Wyrok NSA z dnia 14 maja 2024 r., sygn. II OSK 1993/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. WSA Marta Laskowska - Pietrzak Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Muszyński po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej T. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 18 marca 2021 r. sygn. akt II SA/Rz 1212/20 w sprawie ze skargi T. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia 19 sierpnia 2020 r. nr I-III.7721.27.2.2019 w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 18 marca 2021 r., sygn. akt II SA/Rz 1212/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę [...] S.A. z siedzibą w W. na decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia 19 sierpnia 2020 r. nr I-III.721.27.2.2019 w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.
Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Starosta Tarnobrzeski, decyzją z 14 listopada 2019 r. umorzył postępowanie administracyjne w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii cyfrowej [...] na działce nr [...] w obrębie ewidencyjnym [...], jednostce ewidencyjnej [...]. Organ wyjaśnił, że
Decyzją z 27 kwietnia 2016 r. Starosta Tarnobrzeski zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę przedmiotowej inwestycji.
Wojewoda Podkarpacki, decyzją z 14 lipca 2016 r. utrzymał w mocy ww. decyzję Starosty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 30 marca 2017 r. sygn. akt. II SA/Rz 1250/16 uchylił decyzję Wojewody z 14 lipca 2016 r. i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Skarga kasacyjna od tego wyroku została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 lipca 2019 r., sygn. akt II OSK 2251/17.