Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.288.2024.1.IM

Opodatkowanie świadczenia w postaci przekazania udziału w prawie własności Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy , w zamian za wypłatę środków pieniężnych z zysków lat ubiegłych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 28 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 22 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej (dalej: „Spółka”), Wnioskodawca posiada 95% udziałów do zysków i strat w Spółce, tj. w prawach, o których mowa w art. 51 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18). Drugim wspólnikiem jest żona Wnioskodawcy, która posiada udział 5% w zyskach i strat w Spółce. Pomiędzy wspólnikami – małżonkami – obowiązuje ustrój wspólności majątkowej.

Spółka jest właścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w A stanowiącej działkę numer 1, oznaczonej symbolem „BrV”, zapisanej w księdze wieczystej o numerze (…) (dalej: „Nieruchomość”). Nieruchomość zabudowana budynkiem kamienicy pochodzącej z XIX wieku, obecnie użytkowanej na cele niemieszkalne (usługowe). W budynku mieści się siedziba działalności gospodarczej prowadzonej przez osoby trzecie. Budynek jest wynajmowany przez Spółkę na rzecz:

(…)

Spółka jest właścicielem nieruchomości od (…) kwietnia 2013 r. W przeszłości, Spółka wynajmowała Nieruchomość, zaś w latach 2004-2007 poczyniła nakłady na Nieruchomość, przekraczające 30% wartości początkowej. Nakłady poniesione na adaptację budynku na lokal gastronomiczny w latach 2004/2005 wyniosły (…) zł i były traktowane jako inwestycja w obcym środku trwałym.

Spółka zamierza przekazać dwóm wspólnikom Spółki – osobom fizycznym – prawo własności ww. nieruchomości w proporcjonalnych udziałach we współwłasności (tj. proporcjonalnych do udziałów w zyskach) zamiast wypłaty z zysku z lat ubiegłych (art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610, z późn. zm.) – świadczenie w miejsce wykonania), rozliczając się wg wartości rynkowej przekazywanego prawa. Dość w tym miejscu bowiem zaznaczyć, że od kilku lat zysk przysługujący każdemu ze wspólników był opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jednak „czysty zysk netto” był pozostawiony w Spółce. Wspólnicy nie podejmowali uchwały o przeznaczeniu zysku do wypłaty. Wspólnicy nie podejmowali uchwały w przedmiocie zwiększenia kapitału podstawowego (podwyższenia wkładów wspólników).

Zysk był pozostawiony w spółce do rozliczenia w latach następnych (w bilansie: Zobowiązania inne w pasywach).

Wspólnicy, pozostawiając wypracowany zysk w Spółce, postąpili zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym przez NSA w wyroku z dnia 10 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 2834/14, a co w kontekście skutków podatkowych w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych jest powszechnie akceptowane w orzecznictwie, gdzie czytamy, że uchwała wspólników o pozostawieniu części czy całości zysku w spółce nie podlega PCC (zob. też np. interpretacje indywidualne Dyrektora KIS: z dnia 8 sierpnia 2017 r., nr 0111-KDIB4.4014.171.2017.2.JKU, z dnia 9 października 2017 r., nr 0114-KDIP3-2.4014.112.2017.1 .AK1, z dnia 3 stycznia 2018 r„ nr 0111-KDIB4.4014.378.2017.1.MCZ, z dnia 5 grudnia 2018 r., nr 0111-KDIB4.4014.414.2018.2.AD, z dnia 2 stycznia 201 9 r., nr 0111-KDIB4.4014.418.2018.2.MD).

W chwili obecnej wspólnicy, a w tym Wnioskodawca, chcieliby się rozliczyć z zaległego zysku ze Spółką w formie niepieniężnej.

