić należy, iż powyższe stanowisko jest akceptowane przez organy podatkowe w ostatnio wydanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 lipca 2019 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.241.2019.2.JN, z dnia 1 lutego 2018 r., 0112-KDIL1-2.4012.664.2017.1.TK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

W tym miejscu należy wskazać, że z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu, albo na działaniach marketingowych.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Wskazać należy, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje art. 535 ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym:

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego.

Art. 389 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego wskazuje, że:

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Z opisu sprawy wynika, że planuje Pani sprzedaż Nieruchomości, tj. niezabudowanych działek gruntu o numerach ewidencyjnych A, B, C, D, E i F

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia czy z tytułu sprzedaży (dostawy) Nieruchomości będzie Pani posiadać status podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji, czy sprzedaż (dostawa) Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że wystąpiła Pani o decyzje o warunkach zabudowy dla działek będących przedmiotem sprzedaży.

Dnia …. 2018 r. Wójt Gminy, na Pani wniosek, wydał decyzję nr … o warunkach zabudowy dla działek nr A, B, C, D, E, F obręb …. dla realizacji inwestycji polegającej na budowie instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej wyłącznie biogaz rolniczy.

Dnia …. 2020 r., Starosta ..  wydał decyzję nr ….(na Pani wniosek) zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę obejmującą budowę instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie biogaz rolniczy, na działkach A, B, C, D, E, F.

Dnia …..2022 r. uzyskała Pani także decyzje Wójta Gminy nr ….o warunkach zabudowy dla części działki E  (w zakresie realizacji inwestycji polegającej na budowie elektrowni fotowoltaicznej wraz z niezbędnymi urządzeniami elektroenergetycznymi i infrastrukturą techniczną).

Powyższe, decyzje (nr …, …., ….) pozyskane zostały z uwagi na przygotowanie przedsięwzięcia polegającego na budowie biogazowni w …., na działkach będących przedmiotem sprzedaży.

Co prawda wskazała Pani, że powyższa działalność nie jest jednak prowadzona przez Panią, a wyłącznie przez Spółkę (której jest Pani udziałowcem) oraz, że występowała Pani o wydanie decyzji wyłącznie dla interesu Spółki, w celu umożliwienia realizacji Inwestycji, jednak należy zauważyć, że – jak wskazała Pani w uzupełnieniu wniosku - w momencie wystąpienia z wnioskiem o wydanie decyzji nr .. oraz decyzji nr …. Spółka jeszcze nie istniała.

Ponadto w 2018 r. dokonała Pani podziału działki nr G na działki o nr A, C i D, które w wyniku wydzielenia mają status działek budowlanych (na działalność mieszkaniowo-usługową). Pozostałe działki tj. działka o numerze E jest działka rolną, a działka nr F jest działką budowlaną (oznaczenie Pb).

Wskazała Pani również, że nieruchomości są wykorzystywane jedynie przez X S.A. z siedzibą w W. na podstawie umowy o udostępnienie gruntów pod odwiert w zamian za odszkodowanie. Umowa została zawarta w roku 2011 i jest wykorzystywana przez X S.A. do dnia dzisiejszego. Umowa obejmowała dz. nr G (przed jej podziałem na działki o numerach: A, B, C, D).

Zatem nie można stwierdzić, że ww. działki były i są wykorzystywane do Pani celów osobistych.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że podjęła Pani czynności, które istotnie wpływają na zwiększenie wartości działek nr A, B, C, D, E, F. Fakt podjęcia tych czynności oraz ich liczba nadaje zatem planowanym czynnościom sprzedaży ww. działek charakter działalności profesjonalnej – zbliżonej do działalności wykonywanej przez podmioty zawodowo zajmujące się sprzedażą nieruchomości.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika bowiem, by podejmowane przez Panią działania oraz dokonane czynności w jakikolwiek sposób były wykorzystywane w Pani celach prywatnych. Zatem w tej sytuacji nie można mówić o sprzedaży „majątku prywatnego”.

Znaczenie dla sprawy ma również całokształt działań jakie Pani podjęła, podejmuje lub zamierza podjąć w odniesieniu do nieruchomości (tj. ww. działek przez cały okres ich posiadania).

W rozpatrywanej sprawie Pani aktywność, wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które wskazują na Pani aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto, jak wskazała Pani w uzupełnieniu wniosku, działki są wykorzystywane jedynie przez X S.A. z siedzibą w W. na podstawie umowy o udostępnienie gruntów pod odwiert w zamian za odszkodowanie. Nie wykorzystywała Pani zatem tych działek do celów osobistych.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomość stanowiła majątek prywatny, to podatnik musi w całym okresie jej posiadania wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości czy jej części, w ramach majątku osobistego.

W związku z powyższym oceniając całokształt przedstawionych okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że nie cele osobiste – w Pani przypadku brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym – a cele gospodarcze leżą u podstaw Pani działania, wobec czego czynność zbycia działek nr A, B, C, D, E, F nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem osobistym.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że sprzedaż przez Panią działek nr A, B, C, D, E, F, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, będzie dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Pani pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności w niniejszej sprawie nie rozstrzygnięto kwestii możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT z tytułu dostawy opisanej nieruchomości, ponieważ kwestia ta nie była przedmiotem wniosku (Pani pytania).

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Panią. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.