Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.277.2024.2.MK

Skutki podatkowe sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w spadku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 12 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 15 maja 2024 r. oraz – w odpowiedzi na wezwanie pismem złożonym 17 maja 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Stan faktyczny sprawy dotyczy sprzedaży nieruchomości – działki nr B, księga wieczysta nr ….

I.Działka A współwłasność: … (ojciec Wnioskodawczyni) i … (wujek Wnioskodawczyni, kuzyn …).

W dniu 11 czerwca 1990 r. zmarł … (ojciec Wnioskodawczyni).

Część nieruchomości A po ojcu została odziedziczona przez żonę … i trzy córki: …, … (Wnioskodawczyni) i …, zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia, Rep. A nr … z dnia 17 sierpnia 2009 r.

II.Działka A o powierzchni ewidencyjnej … ha, księga wieczysta …, stanowiąca współwłasność …, …, …, … i …, w 2021 r. została fizycznie podzielona na następujące działki gruntu:

-działkę B, o powierzchni … ha, po podziale współwłasność …, …, …, … (matki i sióstr Wnioskodawczyni),

-działkę C o powierzchni ha, po podziale własność wujka Wnioskodawczyni … .

Powyższe, tj. 4 października 2021 r., dokonano jako nieodpłatne częściowe zniesienie współwłasności, Rep. A nr … – umowa o nieodpłatne częściowe zniesienie współwłasności. Zniesienia współwłasności dokonano bez spłat lub dopłat, a nadto, z tytułu dokonanego zniesienia współwłasności nie było w stosunku do siebie jakichkolwiek roszczeń. Działkę podzielono na dwie o takiej samej wartości majątkowej, podział był ekwiwalentny.

III.15 stycznia 2023 r. zmarła … (matka Wnioskodawczyni).

Spadek po matce … - akt poświadczenia dziedziczenia, Rep. A nr … z dnia 10 lutego 2023 r. oraz akt notarialny - protokół dziedziczenia Rep. A nr … z dnia 10 lutego 2023 r.

W dniu 22 grudnia 2023 r. …, … (Wnioskodawczyni), … dokonały sprzedaży nieruchomości (działka B), akt notarialny – umowa sprzedaży Rep. A nr ….

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, że w skład masy spadkowej po zmarłym ojcu wchodziły następujące nieruchomości (akt notarialny nr …):

1)działka nr … w …, księga wieczysta …

Udziały:

-córka … 1/8,

-córka … 1/8,

-córka … 1/8,

-żona … 5/8,

2)działki nr …, nr …, nr …, nr … w …, księga wieczysta …

Udziały:

-córka … 1/4,

-córka … 1/4,

-córka .. 1/4,

-żona … 1/4,

3)działka nr … w …, księga wieczysta …

Udziały:

-córka … 1/4,

-córka … 1/4,

-córka … 1/4,

-żona … 1/4.

4)działki nr …, nr …, nr …, nr …, nr … w …, księga wieczysta …

Udziały:

-córka … 1/8,

-córka … 1/8,

-córka … 1/8,

-córka … 5/8,

5)działka A w …, księga wieczysta …

Udziały:

-córka … 1/8,

-córka … 1/8,

-córka … 1/8,

-żona … 1/8.

Ojciec Wnioskodawczyni, …, był właścicielem niżej wymienionych nieruchomości w udziałach:

-działki A w …, księga wieczysta …, wielkość udziału 1/2,

-działek nr …, nr …, nr …, nr …, nr … w …, księga wieczysta …, wielkość udziału 1/1 (wspólność ustawowa majątkowa małżeńska),

-działki nr … w …, księga wieczysta …, wielkość udziału 1/1 (wspólność ustawowa majątkowa małżeńska),

-pozostałe działki własność, wielkość udziału 1/1.

Nie był przeprowadzony dział spadku po ojcu … .

