Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lipca 2015 r., sygn. III SA/Wa 537/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Waldemar Śledzik, sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2015 r. sprawy ze skargi E. W. i R. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2013 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] października 2013 r. Prezydent W. ("Prezydent Miasta") ustalił Skarżącym - R.W. i E. W. , podatek od nieruchomości na 2013 r. w kwocie 285 zł. Jako przedmiot opodatkowania wskazał nieruchomości położone w W. przy ul. [...] (budynki mieszkalne o wysokości powyżej 2,20 m - 87.97 m², grunty pozostałe 27.24 m²) oraz nr 2/m.p. 470 (miejsce postojowe powyżej 2,20 m - 26,69 m², grunty pozostałe 8.27 m²). Prezydent Miasta wyjaśnił, że wymiaru podatku dokonano na podstawie danych z ewidencji gruntów i budynków, złożonej informacji lub innych dowodów, stosując stawki określone uchwałą Rady W. .

W odwołaniu od tej decyzji Skarżący wnieśli o jej uchylenie i ustalenie łącznego zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2014 r. w kwocie 100 zł. Zarzucili, iż Prezydent Miasta wydał decyzję z naruszeniem prawa materialnego, polegającym na przyjęciu, że do opodatkowania miejsca postojowego zastosowanie ma stawka podatku określona w § 1 pkt 2 lit. e) uchwały Rady W. Nr [...] z dnia [...] listopada 2012 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości na 2013 r. (Dz. Urz. Woj. Maz. z 2012 r. poz. 7856), tj. stawka 7,66 zł za m2 powierzchni użytkowej, zamiast stawki określonej w § 1 pkt 2 lit. a) tej uchwały, tj. stawki 0,73 zł za m2 powierzchni użytkowej.

Zdaniem Skarżących, organ pierwszej instancji dokonał błędnej wykładni art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze. zm.). Przyjął bowiem, że do opodatkowania miejsc postojowych zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych, które to miejsca postojowe nie stanowią lokali przynależnych do lokali mieszkalnych w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), lecz samodzielne lokale z odrębnymi od mieszkań księgami wieczystymi, zastosowanie ma stawka podatkowa dla budynków "pozostałych" lub ich części, podczas gdy w istocie zastosowanie powinna mieć stawka przewidziana dla budynków mieszkalnych lub ich części, albo też - jeżeli miejsce postojowe zajęte jest na prowadzenie działalności gospodarczej - stawka przewidziana dla budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.