W efekcie planowanej czynności prawnej każdy z dwóch wspólników Spółki, a w tym Wnioskodawca, mają otrzymać udziały we własności Nieruchomości. Podkreślenia wymaga fakt, że wszelkie prawa przysługujące wspólnikowi w spółce osobowej są bezpośrednio związane z osobą wspólnika i w związku z tym wchodzą do jego majątku osobistego. Ze względu na panujący po stronie wspólników Spółki ustrój wspólności majątkowej, wspólnicy nabyliby Nieruchomość do swoich majątków osobistych, tj. w udziałach we współwłasności odpowiadających udziałom w zyskach w Spółce, a mianowicie 95% udziałów we współwłasności nabyłby Wnioskodawca, a 5% udziałów we współwłasności nabyłby drugi wspólnik. Rezultat ekonomiczny tej czynności prawnej doprowadziłby do sytuacji, że wspólnicy otrzymaliby adekwatną część należnego im zysku do wypłaty, albowiem kwota zaległego zysku jest znacznie wyższa od wartości rynkowej Nieruchomości.

Wspólnicy, a w tym Wnioskodawca, zastanawiają się nad skutkami podatkowymi takiej czynności prawnej, a w szczególności w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy świadczenie w postaci przekazania udziału w prawie własności Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy, będącego wspólnikiem spółki, obok drugiego wspólnika, jakim jest jego małżonka (z którą pozostaje w ustroju wspólności majątkowej), w zamian za wypłatę środków pieniężnych z zysków z lat ubiegłych będzie podlegać podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – otrzymanie przez niego udziału w prawie własności Nieruchomości w zamian za zwolnienie się Spółki z obowiązku wypłaty niewypłaconego zysku nie będzie skutkowało powstaniem u Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przychód każdego wspólnika z udziału w spółce osobowej określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (art. 8 ust. 1 ustawy o PIT). Przychody i koszty z udziału w spółce osobowej są rozliczane co miesiąc przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy. W konsekwencji sama wypłata środków z tytułu podziału zysku spółki jawnej (na podstawie art. 52 kodeksu spółek handlowych) nie będzie powodować powstania obowiązku zapłaty PIT. Zdaniem Wnioskodawcy te same zasady obowiązują w przypadku otrzymania przez wspólnika spółki osobowej świadczenia w innej formie aniżeli pieniężnej, np. przekazania prawa użytkowania wieczystego nieruchomości. Świadczenie to nadal jest świadczeniem z tytułu wypłaty z zysku, tyle że przekazywane w innej formie niż środki pieniężne i nie rodzi tym samym skutków w zakresie podatku dochodowego. Stanowisko to zostało potwierdzone w orzecznictwie. Dla przykładu w wyroku NSA w Warszawie z 21 maja 2014 r. II FSK 835/12 stwierdzono, iż:

Interpretowana norma zawarta w art. 14 u.p.d.o.f. nie wskazuje wprost realizacji uprawnienia kodeksowego co do uczestnictwa w zysku w myśl art. 51, art. 52 Ksh jako generującą przychód. Zdarzenie gospodarcze polegające na realizacji uprawnienia kodeksowego do uczestnictwa w zysku nie ma żadnego znaczenia dla części bilansu strony pasywów, sekcji „Zobowiązania: rezerwy na zobowiązania”. Zdaniem Podatnika forma realizacji uprawnienia kodeksowego uczestnictwa w zysku – pieniężna, niepieniężna (rzeczowa) nie ma żadnego znaczenia w tej sprawie. Reasumując, pobór zysku przez wspólników spółki jawnej zarówno w formie pieniężnej, jak i rzeczowej nie wywołuje powstania przychodu – w myśl interpretowanej normy – w stosunku do wspólników spółki jawnej. Decyzja o wyprowadzeniu zysku w formie pieniężnej bądź rzeczowej nie powoduje powstania zobowiązania spółki jawnej w stosunku do wspólników.

