Odpowiedzialność osoby trzeciej za zaległości podatkowe spółki - Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2024 r., sygn. III FSK 7/22

Odpowiedzialność podatkowa osoby trzeciej za zaległości podatkowe spółki wygaśnie jeszcze przed upływem terminu, o którym mowa w art. 118 § 2 Ordynacji podatkowej tylko wówczas, gdy wcześniej przedawni się zobowiązanie pierwotnego dłużnika. Tylko w takim przypadku może dojść do zwolnienia z odpowiedzialności osoby trzeciej, co jednak nie może prosto przełożyć się na treść decyzji wydanej w wyniku prawidłowo złożonego odwołania.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. O., J. O., J. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 805/20 w sprawie ze skarg K. O., J. O., J. O. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 8 lipca 2020 r. nr 1201-IEW-2.4123.8.2020.11, 1201-IEW-2.4123.9.2020.8, 1201-IEW-2.4123.10.2020.8 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. O., J. O., J. O. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 18 lutego 2021 r., I SA/Kr 805/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi K. O., J. O., J. O. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z 8 lipca 2020 r. w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich.

Skarżący w skardze kasacyjnej zarzucili zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a., naruszenie prawa materialnego, a to:

- art. 116 § 1 pkt 1 lit. b o.p. przez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy z ustaleń faktycznych wynika, że zachodziła przesłanka zastosowania tego przepisu jako przesłanki negatywnej do orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności skarżących, a to z powodu braku ich winy po stronie co do faktu niezłożenia we właściwym terminie wniosku o upadłość J. sp. z o.o. z siedzibą w K., nadto poprzez to, że na podstawie ustalonego stanu faktycznego jasno wynikało, że skarżący jako członkowie zarządu nie mieli ani faktycznej, ani formalnej możliwości złożenia wniosku o upadłość, co w sposób jednoznaczny wyklucza możliwość orzeczenia o ich odpowiedzialności za zaległości podatkowe J. sp. z o.o., a także poprzez błędną interpretację art. 116 § 1 pkt 1 lit. b polegającą na nieuprawnionym przyjęciu, że mimo, że spółka, otrzymywała zwroty podatku VAT, nie wykazywała w złożonych deklaracjach kwot podatku VAT do wpłaty, spółka nie otrzymywała żadnych wezwań co do uiszczenia zaległych podatków, organ podatkowy nie był wierzycielem spółki, można było członkom zarządu spółki przypisać, że po ich stronie już w lutym 2013 r. istniała świadomość o istnieniu zaległości podatkowych w okresie począwszy od grudnia 2011 r., aż do lutego 2015 r. oraz że mogli złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości J. sp. z o.o.;