Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.163.2024.1.JMS

1. Czy Spółka była/będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w stosunku do wypłat zaliczek na poczet dywidendy, w stosunku do których uchwała o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy została podjęta w trakcie pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem, niezależnie od tego, w którym roku podatkowym ma miejsce faktyczna wypłata zaliczki na poczet dywidendy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) 2. Kiedy upływa termin zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu powstałego wskutek podjęcia uchwały o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia:

- czy Spółka była/będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w stosunku do wypłat zaliczek na poczet dywidendy, w stosunku do których uchwała o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy została podjęta w trakcie pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem, niezależnie od tego, w którym roku podatkowym ma miejsce faktyczna wypłata zaliczki na poczet dywidendy,

- kiedy upływa termin zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu powstałego wskutek podjęcia uchwały o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X spółka akcyjna (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”), podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rok podatkowy Wnioskodawcy jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Spółka powstała w wyniku przekształcenia działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą X (…) i od momentu jej powstania korzysta z opodatkowania na zasadach ryczałtu od dochodów spółek, uregulowanego w rozdziale 6b ustawy o CIT (dalej: „Ryczałt”).

Jednocześnie, w trakcie roku podatkowego, który zakończył się 31 grudnia 2023 r. wartość przychodów ze sprzedaży Spółki (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczyła wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 2 000 000 euro (zgodnie z zasadami jej kalkulowania określonymi w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT).

Spółka w trakcie pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem trwającego od 2 lutego do 31 grudnia 2023 r. podjęła uchwały o wypłacie zaliczek na poczet dywidendy z zysku wypracowanego w trakcie opodatkowania Ryczałtem. Jednocześnie zaliczki na poczet dywidendy wynikające z uchwał podjętych przez Spółkę w roku podatkowym kończącym się 31 grudnia 2023 r. nie zostały w całości wypłacone w roku 2023 r. (część spośród zaliczek uchwalonych przez Spółkę do wypłaty, zostanie wypłacona w roku podatkowym kończącym się 31 grudnia 2024 r. lub w kolejnych latach podatkowych).

Niezależnie, Spółka planuje podjęcie analogicznych uchwał w przedmiocie wypłaty zaliczek na poczet dywidendy również w przyszłości.

Pytanie

1. Czy Spółka była/będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w stosunku do wypłat zaliczek na poczet dywidendy, w stosunku do których uchwała o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy została podjęta w trakcie pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem, niezależnie od tego, w którym roku podatkowym ma miejsce faktyczna wypłata zaliczki na poczet dywidendy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

2. Kiedy upływa termin zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu powstałego wskutek podjęcia uchwały o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1 (dotyczące pytania oznaczonego nr 1 we wniosku)

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka była/będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w stosunku do wypłat zaliczek na poczet dywidendy, w stosunku do których uchwała o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy została podjęta w trakcie pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem, niezależnie od okoliczności w którym roku podatkowym ma miejsce faktyczna wypłata zaliczki na poczet dywidendy.

Ad. 2 (dotyczące pytania oznaczonego nr 3 we wniosku)

W ocenie Wnioskodawcy, termin zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu powstałego wskutek podjęcia przez Spółkę uchwały o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy upływa w terminie do końca trzeciego miesiąca następującego po roku podatkowym, w którym została podjęta uchwała o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy, niezależnie od okoliczności w którym roku podatkowym ma miejsce faktyczna wypłata zaliczki na poczet dywidendy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zgodnie z art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT Ryczałt wynosi 10% podstawy opodatkowania – w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 4a pkt 10 ustawy o CIT), definiują tzw. małego podatnika jako podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Jednocześnie ustawa o CIT nie wprowadza definicji podatnika rozpoczynającego działalność. Co do zasady, za podatników rozpoczynających działalność należy uznać podmioty, które nie prowadziły uprzednio działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu CIT. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, za podatnika rozpoczynającego działalność należy uznać również podatnika CIT, powstałego w wyniku przekształcenia (w tym przekształcenia z jednoosobowej działalności gospodarczej). Powyższy pogląd potwierdza m.in. brzmienie art. 16k ust. 11 pkt 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym: „przepisy ust. 7 nie mają zastosowania do podatników rozpoczynających działalność, którzy zostali utworzeni wyniku przekształcenia spółki niebędącej osobą prawną”. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że skoro ustawodawca za podatnika rozpoczynającego działalność uznaje podmiot powstały z przekształcenia jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej (a tylko ogranicza zastosowanie wybranych przepisów tym zakresie), to za podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności należy również uznać Spółkę powstałą z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej.

