Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 21 marca 2024 r., sygn. II GSK 1342/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Andrzej Skoczylas (spr.) Sędzia del. WSA Marek Krawczak Protokolant Klaudia Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 24 września 2020 r. sygn. akt II SA/Op 150/20 w sprawie ze skargi R. H. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 17 marca 2020 r. nr 1601-IOA.48.60.2019 w przedmiocie kary pieniężnej za niewykonanie obowiązków określonych w przepisach ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od R. H. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 24 września 2020 r., sygn. akt II SA/Op 150/20, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.), oddalił skargę R. H. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 17 marca 2020 r., w przedmiocie kary pieniężnej za niewykonanie obowiązków określonych w przepisach ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła R. H., zaskarżając orzeczenie w całości oraz domagając się jego uchylenia w całości, uchylenia zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Opolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Opolu z dnia 22 maja 2019 r., a także zasądzenia kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:

1. przepisów prawa materialnego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (w brzmieniu obowiązującym do 12 grudnia 2018 r.) (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2332; powoływanej dalej jako: ustawa SENT), poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że termin "niezwłocznie" oznacza termin "natychmiastowy", "od razu", "uprzedni" w stosunku do kontynuowania przewozu, pomimo, że termin "niezwłocznie" jest terminem instrukcyjnym, niedookreślonym, zakładającym, że czynność ma zostać dokonana bez zbędnej zwłoki, czyli bez zawinionego przez przewoźnika opóźnienia; a w konsekwencji przyjęcie, że przewoźnik nie wypełnił w ustawowym terminie nałożonych obowiązków w zakresie aktualizacji danych;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00