Przedstawiając powyższe argumenty, Podatnik stoi na stanowisku, że decyzja o wypłacie zysku w formie rzeczowej nie spowoduje realizacji zobowiązania, więc nie ma zastosowania interpretowana norma. Zdaniem Podatnika istota sporu dotyczy następującego problemu:

„Czy forma realizacji (rzeczowa lub pieniężna) kodeksowego uprawnienia uczestnictwa w zysku w spółce jawnej przez wspólnika tejże spółki wpływa na kwalifikację podatkową w zakresie powstania przychodu?”

W zakresie powyższej argumentacji wskazuje się, że poza sporem są przepisy ustawy kodeks spółek handlowych, z których wynika uprawnienie pobrania zysku w dowolnej formie: pieniężnej lub rzeczowej. Jednakże sporny jest fakt, czy pobranie zysku przez wspólnika spółki jawnej w formie rzeczowej jest czynnością odpłatną z natury rzeczy, bo zwalnia spółkę jawną z ciążącego na niej długu wedle Kodeksu Cywilnego w postaci roszczenia wspólników o wypłatę zysku. Nie ulega wątpliwości, że w kontekście pojęcia odpłatności, zwolnienia z długu pobranie zysku w formie pieniężnej oraz pobranie zysku w formie rzeczowej podlega tym samym regułom Kc. Wnioskodawca zaznaczył ponadto, że pobranie zysku w dowolnej formie podlega tym samym regułom według Ksh. Różnice polegają na formie czynności prawnej, w jednym przypadku pobranie zysku wymaga dokonanie przelewu, w innym przypadku wymaga aktu notarialnego – w przypadku, gdy przedmiotem pobrania zysku jest nieruchomość.

Spółka – jak każdy podmiot – dysponuje różnymi wartościami, rzeczowymi, jak i pieniężnymi. W tym przypadku Spółka dysponuje między innymi prawem własności do Nieruchomości. Dysponuje także – co nie ulega wątpliwości – środkami pieniężnymi. Forma realizacji kodeksowego uprawnienia wspólnika spółki jawnej do pobrania zysku nie wpływa na żaden sposób na wysokość zwolnienia się Spółki w stosunku do wspólników. W obu przypadkach wspólnicy pobierają wartość o wartości rynkowej. W przypadku pobrania zysku w formie pieniężnej wartość rynkowa zostanie wprost określona nominalną wysokością przelewu lub pobranej gotówki. W przypadku pobrania zysku w formie rzeczowej wartość rynkowa zostanie ustalona na podstawie dokonanego operatu szacunkowego, który sporządził rzeczoznawca majątkowy.

Problem ten już był analizowany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny oraz Naczelny Sąd Administracyjny. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 21 listopada 2012 r. o sygnaturze akt I SA/Kr 1348/12, stwierdził:

Skarga kasacyjna od tego wyroku nie została uwzględniona przez Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 12 maja 2015 roku, sygnatura akt II FSK 1032/13:

Podatnik powołuje się także na inne wyroki przywołane w ww. orzeczeniu, a także na wyrok z dnia 25 marca 2015 r. o sygn. akt II FSK 462/13. Jak podkreślił, w tym zakresie utrwaliła się linia orzecznicza, która dotyczyła art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2015 roku. Z tą datą ustawodawca wprowadził zmiany o charakterze kosmetycznym. Tak więc linia orzecznicza dotycząca skutków podatkowych realizacji uprawnienia kodeksowego do pobrania zysku w formie rzeczowej w spółce jawnej przez wspólników tejże spółki ukształtowana na bazie stanów faktycznych z roku 2014 i lata wcześniejszych jest w dalszym ciągu aktualna w zakresie art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f.

