Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 marca 2024 r., sygn. II SA/Wr 637/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński po rozpoznaniu w Wydziale II w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 marca 2024 r. sprawy ze skargi B. D. na postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 20 lipca 2022 r., nr 744/2022 w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi B. D. (dalej: strona, skarżący) jest wskazane w sentencji postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej: DWINB, organ II instancji), którym utrzymane zostało w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Złotoryi (dalej: PINB, organ I instancji) z dnia 16 maja 2022 r., nr PINB.7356/1-106/2005-2022, nakładające na skarżącego grzywnę w celu przymuszenia w wysokości 10.000 zł na skutek uchylania się od wykonania obowiązków nałożonych przez organ nadzoru budowlanego.

Powyższe rozstrzygnięcia wydane zostały w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Organ I instancji, decyzją z dnia 6 marca 2017 r., nakazał skarżącemu i drugiemu współwłaścicielowi budynku mieszkalnego poddanie tego budynku kontroli poprzez sprawdzenie stanu technicznego i przydatności do użytkowania instalacji gazowej, przewodów kominowych (dymowych, spalinowych, wentylacyjnych), instalacji elektrycznej i piorunochronnej – w zakresie stanu sprawności wymienionych instalacji – w terminie 30 dni liczonych od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna, a także poddanie ocenie i wykonanie ekspertyzy technicznej określającego nieprawidłowości stanu technicznego ww. budynku w całości, we wskazanym w decyzji zakresie, wyznaczając w tej części termin 60 dni.

Decyzją z dnia 30 maja 2017 r. DWINB uchylił ww. rozstrzygnięcie zgadzając się co do zasady w kwestii nałożonych obowiązków, zwrócił jednak uwagę, że przepisy Prawa budowlanego nie dają podstawy do wyznaczania terminu ich wykonania. W związku z tym, rozstrzygając co do istoty, organ II instancji nałożył na współwłaścicieli tożsame obowiązki, co organ I instancji, przy czym nie wyznaczył terminu ich wykonania.