Interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.347.2024.2.HJ
Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
16 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 16 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 czerwca 2024 r. (wpływ 13 czerwca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania: X.X.
2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania: X.Y.
3)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: X.Z.
Opis zdarzenia przyszłego
21 grudnia 1994 r. została zawarta umowa spółki cywilnej (zmieniana aneksami 18 grudnia 2003 r. oraz 7 października 2015 r.), na podstawie której Zainteresowany będący stroną postępowania oraz pan X.Y. zobowiązali się do wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej pod firmą (…) (zwanej dalej „Spółką”). Z treści zawartej umowy wynika m.in., że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie działalności handlowej, a każdy ze wspólników jest uprawniony do 50% udziałów.
14 października 2004 r. została zawarta umowa sprzedaży:
1)prawa użytkowania wieczystego działki nr (…) (wówczas nr (…)), znajdującej się w (…), wraz z prawem własności znajdującego się na tej działce pawilonu handlowo-usługowego wykorzystywanego jako sklep (…), wybudowanego w latach 60-tych XX wieku, objętej księgą wieczystą nr (…) (zwanej dalej „Nieruchomością 1”);
2)prawa użytkowania wieczystego działki nr (…) (wówczas (…)), znajdującej się w (…) (wówczas ul. (…)), wraz z prawem własności znajdującego się na tej działce budynku murowanego usługowego (…), objętej księgą wieczystą nr (…) (zwanej dalej „Nieruchomością 2”);
na podstawie której Spółdzielnia (…) z siedzibą w (…) sprzedała Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 w udziale procentowym na rzecz pana X.Y. do jego majątku osobistego oraz w udziale na rzecz małżonków Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz pani X.Z. do ich majątku wspólnego.
W treści zawartej umowy sprzedaży nie wskazano wyraźnie celu lub sposobu wykorzystania Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 przez kupujących. Natomiast wskazano numery NIP Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz pana X.Y.. Sprzedaż Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 została potwierdzona fakturą wystawioną przez sprzedawcę na rzecz Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz pana X.Y. wraz ze wskazaniem numerów NIP tych kupujących. Z treści dokumentów dot. tej sprzedaży wynika również, że sprzedaż Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 była zwolniona od VAT oraz podlegała opodatkowaniu PCC.
Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej 20 października 2004 r. i były przez nią amortyzowane.
Nieruchomość 1 była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez tę Spółkę w zakresie prowadzenia działalności handlowej, tzn. sklepu z (…). Z kolei Nieruchomość 2 była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę cywilną w zakresie wynajmu na rzecz podmiotu prowadzącego (…).
W latach 2004-2006 Spółka cywilna poniosła wydatki na ulepszenie budynku murowanego usługowego (…), znajdującego się na Nieruchomości 2 w łącznej wysokości ok. (…) zł. Poza tym, w okresie ostatnich 3 lat na Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 nie zostały wybudowane jakiekolwiek budynki lub budowle, zaś istniejące dotychczas budynki i budowle nie były przedmiotem przebudowy, rozbudowy, remontu lub innego rodzaju ulepszenia o istotnym charakterze.
W 2012 r. prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 zostało przekształcone w prawo własności na podstawie stosownej decyzji właściwego organu administracji publicznej.
Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 nigdy nie zostały wniesione do majątku Spółki cywilnej przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz pana X.Y. Jednocześnie Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 były wykorzystywane przez tę Spółkę w sposób bezumowny.
Spółka cywilna jest zarejestrowana, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, natomiast Zainteresowany będący stroną postępowania oraz pan X.Y. nie są zarejestrowani, jako czynni podatnicy tego podatku.
Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 Zainteresowany będący stroną postępowania i pani X.Z. oraz pan X.Y., zamierzają sprzedać.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Zainteresowani niebędący stroną postępowania posiadają nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W zakres działalności gospodarczej Spółki cywilnej nie wchodzi i nie wchodził obrót nieruchomościami (w rozumieniu sprzedaży nieruchomości). W zakresie działalności gospodarczej Spółki cywilnej mieści się działalność handlowa oraz wynajem.