Kodeksowe uprawnienie wspólnika do uczestnictwa w zysku spółki nie jest księgowane jako zobowiązanie. Zobowiązania w sensie prawa bilansowego uwidocznione są w bilansie jednostki po stronie pasywów w sekcji B „Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania”, odpowiednio w zobowiązaniach długo lub krótkoterminowych. Natomiast wypracowany zysk w spółce jawnej widoczny jest po stronie pasywów jednostki w sekcji A Kapitały (fundusz) własny w części Kapitał (fundusz) zapasowy bądź rezerwowy, lub zysk (strata) z lat ubiegłych, zysk (strata) netto w zależności od przyjętych rozwiązań. Zdarzenie gospodarcze polegające na realizacji uprawnienia kodeksowego do uczestnictwa w zysku nie ma żadnego znaczenie dla części bilansu strony pasywów, sekcji „Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania”. Inaczej mówiąc, realizacja kodeksowego uprawnienia do pobrania zysku nigdy nie będzie zobowiązaniem w kontekście prawa bilansowego.

Konstrukcja normy art. 14 ust. 2e u.p.d.o.f. dotyczy uregulowania skutków podatkowych cywilistycznej konstrukcji datio in solutum. Konstrukcja datio in solutum zakłada istnienie zobowiązania (pojęcie użyte w myśl ustawy o rachunkowości), długu (pojęcie użyte w myśl Kc), które następnie jest regulowane. Taki wniosek wynika wprost ze zwrotu ustawowego „zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia” – czyli musi istnieć pierwotne zobowiązanie pieniężne, żeby mogło dojść w następstwie do jego uregulowania w formie rzeczowej.

Inaczej jest w spółkach kapitałowych prawa handlowego. W tychże spółkach podjęcie uchwały o wypłacie zysku nazywanej dywidendą jest księgowane jako zobowiązanie w stosunku do udziałowców, akcjonariuszy. Gdyby spółka kapitałowa w tym momencie, czyli przed realizacją tej uchwały, przed wypłatą dywidendy zrobiła bilans, to wartość uchwalonej dywidendy byłaby uwidoczniona w bilansie w odpowiedniej pozycji w sekcji B „Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania”. Taka sytuacja nie występuje w spółce jawnej. Konstrukcja datio in solutum nie ma zastosowania do kodeksowego uprawnienia pobrania zysku w spółce jawnej przez wspólnika tejże spółki.

Podsumowując argumenty odnośnie przewidywanego stanu faktycznego, Podatnik wskazuje, iż forma realizacji (rzeczowa lub pieniężna) kodeksowego uprawnienia uczestnictwa w zysku w spółce jawnej przez wspólnika tejże spółki nie wpływa na kwalifikację podatkową w zakresie powstania przychodu, czyli jest obojętna podatkowo.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.):

Według art. 4 § 1 pkt 1 ustawy – Kodeks spółek handlowych:

W myśl art. 22 § 1 ustawy – Kodeks spółek handlowych:

Stosownie do art. 8 § 1 ustawy – Kodeks spółek handlowych:

Zgodnie z art. 28 ustawy – Kodeks spółek handlowych:

Podkreślam przy tym, że zgodnie z art. 9 ustawy – Kodeks spółek handlowych:

Ponadto, w myśl art. 51 § 1 ustawy – Kodeks spółek handlowych:

Natomiast zgodnie z art. 51 § 2 ustawy – Kodeks spółek handlowych:

Jednocześnie w myśl art. 52 § 1 ustawy – Kodeks spółek handlowych:

Zysk w spółce jawnej jest dzielony między wspólników z końcem każdego roku obrotowego (zasadniczo roku kalendarzowego). Przy czym zysk nie musi być koniecznie podzielony i wypłacony wspólnikom. Jednocześnie możliwa jest wypłata zaliczek na poczet udziału w zysku takiej spółki.

