Orzeczenie
Wpływ środków ochrony indywidualnej na ustalanie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe - Wyrok SN z dnia 24 kwietnia 2024 r., sygn. II USKP 230/21
Wskaźnik częstości zatrudnionych w warunkach zagrożenia, stosowany przy obliczaniu stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, odnosi się do pracowników narażonych na działanie czynników szkodliwych przekraczających dopuszczalne normy, niezależnie od zastosowania przez pracodawcę środków ochrony indywidualnej.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący)
SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Rączka
w sprawie z wniosku E. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Słupsku o składki na ubezpieczenie wypadkowe, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 24 kwietnia 2024 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 21 listopada 2019 r., sygn. akt III AUa 1505/18,
1. oddala skargę kasacyjną;
2. zasądza od odwołującej się (wnioskodawcy) na rzecz organu rentowego kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych z ustawowymi odsetkami liczonymi od upływu tygodnia od doręczenia zobowiązanemu orzeczenia do dnia zapłaty tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Słupsku wyrokiem z dnia 10 sierpnia 2018 r. oddalił odwołania wniesione przez Firmę „E.” sp. z o.o. z siedzibą w W. od dwóch decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Słupsku z dnia 24 kwietnia 2018 r. stwierdzających, że w roku składkowym obejmującym okres rozliczeniowy od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2012 r. stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązująca u odwołującej się wynosi 3,92 % podstawy jej wymiaru, a w roku składkowym obejmującym okres rozliczeniowy od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2010 r. - 4,20 % podstawy jej wymiaru.
Sąd Okręgowy ustalił, że organ rentowy wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia prawidłowej stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązującej u odwołującej się w okresie od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2010 r. oraz od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2012 r. W dniu 27 lutego 2017 r. odwołująca się złożyła korekty informacji danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe ZUS IWA za wymienione wyżej okresy, w których zmniejszyła („wyzerowała”) podane uprzednio przez siebie w informacjach ZUS IWA wartości dotyczące liczby pracowników zatrudnionych w warunkach zagrożenia. Przyczyną złożenia korekty były niezgodności między danymi przekazywanymi w informacjach ZUS IWA a stanem faktycznym ujawnionym po audycie dokonanym przez spółkę Y.. W ocenie audytora, nie uznaje się bowiem za zatrudnionych w warunkach zagrożenia pracowników, którzy zostali wyposażeni w środki ochrony indywidualnej. Pogląd ten odwołująca się oparła na stanowisku wyrażonym przez Urząd Statystyczny w G. w piśmie z dnia 9 grudnia 2014 r., zgodnie z którym w Dziale 1, rubryce 5 „liczba pracowników zatrudnionych w warunkach zagrożenia - stan na 31 grudnia” sprawozdania statystycznego Z-10 pracodawca nie powinien przekazywać danych o pracownikach zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występuje działanie czynników szkodliwych w stężeniu lub natężeniu przekraczającym najwyższe dopuszczalne wartości, jeżeli wpływ czynników szkodliwych został obniżony do dopuszczalnego poziomu przez zastosowanie środków ochrony indywidualnej. Organ rentowy nie uwzględnił danych zmienionych w sporządzonych korektach i zaskarżonymi decyzjami ustalił płatnikowi składek stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w poszczególnych okresach rozliczeniowych, tak jak w zawiadomieniach o wysokości stopy procentowej składek na poszczególne okresy, przesłanych odwołującej się na podstawie pierwotnych informacji ZUS IWA.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right