Postanowienie NSA z dnia 25 czerwca 2024 r., sygn. II ONP 1/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędzia NSA Tomasz Bąkowski po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi B. I. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2023 r., sygn. akt II OSK 1518/23 w sprawie ze skargi B. I. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 3 września 2019 r. nr 7450/OPON/2019 w przedmiocie wniesienia sprzeciwu do zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych 1. odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku, 2. zwrócić B. I. ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego uiszczony wpis od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia w kwocie 200 (dwieście) złotych.

Uzasadnienie

Prawomocnym wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2023 r., sygn. akt II OSK 1518/20 Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej B. I. (dalej jako skarżąca), od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 2348/19 oddalającego skargę skarżącej na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 3 września 2019 r. nr 7450/OPON/2019 w przedmiocie wniesienia sprzeciwu do zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych, oddalił skargę kasacyjną.

Skarżąca reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika 9 stycznia 2024 r. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem powyższego wyroku, zaskarżając go w całości.

W skardze podniesiono zarzuty naruszenia przez Naczelny Sąd Administracyjny norm prawa Unii Europejskiej, to jest:

• art. 6 ust. 1 i 2 Traktatu o Unii Europejskiej (praw podstawowych oraz podstawowych wolności człowieka), w tym: a) prawa jednostki do wolności sumienia i wyznania, b) prawa do rzetelnej, sprawnej administracji;

• art. 6 ust. 1 i 2 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 9 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, a także art. 53 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, z którymi wyrok jest niezgodny;