Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

TEMATY:
TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.194.2024.2.KF

Możliwość zastosowania zwolnienia podmiotowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

  • prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT przychodów uzyskanych z najmu prywatnego,
  • nieprawidłowe w części dotyczącej wliczania przychodów uzyskanych z najmu nieruchomości do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy oraz możliwości skorzystania z ww. zwolnienia.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 4 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT przychodów uzyskanych z najmu prywatnego, wliczania przychodów uzyskanych z najmu nieruchomości do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy oraz możliwości skorzystania z tego zwolnienia. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 31 maja 2024 r. (wpływ 31 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od lutego 2017 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. Świadczy Pani usługi związane z obsługą administracyjną biura oraz usługi marketingowe. Zarejestrowana Pani jest jako czynny podatnik VAT.

Planuje Pani wynajmować prywatną nieruchomość (budynek mieszkalny) nie wpisaną do rejestru działalności gospodarczej. Najemcą będzie Spółka, która w tym budynku zamierza prowadzić działalność gospodarczą.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wartość sprzedaży dokonywanej przez Panią w prowadzonej działalności gospodarczej w poprzednim roku podatkowym 2023, nie przekroczyła kwoty 200 000 zł.

Przekroczy Pani kwotę 200 000 zł w roku 2024 r. licząc obrót łącznie z działalności gospodarczej związanej z obsługą administracyjną i usług marketingowych oraz z wynajmu Nieruchomości.

Nie wykonuje Pani czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie przekroczyła Pani kwoty 200 000 zł w latach wcześniejszych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Pytania

1.Czy najem prywatny wskazany powyżej powinien być opodatkowany podatkiem VAT?

2.Jeśli tak, to czy podatnik ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

3.Czy do powyższego zwolnienia powinien wliczać tylko przychody uzyskane z najmu?

Pani stanowisko w sprawie

1.Tak, ponieważ lokal będzie wynajmowany na cele działalności gospodarczej.

2.Tak.

3.Do zwolnienia podmiotowego z VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT podatnik powinien wliczać tylko przychody z najmu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi) jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwana dalej Kodeksem cywilnym:

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, a umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Zatem, usługa najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

Na gruncie przepisów ustawy najem stanowi więc świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym i jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT. Świadczy Pani usługi związane z obsługą administracyjną biura oraz usługi marketingowe. Planuje Pani wynajmować budynek mieszkalny nie wpisany do rejestru działalności gospodarczej, a najemcą będzie Spółka, która zamierza prowadzić w budynku działalność gospodarczą.

Pani wątpliwości dotyczą m.in. kwestii, czy przychody z tytułu najmu budynku mieszkalnego powinny być opodatkowane podatkiem VAT.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje czynności polegające na wykorzystywaniu towarów (np. nieruchomości) w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Tym samym świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Tym samym, skoro planuje Pani świadczyć usługi najmu budynku mieszkalnego za wynagrodzeniem, to w kontekście powołanych przepisów ustawy, najem ten stanowi, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, odpłatne świadczenie usług w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji z tytułu najmu będzie Pani podatnikiem podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, budynek stanowi będzie majątek wykorzystywany w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Odnosząc się natomiast do Pani następnych wątpliwości dotyczących tego, czy w opisanych okolicznościach może Pani prowadząc działalność gospodarczą w zakresie obsługi biura administracyjnego i usług marketingowych oraz najmu, jedynie w odniesieniu do najmu korzystać ze zwolnienia podmiotowego i czy w takim przypadku do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy powinna Pani wliczać jedynie sprzedaż z usług najmu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790 i 1114, 1463 i 1693).

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

  • świadczenie usługi na własny rachunek,
  • charakter mieszkalny nieruchomości,
  • mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

Tym samym, w przypadku, gdy będzie Pani wynajmowała budynek mieszkalny na rzecz podmiotu, który będzie wykorzystywał ten budynek do prowadzenia działalności gospodarczej ww. warunki nie będą spełnione. Tym samym, najem budynku mieszkalnego w opisanych okoliczności nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje również możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Tym samym podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. W myśl tego przepisu:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego wskazuje, że obliczając limit sprzedaży uprawniający podatnika do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, po przekroczeniu którego podatnik traci prawo do zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy nie bierze się pod uwagę odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem m.in. transakcji związanych z nieruchomościami, jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych. Art. 113 ust. 2 pkt 2 nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż, jak wyżej wskazano, najem przez Panią nieruchomości, nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

W niniejszej sprawie zauważyć należy, że na gruncie podatku od towarów i usług prowadzi Pani działalność w zakresie świadczenia usług związanych z obsługą administracyjną biura oraz usług marketingowych oraz w zakresie najmu prywatnej nieruchomości (budynku mieszkalnego). Wskazała Pani, że z tytułu prowadzenia działalności związanej z obsługą administracyjną biura oraz usług marketingowych jest Pani podatnikiem podatku VAT czynnym.

Należy wskazać, że zwolnienie wynikające z art. 113 ustawy jest zwolnieniem podmiotowym, co oznacza, że jest związane bezpośrednio z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, która w standardowych warunkach podlegałaby opodatkowaniu. Zwolnienie to odnosi się do konkretnego limitu wynikającego ze sprzedaży (odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług) danego podatnika. Tym samym, jeżeli podatnik spełnia warunki wynikające z art. 113 ustawi i chce skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, to zwolnienie to obejmuje całą sprzedaż, którą w ramach prowadzenia działalności uzyskuje. Nie jest możliwe, w myśl powyższych przepisów, żeby podatnik prowadząc działalność gospodarczą w różnych dziedzinach, był w jednym czasie, podatnikiem podatku VAT czynnym i jednocześnie korzystał ze zwolnienia podmiotowego. Podatnik sam określa, czy jego działalność ma być opodatkowana podatkiem VAT, czy też korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1, spełniając oczywiście warunki, jakie ustawodawca określił dla takiego zwolnienia. Skoro, jak wyżej wskazano, wykonuje Pani oprócz działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług związanych z obsługą administracyjną biura oraz usług marketingowych również działalność gospodarczą w zakresie najmu nie może Pani z tytułu świadczeniu usług związanych z obsługą administracyjną biura oraz usług marketingowych być podatnikiem podatku VAT, a z tytułu najmu korzystać ze zwolnienia podmiotowego. Jak wyżej wskazano zwolnienie podmiotowe dotyczy całej sprzedaży dokonywanej przez konkretnego podatnika.

Tym samym, jeżeli chciałaby Pani korzystać ze zwolnienia podmiotowego z tytułu prowadzenia przez Panią działalności gospodarczej do limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, należałoby wliczyć sprzedaż z związaną z obsługą administracyjną biura i usług marketingowych jak również z usług w zakresie najmu.

W uzupełnieniu do wniosku, wskazał Pani, że licząc obrót łącznie z działalności związanej z obsługą administracyjną i usług marketingowych oraz najmu budynku mieszkalnego przekroczy Pani kwotę 200 000 zł w roku 2024. W związku z tym, nie będzie miała Pani prawa skorzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy VAT. Natomiast, jak już wyżej wskazano nie jest Pani uprawniona do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w odniesieniu tylko świadczenia przez Panią usług najmu.

W związku z powyższym, Pani stanowisko dotyczące:

  • opodatkowania podatkiem VAT przychodów uzyskanych z najmu prywatnego – uznaję za prawidłowe,
  • wliczania przychodów uzyskanych z najmu do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy uznaję za nieprawidłowe,
  • możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy – uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00