Zainteresowany będący stroną postępowania opodatkowuje (w 2024 r.) przychody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej w formie Spółki cywilnej zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Prowadzona jest w tym zakresie właściwa ewidencja przychodów.
Pan X.Y. opodatkowuje (w 2024 r.) przychody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej w formie Spółki cywilnej zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Prowadzona jest w tym zakresie właściwa ewidencja przychodów.
Pytania
1.Czy przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, oznaczonej w niniejszym wniosku, jako Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 Zainteresowany będący stroną postępowania oraz pan X.Y. powinni zakwalifikować do przychodów uzyskanych z działalności gospodarczej?
2.Czy przychód z tytułu sprzedaży udziału procentowego Nieruchomości 1 oraz udziału procentowego Nieruchomości 2 powinien zostać rozpoznany wyłącznie przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, przychód ze sprzedaży Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 powinien zostać przez sprzedawców, tj. Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz pana X.Y. zakwalifikowany do przychodu uzyskanego z tytułu działalności gospodarczej, stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.
Jednocześnie, w Państwa ocenie, przychód ze sprzedaży udziału procentowego w Nieruchomości 1 oraz udziału procentowego w Nieruchomości 2 powinien zostać rozpoznany wyłącznie przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania.
Uzasadnienie Ad. 1
Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT), źródłami przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza.
Z kolei w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o PIT:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Mając na względzie powyższe przepisy wskazać należy, że właścicielami udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 są przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie działalności handlowej w ramach spółki cywilnej. Jednocześnie Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 była wykorzystywana do prowadzenia przedmiotowej działalności gospodarczej oraz została ujawniona w ewidencji środków trwałych spółki cywilnej. Nie bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 jest lokalem użytkowym nieposiadającym charakteru mieszkalnego.
Wobec tego, Państwa zdaniem, wskazać należy, że przychodem z tytułu działalności gospodarczej jest m.in. przychód z odpłatnego zbycia środka trwałego podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych, wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Środkiem trwałym w rozumieniu przepisów ustawy o PIT jest m.in. stanowiący własność lub współwłasność podatnika, nabyty, kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania budynek lub budowla, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż 1 rok, wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT).
Z kolei spółki cywilne osób fizycznych, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a ustawy o PIT (art. 24a ust. 1 ustawy o PIT).
Oznacza to zatem, w ocenie Zainteresowanego będącego stroną postępowania, że sprzedaż po 1/2 udziału w Nieruchomości 1 oraz po procencie udziału w Nieruchomości 2 przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz pana X.Y. powinna podlegać opodatkowaniu PIT jako przychód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Sprzedawcy powinni przy tym móc obniżyć uzyskany przychód o koszty uzyskania przychodu w wysokości odpowiedniej części wartości początkowej Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2, pomniejszonej o przypadającą na każdego sprzedawcę wartości dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Różnica pomiędzy uzyskanym przychodem oraz poniesionym kosztem uzyskania przychodu będzie stanowiła dochód, który powinien zostać opodatkowany PIT według metody opodatkowania przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, która została wybrana i zgłoszona właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przez sprzedawców.
Stanowisko zaprezentowane powyżej znajduje również swoje potwierdzenie w orzecznictwie sądowo-administracyjnym, przykładowo:
·wyrok NSA z 28 stycznia 2021 r. sygn. akt II FSK2809/18;
·wyrok WSA w Kielcach (prawomocny) z 24 maja 2018 r. sygn. akt I SA/Ke121/18.
Jak również w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:
·z 31 sierpnia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.479.2021.2.AC,
·z 6 sierpnia 2019 r. Nr 0115-KDIT2-3.4011.314.2019.1.PS,
·z 13 lutego 2018 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.447.2017.2.MD.