Tożsame stanowisko zostało przykładowo wyrażone w odniesieniu do przekształcenia spółki komandytowej w spółkę z o.o. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) z dnia 24 sierpnia 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.138.2022.1.MBD.

Jak stanowi art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).

Zgodnie zaś z art. 28m ust. 2 ustawy o CIT przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku).

Natomiast, stosownie do art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

W świetle przywołanych powyżej przepisów, Wnioskodawca jest więc zdania, że dochód z tytułu podzielonego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT powstaje w momencie podjęcia uchwały o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy.

W tym kontekście, należy podkreślić, że analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w objaśnieniach podatkowych z 23 grudnia 2021 r. pod tytułem: „Przewodnik do ryczałtu od dochodów spółek”, w których wskazano, że „Dla celów Ryczałtu wypłacone zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy uważa się za dochód z tytułu podzielonego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1” (pkt 74 na str. 48 Objaśnień).

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy właściwa stawka Ryczałtu, którą powinna zostać opodatkowana wypłata zaliczki na poczet dywidendy, powinna zostać określona w oparciu o status Spółki w roku podatkowym podjęcia uchwały o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy. Bez znaczenia, dla określenia stawki podatku pozostaje okoliczność, czy wypłata przedmiotowej zaliczki nastąpi w roku podatkowym podjęcia uchwały o jej wypłacie, czy też w innym roku podatkowym.

Tym samym, w odniesieniu do podjętych przez Spółkę w trakcie pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem uchwał o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy była/będzie ona uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu, niezależnie od okoliczności w którym roku podatkowym ma miejsce faktyczna wypłata zaliczki na poczet dywidendy.

W tym kontekście, należy podkreślić, że analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora KIS w tym przykładowo:

- Interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 19 stycznia 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.635.2023.2.MW,

- Interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 12 października 2023 r., sygn. O114-KDIP2-2.4O1O.4O5.2O23.2.ASK.

Ad. 2

Jak stanowi art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Jednocześnie, jak zostało to wskazane w uzasadnieniu pytania nr 1, w przypadku wypłaty zaliczek na poczet dywidendy, zgodnie z art. 28m ust. 2 ustawy o CIT, odpowiednie zastosowanie znajdzie art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, zgodnie z którym opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy niezależnie od okoliczności w którym roku podatkowym ma miejsce faktyczna wypłata zaliczki na poczet dywidendy, obowiązek zapłaty ryczałtu nastąpi w terminie 3 miesiąca roku podatkowego następującego po roku podatkowym w którym Spółka podjęła uchwałę o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy. Tym samym, w odniesieniu do uchwał o wypłacie zaliczek na poczet dywidendy podjętych przez Spółkę w roku podatkowym kończącym się 31 grudnia 2023 r. będzie ona obowiązana do zapłaty podatku w terminie do 31 marca 2024 r. (niezależnie od faktu, czy zaliczka na poczet dywidendy, której wypłata ma nastąpić na podstawie tych uchwal, została faktycznie wypłacona w terminie do 31 grudnia 2023 r.).

W tym kontekście, należy podkreślić, że analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora KIS w tym przykładowo:

- Interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 19 stycznia 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.635.2023.2.MW,

- Interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 20 września 2023 r., sygn. O114-KDIP2-2.4O1O.389.2O23.2.IN.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).

Stosownie do art. 28m ust. 2 ustawy o CIT,

Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy "(podzielonego zysku)".

