Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 17 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.254.2024.3.KR
Skutki podatkowe sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze darowizny od syna.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze darowizny od syna. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym dniu 6 czerwca 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W 2007 r. nabyła Pani wraz z mężem mieszkanie. Dnia 4 grudnia 2007 r. położone w (…) przy ul. (…), Rep. A nr (…), Spółdzielnia Mieszkaniowa (…) przenosi na rzecz J. i W. (Pani) małżonków T. ww. wolny od obciążeń lokal mieszkalny wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej jakie ujęte są w księdze wieczystej KW nr (…), a J. i W. małżonkowie T. na to przeniesienie własności lokalu wyrażają zgodę oraz oświadczają, że w ich małżeństwie obowiązuje ustawowy ustrój wspólności majątkowej.
J.T zmarł 28 czerwca 2017 r. a spadek po nim na podstawie ustawy nabyli W.T (Pani) i M.T po 1/2 części co zostało stwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym dnia 26 lipca 2017 r., Rep. A nr (…), zarejestrowanym w Rejestrze pod nr (…), który nie został uchylony. Udziały J.T i W.T w majątku wspólnym były równe, wobec powyższego udział W.T w przedmiotowej nieruchomości wynosi 3/4 części, zaś M.T 1/4 części.
M.T daruje matce W.T (Pani) 1/4 części lokalu mieszkalnego nr (…) w (…) przy ul. (…) umową darowizny, Rep. A nr (…), z dnia 23 sierpnia 2017 r., sporządzoną przez ... notariusza w (…).
Sprzedaż mieszkania, Rep. A nr (…) z dnia 7 kwietnia 2020 r. W.T (Pani) jako sprzedająca lokal mieszkalny w (…) przy ul. (…), zapisany w księdze wieczystej (…); W.R jako pełnomocnik do zbycia lokalu mieszkalnego w (…) przy ul. (…). Pełnomocnictwo to zostało spisane w Kancelarii Notarialnej .... w (…), dnia 13 grudnia 2019 r., Rep. A nr (…); W.R przekazał W.T kwotę 193 000 zł zapłaconą za sprzedaż lokalu mieszkalnego w (…) przy ul. (…), który nabyli E. i W. K w dniu 7 kwietnia 2020 r. Udzielone pełnomocnictwo W.R wygasło i zostało w pełni rozliczone.
Upadłość konsumencka W.T (Pani) w dniu 27 października 2020 r. Problemy finansowe pojawiły się w 2016 r. gdy u Pani męża zdiagnozowano ....Celem pomocy w finansowaniu leczenia Pani męża zaciągała Pani nowe zobowiązania. Mimo intensywnego leczenia chemią i prywatnie Pani mąż zmarł w czerwcu 2017 r. Po śmierci męża była Pani zobowiązana samodzielnie spłacać dwa wysokie kredyty, które zaciągnęła Pani wraz z mężem. Otrzymana po Pani mężu renta rodzinna nie wystarczała na regulowanie wszystkich zobowiązań. Dlatego też zaciągała Pani pożyczki chwilówki. Podjęła Pani pracę jako sprzątaczka w niepełnym wymiarze godzin. Z powodów zdrowotnych musiała Pani zaprzestać pracować. Do 2020 r. spłacała Pani wszystkie zobowiązania. Aby je spłacać zaciągała Pani nowe chwilówki i tak nieświadomie wpadła Pani po uszy w coraz większe zadłużenia. Nie ogarniając tego postanowiła Pani zgłosić się o pomoc, którą dostała Pani od firmy (…) w (…). Tam załatwiła Pani wszystkie formalności, aby złożyć wniosek o upadłość konsumencką. W październiku 2020 r. Sąd ogłosił Pani upadłość jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Ogłoszenie ukazało się w Monitorze Sądowym i Gospodarczym dnia 3 listopada 2020 r.
Do masy upadłości nie weszły żadne składniki majątku, które podlegałyby likwidacji części zadłużenia w toku postępowania upadłościowego. W kwietniu 2020 r. sprzedała Pani mieszkanie za (…) zł. Za środki ze sprzedaży opłaciła Pani prowizje pośrednika sprzedaży nieruchomości, remont wynajmowanego mieszkania oraz spłatę większej pożyczki w banku oraz część zobowiązań.
Na dzień złożenia wniosku płaci Pani zobowiązania w kwocie (…) zł miesięcznie. Pani renta wynosi (…) zł. Oprócz zobowiązań musi Pani opłacić wszystkie media, leki i do życia zostaje Pani około (…) zł. Do pani syndyk złożyła Pani dane wszystkich wierzycieli między innymi także wymieniła Pani Urząd Skarbowy.