Fakt wypłaty zysku u wspólników spółki jawnej (niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych) nie skutkuje, co do zasady, powstaniem dochodu do opodatkowania. Wypłata z tytułu podziału zysku, uregulowana w art. 52 Kodeksu spółek handlowych, stanowi odzwierciedlenie uzyskanego dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej. Od tego dochodu wspólnicy w ciągu roku opłacają zaliczki na podatek, a po zakończeniu roku ewentualnie uiszczają dopłatę podatku wynikającego z rocznego zeznania podatkowego. W konsekwencji, wypłata na rzecz wspólnika środków z tytułu podziału zysku spółki jawnej, o której mowa w wyżej przytoczonym art. 52 Kodeksu spółek handlowych, nie skutkuje powstaniem obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pan wspólnikiem spółki jawnej (dalej: Spółka). Posiada Pan 95% udziałów w zyskach i stratach w Spółce, drugim wspólnikiem jest Pana żona, która posiada udziału 5% w zyskach i stratach w Spółce. Między wspólnikami – małżonkami – obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. Spółka jest właścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej (dalej: Nieruchomość). Nieruchomość jest zabudowana budynkiem kamienicy, obecnie użytkowanej na cele niemieszkalne (usługowe). Budynek jest wynajmowany przez Spółkę. Spółka zamierza przekazać dwóm wspólnikom Spółki – osobom fizycznym – prawo własności Nieruchomości w proporcjonalnych udziałach we współwłasności (tj. proporcjonalnych do udziałów w zyskach) zamiast wypłaty z zysku z lat ubiegłych. Wspólnicy nie podejmowali uchwały o przeznaczeniu zysku do wypłaty oraz nie podejmowali uchwały w przedmiocie zwiększenia kapitału podstawowego (podwyższenia wkładów wspólników). Każdy z dwóch wspólników Spółki, a w tym Pan, mają otrzymać udziały we własności Nieruchomości.

Przechodząc na płaszczyznę przepisów prawa podatkowego, wskazuję, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Przepis ten ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Stosownie do art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem w sytuacji, gdy spółka jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, dochody spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku spółek niebędących osobami prawnymi opodatkowaniu podlegają dochody poszczególnych wspólników takich spółek. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w takiej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego też przychody związane z działalnością spółki niebędącej osobą prawną wspólnicy będący osobami fizycznymi powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku tej spółki.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ten stanowi ogólną definicję przychodu w ramach działalności gospodarczej. Przychodem tym jest każde przysporzenie, które powiększa aktywa podatnika.

W odniesieniu do opisanych przez Pana kwestii zauważam, że nie zachodzą żadne okoliczności, które wyłączałyby z przedmiotu opodatkowania czynność przekazania Panu – wspólnikowi Spółki składników majątkowych (udziału w Nieruchomości). W istocie nastąpi bowiem odpłatne zbycie przez Spółkę składników majątku (udziału w Nieruchomości) na Pana rzecz, ponieważ zmieni się właściciel tych składników majątku, a czynność ta będzie miała charakter odpłatny.

Zwracam bowiem uwagę, że o ile wypłata przez spółkę niebędącą osobą prawną niewypłaconego zysku w formie pieniężnej jest dla wspólnika neutralna podatkowo, o tyle w sytuacji przekazania składników majątkowych, które skutkuje przejściem własności tych składników ze spółki niebędącej osobą prawną na wspólnika, spółka ta uzyskuje w zamian za przekazanie składników majątkowych na rzecz wspólnika korzyść majątkową polegającą na zwolnieniu się z obowiązku wypłaty zysku. Zauważam, że wypłata w formie pieniężnej pochodzi z wypracowanego zysku spółki niebędącej osobą prawną i jest wypłacana z tej części osiągniętego dochodu, która pozostanie po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast odmienna sytuacja ma miejsce, gdy spółka ta dokonuje wypłaty zysku w formie niepieniężnej, kosztem swojego majątku. Składniki majątkowe przekazane wspólnikowi na własność stanowią bowiem element majątku tej spółki, który wcześniej nie podlegał opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 14 ust. 2f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przedstawionych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy spółka niebędąca osobą prawną ureguluje swoje zobowiązanie przez wykonanie świadczenia niepieniężnego, jak w opisanych przez Pana okolicznościach, w formie rzeczowej przez przekazanie własności składników majątku należących do Spółki (tu: udziału w Nieruchomości), to u Pana – wspólnika Spółki (proporcjonalnie do wysokości Pana udziału w zysku Spółki) powstanie przychód w wysokości wartości uregulowanego zobowiązania. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego (wartość rynkowa przekazanych Panu składników majątku – udziału w Nieruchomości na skutek uregulowania zobowiązania w formie rzeczowej) będzie wyższa niż wysokość uregulowanego zobowiązania, przychodem będzie wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego (wydanych składników majątku).