Zgodnie z art. 28o ust. 1 ustawy o CIT,

Ryczałt wynosi:

1) 10% podstawy opodatkowania - w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności;

2) 20% podstawy opodatkowania - w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.

W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT:

Ilekroć w ustawie o małym podatniku oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o CIT:

Rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Stosownie do art. 8 ust. 6a ustawy o CIT:

Jeżeli podatnik dokonał wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed upływem przyjętego roku podatkowego, zgodnie z art. 28j ust. 5, miesiąc poprzedzający pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem jest ostatnim miesiącem roku podatkowego tego podatnika.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy Spółka była/będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w stosunku do wypłat zaliczek na poczet dywidendy, w stosunku do których uchwała o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy została podjęta w trakcie pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem, niezależnie od tego, w którym roku podatkowym ma miejsce faktyczna wypłata zaliczki na poczet dywidendy.

Na gruncie przedmiotowej sprawy, aby móc stosować stawkę opodatkowania w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w wysokości 10% powinni Państwo posiadać status małego podatnika lub być podatnikiem rozpoczynającym prowadzenie działalności.

Należy jednak zauważyć, że Spółka powstała w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w prostą spółkę akcyjną nie będzie uznawana na gruncie przepisów dotyczących ryczałtu od dochodów spółek jako podmiot rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej.

W związku z brakiem legalnej definicji pojęcia „podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności” na gruncie przepisów o ryczałcie od dochodów spółek, należy odwołać się do znaczenia jakie nadają temu pojęciu przepisy Kodeksu spółek handlowych oraz Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 551 § 5 Kodeksu spółek handlowych z dnia 15 września 2000 r. (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm., dalej: „KSH”):

Przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162 i 2105 oraz z 2022 r. poz. 24 i 974) - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

Zgodnie z art. 5841 KSH:

Przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu do rejestru (dzień przekształcenia).

W myśl art. 5842 § 1-3 KSH:

§ 1. Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego.

§ 2. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.

§ 3. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej.

W doktrynie podkreśla się, że przekształcenie nie powoduje ustania bytu prawnego podmiotu, co uznawane jest jako realizacja zasady ciągłości podmiotowej. „Oznacza to, że spółka po przekształceniu jest kontynuatorką spółki przed transformacją i że w żadnym momencie tego procesu nie mamy do czynienia z dwoma podmiotami – odmiennie, niż ma to miejsce w przypadku sukcesji uniwersalnej, charakterystycznej dla procesów łączenia i podziału. W sensie substratu materialnego jest to cały czas ta sama spółka, która zmienia jedynie swoją szatę zewnętrzną. Istotą zasady kontynuacji jest to, że spółce po przekształceniu przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Pozostaje ona podmiotem praw nie tylko ze sfery prawa cywilnego, ale także ze sfery prawa administracyjnego. Szczególnie istotne znaczenie praktyczne ma rozwiązanie normatywne, zgodnie z którym spółka po przekształceniu pozostaje podmiotem zezwoleń, koncesji i ulg, które zostały przyznane spółce przed przekształceniem. Oznacza to, że mimo dokonanego przekształcenia spółka nie musi ponownie ubiegać się o przyznanie jej koncesji czy zezwolenia na prowadzenie danej działalności.” (zob. KSH, Dział III. SPH T. 2A red. Szumański 2019, wyd. 3 Legalis).

Skutkiem przekształcenia w znaczeniu prawnym nie jest następstwo prawne, lecz kontynuacja działalności przekształconego podmiotu (w związku z przekształceniem nie mamy do czynienia z zamianą podmiotów, lecz zmianą podmiotu przekształcanego – por. S. Sołtysiński, A. Szajkowski, J. Szwaja, Kodeks handlowy, s. 1272 i nast.).

W przypadku kontynuacji nie ma poprzednika i następcy prawnego, ale istnieje ta sama spółka w zmienionej formie, której zgodnie z art. 553 Kodeksu spółek handlowych przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej (tak: Komentarz aktualizowany do art. 301- 633 Kodeksu spółek handlowych pod red. A. Kidyby, Lex 2021).