Na pytanie organu o treści: „kiedy Pani ojciec … nabył we współwłasności działkę A i w drodze jakiej czynności prawnej – kupił, nabył w spadku (w przypadku nabycia w drodze spadku proszę wskazać datę śmierci spadkodawców Pani ojca), nabył w drodze umowy zamiany, inny – jaki?”, Wnioskodawczyni wskazała, że ojciec działkę A nabył dnia 29 stycznia 1986 r., postanowienie sygn. akt …  - sprawa z wniosku … o dział spadku. Daty śmierci spadkodawców: … (ojciec …) zmarły 30 maja 1976 r. oraz … (matka …) zmarła 18 lutego 1981 r.

Podziału nieruchomości (działki A) dokonano na wniosek współwłaścicieli nieruchomości w celu częściowego zniesienia współwłasności nieruchomości poprzez wydzielenie dwóch zabudowanych działek gruntu B i C. Decyzja Burmistrza Miasta i Gminy … nr … z dnia 19 marca 2020 r. w sprawie zatwierdzenia projektu podziału spadku, uprawomocniła się w kwietniu 2020 r.

W skład masy spadkowej po matce, …, wchodziły nieruchomości:

1)działka nr … w …, księga wieczysta …

Udział 5/8;

2)działki nr …, nr …, nr …, nr … w …, księga wieczysta …

Udział 1/4

3)działka nr … w …, księga wieczysta …

Udział 1/4;

4)działki nr …, nr …, nr …, nr …, nr … w …, księga wieczysta …

Udział 5/8;

5)działka Aw …, księga wieczysta

Udział 1/8;

6)działka nr … w …, księga wieczysta …

Udział 1/1;

7)działka nr … w …, księga wieczysta …

Udział 1/3.

Matka … była właścicielem działek wymienionych wyżej w podanych udziałach.

Po matce … spadek nabyły trzy córki: …, …, …, każda w 1/3 części. Dział spadku po matce nie był przeprowadzony.

…, …, … (Wnioskodawczyni) sprzedały wszystkie przysługujące im udziały (nieruchomość działka B) – a to udział … wynoszący 1/3 części, udział … wynoszący 1/3 części oraz udział …  (Wnioskodawczyni) wynoszący 1/3 części.

Wnioskodawczyni nie prowadzi ani nie prowadziła działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy od sprzedaży nieruchomości w sprawie opisanej powyżej nie pobiera się podatku?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek od sprzedaży nieruchomości się nie należy, gdyż spadek był własnością spadkodawców dłużej niż 5 lat, oraz nieodpłatne częściowe zniesienie współwłasności było ekwiwalentne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje odpłatnego zbycia, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to odpłatne zbycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Należy przy tym podkreślić, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nakazuje liczyć bieg określonego w nim pięcioletniego terminu od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie własności nieruchomości, a nie podział danej nieruchomości. W wyniku podziału nieruchomości następuje co prawda zmiana powierzchni oraz numerów ewidencyjnych, jednakże wydzielenie działek z nieruchomości gruntowych nie powoduje zmiany ich właściciela, a także na skutek dokonania tej czynności nie następuje przeniesienie prawa własności działek, a więc nie dochodzi do ich nabycia.

W konsekwencji, okoliczność podziału nieruchomości nie powoduje konieczności liczenia na nowo pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości będącej przedmiotem późniejszego podziału.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że działka A była współwłasnością: … ojca Wnioskodawczyni) i … (wujka Wnioskodawczyni). … (ojciec Wnioskodawczyni) nabył działkę A poprzez postanowienie sądu o dział spadku (postanowienie sygn. akt …) - sprawa z wniosku … o dział spadku, a daty śmierci jego spadkodawców to: … (ojciec …) zmarł 30 maja 1976 r. oraz … (matka …) zmarła 18 lutego 1981 r.

W dniu 11 czerwca 1990 r. zmarł … (ojciec Wnioskodawczyni). Udział po … w nieruchomości A odziedziczyły w spadku: jego żona … i trzy córki …, … i Wnioskodawczyni. Działka A w 2021 r. została podzielona fizycznie na działki B i C.