Przywołania w tej sprawie wymaga również norma art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zgodnie z którą:

Uregulowana w tym przepisie instytucja świadczenia w miejsce wypełnienia/wykonania (datio in solutum) stanowi jeden z wyjątków od zasady realnego wykonywania zobowiązań cywilnych, znajdujący podstawę w zasadzie swobody umów. Wskutek zawarcia umowy o świadczenie w miejsce wypełnienia dłużnik uzyskuje upoważnienie przemienne (facultas alternativa), umożliwiające mu wykonanie zobowiązania przez spełnienie świadczenia innego niż pierwotne. Z chwilą wypełnienia świadczenia zastępczego następuje wykonanie umowy o datio in solutum, a zarazem wykonanie istniejącego zobowiązania, co prowadzi do jego wygaśnięcia.

Roszczenie wierzyciela wynikające z umowy zobowiązaniowej zostaje zaspokojone wskutek spełnienia przez dłużnika (spółkę niebędącą osobą prawną) na jego rzecz świadczenia zastępczego. Przeniesienie własności składników majątku (udziału w Nieruchomości) ma nastąpić właśnie w celu zwolnienia się przez dłużnika (Spółkę) ze zobowiązania o pierwotnie oznaczonej postaci, świadczenie i cel ten zostanie osiągnięty w wyniku skutecznego przeniesienia danych praw na wierzyciela (Pana).

Oceniając z prawnopodatkowego punktu widzenia przeniesienie przez spółkę niebędącą osobą prawną na rzecz wspólnika własności składników majątku, tj. wypłatę zysku spółki w formie niepieniężnej (w tym również na podstawie umowy o świadczenie w miejsce wykonania datio in solutum), zwracam uwagę, że jest to sytuacja odmienna w skutkach podatkowych od wypłaty wynagrodzenia w formie pieniężnej, jako że prowadzi do odrębnych zmian w majątku spółki niebędącej osobą prawną.

Na podstawie powyższych przepisów stwierdzam, że w momencie przekazania Panu – w następstwie wykonania świadczenia niepieniężnego – udziału w Nieruchomości dojdzie do powstania przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisanej przez Pana sytuacji nastąpi bowiem wykonanie ciążącego na Spółce zobowiązania – do wypłaty udziału w zysku – w formie świadczenia niepieniężnego, a zatem zostaną spełnione przesłanki wynikające z cyt. art. 14 ust. 2e i 2f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodem wspólnika spółki jawnej – z uwzględnieniem art. 8 ust. 1 ustawy – będzie zatem przypadająca na niego (zgodnie z wysokością posiadanego udziału w zysku spółki) wartość uregulowanego zobowiązania bądź wartość rynkowa nieruchomości, w przypadku gdy wartość ta będzie wyższa niż wartość uregulowanego zobowiązania.

Podsumowanie: świadczenie w postaci przekazania udziału w prawie własności Nieruchomości przez Spółkę na Pana rzecz, będącego wspólnikiem spółki, obok drugiego wspólnika, jakim jest Pana małżonka (z którą pozostaje Pan w ustroju wspólności majątkowej), w zamian za wypłatę środków pieniężnych z zysków z lat ubiegłych będzie podlegać podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Ponadto wskazuję, że powołane przez Pana orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedstawionych przez Pana kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że – moim zdaniem – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).