Uzasadnienie Ad. 2
Pomimo tego, że procent udziału w Nieruchomości 1 oraz 1/2 udziału w Nieruchomości 2 należy obecnie do majątku wspólnego małżonków, tj. Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz pani X.Z. to, zdaniem Zainteresowanego będącego stroną postępowania, cała wartość przychodu z tytułu sprzedaży udziału 1/2 w Nieruchomości 1 oraz udziału 1/2 w Nieruchomości 2, powinna zostać przyporządkowana i rozliczona tylko i wyłącznie przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania. Wynika to z tego, że całość tych udziałów była wykorzystywana do celów działalności gospodarczej prowadzonej przez pana X.X. w ramach spółki cywilnej. W konsekwencji tego, to Zainteresowany będący stroną postępowania, jako podatnik (przedsiębiorca) wykorzystujący ten udział w Nieruchomości 1 oraz w Nieruchomości 2 do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach spółki cywilnej powinien rozliczyć w całości przychód z tytułu sprzedaży tych udziałów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.
Przedstawione stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w następujących, interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
·z 13 października 2023 r. Nr 0112-KDIL2-2.4011.579.2023.2.KP,
·z 1 czerwca 2023 r. Nr 0112-KDIL2-2.4011.277.2023.1.MM,
·z 18 października 2022 r. Nr 0115-KDIT3.4011.584.2022.2.MJ,
·z 7 sierpnia 2018 r. Nr 0113-KDIPT2-3.4011.286.2018.3.PR.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na podstawie art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.
Jak wynika z tego przepisu, spółka cywilna nie jest odrębnym podmiotem prawa i stanowi wyłącznie stosunek zobowiązaniowy między wspólnikami będącymi stronami umowy spółki cywilnej, którzy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony w umowie spółki.
W spółce cywilnej właścicielami składnika majątku są wspólnicy w ramach współwłasności łącznej. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy:
Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.
W związku z powyższym przychody i koszty związane z działalnością spółki niebędącej osobą prawną wspólnicy będący osobami fizycznymi powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku tej spółki.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy Kodeks cywilny. W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.
Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
W myśl art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Na mocy art. 198 ustawy Kodeks cywilny:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierają specyfikację źródeł przychodów, na podstawie których następuje przypisanie konkretnego przychodu do źródła przychodu. Przypisanie do konkretnego źródła przychodów jest istotne, ponieważ w zależności od ustalenia źródła przychodów, dla tego przychodu powstają dalsze skutki podatkowe prowadzące do obliczenia uzyskanego dochodu lub poniesionej straty w danym okresie rozliczeniowym.
Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i pkt 8 tego przepisu:
3) pozarolnicza działalność gospodarcza;
8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
Na podstawie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Natomiast w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy:
Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Z powyższego wynika, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) cyt. ustawy, spełnione powinny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:
·nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
·nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w działalności gospodarczej.
Zatem, w przypadku gdy co najmniej jeden z podanych warunków nie zostanie spełniony, przychód ze sprzedaży nieruchomości podlega zaliczeniu do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;
Definicja środka trwałego zawarta została natomiast w treści art. 22a ust. 1 przedmiotowej ustawy, zgodnie z którym:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
W myśl art. 14 ust. 2c ustawy:
Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
Z przedstawionego przez Państwa opisu sprawy wynika, że 21 grudnia 1994 r. została zawarta umowa spółki cywilnej, na podstawie której Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania zobowiązali się do wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej. Z treści zawartej umowy wynika m.in., że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie działalności handlowej, a każdy ze wspólników jest uprawniony do 50% udziałów.
14 października 2004 r. została zawarta umowa sprzedaży:
1)prawa użytkowania wieczystego działki, wraz z prawem własności znajdującego się na tej działce pawilonu handlowo-usługowego wykorzystywanego jako sklep (…) (zwanej dalej „Nieruchomością 1”);
2)prawa użytkowania wieczystego działki, wraz z prawem własności znajdującego się na tej działce budynku murowanego usługowego (…) (zwanej dalej „Nieruchomością 2”);
na podstawie której Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 zostały sprzedane w udziale procentowym na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania do jego majątku osobistego oraz w udziale na rzecz małżonków Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania do ich majątku wspólnego.