Wszystkie powyższe tezy potwierdza też wyrok NSA z 8 kwietnia 2021 r., sygn. akt II FSK 156/21, zgodnie z którym „Instytucja przekształcenia została uregulowana w przepisach art. 551 do art. 584 KSH i polega zasadniczo na zmianie formy ustrojowej spółki handlowej bez zmiany przedmiotu jej działalności, sposobu jej prowadzenia oraz bez zmiany większości udziałowców. Do jej realizacji nie jest konieczne rozwiązanie dotychczasowej spółki i utworzenie na jej miejsce nowej, gdyż zgodnie z art. 552 KSH zdanie pierwsze transformacja dokonuje się z dniem wpisania zmienionej organizacyjnie spółki (spółki przekształconej) do rejestru.”

Tożsame skutki związane będą z przekształceniem działalności gospodarczej osoby fizycznej w prostą spółkę akcyjną. W obu sytuacjach dochodzi bowiem do zmiany formy w jakiej prowadzona jest działalność gospodarcza.

W myśl art. 93a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383, dalej: „Op”):

Osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1) przekształcenia innej osoby prawnej,

2) przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Zgodnie z art. 93a § 2 pkt 1 Op:

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1) osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:

a) innej spółki niemającej osobowości prawnej,

b) spółki kapitałowej.

Natomiast zgodnie z art. 93a § 4 Op:

Jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

Stąd, na mocy powyższych przepisów, spółki powstałe w wyniku przekształcenia wstępują we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej spółki. Natomiast jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, wstępuje tylko w prawa i tylko takie, które mogą być realizowane w formie spółki kapitałowej.

W orzecznictwie NSA zagadnienie skutków podatkowych przekształcenia było rozpatrywane np. w wyroku z 17 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 1121/12, gdzie sąd ten wskazał, że w przypadku przekształcenia, podmiot przekształcony jest kontynuatorem bytu i działalności podmiotu przekształcanego. W wyniku przekształcenia przekształcany podmiot nadal funkcjonuje w zmienionej formie. Podmiot przekształcony kontynuuje działalność podmiotu przekształcanego i staje się stroną wszelkich stosunków prawnych podmiotu przekształcanego.

Ponadto NSA w wyroku z 15 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 2040/18 stwierdził, że „zakres sukcesji na gruncie przepisów podatkowych należy pojmować szeroko. Zestawienie regulacji art. 93a OrdPU z art. 93e OrdPU pozwala na wyprowadzenie wniosku, że pierwszy z nich ustanawia jako zasadę sukcesję uniwersalną praw i obowiązków podatkowych, która doznaje ograniczeń tylko w przypadkach, o których stanowi art. 93e OrdPU. Oznacza to, że przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki spółki przekształcanej nie przechodzą na spółkę przekształconą tylko wówczas, gdy wyjątek od zasady pełnej sukcesji został przewidziany w odrębnych ustawach, umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych ratyfikowanych umowach międzynarodowych, których stroną jest RP (zob. np. wyroki NSA: z 12 stycznia 2016 r., II FSK 3279/13, II FSK 3273/13 i II FSK 3277/13; z 11 lutego 2016 r., II FSK 3356/13; z 22 stycznia 2019 r., II FSK 478/17; z 14 marca 2019 r., II FSK 813/17; z 17 kwietnia 2019 r., II FSK 1204/17; z 7 czerwca 2019 r., II FSK 1891/1; z 26 czerwca 2019 r., II FSK 2032/17; z 27 czerwca 2019 r., II FSK 2180/17 i II FSK 2181/17; z 4 lipca 2019 r., II FSK 2440/17; z 9 lipca 2019 r., II FSK 2441/17; z 19 lipca 2019 r., II FSK 2688/17; z 13 sierpnia 2019, II FSK 2899/17; z 26 września 2019 r., II FSK 3439/17 - CBOSA). Podobnie w piśmiennictwie podkreśla się konieczność potraktowania sukcesji praw i obowiązków wynikających z regulacji podatkowych w sposób najszerszy z możliwych (por. H. Dzwonkowski, Ordynacja podatkowa. Komentarz. C.H. BECK, Warszawa 2006, s. 518)”.