Podziału nieruchomości, tj. działki A dokonano na wniosek współwłaścicieli nieruchomości w celu częściowego zniesienia współwłasności nieruchomości poprzez wydzielenie dwóch zabudowanych działek gruntu B i nr C (decyzja Burmistrza Miasta i Gminy z dnia 19 marca 2020 r.). Nieodpłatne częściowe zniesienie współwłasności, bez spłat lub dopłat, nastąpiło 4 października 2021 r. Z tytułu dokonanego zniesienia współwłasności nie było w stosunku do siebie jakichkolwiek roszczeń. Działkę podzielono na dwie o takiej samej wartości majątkowej, podział był ekwiwalentny. W dniu 15 stycznia 2023 r. zmarła … (matka Wnioskodawczyni). Po … spadek nabyły trzy córki: …, … i Wnioskodawczyni, każda w 1/3 części. Dział spadku po matce nie był przeprowadzony. W dniu 22 grudnia 2023 r. Wnioskodawczyni i Jej siostry sprzedały wszystkie przysługujące im udziały w nieruchomości (tj. działce B) w wysokości po 1/3 części, każda z nich. Wnioskodawczyni nie prowadzi ani nie prowadziła działalności gospodarczej.

W myśl art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 1035 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 1037 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Należy również wskazać, że dla celów stosowania art. 10 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, momentem nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, który tę nieruchomość nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tej nieruchomości zgodnie z przepisami ustawy Kodeks cywilny. Zatem, za moment nabycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się nabycie nieruchomości lub praw przez spadkodawcę, nie zaś przez jego spadkodawców.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Natomiast zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego:

Stosownie zaś do art. 211 Kodeksu cywilnego:

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat.

O tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.

Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Z powyższych przepisów wynika, że zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału, jeśli:

-podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

-wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości.

Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Przy czym mówiąc o powiększeniu udziału należy mieć na uwadze wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy, a nie wielkość czy ilość rzeczy jakie przypadną danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności. Nabycie w wyniku zniesienia współwłasności części majątku, który należał do innych współwłaścicieli, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że zniesienia współwłasności dokonano bez spłat lub dopłat oraz z tytułu dokonanego zniesienia współwłasności nie było w stosunku do siebie jakichkolwiek roszczeń. Działkę (A) podzielono na dwie (B i C) - o takiej samej wartości majątkowej, podział był ekwiwalentny.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opisu sprawy, wskazać należy, że w wyniku przeprowadzonego zniesienia współwłasności nie wystąpiło u Wnioskodawczyni przysporzenie majątku ponad udział jaki przysługiwał Wnioskodawczyni przed zniesieniem współwłasności. Zatem nie mamy do czynienia z nabyciem, gdyż nie doszło do zwiększenia stanu majątku Wnioskodawczyni. Dokonane zniesienie współwłasności pozostaje zatem bez wpływu na sposób liczenia pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując należy wskazać, że udział w nieruchomości (działce) będący przedmiotem sprzedaży w dniu 22 grudnia 2023 r., nabyła Pani w następujący sposób:

• w drodze spadku po ojcu - w dacie nabycia przez spadkodawcę – datą, od jakiej należy liczyć pięcioletni okres, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży udziału w nieruchomości jest data nabycia przez spadkodawcę, tj. ojca Wnioskodawczyni (data śmierci jego spadkodawców, dział spadku) – pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie minął;
• w drodze spadku po matce – w dacie nabycia przez spadkodawczynię – datą, od jakiej należy liczyć pięcioletni okres, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży udziału w nieruchomości jest data nabycia przez spadkodawczynię (data śmierci spadkodawcy matki Wnioskodawczyni, tj. jej męża) - pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie minął.

Tym samym, dokonane przez Wnioskodawczynię 22 grudnia 2023 r., nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej, odpłatne zbycie udziału w nieruchomości (działce B) nabytego przez Wnioskodawczynię w spadku po ojcu i w spadku po matce., nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym - z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie i nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego z ww. transakcji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Końcowo wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. Pani sióstr).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnegow ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).