W treści zawartej umowy sprzedaży nie wskazano wyraźnie celu lub sposobu wykorzystania Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 przez kupujących. Natomiast wskazano numery NIP Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania. Sprzedaż Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 została potwierdzona fakturą wystawioną przez sprzedawcę na rzecz Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania wraz ze wskazaniem numerów NIP tych kupujących. Z treści dokumentów dot. tej sprzedaży wynika również, że sprzedaż Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 była zwolniona od VAT oraz podlegała opodatkowaniu PCC.
Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej 20 października 2004 r. i były przez nią amortyzowane.
Nieruchomość 1 była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez tę Spółkę w zakresie prowadzenia działalności handlowej, tzn. sklepu z (…). Z kolei Nieruchomość 2 była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę cywilną w zakresie wynajmu na rzecz podmiotu prowadzącego (…).
W 2012 r. prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 zostało przekształcone w prawo własności na podstawie stosownej decyzji właściwego organu administracji publicznej.
Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 nigdy nie zostały wniesione do majątku Spółki cywilnej przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania. Jednocześnie Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 były wykorzystywane przez tę Spółkę w sposób bezumowny.
Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 Zainteresowani zamierzają sprzedać.
W zakres działalności gospodarczej Spółki cywilnej nie wchodzi i nie wchodził obrót nieruchomościami (w rozumieniu sprzedaży nieruchomości).
Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania opodatkowują (w 2024 r.) przychody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej w formie Spółki cywilnej zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W świetle cytowanych powyżej przepisów należy zauważyć, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej.
Reasumując – przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, oznaczonej w niniejszym wniosku, jako Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2, Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania powinni zakwalifikować do przychodów uzyskanych z działalności gospodarczej.
Odnosząc się do kwestii, czy przychód z tytułu sprzedaży udziału procentowego Nieruchomości 1 oraz udziału procentowego Nieruchomości 2 powinien zostać rozpoznany wyłącznie przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania (pytanie 2), zauważyć należy, że w myśl art. 9 ust. 1 tej ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierają specyfikację źródeł przychodów, na podstawie których następuje przypisanie konkretnego przychodu do źródła przychodu. Przypisanie do konkretnego źródła przychodów jest istotne, ponieważ w zależności od ustalenia źródła przychodów, dla tego przychodu powstają dalsze skutki podatkowe prowadzące do obliczenia uzyskanego dochodu lub poniesionej straty w danym okresie rozliczeniowym.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i pkt 8 tego przepisu:
3) pozarolnicza działalność gospodarcza;
8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania nabył wraz z żoną Panią X.Z. do ich majątku wspólnego Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2. Zainteresowany będący stroną postępowania jest wspólnikiem Spółki cywilnej. Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 nigdy nie zostały wniesione do majątku Spółki cywilnej przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania.
Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).
Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
W myśl art. 341 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.
Zgodnie natomiast z art. 36 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
§ 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
§ 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
§ 3. Przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności
Planowana sprzedaż Nieruchomości nie spowoduje powstania u Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania przychodu na gruncie podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak bowiem wynika z wniosku, Nieruchomości te są wykorzystywane w działalności gospodarczej, prowadzonej przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania w ramach Spółki cywilnej z Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania. Dlatego przychód z tytułu sprzedaży udziału procentowego Nieruchomości 1 oraz udziału procentowego Nieruchomości 2 powinien zostać rozpoznany wyłącznie przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania, z wyłączeniem jego żony – Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania, pomimo tego, że Nieruchomości te stanowią ich współwłasność.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony opis sprawy będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
W odniesieniu do powołanych interpretacji oraz wyroków sądów administracyjnych należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są dla nas wiążące w zakresie sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku.
Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii sformułowanych w postawionych pytaniach, nie dotyczy innych elementów zawartych w opisie i stanowisku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Zainteresowany będący stroną postępowania ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”)
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).