Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23 maja 2024 r., sygn. III SAB/Gl 126/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędziowie Asesor WSA Adam Pawlyta (spr.), Sędzia WSA Marzanna Sałuda, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 maja 2024 r. sprawy ze skargi A. A. M. na bezczynność Wojewody Śląskiego w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy cudzoziemca w celu świadczenia pracy 1. stwierdza bezczynność organu, 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. zobowiązuje organ do załatwienia wniosku w terminie 60 dni od daty zwrotu akt z prawomocnym wyrokiem, 4. oddala skargę w pozostałej części, 5. zasądza od Wojewody Śląskiego na rzecz strony skarżącej 580 zł (słownie: pięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z 18 stycznia 2024 r. A.A.M. (dalej: strona, skarżący), obywatel Republiki Filipin, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, złożył skargę na bezczynność Wojewody Śląskiego (dalej: organ administracji, organ, Wojewoda) w sprawie załatwienia jego wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, zarzucając naruszenie: art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (aktualny tekst jedn. z 17 kwietnia 2023 r., Dz.U. z 2023 r. poz. 775 ze zm.; dalej: k.p.a.), przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym.

Skarżący wniósł o zobowiązanie organu administracji do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi; przyznanie skarżącemu na podstawie art. 149 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. z 7 lipca 2023 r., Dz.U. z 2023 r. poz. 1634; dalej: p.p.s.a.) od organu sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., ewentualnie wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.; jak również o zasądzenie kosztów postępowania na rzecz skarżącego według norm przepisanych w podwójnej wysokości, opłaty sądowej oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.