Nie była Pani świadoma, że musi złożyć zeznanie podatkowe PIT-39 za 2020 r. Do dnia złożenia wniosku go Pani nie złożyła. Myślała Pani, że jak zgłosiła Pani Urząd Skarbowy do upadłości, to wystarczy. Nikt Pani nie uświadomił jak się ma Pani odnieść do sprawy. Żałuje Pani tego, że Pani tego nie zrobiła w odpowiednim czasie, ale to wynikało z niewiedzy.
Po sprzedaży mieszkania położonego w (…) przy ul. (…), nie zakupiła Pani żadnej innej nieruchomości na własność z powodu braku środków pieniężnych. Znalazła Pani mieszkanie na wynajem. W związku z tym nie ponosiła Pani innych wydatków, które mogły być wydatkami Pani na inne cele mieszkaniowe.
Uzupełnienie stanu faktycznego
Wniosek o upadłość konsumencką złożyła Pani 26 sierpnia 2020 r. w (…) w Firmie Prawniczej (…). Wniosek został wysłany 24 września 2020 r. Wyrok w tej sprawie zapadł 27 października 2020 r., sygn. akt (…). Obwieszczenie o upadłości ukazało się w Monitorze Sądowym i Gospodarczym dnia 3 listopada 2020 r. pod poz. (…).
Mieszkanie będące przedmiotem wniosku było uwzględnione w wykazie wniosku o upadłość konsumencką. W wykazie majątku nie zostały ujawnione składniki majątkowe, ponieważ pieniądze ze sprzedaży mieszkania poszły na większość długów dla wierzycieli i na remont wynajętego mieszkania. Nie posiada Pani żadnego wartościowego majątku ruchomego, ani żadnej nieruchomości, która weszłaby do masy upadłości. W postępowaniu upadłościowym ujawniła Pani obowiązek podatkowy w związku ze sprzedażą mieszkania.
Uzyskana przez Panią kwota pieniężna ze sprzedaży mieszkania była ujawniona w wykazie majątku wchodzącego do masy upadłości. W toku postępowania o upadłość konsumencką Sąd pozyskał od Pani informację o sprzedaży lokalu mieszkalnego i uzyskania środków pieniężnych.
W dniu 7 kwietnia 2020 r. nastąpiła zapłata ceny sprzedaży lokalu mieszkalnego przez kupujących dla pełnomocnika, który uzyskał środki pieniężne na jego rachunek bankowy. Zapłata ceny sprzedaży przez kupujących nastąpiła 9 kwietnia 2020 r.
13 grudnia zawarła Pani przedwstępną umowę sprzedaży lokalu mieszkalnego z pełnomocnikiem Panem W.R. i deweloperem ..... W tym też dniu sprzedała Pani deweloperowi Pani mieszkanie za (…) tys. zł, ponieważ do końca roku musiała Pani spłacić wierzycieli. Mieszkanie zostało sprzedane 7 kwietnia 2020 r. przez dewelopera za kwotę (…) tys. zł. Przekazanie pieniędzy zostało przelane na rachunek bankowy pełnomocnika Pana W.R. Pełnomocnik wypłacił Pani gotówkę do ręki w dniu 13 grudnia 2019 r. i poszedł zaraz z Panią do Pani Banku (…), gdzie wpłaciła Pani gotówkę na Pani konto bankowe w kwocie (…) zł. Na remont mieszkania zostawiła Pani sobie(…) tys. zł.
Pieniądze uzyskane ze sprzedaży wydatkowała Pani między innymi na prowizję dla pośrednika w kwocie (…) zł. Na remont mieszkania wynajętego wydała Pani (…) zł, tj.:
-zakup rogówki – remont łazienki z wyposażeniem,
-stołu, krzeseł,
-farb, paneli podłogowych,
-lamp, rolet do okien,
-lokatorowi, który mieszkał przed Panią zapłaciła Pani (…) tys. zł za piec gazowy i założenie grzejników,
-(…) zł właścicielce mieszkania (trzy czynsze prowizja).
Nie ma Pani faktur na ww. wydatki, nie wiedziała Pani, że będą Pani potrzebne. Resztę pieniędzy poszło na spłatę wierzycieli. Pożyczki, które Pani spłaciła w większości są to chwilówki. Pożyczka zaciągnięta w (…) – spłaciła Pani całą w kwocie (…) zł (…) gr.
Jest Pani na rencie rodzinnej, którą teraz otrzymuje w kwocie (…) zł. Od lutego 2021 r. płaci Pani z renty kwotę (…) zł miesięcznie dla pozostałych dłużników, którą Pani wyliczyła Pani Syndyk, do listopada 2026 r. Po spłacie wszystkich zobowiązań i opłacie wszystkich mediów zostaje Pani na życie około (…) zł. Nie może Pani podjąć żadnej dodatkowej pracy ponieważ Pani stan zdrowia Pani na to nie pozwala.
