Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 sierpnia 2024 r., sygn. III SAB/Gl 146/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Małgorzata Herman, Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Asesor WSA Adam Pawlyta, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 sierpnia 2024 r. sprawy ze skargi J. C. na bezczynność Wojewody Śląskiego w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy cudzoziemca w celu świadczenia pracy 1. stwierdza, że Wojewoda Śląski dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 2. zobowiązuje Wojewodę Śląskiego do rozpoznania wniosku skarżącej w terminie 60 dni od dnia otrzymania akt sprawy z prawomocnym orzeczeniem, 3. oddala skargę w pozostałym zakresie, 4. zasądza od Wojewody Śląskiego na rzecz skarżącej 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Pismem z 24 stycznia 2024 r. J. C. (dalej: strona, skarżąca), obywatelka Republiki Filipin, złożyła skargę na bezczynność Wojewody Śląskiego (dalej: organ administracji, organ, Wojewoda) w sprawie załatwienia jej wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.
Zarzuciła naruszenie: art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 775 ze zm.; dalej: k.p.a.), przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym. W konsekwencji wniosła o zobowiązanie organu administracji do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi; przyznanie skarżącej na podstawie art. 149 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j Dz.U. z 2023 r. poz. 1634; dalej: p.p.s.a.) od organu sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.; wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.; zasądzenie kosztów postępowania na rzecz skarżącego według norm przepisanych w podwójnej wysokości, opłaty sądowej oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu strona wyjaśniła, że 8 marca 2023 r. został złożony wniosek o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy. Natomiast 7 grudnia 2023 r. skarżąca wniosła ponaglenie do Szefa Urzędu Do Spraw Cudzoziemców za pośrednictwem Wojewody. Do dnia wniesienia skargi organ nie rozpoznał jednak wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.