Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2024 r., sygn. III FSK 81/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Mirella Łent, Protokolant Julia Zielska, po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi E.W. i R.W. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 88/16 oddalającym skargę E.W. i R.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lipca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 537/15 w sprawie ze skargi E.W. i R.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 22 grudnia 2014 r., nr KOC/7666/Fi/13 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. 1. uchyla wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 88/16; 2. uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lipca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 537/15; 3. uchyla w całości decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 22 grudnia 2014 r., nr KOC/7666/Fi/13; 4. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie solidarnie na rzecz E.W. i R.W. kwotę 400 (słownie: czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z 30 stycznia 2018 r., II FSK 88/16, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną E.W. i R.W. (dalej: ,,Skarżący’’) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 lipca 2015 r., III SA/Wa 537/15, w sprawie ze skargi Skarżących na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 22 grudnia 2014 r., nr KOC/7666/Fi/13, w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku do nieruchomości za 2013 r.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Naczelny Sąd Administracyjny zaakceptował stanowisko sądu pierwszej instancji oraz organów podatkowych, że lokale garażowe stanowiące odrębną własność Skarżących, znajdujące się w wielorodzinnych budynkach mieszkalnych, powinny być opodatkowane stawkami właściwymi dla budynków lub ich części pozostałych, tj. stawkami, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej jako: "u.p.o.l."). Zdaniem NSA, jeżeli dla nieruchomości "garażowej" urządzono księgę wieczystą, zaś jej funkcję określono w ewidencji gruntów i budynków jako "niemieszkalną", to zakwalifikowanie garażu stanowiącego odrębny lokal, w którym Skarżący mają udział jako lokalu mieszkalnego, nie jest możliwe. Lokal garażowy powinien być opodatkowany według stawek jak od budynków pozostałych. Jedynie lokale garażowe niestanowiące odrębnej nieruchomości (wyodrębnione tylko fizycznie) mogą być objęte niższymi stawkami podatku. Stanowią one część składową lokalu mieszkalnego, a co za tym idzie – muszą być opodatkowane według tych samych stawek co lokal, do którego przynależą. Przyjęcie argumentacji Skarżących oznaczałoby prawotwórczą ingerencję w treść poddanych wykładni przepisów ustawy podatkowej, do czego sąd administracyjny nie jest uprawniony.