Zatem, przytoczone wyżej wyroki sądów administracyjnych potwierdzają, iż spółka powstała z przekształcenia nie jest podatnikiem rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej.

Reasumując, mając na uwadze opis sprawy, w wyniku przekształcenia nie dochodzi do ustania bytu prawnego podmiotu, a następuje wyłącznie zmiana jej formy organizacyjno-prawnej. Spółka przekształcona kontynuuje działalność przedsiębiorcy sprzed transformacji i przysługują jej wszelkie uprawienia przedsiębiorcy, co przekłada się także na sferę określonych praw i obowiązków podatkowych.

Zatem regułą jest kontynuowanie działalności przez spółkę przekształconą. Natomiast, w konkretnych przypadkach ustawy o CIT można (co potwierdza też treść art. 553 KSH) traktować podatnika przekształconego jako rozpoczynającego nową działalność – tak stanowią przepisy art. 18da ust. 4 pkt 1, art. 16k ust. 11 i art. 19 ust. 1a pkt 1 ustawy o CIT.

Jednakże na gruncie przepisów o ryczałcie od odchodów spółek nie ma takiego odniesienia, co do traktowania spółki przekształconej jako podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej. Oznacza to, że intencją ustawodawcy nie było wprowadzenie na gruncie ryczałtu od dochodów spółek preferencji, np. obniżonej stawki ryczałtu, dla podatników powstałych na skutek restrukturyzacji, w tym przekształcenia, lecz wyłącznie na rzecz „nowych” podatników, którzy wraz z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej zdecydowali się na opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek.

Brak opodatkowania podatników prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą podatkiem dochodowym od osób prawnych przed przekształceniem prostą spółkę akcyjną, pozostaje bez znaczenia, ponieważ w tym przypadku również ma miejsce restrukturyzacja (przekształcenie), więc Wnioskodawcy nie należy traktować jako „nowego” podatnika.

W konsekwencji, spółka akcyjna, która powstanie w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej nie jest uznawana za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą. Wobec tego, do Spółki nie znajdzie zastosowania art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Zatem, Spółka nie była/nie będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w stosunku do wypłat zaliczek na poczet dywidendy, w stosunku do których uchwała o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy została podjęta w trakcie pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem.

W świetle powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Jak wynika z cyt. wyżej art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).

Zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

Podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Literalne brzmienie ww. art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wskazuje, że podstawę opodatkowania stanowi dochód z tytułu podzielonego zysku ustalonego w roku, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku.

Termin płatności ryczałtu z tytułu podzielonego zysku określony został w art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy – do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Analiza powołanych przepisów, a w szczególności literalnego brzmienia art. 28n ust. 1 pkt 1, nie pozostawia wątpliwości, że podstawę opodatkowania ryczałtem z tytułu podzielonego zysku podatnik ma obowiązek ustalić w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku, na podstawie której zysk przeznaczono do wypłaty udziałowcom.

Skoro zatem podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat, ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto to termin powstania zobowiązania podatkowego z tytułu przedmiotowych dochodów związany jest z datą podjęcia uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto. Przy czym ustawodawca odnosi się do daty (roku podatkowego) podjęcia uchwały o podziale zysku, nie zaś do daty (roku podatkowego) wypłaty dywidendy.

Tym samym, w odniesieniu do uchwał o wypłacie zaliczek na poczet dywidendy podjętych przez Spółkę w roku podatkowym kończącym się 31 grudnia 2023 r. będzie ona obowiązana do zapłaty podatku w terminie do 31 marca 2024 r. (niezależnie od faktu, czy zaliczka na poczet dywidendy, której wypłata ma nastąpić na podstawie tych uchwal, została faktycznie wypłacona w terminie do 31 grudnia 2023 r.)

Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, kiedy upływa termin zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu powstałego wskutek podjęcia uchwały o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy, należało uznać prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00