Pytania
Czy ma Pani obowiązek złożenia zeznania PIT-39 za 2020 r. z tytułu sprzedaży mieszkania w 2020 r. z części otrzymanej od Pani syna w darowiźnie w 2017 r.?
W przypadku obowiązku złożenia PIT-39 za 2020 r. z kwotą do zapłaty, czy ma Pani obowiązek uiszczenia tej kwoty w związku z upadłością konsumencką ogłoszoną w październiku 2020 r., sygn. akt (…)?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie (pierwsze w kolejności chronologicznej), natomiast w zakresie pytania (drugie w kolejności chronologicznej) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, nie ma Pani obowiązku złożenia zeznania PIT-39 za 2020 r. z części otrzymanej od syna M.T w drodze darowizny w 2017 r. Powołuje się Pani na akt notarialny Rep. A nr (…) z kwietnia 2007 r. W akcie tym Spółdzielnia Mieszkaniowa przenosi lokal mieszkalny na rzecz W. i J. T. W tamtym czasie w Pani małżeństwie obowiązuje ustawowy ustrój wspólności majątkowej. Oznacza to, że całe mieszkanie było zarówno Pani jak i zmarłego Pani męża. Zatem, sprzedaż całego mieszkania w 2020 r. Pani zdaniem była po upływie 5 lat od daty nabycia. Uważa Pani, że cześć podarowana Pani w 2017 r. nie stanowi nowej daty nabycia. Ogłoszona Pani upadłość konsumencka była później niż data sprzedaży mieszkania w kwietniu 2020 r.
Stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oparła Pani na art. 10 ust. 1 pkt 8 b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępująca w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5 i ust. 6, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.
W myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.
Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.):
Spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.
Stosownie do art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).
Stosownie do art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy.
Natomiast stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).
Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.
Ponadto wskazać należy, że w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, Sąd stwierdził, że:
Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.
W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.
Z kolei zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Darowizna zgodnie z przepisami ustawy Kodeks cywilny, jest zatem umową, której istotą jest bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swego majątku na rzecz innej osoby.
Umowa darowizny prowadzi do przesunięcia określonego dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku osoby obdarowanej. Samo zaś przesunięcie następuje zawsze pod tytułem darmym i podyktowane jest chęcią wzbogacenia obdarowanego.
Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa, przedstawiony opis stanu faktycznego oraz uchwałę NSA należy stwierdzić, że za datę nabycia przez Panią udziału w lokalu mieszkalnym wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej nabytego w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, jak i udziału nabytego w drodze dziedziczenia po zmarłym małżonku należy uznać 2007 r., kiedy to udział w ww. lokalu mieszkalnym nabyty został do majątku wspólnego małżonków.
Zauważyć należy, że w związku ze śmiercią Pani męża, udział we współwłasności lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej został nabyty również przez Pani syna, a następnie przekazany Pani w darowiźnie w dniu 23 czerwca 2017 r.
Zatem, z analizy powyższych przepisów wynika, że w przedstawionym przez Panią stanie faktycznym nabycie przez Panią udziałów w lokalu mieszkalnym wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej nastąpiło w następujących latach:
1)2007 r. - udział w ww. lokalu mieszkalnym został nabyty w trakcie trwania związku małżeńskiego na zasadach wspólności majątkowej,
2)2017 r. - udział 1/4 w ww. lokalu mieszkalnym został nabyty w drodze darowizny od Pani syna.
Zatem odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w 2020 r., w części w jakiej został on nabyty przez Panią do majątku wspólnego i przypadł Pani w związku z ustaniem wspólności małżeńskiej oraz w drodze dziedziczenia po mężu, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem odpłatne zbycie nastąpiło po upływie okresu, o którym mowa w tym przepisie.
Natomiast, sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w 2020 r., w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez Panią w drodze darowizny, stanowi dla Pani źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jego odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.
W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.
W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy:
Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).
Stosownie do art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości oraz praw określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia) a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c lub – w przedmiotowej sprawie – art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
Nadmienić należy, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:
Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:
W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.
Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy:
W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.
W myśl art. 45 ust. 4 pkt 4 tej ustawy:
Przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 3 (PIT-39).
Reasumując, udziały w przedmiotowym lokalu mieszkalnym wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej nabyła Pani odpowiednio w części w 2007 r. na zasadzie wspólności ustawowej oraz w części w 2017 r., w drodze darowizny od syna. Sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w dniu 7 kwietnia 2020 r., w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez Panią w drodze darowizny, stanowi dla Pani źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jego odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Tym samym, dochód z odpłatnego zbycia udziału w ww. lokalu mieszkalnym wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej nieruchomości nabytego w drodze darowizny, podlega – zgodnie z art. 30e ust. 1 przywołanej ustawy – opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, a Pani obowiązana jest do złożenia zeznania podatkowego PIT-39 za 2020 r. oraz zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu, tj. dokonanej sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Panią stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych dokumentów. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right